Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 października 2015 r.

Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Agnieszka R. Niedźwiecka
Protokolant:	protokolant sądowy Agnieszka Neuman

po rozpoznaniu w dniu 30 września 2015 r. w Białej Podlaskiej na rozprawie sprawy

z powództwa N. M.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W.

o zapłatę i o ustalenie

1.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. na rzecz powoda N. M. kwotę 10.000,00 (dziesięć tysięcy ) złotych tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia od dnia 24 października 2012 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. na rzecz powoda N. M. kwotę 618,00 ( sześćset osiemnaście ) złotych tytułem zwrotu kosztów opieki z ustawowymi odsetkami od dnia od dnia 29 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty;

3.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. na rzecz powoda N. M. kwotę 100,25 ( sto złotych dwadzieścia pięć groszy) złotych tytułem zwrotu kosztów zakupu leków z ustawowymi odsetkami od dnia od dnia 29 sierpnia 2013 roku do dnia zapłaty;

4.  w pozostałej części powództwo oddala;

5.  nakazuje pobrać od pozwanego (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej kwotę 529,00 ( pięćset dwadzieścia dziewięć ) złotych tytułem nieuiszczonej części opłaty sądowej od pozwu od której powód był zwolniony ;

6.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. na rzecz powoda N. M. kwotę 247,72 ( dwieście czterdzieści siedem złotych siedemdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu części poniesionych przez niego wydatków związanych z wydaniem opinii biegłego;

7.  nieuiszczoną część opłaty sądowej w kwocie 129,00 ( sto dwadzieścia dziewięć ) złotych od uiszczenia której powód był zwolniony przejąć na rachunek Skarbu Państwa;

8.  koszty procesu w części dotyczącej kosztów zastępstwa procesowego między stronami wzajemnie znieść .

Sygn. akt I C 1038/13

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 08 lutego 2013r. ( data nadania ) skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. ( w dalszej części uzasadnienia (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. - z uwagi na wskazanie przez pozwanego prawidłowego oznaczenia strony pozwanej ) , powód N. M. - reprezentowany przez fachowego pełnomocnika wniósł o zasądzenie od strony pozwanej na swoją rzecz:

- kwoty 19.500,00 złotych tytułem zadośćuczynienia z ustawowymi odsetkami od dnia 24 października 2012 r. do dnia zapłaty;

- kwoty 1.556,00 złotych tytułem zwrotu kosztów opieki z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty;

- kwoty 100,25 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Nadto powód wniósł o ustalenie odpowiedzialności strony pozwanej za dalsze mogące wystąpić w przyszłości skutki wypadku oraz o zasądzenie od strony pozwanej kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego w według norm prawem przepisanych. Dodatkowo wystąpił o zwolnienie powoda od kosztów sądowych w całości, zgłosił wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii na podane tam okoliczności oraz inne wnioski dowodowe, w tym dowód z zeznań świadków (k.2-9).

Na uzasadnienie żądania podał, iż w dniu 09 lipca 2012 r. kierująca pojazdem F. o nr rej (...) E. T. wymusiła pierwszeństwo przejazdu czym doprowadziła do zderzenia z motocyklem marki S. o nr rej (...) kierowanym przez M. O. (1) . Wskazano ,że w wyniku tego zdarzenia obrażeń ciała doznał pasażer motocykla N. M. - powód. Podano ,że w wyniku zdarzenia u powoda stwierdzono złamanie kostki bocznej goleni, liczne otarcia naskórka , uraz stawu skokowego prawego i w związku z tym poniesiony przez powoda uszczerbek na zdrowiu wyniósł co najmniej 10 %. Podkreślono ,że wypadek bardzo negatywnie wpłynął na życie powoda , który w chwili zdarzenia miał 21 lat i który przez okres 6 tygodni miał założony gips ,zaś po jego zdjęciu okazało się ,że noga jest bardzo spuchnięta rany nie zagoiły się i wystąpił silny przykurcz mięśni stawu skokowego i problemy z krążeniem w prawej nodze. Dodano ,że ze względu na wypadek codzienne życie powoda przez kilka miesięcy było uzależnione od pomocy osób najbliższych co wywołało u powoda frustrację i ciernienie z uwagi na fakt, że przedtem nie był on uzależniony od pomocy innych osób. Wskazano ,że powód przed wypadkiem jeździł na gokartach w związku z czym brał udział w zawodach w których dwukrotnie zajął pierwszą i drugą lokatę , zaś po zdarzeniu nie mógł brać udziału w zawodach . Podniesiono także ,że zdarzenie negatywnie wpłynęło na edukację powoda , który w związku ze zdarzeniem zmuszony został do przerwania nauki na pierwszym roku informatyki na (...) w W. gdyż ze względu na stan zdrowia nie mógł przystąpić do egzaminów poprawkowych. Wskazano ,że w wyniku zdarzenia u powoda występuje wiele blizn , które stały sie źródłem kompleksów.Powód szacuje wysokość zadośćuczynienia na kwotę 24.000,00 złotych , która to kwota pozwoli w części przezwyciężyć ujemne skutki wypadku. Podkreślono ,że z uwagi na fakt, że strona pozwana wypłaciła powodowi 4.500,00 dlatego powód pozwem dochodzi kwoty 19.500,00 złotych jako uzupełnienie kwoty 24.000,00 złotych.

Jako podstawę prawną roszczeń wskazano na art. 436 kc, 445kc i 444§1 kc.

Wskazano na sposób wyliczenia kwoty żądanej tytułem odszkodowania , która to zdaniem powoda wynosi 1.862,00 złotych a która to kwota została pomniejszona o kwotę 306,00 złotych wypłacona z tego tytułu przez pozwanego tytułem kosztów opieki przyjmując stawkę 7,00 złotych za godzinę opieki. Wskazano także ,że powód wydatkował łączną kwotę 100,25 złotych na zakup lekarstw .

Postanowieniem Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej I Wydział Cywilny z dnia 05 lipca 2013 r. powód został zwolniony od kosztów sądowych w części, a mianowicie od opłaty sądowej od pozwu ponad kwotę 400,00 złotych. W pozostałej części wniosek został oddalony. ( k. 42 ) .

Zarządzeniem Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 11 września 2013 r. zarządzono zwrot pozwu ( k.49) zaś Zarządzeniem Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 02 października 2013 r. zarządzono wpisanie pod nowy numer jako skutecznie wniesionej w dniu 29 sierpnia 2013r. ( k. 52) .

Pozwany (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W. ( w odpowiedzi na pozew wskazano pełną nazwę pozwanego- k. 60 ) powództwa nie uznał i wnosił o jego oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania w tym kosztów zastępstwa procesowego ( k.61-65). Nadto wniósł o przeprowadzenie dowodów wskazanych w odpowiedzi na pozew i zaliczenie na poczet ewentualnie zasądzonego zadośćuczynienia kwoty 4.500,00 złotych , która to kwota została wypłacona w postępowaniu likwidacyjnym.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany reprezentowany przez fachowego pełnomocnika wskazał, że w następstwie postępowania likwidacyjnego pozwany przyznał powodowi kwotę 5.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz kwotę 340,00 złotych tytułem zwrotu kosztów opieki . Podniesiono ,że kwoty te zostały pomniejszone o 10% w związku z ustalonym przez pozwanego przyczynieniem sie powoda do zaistniałej szkody i dlatego wypłacono mu odpowiednio kwoty 4.500,00 i 306,00 złotych. Wskazano nadto ,że wypłacone kwoty uwzględniają przyczynienie się powoda do zaistniałej krzywdy , zakres doznanych obrażeń , czas leczenia i wiek pokrzywdzonego. Wskazał pozwany ,że nie kwestionuje swojej odpowiedzialności za skutki zdarzenia z dnia 09 lipca 2012r. co do zasady , kwestionuje zaś kwotę dochodzona tytułem zadośćuczynienia i kosztów opieki oraz kwotę żądaną tytułem zakupu lekarstw gdyż roszczenie w tym zakresie nie zostało udowodnione. Odnośnie przyczynienia pozwany wskazał ,że pozwany w 10% przyczynił się do zaistniałej szkody, gdyż kierujący motocyklem M. O. (1) nie posiadał w dniu zdarzenia uprawnień do kierowania motocyklem i powód w sposób świadomy zdecydował sie na jazdę motocyklem jako pasażer z osobą ,która nie miała odpowiednich umiejętności do kierowania tym pojazdem. Odnośnie kwoty zadośćuczynienia pozwany wskazał, że ta kwota jest znacznie zawyżona , ponadto wskazano że dokumentacja medyczna dołączona do pozwu dotyczy bezpośrednio okresu po wypadku , brak w niej dokumentacji potwierdzającej odbycie rehabilitacji. Podniesiono także ,że opatrunek gipsowy który powód miał złożony sam w sobie nie stanowił podstawy nie przystąpienia przez niego do egzaminów poprawkowych .Dodano , że powód nie wykazał ,że poniósł szkodę w wysokości 1556,00 złotych z tytułu opieki i że wydatkował kwotę 100,25 złotych na zakup lekarstw.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska , z tymże powód w pismach procesowych prawidłowo określał pozwanego jako (...) Spółka Akcyjna V. (...) w W.. Pełnomocnik powoda w związku ze zgłoszonym zarzutem przyczynienia powoda do zaistniałej szkody wskazał z ostrożności procesowej, że to przyczynienie nie przekracza 10%.( k. 153-155) .

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09 lipca 2012 r. wieczorem w B. na ulicy (...) kierując samochodem osobowym F. (...) o nr rej (...) nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że wyjeżdżając z parkingu przy sklepie nienależycie obserwowała sytuację drogową na skutek czego nie ustąpiła pierwszeństwa przejazdu prawidłowo jadącemu ulicą (...) motocykliście doprowadzając do zderzenia pojazdów. W wyniku zderzenia motoru z F. (...) powód , który miał na głowie kask ochronny został wyrzucony z motoru na drogę i doznał rozległych otarć naskórka goleni prawej i prawego kolana , złamania kostki bocznej prawej z raną w okolicy przyśrodkowej , otarć naskórka stopy prawej i otarć naskórka obydwu stawów łokciowych i barku lewego. Na miejsce zdarzenia przybyła policja , która dokonała wstępnych czynności i sporządziła notatkę informacyjną o zdarzeniu drogowym , z której wynikało ,że zarówno E. T. jak i kierujący motocyklem M. O. (2) byli trzeźwi, zaś jako wstępną przyczynę kolizji określono na nieustąpienie pierwszeństwa przejazdu przez E. T..

E. T. w dacie zdarzenia posiadała polisę ubezpieczenia pojazdu w zakresie OC w pozwanym towarzystwie za okres od 10 listopada 2011 r. do dnia 09 listopada 2012r. - numer polisy (...).

Z miejsca zdarzenia powód został zabrany przez swego brata M. M. do domu , jednak po upływie niedługiego czasu bo po godzinie 22-giej brat zawiózł powoda do szpitala w B. , gdzie o godzinie 22.44 został przyjęty na Szpitalny Oddział Ratunkowy, gdzie po wykonaniu prześwietlenia RTG stwierdzono u niego złamanie kostki bocznej podudzia prawego. Z uwagi na rany i otarcia naskórka założono powodowi szynę gipsową i zalecono kontrolę w Poradni Chirurgicznej za 3 dni oraz zlecono wykonywanie opatrunków i zapisano mu leki, które zostały wykupione w dniu 10 lipca 2012r. . Po założeniu gipsu powód został wypisany do domu z zaleceniami wykonywania opatrunków i kontroli w Poradni Chirurgicznej, wystawiono mu jednocześnie skierowanie do Poradni Chirurgicznej.

W dniu 10 lipca 2012r. matka powoda zakupiła mu lekarstwa zlecone w szpitalu za co zapłaciła łącznie 100,25 złotych . Powód po wypisie ze szpitala systematycznie uczęszczał na wyznaczone wizyty kontrolne do Poradni Chirurgicznej. Przez 6 tygodni powód miał założony gips początkowo w postaci szyny a następnie po wygojeniu ran gips pełny, był chorym obłożnie . Jego cierpienia w początkowym okresie były duże ze względu na wielomiejscowość obrażeń i powierzchowność ran . Te rany były bardzo bolesne i przykre w odczuciach dla poszkodowanego. U powoda przez około miesiąc utrzymywały się cierpienia dużego stopnia , następnie cierpienia były mniejsze i utrzymywały sie w postaci dolegliwości średnich aż do zdjęcia opatrunku gipsowego czyli przez następne 4-6 tygodni. Po tym czasie dolegliwości powoda były mniejsze. W związku z dolegliwościami powód zaraz po urazie wymagał opieki osób trzecich , początkowo przez pierwszy miesiąc z racji ,że był on chorym obłożenie czas tej opieki wynosił 2-3 godziny dziennie a następnie wymiar tej pomocy powodowi się zmniejszał do 1-2 godzin dziennie co drugi dzień , stan ten trwał do czasu zdjęcia opatrunku gipsowego i dwa tygodnie po jego zdjęciu. Po tym okresie powód nie wymagał i nie wymaga opieki osób drugich. Opiekę nad powodem sprawowali jego najbliżsi - matka i babcia. Po zdarzeniu powód z racji doznanych urazów wymagał leżenia i trzymania nogi w górze by krwiak, którego doznał wysechł samoczynnie. Następnie powód wymagał rehabilitacji ruchów stawu skokowego i stopy. Pierwszą rehabilitację przeszedł prywatnie w okresie 03 września 2012r. do 12 października 2012r. a następną w ramach ubezpieczenia z NFZ w okresie od 19 listopada 2012r. do 30 listopada (...). .

W wyniku zdarzenia z dnia 09 lipca 2012 r. powód doznał 5% uszczerbku na zdrowiu w postaci złamania kości tworzących staw skokowy prawy oraz rozległej blizny okolicy kostki przyśrodkowej prawej. Ta blizna jest zagłębiona i przebarwiona i zmniejsza wydolność ochronną skóry okolicy stawu skokowego w sposób znaczący . Na w/w uszczerbek składa się także zanik mięśnia czworogłowego uda oraz niewielki obrzęk goleni przy chodzeniu. Pozostałe otarcia naskórka , których doznał powód w czasie wypadku nie pozostawiły trwałego uszczerbku na jego zdrowiu, nie mają one wpływu na funkcję okolic ciała w których występują , pozostawiły one prawidłowo wygojone blizny, które nie mogą być uznane jako szpecące gdyż występują w miejscach mało widocznych - na goleni , kolanie i prawej stopie , pozostałe zaś blizny nie są widoczne. Obecnie dolegliwości powoda są niewielkie i polegają na dyskomforcie występującym w okolicy stawu skokowego po długim ponad 30-minutowym chodzeniu i w czasie zmian pogodowych .W chwili obecnej doznany w wypadku uraz ma niewielki wpływ na funkcjonowanie powoda , jedynym problemem są dolegliwości po długotrwałym chodzeniu. U powoda występuje ograniczenie w zakresie uprawiania sportu polegające na długotrwałym chodzeniu czy bieganiu. Powód zakończył leczenie związane z wypadkiem z dnia 09 lipca (...). i nie wymaga on dalszego leczenia także w zakresie leczenia rehabilitacyjnego. Stan zdrowia powoda obecnie jest dobry i ustabilizowany a rokowania na przyszłość są pomyślne .

Wyrokiem z dnia 04 grudnia 2012r. Sąd Rejonowy w Białej Podlaskiej II Wydział Karny uznał ,że w dniu 09 lipca 2012 r. wieczorem w B. na ulicy (...) kierując samochodem osobowym F. (...) o nr rej (...) nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że wyjeżdżając z parkingu przy sklepie nienależycie obserwowała sytuację drogową na skutek czego nie ustąpiła pierwszeństwa przejazdu prawidłowo jadącemu ulicą (...) motocykliście doprowadzając do zderzenia pojazdów na skutek czego pasażer motocykla N. M. doznał obrażeń ciała na okres powyżej 7 dni . Powyższy czyn E. T. wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 177 §1 kk. Na podstawie art. 66§1 kk i art. 67§1 kk postępowanie karne za popełnienie w/w czynu wobec E. T. warunkowo umorzono na okres próby 2 lat.

Powód przed wypadkiem był osobą aktywną , jeździł rowerem , jeździł na gokartach. Po wypadku powód zmniejszył swoją aktywność, nie jeździ na gokartach , jedynie raz po wypadku jeździł gokartem ale z racji obrzęku nogi już nie jeździ. Powód po wypadku w czasie gdy odbywał rehabilitację poruszał się przy pomocy kul łokciowych a w miarę polepszania stanu zdrowia poruszał się przy pomocy jednej kuli by nadmiernie nie obciążać nogi. Powód w czasie zdarzenia był studentem I roku informatyki na (...) w W. i we wrześniu 2012r. miał przystąpić do egzaminów poprawkowych , jednak do nich nie przystąpił ze względu na stan zdrowia , nie złożył także na uczelni podania z prośbą o umożliwienie mu przesunięcia terminu egzaminów poprawkowych- w tym czasie odbywał rehabilitację, jak sam wskazał nie pomyślał o tym. Z uwagi ,że nie przystąpił on do egzaminów poprawkowych został on skreślony z listy studentów.

Obecnie powód jest na III roku studiów stacjonarnych- kierunek informatyka w B. w (...) .

Powód za pośrednictwem pełnomocnika pismem z dnia 17 września 2012r. wystąpił do powoda- u którego ubezpieczona była w zakresie odpowiedzialności OC sprawca zdarzenia E. T. o zapłatę kwoty 38.000,00 zł. tytułem zadośćuczynienia i kwoty 4.208,73 zł. tytułem odszkodowania poniesionego w związku z kosztami leczenia i kosztami opieki . Pismo to wpłynęło do pozwanego w dniu 21 września 2012r..

Decyzją w sprawie 0511676/3/131 pozwany przyznał powodowi kwotę 5.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia i kwotę 340,00 złotych tytułem odszkodowania przy czym pomniejszył powyższe kwoty o 10 % przyjmując ,że w takim stopniu powód przyczynił sie do zaistnienia szkody. Tak więc pozwany wypłacił powodowi odpowiednio kwoty 4.500,00 i 306,00 złotych . Pozwany przyjął jednocześnie ,że powód w wyniku zdarzenia z dnia 09 lipca 2012r. doznał 3% uszczerbku na zdrowiu .

Powód obecnie jest studentem III roku informatyki w B. na (...) są to studia dzienne , jest na utrzymaniu matki A. M..

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił w oparciu o : opinię biegłego T. K. - k. 211-213, historię choroby - k.93-101,158-167, zaświadczenia o odbytej rehabilitacji - k. 180-181, 2 płyty CD ze zdjęciami uszkodzeń ciała powoda , zeznania powoda k. 242v - 243v w zw. z k. 138v -39v , zeznania świadka A. M.- k. 189v -191, zeznania świadka E. S. - k.. 196v -197v , kserokopia paragonów za leki - k. 27 i 104-106, oświadczenie powoda - k. 112, wydruk indeksu powoda - k. 116-120 , polisę (...) numer (...), - k. 131-132, roszczenie o zapłatę skierowane w dniu 17.09.2012r. do pozwanego z załącznikami -k. 81-113, decyzję pozwanego z dnia 24 października 2012r. - k. 79 , końcowe orzeczenie lekarskie wykonane przez pozwanego w postępowaniu likwidacyjnym - k. 123-125, notatkę informacyjną o zdarzeniu drogowym- k. 156, wyrok i postanowienie w przedmiocie sprostowania wyroku w sprawie II K 889/12 - k. 84 i 93 akt II K 889/12.

W ocenie Sądu dowody nieosobowe stanowiące podstawę ustalenia stanu faktycznego zasługują w całości na obdarzenie ich walorem wiarygodności . W ocenie Sądu nie budziły wątpliwości dowody w postaci dokumentacji medycznej przedłożonej przez powoda oraz tej znajdującej się wydrukowanych aktach szkody złożonych przez stronę pozwaną . Wskazać należy, że dowody w postaci dokumentacji medycznej nie były kwestionowane przez strony postępowania a i sąd nie znalazł podstaw ku temu by odmówić im waloru wiarygodności choćby w części. Nie można tracić z pola widzenia ,że zostały sporządzone one przez instytucje medyczne w zakresie ich właściwości.

Także i informacja o zdarzeniu drogowym oraz Wyrok z dnia 04 grudnia 2012r. w sprawie II K 889/12 wraz z postanowieniem w przedmiocie jego sprostowania z dnia 26 lutego 2015r. - k. 84 i 93 akt II K 889/12 nie budził wątpliwości Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę , bowiem są to dokumenty urzędowe sporządzone w przepisanej formie przez powołane do tego organy władzy publicznej w zakresie ich działania, które stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone i korzystają w tym zakresie z domniemania prawdziwości (art. 244 § 1 k.p.c.). Odnosząc się do wskazanego wyroku wskazać należy ,że stwierdzono w nim winę E. T. i warunkowo umorzono wobec niej postępowanie karne na okres próby 2 lat . Nie budziły także wątpliwości Sądu płyty CD - k.40 obrazujące uszkodzenia ciała powoda jakich doznał on w wyniku zdarzenia z dnia 09 lipca 2012r. . Wskazać należy, że pozwany nie zakwestionował tego dowodu, który został mu doręczony wraz z odpisem pozwu .

W ocenie Sądu dowody osobowe w postaci zeznań A. M. i E. S. oraz zeznań powoda zasługują na obdarzenie ich walorem wiarygodności w zakresie w jakim wskazują na zdarzenie objęte pozwem , na obrażenia jakich doznał powód , na proces i przebieg leczenia . W tym zakresie zdaniem sądu dowody te są spójne , logiczne i wzajemnie się uzupełniają i są zgodne z dowodami z dokumentów . Nie zasługują zaś na obdarzenie w całości przymiotem wiarygodności ich zeznania w których wskazują ,że powód wymagał początkowo po wypadku niemal całodobowej opieki , w tym zakresie przeczy tym zeznaniom opinia biegłego chirurga T. K. - o czym niżej . Także nie zasługują na wiarę ich zeznania w części , w której wskazują ,że w wyniku wypadku powód nie mógł przystąpić do egzaminów poprawkowych i w związku z tym musiał przerwać studia w W. . Wskazać przede wszystkim należy, że w czasie kiedy powód miał mieć egzaminy poprawkowe nie skorzystał z możliwości pisemnego zwrócenia się do dziekana wydziału na którym studiował o możliwość przesunięcia zdawania egzaminów poprawkowych a więc trudno mówić by właśnie przez obrażenia jakich doznał w wypadku utracił rok studiów jak na to wskazuje. Sam powód w zeznaniach złożonych na rozprawie w dniu 30 września 2015r. wskazał ,że nie pomyślał o tym , by zwrócić się o przesuniecie terminu egzaminów poprawkowych .

Sąd Rejonowy ustalając stan faktyczny oparł się również o opinię biegłego sądowego z listy Sądu Okręgowego w Lublinie z zakresu chirurgii urazowo - ortopedycznej T. K. - k. 211-213. W ocenie Sadu wydana przez tego biegłego opinia zasługuje w całości na obdarzenie jej walorem wiarygodności. Podkreślić należy, że biegły dysponuje odpowiednią wiedzą medyczną z zakresu w którym opiniował .Zdaniem Sądu wywołana opinia została sporządzona w sposób profesjonalny , zarówno w oparciu o zgromadzoną dokumentację medyczną jak i bezpośrednie badanie powoda . Opinia te jest spójna , logiczna przekonywująco uargumentowana. Wskazać należy, że opinia ta nie była kwestionowana przez strony postępowania .

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne ale jedynie w części.

Z ustalonego stanu faktycznego powód doznał uszkodzeń ciała w postaci rozległych otarć naskórka goleni prawej i prawego kolana , złamania kostki bocznej prawej z raną w okolicy przyśrodkowej , otarć naskórka stopy prawej i otarć naskórka obydwu stawów łokciowych i barku lewego. Jak wynika z opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej T. K. powód doznał 5% uszczerbku na zdrowiu w postaci złamania kości tworzących staw skokowy prawy oraz rozległej blizny okolicy kostki przyśrodkowej prawej. Ta blizna jest zagłębiona i przebarwiona , zmniejsza wydolność ochronną skóry okolicy stawu skokowego w sposób znaczący . Na uszczerbek składa się także zanik mięśnia czworogłowego uda oraz niewielki obrzęk goleni przy chodzeniu. Pozostałe otarcia naskórka , których doznał powód w czasie wypadku nie pozostawiły trwałego uszczerbku na zdrowiu N. M. , nie mają one wpływu na funkcję okolic ciała w których one występują , pozostawiły one prawidłowo wygojone blizny, które nie mogą być uznane jako szpecące gdyż występują w miejscach mało widocznych - na goleni , kolanie i prawej stopie , pozostałe zaś blizny nie są widoczne. Obecnie dolegliwości powoda są niewielkie i polegają na dyskomforcie występującym w okolicy stawu skokowego po długim ponad 30-minutowym chodzeniu i w czasie zmian pogodowych .W chwili obecnej doznany w wypadku uraz ma niewielki wpływ na funkcjonowanie powoda , jedynym problemem są dolegliwości po długotrwałym chodzeniu. U powoda występuje ograniczenie w zakresie uprawiania sportu polegające na długotrwałym chodzeniu czy bieganiu. Powód zakończył leczenie związane z wypadkiem z dnia 09 lipca 2012r. i nie wymaga on dalszego leczenia także w zakresie leczenia rehabilitacyjnego. Stan zdrowia N. M. obecnie jest dobry i ustabilizowany a rokowania na przyszłość są pomyślne . Biegły wskazał jednocześnie ,że stosowanie leków wskazanych na karcie 27 akt sprawy, za które łącznie uiszczona została kwota 100,25 zł. było uzasadnione.

Zgodnie z dyspozycją art. 436 § 1 k.c. w zw. z art. 435 § 1 k.c. odpowiedzialność samoistnego posiadacza pojazdu mechanicznego jest oparta na zasadzie ryzyka, a jej przesłankami są szkoda i związek przyczynowy między jej powstaniem a ruchem pojazdu. Przesłanką odpowiedzialności posiadacza

pojazdu mechanicznego nie jest natomiast wina, co oznacza, że jest on zobowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przez ruch pojazdu nawet jeśli prowadzącej go osobie nie sposób przypisać winy za zaistnienie zdarzenia

wyrządzającego szkodę.

Strona pozwana nie kwestionowała zasady swojej odpowiedzialności za skutki zdarzenia z dnia 09 lipca 2012 r. w tym za szkodę poniesioną przez powoda.Spór w sprawie sprowadzał się do kwestii wysokości zadośćuczynienia należnego powodowi i wysokości odszkodowania związanego z kosztami opieki i kosztami zakupu lekarstw wskazując, że pozwany tego faktu nie udowodnił a jedynie w tym zakresie złożył oświadczenie .

Wskazać w tym miejscu jednak należy na decyzję pozwanego z dnia 24 października 2012r. w sprawie 0511676/3/131( k. 79 ) , w której pozwany przyznał powodowi kwotę 5.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia i kwotę 340,00 złotych tytułem odszkodowania z tytułu kosztów opieki , przy czym pomniejszył powyższe kwoty o 10 % przyjmując ,że w takim stopniu powód przyczynił się do zaistnienia szkody, nie wskazując przy tym na czym polegać miało przyczynienie powoda. Pozwany na mocy tej decyzji wypłacił powodowi odpowiednio kwoty 4.500,00 i 306,00 złotych . Pozwany przyjął jednocześnie ,że powód w wyniku zdarzenia z dnia 09 lipca 2012r. doznał 3% uszczerbku na zdrowiu .Powyższe stanowi że pozwany wbrew swoim twierdzeniom zawartym w odpowiedzi na pozew uznał już na etapie postępowania likwidacyjnego w części żądania powoda w zakresie kosztów opieki . Nie zasadnym zdaniem sądu jest więc wskazywanie przez pozwanego w odpowiedzi na pozew ,że powód nie udowodnił faktu opieki.

Na podstawie art. 445 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Podstawą zadośćuczynienia jest krzywda polegająca na cierpieniach fizycznych i psychicznych związanych z rozstrojem zdrowia. Art. 445 § 1 k.c. nie zawiera żadnych kryteriów, jakie należy uwzględniać przy ustalaniu wysokości zadośćuczynienia, wobec czego kryteria te zostały wypracowane przez judykaturę. Spośród funkcji spełnianych przez zadośćuczynienie współcześnie na czoło wysuwa się funkcja kompensacyjna. Przyznana z tego tytułu suma pieniężna powinna wynagrodzić doznane przez poszkodowanego cierpienia fizyczne i psychiczne oraz utratę radości życia. Ma mu również ułatwić przezwyciężenie ujemnych przeżyć, dzięki czemu zostaje przywrócona, przynajmniej częściowo, równowaga, która została zachwiana na skutek popełnienia czynu niedozwolonego. Dla wysokości zadośćuczynienia jako świadczenia o charakterze kompensacyjnym, podstawowe znaczenie ma zawsze rozmiar doznanej krzywdy, który zależy od wielu czynników m. in. trwałości i skutków wypadku lub okresu trwania objawów chorobowych i ich nasilenia, stopnia cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywności i czasu trwania, nieodwracalności następstw uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia (kalectwa, oszpecenia), rodzaju wykonywanej pracy, szans na przyszłość, poczucia nieprzydatności społecznej, bezradności życiowej, wieku poszkodowanego, jego osobistej sytuacji, w tym również jego przyszłych perspektyw życiowych. (por. wyroki SN z 12.04.1972 r., II CR 57/72, opubl. OSNCP 1972 nr 10 poz. 183; z 30.11.1999 r., I CKN 1145/99, niepubl., z 27.08.1969 r. OSNCP 1970 nr 6 poz. 111; z 12.09.2002 r., IV CKN 1266/00 opubl. LEX nr 80272; z 13.03.1973 r., II CR 50/73 opubl. LEX nr 7228, z 9.11.2007 r.,).

Zważyć przy tym należy, że powyższe przesłanki mają walor ogólny i dlatego w każdej sprawie o wysokości należnego zadośćuczynienia rozstrzygające znaczenie mają konkretne okoliczności dotyczące osoby poszkodowanej. Jedynie rozważenie zindywidualizowanych przesłanek stanowi właściwą podstawę określenia odpowiedniego w rozumieniu art. 445 § 1 k.c. zadośćuczynienia .

Określając wysokość zadośćuczynienia za krzywdę doznaną przez powoda Sąd Rejonowy uwzględnił charakter uszkodzenia ciała oraz jego skutki. Powód doznał uszkodzeń ciała w postaci rozległych otarć naskórka goleni prawej i prawego kolana , złamania kostki bocznej prawej z raną w okolicy przyśrodkowej , otarć naskórka stopy prawej i otarć naskórka obydwu stawów łokciowych i barku lewego. Doznał on 5% uszczerbku na zdrowiu w postaci złamania kości tworzących staw skokowy prawy oraz rozległej blizny okolicy kostki przyśrodkowej prawej. Ta blizna jest zagłębiona i przebarwiona , zmniejsza wydolność ochronną skóry okolicy stawu skokowego w sposób znaczący . Na uszczerbek składa się także zanik mięśnia czworogłowego uda oraz niewielki obrzęk goleni przy chodzeniu. Pozostałe otarcia naskórka , których doznał powód w czasie wypadku nie pozostawiły trwałego uszczerbku na zdrowiu N. M. , nie mają one wpływu na funkcję okolic ciała w których występują , pozostawiły one prawidłowo wygojone blizny, które nie mogą być uznane jako szpecące gdyż występują w miejscach mało widocznych - na goleni , kolanie i prawej stopie , pozostałe zaś blizny nie są widoczne. Obecnie dolegliwości powoda są niewielkie i polegają na dyskomforcie występującym w okolicy stawu skokowego po długim ponad 30-minutowym chodzeniu i w czasie zmian pogodowych .W chwili obecnej doznany w wypadku uraz ma niewielki wpływ na funkcjonowanie powoda , jedynym problemem są dolegliwości po długotrwałym chodzeniu. U powoda występuje ograniczenie w zakresie uprawiania sportu polegające na długotrwałym chodzeniu czy bieganiu. Powód zakończył leczenie związane z wypadkiem z dnia 09 lipca (...). i nie wymaga on dalszego leczenia także w zakresie leczenia rehabilitacyjnego. Stan zdrowia powoda obecnie jest dobry i ustabilizowany a rokowania na przyszłość są pomyślne .

Powód odzyskał zdolność do samodzielnego poruszania się, nie utyka( co wynika z opinii biegłego T. K. - vide str. 1 opinii ). Leczenie urazu było początkowo bolesne i cierpienia powoda w związku z tym związane były początkowo duże ze względu na wielomiejscowość obrażeń i powierzchowność ran . Wprawdzie w czasie leczenia powód nie przebywał w szpitalu, jednak ze względu na powstały krwiak i obrzęki musiał leżeć z nogą uniesioną do góry, a także systematycznie stawiać się na wizyty kontrolne u chirurga .W tym czasie miał założony gips . Początkowo jak wskazano we wcześniejszej części uzasadnienia wymagał on pomocy osób drugich przez pierwszy miesiąc po zdarzeniu do 3 godzin dziennie a przez kolejne półtora miesiąca opieki tej wymagał co drugi dzień do 2 godzin dziennie .Musiał także wykonywać zlecone opatrunki na ranę . Podkreślić należy, iż uszkodzenia ciała, skutkujące koniecznością pozostawania w pozycji leżącej z nogą uniesioną do góry i ograniczeniem aktywności życiowej, powstały u osoby bardzo młodej , bo w wieku 21 lat, co niewątpliwie wywołało znaczne cierpienia psychiczne. Powód będąc przed darzeniem młodym i sprawnym mężczyzną, po wypadku musiał poruszać się przy pomocy kul łokciowych , przechodzić rehabilitację i był częściowo zdany na opiekę i pomoc innych osób- babci i matki .

Strona pozwana na etapie likwidacji szkody przyznała i wpłaciła powodowi - jak wyżej wskazano- zadośćuczynienie w kwocie 4.500,00 złotych ( bo pomniejszone o przyczynienie w wysokości 10 % ). W toku procesu powód domagał się zasądzenia dodatkowego zadośćuczynienia w kwocie 19.500,00 zł. Łącznie zatem powód określił należne mu zadośćuczynienie na kwotę 24.000,00 złotych, zaś w postępowaniu ubezpieczeniowym żądał kwoty 38.000,00 złotych .

W ocenie Sądu w realiach niniejszej sprawy zadośćuczynienie w łącznej kwocie 14.500,00 złotych spełni swoją funkcję kompensacyjną i dlatego mając na uwadze wypłacone przez pozwanego zadośćuczynienie w kwocie 4.500,00 złotych sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia . Zdaniem Sądu żądanie przez powoda łącznie kwoty 24.000,00 złotych jest zawyżone tym bardziej ,że jak wskazano wyżej powód nie udowodnił, że to właśnie w związku z wypadkiem nie przystąpił do egzaminów poprawkowych i w związku z tym został skreślony z listy studentów. Nie można tracić bowiem z pola widzenia okoliczności , że powód nie wystąpił do dziekana wydziału na którym studiował o umożliwienie mu przesunięcia terminu zdawania egzaminów poprawkowych , ponadto w tym czasie powód nie był już osobą obłożnie chorą , poruszał się o kulach , przy pomocy których uczęszczał na rehabilitację więc nic nie stało na przeszkodzie by przystąpić do egzaminów poprawkowych lub jak wskazano wystąpić do dziekana z podaniem o przesunięcie terminu ich zdawania.

W ocenie sądu przyznane powodowi dodatkowe zadośćuczynienie w kwocie 10.000,00 złotych ( vide pkt. 1 orzeczenia ) uwzględnia wszystkie okoliczności obrazujące rozmiary znacznej krzywdy doznanej przez powoda, a tym samym będzie odpowiednie do wyrządzonej szkody. Przedmiotowa kwota w polskich realiach społeczno –gospodarczych z pewnością stanowi ekonomicznie odczuwalną wartość i w ocenie sądu nie jest ona ani zaniżona ani zawyżona. Tym samym powinna wynagrodzić doznane cierpienia fizyczne i psychiczne związane z uszkodzeniami ciała powoda i ich trwałymi skutkami oraz ułatwić powodowi przezwyciężenie ujemnych przeżyć, dzięki czemu zostanie przywrócona równowaga zachwiana na skutek zdarzenia z dnia 09 lipca 2012r..

Odsetki od kwoty 10.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia zostały zasądzone, zgodnie z wnioskiem powoda w oparciu o dyspozycję art. 481 kc. mając na względzie dyspozycję art. 817 kc od dnia 24 października 2012 roku ( żądanie pozwu ) . Szkoda została zgłoszona pozwanemu już w dniu 21 września 2012r. zaś pismem z dnia 24 października 2012r. pozwany przyznał powodowi zadośćuczynienie w kwocie 4.500,00 złotych ( k. 79 ) .Dalej idące żądanie w zakresie żądania zadośćuczynienia ponad kwotę 10.000,00 złotych zostało oddalone ( vide pkt. 4 wyroku ).

Stosownie do treści art. 444 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego obowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

W niniejszej sprawie powód domagał się zasądzenia od pozwanego odszkodowania obejmującego zwrot kosztów opieki osób trzecich w kwocie 1556,00 złotych za okres ośmiu tygodni po wypadku , przy czym jego zdaniem łączne koszty opieki to kwota 1862,00 złotych , przy czym w żądaniu pozwu uwzględnił kwotę już wypłaconą przez pozwanego czyli kwotę 306,00 złotych oraz kwoty 100,25 złotych w związku z zakupem lekarstw przez powoda.

Wskazać należy, że naprawienie szkody obejmuje w szczególności zwrot wszelkich wydatków poniesionych przez poszkodowanego zarówno w związku z samym leczeniem i rehabilitacją (lekarstwa, konsultacje medyczne, protezy, kule, wózek inwalidzki itp.), jak i koszty opieki niezbędnej w czasie procesu leczenia oraz inne dodatkowe koszty związane z doznanym uszczerbkiem (np. przejazdów, wyżywienia). Zwiększenie się potrzeb poszkodowanego stanowi szkodę przyszłą, wyrażając się w stale powtarzających się wydatkach na ich zaspokojenie np. konieczność stałych zabiegów, rehabilitacji, specjalnego odżywania. Prawo poszkodowanego w wypadku do ekwiwalentu z tytułu zwiększonych potrzeb, polegających na korzystaniu z opieki osoby trzeciej, nie jest uzależnione od wykazania, że poszkodowany efektywnie wydał odpowiednie kwoty na koszty opieki. Okoliczność zaś, że opiekę nad poszkodowanym sprawowali jego najbliżsi - babka i matka , nie pozbawia go prawa żądania w tym zakresie . Zgodnie z ustaleniami poczynionymi przez Sąd na podstawie dowodu z opinii biegłego z zakresu chirurgii urazowo-ortopedycznej T. K. , której strona powodowa i pozwana nie kwestionowała, zwiększone potrzeby powoda z tytułu opieki osoby trzeciej utrzymywały się przez pierwszy miesiąc po 2-3 godziny dziennie a następnie przez 6 tygodni co drugi dzień po 1-2 godziny . W tym stanie rzeczy przyjmując ,że początkowo powód wymagał opieki po 3 godziny dziennie przez 1 miesiąc to przyjmując 30 dni x 3 godziny dziennie =90 godzin a następnie 6 tygodni co drugi dzień to daje to 21 dni po 2 godziny dziennie czyli 21x 2 = 42 godziny , co łącznie daje sumę 132 godzin opieki osób trzecich nad powodem i mnożąc liczbę 132 x 7,00 złotych za godzinę opieki daje to łącznie kwotę 924,00 złotych . Sąd odjął od kwoty 924,00 złotych kwotę 306 ,00 złotych wypłaconą przez pozwanego w toku postępowania likwidacyjnego a wiec 924,00 -306,00 = 618,00 zł. Sąd zasądził więc od pozwanego na rzecz powoda kwotę 618,00 złotych tytułem zwrotu kosztów opieki z ustawowymi odsetkami od dnia 29 sierpnia 2013r. do dnia zapłaty mając na względzie dyspozycję art. 481 kc.( vide pkt.2 wyroku ) .

Sąd uznał za niezasadne żądanie zasądzenia jednorazowego odszkodowania z tytułu zwrotu kosztów opieki osoby trzeciej ponad zasądzoną kwotę uznając, że brak jest podstaw do jej zasądzenia mając na względzie opinię biegłego , który wskazał w jakim czasookresie i w jakim wymiarze powód wymagał tej opieki ( vide pkt. 4 wyroku ) .

Sąd zasadził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 100,25 złotych tytułem zwrotu kosztów zakupu leków z ustawowymi odsetkami od dnia 29 sierpnia 2013r. do dnia zapłaty mając na względzie dyspozycję art. 481 kc.( vide pkt.3 wyroku ) . Wskazać należy, że z niekwestionowanej opinii biegłego stosowanie medykamentów wymienionych na k. 27 akt sprawy - paragony zakupu ) było zasadne . W tym miejscu wskazać należy ,że powód już w postępowaniu likwidacyjnym wystąpił do pozwanego z żądaniem zwrotu kosztów zakupu leków i dołączył w tym zakresie kserokopię paragonów z k. 27 - k. 105-106.Nie zasadnym jest wiec twierdzenie pozwanego, że powód nie udowodnił konieczności zakupu lekarstw.

W tym miejscu należy wskazać ,że sąd w zakresie kwoty zasądzonej tytułem kosztów opieki osób trzecich i kosztów zakupu lekarstw zasądził odsetki zgodnie z żądaniem pozwu . Przypomnieć należy, że pozew został nadany do sądu w dniu 08 lutego 2013r. ( k. 41) jednak Zarządzeniem Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 11 września 2013 r. zarządzono zwrot pozwu ( k.49) zaś Zarządzeniem Przewodniczącego I Wydziału Cywilnego Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej z dnia 02 października 2013 r. zarządzono wpisanie pod nowy numer jako skutecznie wniesionej w dniu 29 sierpnia 2013r. ( k. 52) . Dlatego też odsetki w zakresie kwot zasądzonych w pkt. 2 i 3 wyroku zasądzono od dnia 29 sierpnia 2013r. .

Sąd nie podzielił stanowiska pozwanego w której wskazuje on na przyczynienie się powoda do zaistnienia obrażeń z uwagi na fakt, że jechał jako pasażer motorem S. prowadzonym przez M. O. (1) wiedząc ,że ten nie posiada uprawnień do jego prowadzenia . W tym miejscu wskazać należy po pierwsze ,że pozwany zgodnie z dyspozycja art. 6 kc. nie wykazał, że powód wiedział ,że M. O. (1) nie posiada uprawnień do prowadzenia motocykli a po drugie wskazać należy na wyrok Sądu Rejonowego w Białej Podlaskiej II Wydział Karny w sprawie II K 889/12 wraz z postanowieniem w przedmiocie jego sprostowania - k. 84 i 93 akt II K 889/12, z którego jednoznacznie i bezspornie wynika ,że to właśnie E. T. kierując samochodem osobowym F. (...) o nr rej (...) nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym w ten sposób, że wyjeżdżając z parkingu przy sklepie nienależycie obserwowała sytuację drogową na skutek czego nie ustąpiła pierwszeństwa przejazdu prawidłowo jadącemu ulicą (...) motocykliście doprowadzając do zderzenia pojazdów na skutek czego pasażer motocykla N. M. doznał obrażeń ciała na okres powyżej 7 dni . Powyższe w sposób jednoznaczny stanowi ,że to nie brak ewentualnych uprawnień M. O. (1) do kierowania motocyklem , który jechał prawidłowo tylko nieprawidłowe zachowanie kierującej samochodem F. (...) doprowadziło do zderzenia i do powstania obrażeń powoda. Tak więc sąd przyznając kwoty należne powodowi nie uwzględnił podniesionego przez pozwanego zarzutu przyczynienia , jednak uwzględnił wypłacone przez pozwanego powodowi kwoty tytułem zadośćuczynienia i kosztów opieki.

Odnosząc się do żądania powoda zawartego w pkt. 2 pozwu to jest ustalenia odpowiedzialności strony pozwanej za dalsze mogące wystąpić w przyszłości skutki wypadku wskazać należy ,że roszczenie to nie jest uzasadnione.

Zgodnie z art. 189 kpc powód może żądać ustalenia przez sąd istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa, gdy ma w tym interes prawny. W uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 1970 r., III PZP 34/69 wyrażono pogląd, że w sprawie o naprawienie szkody wynikającej z uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia zasądzenie określonego świadczenia nie wyłącza jednoczesnego ustalenia w sentencji wyroku odpowiedzialności pozwanego za szkody mogące powstać w przyszłości z tego samego zdarzenia (OSNCP 1970 z. 12, poz. 217). W uzasadnieniu uchwały wskazano, iż wykładnia funkcjonalna art. 189 kpc przemawia za przyjęciem interesu prawnego w ustaleniu, jeżeli istnieje jakaś obiektywna niepewność stanu prawnego. Przykładowo, interes taki może istnieć mimo możliwości dochodzenia świadczenia z danego stosunku prawnego, jeżeli z tego stosunku wynikają dalsze skutki, których dochodzenie w drodze powództwa o świadczenie nie jest możliwe lub nie jest na razie aktualne. Dotyczy to zwłaszcza szkód na osobie, gdyż szkody te nie zawsze powstają jednocześnie ze zdarzeniem, które wywołało uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia. Są one z istoty swej rozwojowe. Poszkodowany z reguły nie może w chwili wszczęcia procesu dochodzić wszystkich roszczeń, jakie mogą mu przysługiwać z określonego stosunku prawnego. Następstwa bowiem uszkodzenia ciała są z reguły wielorakie i zwłaszcza w wypadkach cięższych

uszkodzeń wywołują niekiedy skutki, których dokładnie nie można określić ani przewidzieć, gdyż są one zależne od indywidualnych właściwości organizmu, osobniczej wrażliwości, przebiegu leczenia i rehabilitacji oraz wielu innych

czynników. Swoistość szkód na osobie, które występują często po upływie dłuższego czasu, oraz nieprzekraczalny dziesięcioletni termin przedawnienia roszczeń majątkowych przemawiają za przyjęciem, że dochodząc określonych

świadczeń odszkodowawczych powód może jednocześnie - na podstawie art. 189 KPC - domagać się ustalenia odpowiedzialności pozwanego za ewentualną szkodę, jaka może wyniknąć dlań w przyszłości. Takie rozstrzygnięcie zapobiega także trudnościom dowodowym związanym z upływem długiego czasu, ustalenie bowiem w sentencji wyroku odpowiedzialności dłużnika za szkody mogące powstać w przyszłości wiąże raz na zawsze sąd i strony, chyba

że wyrok zawierający takie ustalenie zostanie obalony.

W związku z żądaniem powoda opartym na art. 189 kpc nie można w tym zakresie ponownie nie odwołać się do opinii biegłego z zakresu chirurgii urazowo -ortopedycznej , której nie kwestionował przecież powód , a w której to biegły T. K. wskazał w sposób nie budzący wątpliwości , że leczenie powoda w związku ze zdarzeniem z dnia 09 lipca 2012r. uległo zakończeniu i nie wymaga on dodatkowego leczenia ( vide str. 3 opinii ) i dlatego też sąd oddalił powództwo w tym zakresie - vide pkt. 4 wyroku.

Orzeczenie o kosztach uzasadnia treść art. 100 zd. 1 kpc ,zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia roszczeń koszty będą wzajemnie zniesione. Porównując wysokość dochodzonej kwoty- 21.156,25 złotych z kwotą łącznie zasądzoną - 10.718,25zł. należy stwierdzić, iż powód utrzymał się ze swoim żądaniem 50,66 % ( w zaokrągleniu 50 % ) , zatem przegrał sprawę w 49,34 %.( w zaokrągleniu 50 % ) . Powód poniósł koszty opłaty sądowej od pozwu w wysokości 400,00 złotych, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 2.400,00 złotych , w tym opłatę za czynności adwokata w wysokości 2.400,00 złotych ( § 6 pkt.5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Dz.U.2013.461 j.t.) oraz opłaty od udzielonych pełnomocnictw i pełnomocnictw substytucyjnych 5 x 17 złotych – opłata skarbowa od pełnomocnictwa ( k.11, 148, 247 ) oraz uiścił zaliczkę na opinię biegłego w kwocie 500,00 zł. z której wykorzystano na wynagrodzenie biegłego 495,44 złotych , zaś co do reszty tej kwoty to jest 4,56 zł. jako nadpłaconą zgodnie z zarządzeniem z dnia 14 października 2015r. z k. 250 podlega zwrotowi powodowi .

Natomiast pozwany poniósł w tej sprawie koszty zastępstwa prawnego w łącznej wysokości 2.400,00 złotych – § 6 pkt.5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz. 1349, ze zmianami).

Opłata od pozwu wynosiła 1.058,00 złotych. Powód uiścił opłatę w wysokości 400,00 złotych, bowiem co do kwoty 658,00 złotych został zwolniony z tego obowiązku ( k.42) . Z uwagi na fakt ,iż powód przegrał sprawę w 50 % Sąd na podstawie art. 113 § 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz.U. z 2010 roku, Nr 90, poz. 594, ze zmianami) obciążył pozwanego obowiązkiem zwrotu części opłaty od pozwu w wysokości w jakiej przegrał sprawę 50 % - czyli 529,00 złotych ( vide pkt. 5 wyroku) , zaś co do kwoty 129 ,00 zł przejął ją na rachunek Skarbu Państwa nie znajdując podstaw do obciążenia tą kwotą strony pozwanej ( vide pkt. 7 wyroku ) . Sąd zasadził nadto od pozwanego na rzecz powoda kwotę 247,72 zł. tytułem zwrotu części poniesionych przez powoda wydatków związanych z wydaniem opinii biegłego ( vide pkt. 6 wyroku ). Kwota ta stanowi 1/2 wynagrodzenia biegłego wypłaconego z zaliczki uiszczonej przez powoda .

Ponieważ obie strony były reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników i obie wygrały sprawę po 50% w tym zakresie koszty procesu w części dotyczącej kosztów zastępstwa procesowego wzajemnie zniesiono( vide pkt. 8 wyroku ) .

Mając powyższe na uwadze oraz na podstawie powołanych w treści uzasadnienia przepisów c orzeczono jak w sentencji wyroku.