Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 stycznia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR del. Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

st. sekr. sądowy Marta Żuk

po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2014r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania M. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 12 marca 2013 r. Nr (...)

w sprawie M. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z dnia 30 września 2011 roku w części w jakiej zawiesza ona prawo ubezpieczonej do emerytury w okresie od dnia 01 października 2011 roku do 30 czerwca 2012 roku i ustala, że ubezpieczona M. W. ma prawo do wypłaty emerytury za okres od 01 października 2011 roku do 30 czerwca 2012 roku.

Sygn. akt: IV U 344/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 12 marca 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.151§1 pkt 1 kpa odmówił uchylenia decyzji z 30 września 2011r. w części, w jakiej decyzja ta zawieszała na podstawie art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art.103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo ubezpieczonej M. W. do emerytury za okres od 1 października 2011r. do 30 czerwca 2012r. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że zawieszenie wypłaty emerytury na rzecz ubezpieczonej nastąpiło na podstawie przepisów powyższych ustaw. Decyzją z 20 lipca 2012 r. po rozpatrzeniu wniosku ubezpieczonej z dnia 10 lipca 2012 r. o zmianę stażu pracy i wznowienie wypłaty świadczenia organ rentowy podjął wypłatę emerytury na rzecz ubezpieczonej od 1 lipca 2012r. Organ rentowy wskazał, iż wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. stwierdzający niekonstytucyjność przepisów stanowiących podstawę tego zawieszenia wszedł w życie z dniem jego ogłoszenia, tj. z dniem 22 listopada 2012r. i począwszy od tego dnia niekonstytucyjne przepisy utraciły moc prawną. Oznacza to, że wyrok Trybunału nie ma zastosowania do przypadającego przed dniem jego ogłoszenia, tj. 22 listopada 2012r. okresem zawieszenia emerytur na podstawie art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art.103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a to powoduje, że nie ma podstaw do wypłaty na rzecz ubezpieczonej emerytury za okres od chwili zawieszenia wypłaty, tj. od 1 października 2011r. do chwili podjęcia wypłaty, tj. do 30 czerwca 2012r.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona M. W. wnosząc o jej zmianę i wypłatę emerytury za okres, w którym nie była ona wypłacana od 1 października 2011r. do 30 czerwca 2012r. W uzasadnieniu stanowiska powołała się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. sygn. akt K 2/12, który stwierdził, że art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw w związku z art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych utracił moc prawną, a w związku z tym utraciły moc prawną decyzje wydawane na podstawie wskazanych przepisów (k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie na k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 16 czerwca 2009r. M. W. wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o emeryturę. Pozostawała wówczas w zatrudnieniu w (...) S.A. w S. (wniosek o emeryturę k.1-6 akt emerytalnych). Decyzją z 23 czerwca 2009r. organ rentowy przyznał ubezpieczonej poczynając od 1 czerwca 2009r. emeryturę. Wypłata świadczenia była kontynuowana do 30 września 2011r. (decyzja z 23 czerwca 2009r. o przyznaniu emerytury k.23 akt emerytalnych). Decyzją z 30 września 2011r. organ rentowy zawiesił wypłatę emerytury na rzecz ubezpieczonej od 1 października 2011r. w związku z kontynuowaniem przez nią zatrudnienia (decyzja z 30 września 2011r. o zawieszeniu wypłaty emerytury k.67 akt organu rentowego).

W dniu 10 lipca 2012 r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o zmianę stażu pracy i wznowienie wypłaty emerytury w związku z rozwiązaniem umowy o pracę i nie pozostawaniem w stosunku pracy (wniosek k.78, świadectwo pracy k.79). Decyzją z dnia 20 lipca 2012 r. organ rentowy od dnia 1 lipca 2012 r. ponownie ustalił wysokość emerytury ubezpieczonej i wznowił wypłatę świadczenia (decyzja k. 84 akt emerytalnych).

Dnia 28 listopada 2012 r. ubezpieczona M. W. wystąpiła do organu rentowego o wypłatę zawieszonej emerytury od 1 października 2011r. do 30 czerwca 2012 r. wraz z odsetkami powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. (wniosek k.102 akt emerytalnych).

Decyzją z 12 marca 2013r. organ rentowy odmówił uchylenia decyzji z 30 września 2011r. w części zawieszającej wypłatę emerytury ubezpieczonej od 1 października 2011r. do 30 czerwca 2012r. i wypłaty emerytury za ten okres (decyzja z 12 marca 2013r. k.121 akt emerytalnych).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie M. W. zasługiwało na uwzględnienie.

Skarżąca wystąpiła o wypłatę na jej rzecz emerytury za okres od 1 października 2011r. do 30 czerwca 2012r., w którym wypłata ta była zawieszona. W stanowiącym podstawę wniosku wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 listopada 2012r. Trybunał stwierdził, że art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 257, poz.1726 ze zm.) w związku z art.103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.), dodanym przez art.6 pkt 2 w/w ustawy z 16 grudnia 2010r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie do osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011r. bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikającą z art.2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej.

Przedstawione wyżej ustalenia pokazują, że przyczyną zawieszenia wypłaty emerytury na rzecz ubezpieczonej decyzją z 30 września 2011r. były wskazane wyżej uregulowania, tj. przepis art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. w zw. z art.103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. W chwili przyznania ubezpieczonej emerytury, tj. w dniu 1 czerwca 2009r. nie obowiązywał przepis art.103a ustawy emerytalnej „nie pozwalający” - pod rygorem zawieszenia prawa do emerytury - łączyć wypłatę świadczenia emerytalnego z uzyskiwaniem przychodu z tytułu zatrudnienia bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego emeryt wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Powyższe pozwalało ubezpieczonej pobierać emeryturę obok wynagrodzenia za pracę aż do 1 października 2011r., kiedy to na mocy niezgodnego z Konstytucją przepisu art.28 w/w ustawy z 16 grudnia 2010r. organ rentowy dokonał zawieszenia wypłaty emerytury stosując przepis art.103a ustawy emerytalnej dodany do niej z dniem 1 stycznia 2011r.

W ocenie Sądu zastosowanie do skarżącej niezgodnych z ustawą zasadniczą przepisów ustawy stanowiących podstawę wydania przez organ rentowy decyzji z 30 września 2011r. uzasadniało wniosek ubezpieczonej o wypłatę na jej rzecz emerytury za okres od 1 października 2011r., tj. od daty zawieszenia wypłaty świadczenia do 30 czerwca 2012r., po którym organ rentowy podjął wypłatę świadczenia na rzecz skarżącej. Sąd nie podziela stanowiska organu rentowego, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego nie uzasadnia wypłaty świadczeń, które podlegały zawieszeniu, przed datą 22 listopada 2012r., czyli przed dniem ogłoszenia wyroku Trybunału, który to dzień zgodnie z art.190 ust.3 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997r. (Dz.U. Nr78, poz.483) jest dniem wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Nie można zgodzić się z poglądem, że dopiero od w/w daty zakwestionowane przez Trybunał przepisy powołanych ustaw są niezgodne z Konstytucją. Przepisy te były niezgodne z Konstytucją od daty ich ustanowienia, a jedynie z datą późniejszą Trybunał Konstytucyjny stwierdził istnienie tej niezgodności. Data ogłoszenia wyroku Trybunału, tj. 22 listopada 2012r. jest datą, od której przepis art.103a ustawy emerytalnej i przepis art.28 ustawy z 16 grudnia 2010r. traci moc obowiązującą wobec osób, które prawo do emerytury nabyły przed 1 stycznia 2011r. Utrata mocy obowiązującej oznacza, że powołane przepisy nie mogą być już podstawą zawieszania wypłaty emerytur dla w/w osób, tj. nie mogą stanowić podstawy wydawania kolejnych rozstrzygnięć (decyzji) o zawieszaniu emerytur. W przypadku skarżącej do zawieszenia wypłaty emerytury doszło przed utratą mocy obowiązującej przez wskazane przepisy. Należy zauważyć, że skarżąca nie wystąpiła o wypłatę emerytury (przyznanie emerytury) za okres wsteczny, ale o realizację świadczenia, do którego prawo nabyła z dniem 1 czerwca 2009r. co organ rentowy potwierdził wydając decyzję z 23 czerwca 2009r. o przyznaniu świadczenia (k.23 akt emerytalnych). Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 13 listopada 2012 r. wskazał również, iż obowiązek rozwiązana stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą – jako warunek realizacji nabytego prawa do emerytury – nie będzie miał zastosowania do osób, które nabyły prawo do emerytury w okresie od 8 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. Ubezpieczona M. W. nabyła prawo do emerytury z dniem 1 czerwca 2009 r., wobec powyższego art. 28 ustawy z 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 257, poz.1726 ze zm.) w związku z art.103a ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.), dodany przez art.6 pkt 2 w/w ustawy z 16 grudnia 2010r., który był podstawą zawieszenia wypłaty emerytury ubezpieczonej wobec stwierdzenia jego niezgodności z konstytucją w zakresie dotyczącym ubezpieczonych, którzy nabyli prawo do emerytury w okresie od 8 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2010 r. nie mógł stanowić podstawy do zawieszenia wypłaty ubezpieczonej M. W. emerytury.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z 30 września 2011r. w części, w jakiej dotyczy ona zawieszenia wypłaty emerytury za okres 1 października 2011r. do 30 czerwca 2012r. i ustalił, że M. W. przysługuje prawo do wypłaty emerytury za wskazany okres.