Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 maja 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2015 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania Z. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 14 sierpnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 1043/14 UZASADNIENIE

Decyzją z 14 sierpnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.6 ust.1 pkt 6 ustawy z 30 października 2002r. ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych odmówił Z. W. prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła Z. W. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową. W uzasadnieniu stanowiska wskazała, że decyzja organu rentowego jest dla niej krzywdząca (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 8 sierpnia 2014r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd ustalił, co następuje:

Na mocy decyzji z 11 stycznia 2006r. ubezpieczona Z. W. od 1 grudnia 2005r. uprawniona jest stałej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z choroba zawodową (decyzja z 11 stycznia 2006r. o ustaleniu prawa do renty k.15 akt rentowych). W dniu 5 czerwca 2014r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową wskazując na pogorszenie stanu zdrowia (wniosek k.111 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 2 lipca 2014r. ustalił, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w związku z chorobą zawodową (orzeczenie lekarza orzecznika z 2 lipca 2014r. k.115 akt rentowych).

Na skutek sprzeciwu ubezpieczonej od powyższego orzeczenia lekarza orzecznika ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 8 sierpnia 2014r. ustaliła, że ubezpieczona jest trwale całkowicie niezdolna do pracy, ale niezdolność ta nie pozostaje w związku z chorobą zawodową (sprzeciw ubezpieczonej od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS k.116 i orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z 8 sierpnia 2014r. k.120 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 14 sierpnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową (decyzja z 14 sierpnia 2014r. k.121 akt rentowych).

Ubezpieczona ma 83 lata, jest emerytowaną nauczycielką chemii. Na mocy decyzji z 21 kwietnia 1986r. Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w dawnym województwie (...) stwierdzono u ubezpieczonej chorobę zawodową w postaci przewlekłego nieżytu gardła i krtani oraz niedomykalność wiązadeł głosowych (decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej z 21 kwietnia 1986r. k.3 tom akt rentowych za wnioskiem z 16 maja 1986r.).

Stwierdzona u ubezpieczonej choroba zawodowa pod postacią przewlekłego nieżytu gardła i krtani z niedomykalnością więzadeł głosowych nie powoduje u ubezpieczonej całkowitej niezdolności do pracy (opinia biegłego laryngologa-foniatry k.19-23 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej Z. W. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.6 ust.1 pkt 6 ustawy z 30 października 2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009r., Nr 167, poz.1322 ze zm.) z tytułu choroby zawodowej przysługuje renta z tytułu niezdolności do pracy – dla ubezpieczonego, który stał się częściowo lub całkowicie niezdolny do pracy w związku z chorobą zawodową. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - znajdującej z mocy art.17 ust.1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych odpowiednie zastosowanie do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową - niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonej istnieje całkowita niezdolność do pracy w związku z chorobą zawodową. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalisty – laryngologa-foniatry. Sporządzona na tę okoliczność opinia biegłego dała podstawy do ustalenia, że ubezpieczona nie jest całkowicie niezdolna do pracy w związku z choroba zawodową. Stwierdzona u ubezpieczonej choroba zawodowa powoduje u ubezpieczonej częściową niezdolność do pracy, a zatem niezdolność do pracy zgodnej z posiadanymi przez ubezpieczoną kwalifikacjami, czyli pracy w zawodzie nauczyciela (opinia k.19-21 akt sprawy).

Analizując powyższą opinię biegłego Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez lekarza specjalistę z zakresu schorzenia rozpoznanego u ubezpieczonej jako choroba zawodowa, a ponadto poprzedzona była analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i należycie uzasadniona. Należy wyjaśnić, że orzeczona u ubezpieczonej częściowa niezdolność do pracy w związku z chorobą zawodową nie oznacza, że ubezpieczona zachowała częściowo zdolność do pracy w zawodzie nauczyciela, jak zdaje się to rozumieć ubezpieczona. Częściowa niezdolność do pracy w związku z chorobą zawodową oznacza, że w związku z tą chorobą ubezpieczona jest niezdolna do pracy w zawodzie nauczyciela. Natomiast całkowita niezdolność do pracy, a zatem niezdolność do wykonywania jakiekolwiek pracy, stwierdzona u ubezpieczonej przez lekarza orzecznika w orzeczeniu z 8 sierpnia 2014r., wynika z innych rozpoznanych u ubezpieczonej schorzeń.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc orzekł jak w sentencji wyroku.