Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sąd. Marta Żuk

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 marca 2014r. w S.

odwołania H. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 6 maja 2013r. (Nr (...))

w sprawie H. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt: IV U 778/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 6 maja 2013r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił H. C. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczona nie udowodniła, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnęła 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz 20-letni staż ubezpieczenia ,tj. 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy podniósł, że udowodniony przez ubezpieczoną ogólny staż ubezpieczenia wynosi 19 lat, 1 miesiąc i 19 dni, w tym okresy składkowe wynoszą 17 lat i 29 dni, a okresy nieskładkowe 2 lata i 20 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła H. C. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że do ogólnego stażu ubezpieczenia powinien być doliczony okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w latach 1974 – 1976, kiedy to uczęszczała do szkoły zawodowej w R., a po powrocie ze szkoły pomagała rodzicom w gospodarstwie rolnym. Po ukończeniu szkoły, w okresie od czerwca 1976r. do lipca 1977r. pracowała w przedsiębiorstwie (...) w R., a następnie od sierpnia 1977r. do 31 grudnia 1992r. w Ż. Zakładach (...) w Ż. na stanowisku obuwnika w pełnym wymiarze czasu pracy. Dla potwierdzenia tych okoliczności ubezpieczona wskazała świadków – współpracowników z okresu zatrudnienia (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona H. C. w dniu 15 marca 2013r. ukończyła 55-ty rok życia. W dniu 11 kwietnia 2013r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 11 kwietnia 2013r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczona udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 19 lat, 1 miesiąc i 19 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 17 lat i 29 dni, a okresy nieskładkowe 2 lata i 20 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczona nie udowodniła 15 lat pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Z uwagi na brak wymaganego ustawą ogólnego stażu ubezpieczenia w wymiarze 20 lat i stażu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 15 lat decyzją z 6 maja 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej przyznania emerytury (decyzja z 6 maja 2013r. k.30 akt emerytalnych).

W dniu 10 czerwca 2013r. organ rentowy wydał kolejną decyzję odmawiającą ubezpieczonej prawa do emerytury z powodu nieudowodnienia 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach osiągniętego do dnia 1 stycznia 1999r. W decyzji tej jednak uwzględnił do ogólnego stażu ubezpieczenia okresy niewykonywania przez ubezpieczoną pracy z powodu opieki nad dziećmi, tak iż ogólny staż ubezpieczenia wyniósł 22 lata, 4 miesiące i 23 dni, z czego okresy składkowe 17 lat i 29 dni, a okresy nieskładkowe 5 lat, 3 miesiące i 24 dni (decyzja z 10 czerwca 2013r. k.36 akt emerytalnych).

Ubezpieczona była zatrudniona Zakładach (...) w R. w okresie od 1 sierpnia 1976r. do 30 lipca 1977r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 30 lipca 1977r. k.17 emerytalnych).

Zgodnie z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonej, z chwilą przyjęcia do w/w przedsiębiorstwa ubezpieczona została zatrudniona na stanowisku robotnika pomocniczego (umowy o pracę z 1 sierpnia 1976r. i 1 października 1976r. k.4 i 8 części B akt osobowych ubezpieczonej). Na stanowisku tym ubezpieczona pracowała do końca zatrudnienia w w/w przedsiębiorstwie (w/w świadectwo pracy k.17 akt emerytalnych). Praca ubezpieczonej polegała na sortowaniu owoców, które były umieszczone na taśmie, poprzez wybieranie z nich owoców zepsutych. Co zasady ubezpieczona pracowała przy sortowaniu świeżych owoców wysypywanych na taśmę wprost z łubianek. Zdarzało się również, że sortowała owoce zamrożone, które znajdowały się na drugiej taśmie w tej samej hali. Na hali, w której pracowała ubezpieczona panowały temperatury letnie około 15 stopni, niekiedy niższe. Nadpsute owoce wydzielały nieprzyjemny zapach, na posadzce było mokro z uwagi na zmywanie taśmy wodą (zeznania świadków: Z. W. k.3114v – nagranie od minuty 22 do 24, R. T. k.14v-15 – nagranie od minuty 24 do 28 oraz zeznania ubezpieczonej k.15-15v – nagranie od minuty 34 do 40 i k.13v – nagranie od minuty 3 do 6).

W Ż. Zakładach (...) w Ż. ubezpieczona zatrudniona była od 5 sierpnia 1977r. do 31 grudnia 1992r. w pełnym wymiarze czasu pracy, z tym że poczynając od 4 listopada 1991r. do końca zatrudnienia korzystała z urlopu wychowawczego (świadectwo pracy z 11 stycznia 1993r. k.18 akt emerytalnych). Zgodnie z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonej przez cały okres zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie ubezpieczona zatrudniona była na stanowisku obuwnika (angaże na stanowisku obuwnika - obuwnika montażysty k.14, 16, 17, 19, 20 akt osobowych ubezpieczonej). Ubezpieczona pracowała na szwalni, jej praca polegała na klejeniu skórzanych cholewek ,tj. sklejaniu podszewki ze skórą za pomocą kleju butapren i innych. Praca odbywała się na siedząco, pracownicy nie byli wyposażeniu w maski. Ubezpieczona nie była delegowana do innych prac (zeznania świadków: A. G. k.14 – nagranie od minuty 13 do 17 i M. R. k.14v – nagranie od minuty 17 do 20 oraz zeznania ubezpieczonej k.15 – nagranie od minuty 32 do 34 i k.13v – nagranie od minuty 6 do 8).

Ubezpieczona nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie H. C. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczona spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczona osiągnęła wymagany ustawą wiek oraz spełniła przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Wprawdzie na datę wydania zaskarżonej decyzji organ rentowy stwierdził, że udowodniony przez ubezpieczoną do 1 stycznia 1999r. okres ubezpieczenia wynosi 19 lat, 1 miesiąc i 19 dni (decyzja z 6 maja 2013r. k.30 akt emerytalnych), niemniej w kolejnej decyzji – z 10 czerwca 2013r. (k.36 akt emerytalnych) po doliczeniu do ogólnego stażu okresu niewykonywania przez ubezpieczoną pracy z powodu sprawowania opieki nad dziećmi okres ten zwiększył się do 22 lat, 4 miesięcy i 23 dni, a zatem osiągnął wymagany wymiar co najmniej 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Tym samym sporną kwestią pozostało to, czy ubezpieczona posiada staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat osiągnięty do 1 stycznia 1999r. Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd doszedł do przekonania, że ubezpieczona legitymuje się okresem pracy w szczególnych warunkach, ale wynosi on 14 lat, 2 miesiące i 29 dni, a nie wymagane 15 lat. Do okresu pracy w szczególnych warunkach zaliczyć należy okres zatrudnienia ubezpieczonej w Ż. Zakładach (...) w Ż., gdzie ubezpieczona wykonywała pracę polegającą na klejeniu skórzanych cholewek obuwniczych. Na taki charakter pracy ubezpieczonej wskazują zarówno dokumenty zgromadzone w aktach osobowych ubezpieczonej, jak i spójne zeznania świadków – współpracowników ubezpieczonej z okresu pracy w w/w zakładzie ,tj. A. G. i M. R., a także zeznania samej ubezpieczonej. Wskazana praca zaliczana jest do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A dział VII poz.14 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Należy w tym miejscu podkreślić, że zgodnie ze świadectwem pracy z 11 stycznia 1993r. (k.18 akt emerytalnych) zatrudnienie ubezpieczonej w Ż. Zakładach (...) w Ż. trwało od 5 sierpnia 1977r. do 31 grudnia 1992r., a zatem przez 15 lat, 4 miesiące i 26 dni. Niemniej do stażu pracy w szczególnych warunkach zaliczyć należało okres faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczoną ,tj. z wyłączeniem okresu urlopu wychowawczego, który rozpoczął się 4 listopada 1991r. i trwał do końca zatrudnienia, czyli do 31 grudnia 1992r. Tym samym okres pracy w szczególnych warunkach trwał od 5 sierpnia 1977r. do 3 listopada 1991r., a zatem 14 lat, 2 miesiące i 29 dni.

Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie podlega zaliczeniu okres pracy ubezpieczonej w Zakładach (...) w R. w okresie od 1 sierpnia 1976r. do 30 lipca 1977r., gdyż praca, którą wykonywała w czasie tego zatrudnienia nie jest zaliczana do pracy w szczególnych warunkach, ani w myśl działu X (dotyczącego rolnictwa i przemysłu rolno-spożywczego) wykazu A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ani w myśl zarządzenia nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 31 marca 1988r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.Urz.MRiRW z 1988r., Nr 2, poz.4). W myśl działu X poz.7 wykazu A załącznika do powyższego rozporządzenia Rady Ministrów oraz w myśl działu X poz.7 w/w zarządzenia Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej do pracy w szczególnych warunkach w rolnictwie i przemyśle rolno-spożywczym zaliczane są prace w chłodniach składowych i przyzakładowych o temperaturze wewnętrznej poniżej 0 stopni. Tymczasem ubezpieczona nie pracowała w chłodni, która znajdowała się w osobnym pomieszczeniu, ale na hali, w której sortowane były owoce i w której temperatura nie była temperaturą minusową.

Reasumując uznać należało, że ubezpieczona nie legitymuje się 15-letnim stażem pracy w szczególnych warunkach, a zatem nie spełnia wszystkich przesłanek do nabycia emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477.14§1 kpc odwołanie ubezpieczonej oddalił.

Sygn. akt: IV U 778/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 6 maja 2013r. znak: ENMS/15/036014196 Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił H. C. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczona nie udowodniła, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnęła 15-letni staż pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz 20-letni staż ubezpieczenia ,tj. 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy podniósł, że udowodniony przez ubezpieczoną ogólny staż ubezpieczenia wynosi 19 lat, 1 miesiąc i 19 dni, w tym okresy składkowe wynoszą 17 lat i 29 dni, a okresy nieskładkowe 2 lata i 20 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła H. C. wnosząc o jej zmianę i ustalenie jej prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazała, że do ogólnego stażu ubezpieczenia powinien być doliczony okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w latach 1974 – 1976, kiedy to uczęszczała do szkoły zawodowej w R., a po powrocie ze szkoły pomagała rodzicom w gospodarstwie rolnym. Po ukończeniu szkoły, w okresie od czerwca 1976r. do lipca 1977r. pracowała w przedsiębiorstwie (...) w R., a następnie od sierpnia 1977r. do 31 grudnia 1992r. w Ż. Zakładach (...) w Ż. na stanowisku obuwnika w pełnym wymiarze czasu pracy. Dla potwierdzenia tych okoliczności ubezpieczona wskazała świadków – współpracowników z okresu zatrudnienia (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona H. C. w dniu (...). ukończyła 55-ty rok życia. W dniu 11 kwietnia 2013r. wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (wniosek o emeryturę z 11 kwietnia 2013r. k.1 akt emerytalnych). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczona udowodniła staż ubezpieczeniowy w wymiarze 19 lat, 1 miesiąc i 19 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 17 lat i 29 dni, a okresy nieskładkowe 2 lata i 20 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczona nie udowodniła 15 lat pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Z uwagi na brak wymaganego ustawą ogólnego stażu ubezpieczenia w wymiarze 20 lat i stażu pracy w szczególnych warunkach w wymiarze 15 lat decyzją z 6 maja 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej przyznania emerytury (decyzja z 6 maja 2013r. k.30 akt emerytalnych).

W dniu 10 czerwca 2013r. organ rentowy wydał kolejną decyzję odmawiającą ubezpieczonej prawa do emerytury z powodu nieudowodnienia 15-letniego stażu pracy w szczególnych warunkach osiągniętego do dnia 1 stycznia 1999r. W decyzji tej jednak uwzględnił do ogólnego stażu ubezpieczenia okresy niewykonywania przez ubezpieczoną pracy z powodu opieki nad dziećmi, tak iż ogólny staż ubezpieczenia wyniósł 22 lata, 4 miesiące i 23 dni, z czego okresy składkowe 17 lat i 29 dni, a okresy nieskładkowe 5 lat, 3 miesiące i 24 dni (decyzja z 10 czerwca 2013r. k.36 akt emerytalnych).

Ubezpieczona była zatrudniona Zakładach (...) w R. w okresie od 1 sierpnia 1976r. do 30 lipca 1977r. w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy z 30 lipca 1977r. k.17 emerytalnych).

Zgodnie z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonej, z chwilą przyjęcia do w/w przedsiębiorstwa ubezpieczona została zatrudniona na stanowisku robotnika pomocniczego (umowy o pracę z 1 sierpnia 1976r. i 1 października 1976r. k.4 i 8 części B akt osobowych ubezpieczonej). Na stanowisku tym ubezpieczona pracowała do końca zatrudnienia w w/w przedsiębiorstwie (w/w świadectwo pracy k.17 akt emerytalnych). Praca ubezpieczonej polegała na sortowaniu owoców, które były umieszczone na taśmie, poprzez wybieranie z nich owoców zepsutych. Co zasady ubezpieczona pracowała przy sortowaniu świeżych owoców wysypywanych na taśmę wprost z łubianek. Zdarzało się również, że sortowała owoce zamrożone, które znajdowały się na drugiej taśmie w tej samej hali. Na hali, w której pracowała ubezpieczona panowały temperatury letnie około 15 stopni, niekiedy niższe. Nadpsute owoce wydzielały nieprzyjemny zapach, na posadzce było mokro z uwagi na zmywanie taśmy wodą (zeznania świadków: Z. W. k.3114v – nagranie od minuty 22 do 24, R. T. k.14v-15 – nagranie od minuty 24 do 28 oraz zeznania ubezpieczonej k.15-15v – nagranie od minuty 34 do 40 i k.13v – nagranie od minuty 3 do 6).

W Ż. Zakładach (...) w Ż. ubezpieczona zatrudniona była od 5 sierpnia 1977r. do 31 grudnia 1992r. w pełnym wymiarze czasu pracy, z tym że poczynając od 4 listopada 1991r. do końca zatrudnienia korzystała z urlopu wychowawczego (świadectwo pracy z 11 stycznia 1993r. k.18 akt emerytalnych). Zgodnie z dokumentacją zawartą w aktach osobowych ubezpieczonej przez cały okres zatrudnienia w powyższym przedsiębiorstwie ubezpieczona zatrudniona była na stanowisku obuwnika (angaże na stanowisku obuwnika - obuwnika montażysty k.14, 16, 17, 19, 20 akt osobowych ubezpieczonej). Ubezpieczona pracowała na szwalni, jej praca polegała na klejeniu skórzanych cholewek ,tj. sklejaniu podszewki ze skórą za pomocą kleju butapren i innych. Praca odbywała się na siedząco, pracownicy nie byli wyposażeniu w maski. Ubezpieczona nie była delegowana do innych prac (zeznania świadków: A. G. k.14 – nagranie od minuty 13 do 17 i M. R. k.14v – nagranie od minuty 17 do 20 oraz zeznania ubezpieczonej k.15 – nagranie od minuty 32 do 34 i k.13v – nagranie od minuty 6 do 8).

Ubezpieczona nie przystąpiła do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczność niesporna).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie H. C. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art.32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczona spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczona osiągnęła wymagany ustawą wiek oraz spełniła przesłankę ogólnego stażu ubezpieczenia. Wprawdzie na datę wydania zaskarżonej decyzji organ rentowy stwierdził, że udowodniony przez ubezpieczoną do 1 stycznia 1999r. okres ubezpieczenia wynosi 19 lat, 1 miesiąc i 19 dni (decyzja z 6 maja 2013r. k.30 akt emerytalnych), niemniej w kolejnej decyzji – z 10 czerwca 2013r. (k.36 akt emerytalnych) po doliczeniu do ogólnego stażu okresu niewykonywania przez ubezpieczoną pracy z powodu sprawowania opieki nad dziećmi okres ten zwiększył się do 22 lat, 4 miesięcy i 23 dni, a zatem osiągnął wymagany wymiar co najmniej 20 lat okresów składkowych i nieskładkowych. Tym samym sporną kwestią pozostało to, czy ubezpieczona posiada staż pracy w szczególnych warunkach w wymiarze co najmniej 15 lat osiągnięty do 1 stycznia 1999r. Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd doszedł do przekonania, że ubezpieczona legitymuje się okresem pracy w szczególnych warunkach, ale wynosi on 14 lat, 2 miesiące i 29 dni, a nie wymagane 15 lat. Do okresu pracy w szczególnych warunkach zaliczyć należy okres zatrudnienia ubezpieczonej w Ż. Zakładach (...) w Ż., gdzie ubezpieczona wykonywała pracę polegającą na klejeniu skórzanych cholewek obuwniczych. Na taki charakter pracy ubezpieczonej wskazują zarówno dokumenty zgromadzone w aktach osobowych ubezpieczonej, jak i spójne zeznania świadków – współpracowników ubezpieczonej z okresu pracy w w/w zakładzie ,tj. A. G. i M. R., a także zeznania samej ubezpieczonej. Wskazana praca zaliczana jest do pracy w szczególnych warunkach o czym stanowi wykaz A dział VII poz.14 załącznika do w/w rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Należy w tym miejscu podkreślić, że zgodnie ze świadectwem pracy z 11 stycznia 1993r. (k.18 akt emerytalnych) zatrudnienie ubezpieczonej w Ż. Zakładach (...) w Ż. trwało od 5 sierpnia 1977r. do 31 grudnia 1992r., a zatem przez 15 lat, 4 miesiące i 26 dni. Niemniej do stażu pracy w szczególnych warunkach zaliczyć należało okres faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczoną ,tj. z wyłączeniem okresu urlopu wychowawczego, który rozpoczął się 4 listopada 1991r. i trwał do końca zatrudnienia, czyli do 31 grudnia 1992r. Tym samym okres pracy w szczególnych warunkach trwał od 5 sierpnia 1977r. do 3 listopada 1991r., a zatem 14 lat, 2 miesiące i 29 dni.

Do stażu pracy w szczególnych warunkach nie podlega zaliczeniu okres pracy ubezpieczonej w Zakładach (...) w R. w okresie od 1 sierpnia 1976r. do 30 lipca 1977r., gdyż praca, którą wykonywała w czasie tego zatrudnienia nie jest zaliczana do pracy w szczególnych warunkach, ani w myśl działu X (dotyczącego rolnictwa i przemysłu rolno-spożywczego) wykazu A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, ani w myśl zarządzenia nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 31 marca 1988r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.Urz.MRiRW z 1988r., Nr 2, poz.4). W myśl działu X poz.7 wykazu A załącznika do powyższego rozporządzenia Rady Ministrów oraz w myśl działu X poz.7 w/w zarządzenia Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej do pracy w szczególnych warunkach w rolnictwie i przemyśle rolno-spożywczym zaliczane są prace w chłodniach składowych i przyzakładowych o temperaturze wewnętrznej poniżej 0 stopni. Tymczasem ubezpieczona nie pracowała w chłodni, która znajdowała się w osobnym pomieszczeniu, ale na hali, w której sortowane były owoce i w której temperatura nie była temperaturą minusową.

Reasumując uznać należało, że ubezpieczona nie legitymuje się 15-letnim stażem pracy w szczególnych warunkach, a zatem nie spełnia wszystkich przesłanek do nabycia emerytury na podstawie art.184 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Mając to na uwadze Sąd na podstawie art.477.14§1 kpc odwołanie ubezpieczonej oddalił.