Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2018r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Jerzy Zalasiński
Protokolant	st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2018 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania G. T.

od decyzji Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

z dnia 15 marca 2017 r. Nr (...)

w sprawie G. T.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o wysokość renty rolniczej

I.  zmienia częściowo zaskarżoną decyzję i zalicza do ustalenia części składkowej emerytury rolniczej G. T. okres zatrudnienia w Szpitalu (...) w W. od dnia 22 października 1997 r. do dnia 31 lipca 1998 r.,

II.  w pozostałej części oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 263/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 marca 2017 r. Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, działając na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2016 r., poz. 277 ze zm.) oraz przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 887 ze zm.), przyznał G. T. rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy od dnia 15 lutego 2017 r. do 28 lutego 2018 r. Renta ta została ustalona na kwotę 854 zł netto miesięcznie i jednocześnie całość tej kwoty została potrącona tytułem zaległych składek na ubezpieczenie społeczne rolników.

Odwołanie od tej decyzji złożyła G. T.. Ubezpieczona zakwestionowała potrącenie całości kwoty przyznanej renty rolniczej. Wskazała również, iż organ rentowy nie zaliczył jej okresu zatrudnienia wynikającego ze świadectwa pracy oraz okresu 13 lat, kiedy była bezrobotna. Do odwołania ubezpieczona dołączyła świadectwo pracy stwierdzające jej zatrudnienie w Szpitalu (...) w W. w okresie od 22 października 1997 r. do 31 lipca 1998 r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Prezes KRUS stwierdził, iż zatrudnienie w Szpitalu (...) w W. w przywołanym okresie nie może zostać uwzględnione przy obliczaniu stażu ubezpieczeniowego G. T., ponieważ pracodawca nie przedłożył zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp 7 z wyszczególnieniem okresów nieskładkowych, tj. zasiłków chorobowych i urlopów bezpłatnych. Pracodawca ten składał bowiem w zakresie ubezpieczenia społecznego deklaracje bezimienne. Z kolei okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych od 15 stycznia 1991 r. do 28 lutego 1992 r., za który zostały odprowadzone składki na ubezpieczenia społeczne, został uwzględniony przy obliczaniu wysokości renty rolniczej. W przypadku zaś okresów bezrobocia bez prawa do zasiłku, to nie ma podstaw prawnych do zaliczenia takich okresów przy obliczaniu wysokości renty rolniczej. Organ rentowy podał, że podstawą potrącenia kwot tytułem zaległych składek na ubezpieczenie społecznej rolników stanowi art. 50 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Z danych zgromadzonych w aktach sprawy wynika, że ubezpieczona jest rolniczką prowadzącą działalność rolniczą na gruntach stanowiących 5,13 ha i posiada zadłużenie z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenie społeczne rolników za okres od czwartego kwartału 2004 r. do grudnia 2016 r.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona G. T. na mocy zaskarżonej decyzji została uprawniona do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym (decyzja Prezesa KRUS z 15 marca 2017 r. k. 55 akt rentowych). Wysokość renty rolniczej została ustalona na kwotę 854 zł netto miesięcznie i jednocześnie całość tej kwoty została potrącona tytułem zaległych składek na ubezpieczenie społeczne rolników. G. T. posiada bowiem zadłużenie z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne rolników za okres od czwartego kwartału 2004 r. do grudnia 2016 r. (okoliczność bezsporna, akta rentowe, w tym zaświadczenie dotyczące okresów podlegania ubezpieczeniu społecznych rolników oraz wysokości opłaconych składek k. 50-53v a. r.).

Sąd ustalił, iż w okresie od 22 października 1997 r. do 31 lipca 1998 r. G. T. była zatrudniona w Szpitalu (...) w W. jako salowa i z tego tytuły były odprowadzane składki na ubezpieczenie społeczne (umowa o pracę oraz świadectwo pracy k. 4-5 a. s. jak również informacja udzielona przez Szpital (...) w W. k. 15 a. s.).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej jest zasadne w części dotyczącej żądania uwzględnienia przy ustalaniu wysokości renty rolniczej ubezpieczonej okresu zatrudnienia w Szpitalu (...) w W. od 22 października 1997 r. do 31 lipca 1998 r.

Jak wynika z informacji udzielonej przez pracodawcę ubezpieczonej (k. 15 a. s.), placówka ta do dnia 31 grudnia 1998 r. zgłaszała wszystkich pracowników do ubezpieczenia społecznego, korzystając z deklaracji rozliczeniowej bezimiennej. Skoro zatem ubezpieczona w powyższym okresie była zatrudniona w tym szpitalu, to logicznym jest, iż również względem niej uiszczane były składki na ubezpieczenie społeczne. Tym samym stanowisko organu rentowego powołującego się na brak stosownego zaświadczenia o zatrudnieniu i wynagrodzeniu Rp 7 jest nieuprawnione w nawiązaniu do art. 25 ust. 1 i ust. 2a pkt 1 w zw. z art. 6 pkt 14 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, skoro w powyższym okresie opłacane były składki na ubezpieczenie społeczne w związku z pozostawaniem G. T. w stosunku pracy.

Mając na uwadze powyższe należało stwierdzić, że organ rentowy niezasadnie odmówił zaliczenia do ustalenia części składkowej renty rolniczej G. T. powyższego okresu zatrudnienia. Dlatego też Sąd, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kpc, zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w pkt I sentencji wyroku.

Pozostałe żądania ubezpieczonej podlegały oddaleniu. Zauważyć należy, iż Prezes KRUS przy ustalaniu części składkowej świadczenia ubezpieczonej uwzględnił okres od 15 stycznia 1991 r. do 28 lutego 1992 r., kiedy to G. T. pobierała zasiłek dla bezrobotnych. Okoliczność pobierania zasiłku w tym okresie wynika ze znajdującego się w aktach rentowych zaświadczenia wydanego przez Powiatowy Urząd Pracy w W. (k. 26 a. r.). Pozostałe natomiast okresy pozostawania przez ubezpieczoną bez zatrudnienia (tj. od 1 marca 1992 r. do 14 czerwca 1995 r. oraz w latach 2005-2009, 2011 oraz 2013-2014- zaświadczenie PUP w W. k. 27 a. r.), nie mogą zostać zaliczone przy ustalaniu części składkowej świadczenia. Nie istnieje bowiem przepis, który uprawniałby organ rentowy do uwzględnienia przy ustaleniu części składkowej świadczenia okresów posiadania statusu osoby bezrobotnej bez prawa do zasiłku.

Organ rentowy, jak wynika z art. 50 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, ma prawo potrącać ze świadczeń należności tytułem składek na ubezpieczenie społeczne rolników. G. T. w toku postępowania nie kwestionowała istnienia zaległości składkowych przypadających w okresie od czwartego kwartału 2004 r. do grudnia 2016 r. A zatem, skoro posiada ona zadłużenie z tytułu należnych składek na ubezpieczenie społeczne rolników, to organ rentowy jest uprawniony do potrącania z przyznanej jej renty rolniczej należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenie społeczne rolników. W trakcie postępowania sądowego G. T. przedłożyła umowę dzierżawy nieruchomości rolnej (k. 32-33 a. s.), która została zawarta przez jej męża I. T. oraz jej syna, R. T.. Umowa ta jest datowana na 18 grudnia 2017 r., a zatem została zawarta po wydaniu zaskarżonej decyzji z 15 marca 2017 r. Umowa ta nie ma zatem wpływu na istnienie zadłużenia G. T. z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników należnych za okres od czwartego kwartału 2004 r. do grudnia 2016 r.

Z przedstawionych względów odwołanie ubezpieczonej podlegało oddaleniu z mocy art. 477 ¹⁴ § 1 kpc, o czym Sąd rozstrzygnął w pkt II sentencji wyroku.