Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 listopada 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Elżbieta Wojtczuk
Protokolant	sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2014r. w S.

odwołania Z. B. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 grudnia 2012 r. Nr (...)

w sprawie Z. B. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I. oddala odwołanie;

II. żądanie ubezpieczonego Z. B. (1) o ponowne przeliczenie emerytury na podstawie art. 111 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 1998 roku przekazać do rozpoznania organowi rentowemu.

Sygn. akt: IV U 106/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 18 grudnia 2012r. nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art. 184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przyznał emeryturę Z. B. (1) i obliczył jej wysokość na podstawie art. 26 ustawy na kwotę 1926,19 zł.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony Z. B. (1) wnosząc o jej zmianę i obliczenie wysokości emerytury z wybranych kolejnych 10-ciu lat kalendarzowych z okresu od 1979 do 1988. Twierdził, że za okres ten wskaźnik (...) wynosi 118,082%, zaś w zaskarżonej decyzji ZUS przyjął wskaźnik (...) wynoszący 105,63% i był on liczony z ostatnich 20 lat jego pracy (odwołanie k.2).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania wskazując, że zaskarżona decyzja jest prawidłowa i wydana została na podstawie obowiązujących przepisów (odpowiedź na odwołanie k.4).

Sąd ustalił, co następuje:

Z. B. (1), ur. (...) dnia 15 stycznia 1999r. złożył do organu rentowego wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy (k. 1 akt rentowych). Decyzją z dnia 7 kwietnia 1999r. ZUS przyznał ubezpieczonemu rentę ustalając wskaźnik (...) w wysokości 117,63% na podstawie 10 kolejnych lat, tj. od 01.1980 do 12.1989 z ostatnich 19 lat poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę (k. 99-100 akt rentowych).

W dniu 6 lipca 2011r. Z. B. (1) wniósł do organu rentowego o przyznanie prawa do wcześniejszej emerytury (k. 1 akt emerytalnych). Przed wydaniem zaskarżonej decyzji ZUS ponownie przeanalizował dokumenty w aktach sprawy i stwierdził, że wynagrodzenie ubezpieczonego ustalone za lata 1980, 1982 i 1984 są wyliczone nieprawidłowo. ZUS ponownie ustalił wynagrodzenie ubezpieczonego i wyliczył wysokość emerytury na podstawie art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, stwierdzając, że jest to najkorzystniejszy wariant. Na tej podstawie została wydana decyzja z 18 grudnia 2012r. Wskaźnik (...) został wyliczony w wysokości 105,65% (k. 87 akt emerytalnych).

Na rozprawie w dniu 31 stycznia 2014r. pełnomocnik ubezpieczonego popierała odwołanie. Nie zgadzała się z przyjętym przez ZUS wskaźnikiem (...) na podstawie 20 lat wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu. Podnosiła, że bardziej korzystny wariant byłby przy przyjęciu 10 lat kalendarzowych z lat 1979-1988, wówczas wskaźnik wynosi 117,45%, co wynika z decyzji ZUS z 27 lutego 2012r.

Sąd zobowiązał ZUS do sporządzenia projektu decyzji, w którym dokona wyliczenia emerytury ubezpieczonego z uwzględnieniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z okresu od 1 stycznia 1979r. do 31 grudnia 1988r.

Organ rentowy nadesłał pismo procesowe, w którym poinformował Sąd, że zgodnie z obowiązującymi przepisami podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ustala się z 10 kolejnych lat kalendarzowych wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę. Ponieważ wniosek o emeryturę został zgłoszony w 2011r. okres ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę obejmuje lata 1991-2010. Brak jest podstaw prawnych do wyliczenia podstawy wymiaru emerytury z 10 lat z okresu 1979-1988 i aplikacja wspomagająca obsługę świadczeń emerytalno-rentowych nie pozwala na wyliczenie wysokości świadczenia ze wskazanego okresu (k. 25).

Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego ds. księgowości, zlecając przeliczenie wysokości emerytury należnej Z. B. (1) od dnia 8 lipca 2011r. według najkorzystniejszego wariantu dla ubezpieczonego oraz w drugim wariancie z uwzględnieniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne za okres od 1 stycznia 1979r. do 31 grudnia 1988r.

Biegła w swojej opinii wskazała, że wysokość emerytury Z. B. (2) na dzień nabycia uprawnień emerytalnych ((...).) wynosi 1.926,19 zł brutto. Wyliczona kwota jest zgodna z wyliczeniami ZUS w decyzji z 18 grudnia 2012r. Natomiast wyliczona wysokość emerytury zgodnie z poleceniem Sądu, przy przyjęciu (...) wybranych z kolejnych 10 lat (lata 1979-1988) zgodnie z wnioskiem ubezpieczonego na dzień nabycia uprawnień emerytalnych wynosi 1.872,02 zł brutto (dowód z opinii biegłego ds. księgowości k. 40-46).

Organ rentowy kwestionował wyliczenia biegłej dokonane na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej odnośnie wysokości emerytury jak również obliczenia wskaźnika (...) z wybranych kolejnych 10 lat (lata 1979-1988) (k. 55).

Ubezpieczony Z. B. (1) złożył pisemne uwagi do opinii. Podnosił, że pracując jako szlifierz narzędziowy nie osiągał minimalnego wynagrodzenia, a wyższe. Złożył do akt sprawy druki przeszeregowania i angaże z podanymi stawkami godzinowymi z okresu 1972-1977 (k. 57-60).

Na rozprawie w dniu 25 listopada 2014r. pełnomocnik ubezpieczonego wskazała, że pisemne uwagi do opinii złożone w piśmie z 13 października 2014r. należy traktować jako nowe roszczenie o przeliczenie emerytury i podwyższenie wynagrodzenia z lat 1972-1977 (k. 66-66v).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego Z. B. (1) od decyzji z 18 grudnia 2012r. nie jest zasadne i podlega oddaleniu.

W ocenie Sądu zaskarżona decyzja jest prawidłowa. Aby ustalić, czy wyliczona ubezpieczonemu emerytura jest w należytej wysokości, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłej księgowej. Biegła wyliczyła wysokość świadczenia, które byłoby należne na datę 8 lipca 2011r., tj. na dzień nabycia uprawnień emerytalnych. Biegła wskazała, że kwota wyliczona przez nią jest zgodna z kwotą wyliczoną w zaskarżonej decyzji ZUS. Natomiast emerytura wyliczona zgodnie z wnioskiem ubezpieczonego na dzień nabycia uprawnień emerytalnych jest świadczeniem mniej korzystnym.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz kwota zaewidencjonowanego kapitału początkowego. Zaś zgodnie z art. 26 ust. 1 w/w ustawy emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego.

Stosownie do art. 15 cytowanej ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę albo z okresu 20 najkorzystniejszych lat przypadających w całym okresie ubezpieczenia ubezpieczonego. Wniosek o emeryturę został zgłoszony w 2011r., zatem ostatnie 20 lat to okres od 1991 do 2010r. W tym, okresie tylko przez 8 lat ubezpieczony podlegał ubezpieczeniu (w 1997r. przyznano mu prawo do renty). Wobec powyższego biegła do wyliczenia przyjęła 20 najkorzystniejszych lat wybranych z całego okresu ubezpieczenia.

Należy stwierdzić, że organ rentowy wyliczył emeryturę Z. B. (1) prawidłowo, przyjmując najkorzystniejszy wariant. Nie ma prawnej możliwości do wyliczenia podstawy wymiaru emerytury z 10 lat z okresu 1979-1988, bowiem wniosek o emeryturę został zgłoszony w 2011r.

Mając na uwadze powyższe okoliczności i ustalenia Sąd, na podstawie art.477 ¹⁴ § 1 kpc, odwołanie ubezpieczonego oddalił.

Wniosek o przeliczenie emerytury na podstawie nowo złożonych dokumentów jest nowym żądaniem. Wobec powyższego Sąd przekazał je do rozpoznania organowi rentowemu jako właściwemu na podstawie art. 477 ¹⁰ § 2 kpc.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku.