Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2016 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie: Przewodniczący Sędzia S.O. Grażyna Cichosz

Protokolant sekretarz sądowy Anna Łempicka

po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2016 roku w Lublinie

sprawy A. L.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania A. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.

z dnia 20 listopada 2015 roku znak: (...)

oddala odwołanie

Sygn. akt VII U 2143/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 listopada 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił A. L. prawa do ponownego ustalenia emerytury na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł A. L. domagając się ponownego obliczenia wysokości emerytury w oparciu o art. 15 ustawy emerytalnej tzn. na podstawie przeciętnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z kolejnych 10 lat kalendarzowych tj. od 1998 roku do 2007 roku. ( odwołanie k.2).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji ( odpowiedz na odwołanie k.3).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

A. L. urodzony (...) w dniu(...) roku złożył wniosek o emeryturę. Organ rentowy decyzją z dnia (...) roku przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury na podstawie art. 26 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych uwzględniając 15-letni staż pracy ubezpieczonego w warunkach szczególnych (Dz.U.2015.748 j.t. ze zm.).

Decyzją z dnia 20 lipca 2015 roku organ rentowy przeliczył emeryturę i podjął jej wypłatę w związku z zakończeniem zatrudnienia ( niesporne).

Wnioskiem z dnia 13 listopada 2015 roku wnioskodawca wnosił o ponowne ustalenie wysokości emerytury według art. 15 ustawy z 1998 roku o emeryturach z FUS z dziesięciu lat kalendarzowych tj. 1998r. do 2007r. Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o akta emerytalne wnioskodawcy, które nie były kwestionowane.

Odwołanie A. L. jako niezasadne podlega oddaleniu.

W sprawie niniejszej spór sprowadza się wyłącznie do żądania wnioskodawcy przeliczenia jego emerytury i ustalenia jej wysokości w oparciu o przepis art. 53 i art. 183 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, przy której do wyliczenia wysokości świadczenia ustala się podstawę wymiaru emerytury zgodnie a art. 15 wymienionej ustawy.

Sąd Okręgowy wskazuje, że zgodnie art. 183 tejże ustawy emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r., z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2009, wynosi:

1) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Wedle dalszych ustępów tego przepisu (ust. 2) emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2010, wynosi:

1) 70% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 30% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

(Ust. 3) Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2011, wynosi:

1) 55% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 45% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

(Ust. 4.) Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2012, wynosi:

1) 35% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 65% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

(Ust. 5.) Emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 albo 2014, wynosi:

1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

Wysokość emerytury dla osób, które wiek emerytalny osiągnęły w 2015 roku oblicza się w oparciu o nowe zasady przewidziane przepisem art.26 ustawy emerytalnej tj. w oparciu o podstawę, którą stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego.

Wnioskodawca jako osoba, która wiek emerytalny osiągnęła w 2015 roku ma wyłącznie prawo do ustalenia emerytury w oparciu o przepis art. art.26 ustawy emerytalnej tj. w oparciu o podstawę, którą stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury oraz zwaloryzowanego kapitału początkowego.

Rację ma organ rentowy, że brak jest podstaw prawnych do ustalenia świadczenia wnioskodawcy w oparciu o przepis art. 15 ustawy emerytalnej, gdyż przepis ten, wbrew twierdzeniom wnioskodawcy, nie ma zastosowania dla osób, które wiek emerytalny osiągnęły, tak jak wnioskodawca, podczas obowiązywania nowych zasad ustalania świadczeń emerytalnych. Nie ma podstaw prawnych do przeliczenia spornej emerytury, jak żąda tego wnioskodawca w odwołaniu od zaskarżonej decyzji.

Zaskarżoną decyzję wobec tego należało uznać za słuszną, a odwołanie podlegało oddaleniu.

Ubocznie należy wskazać, iż odwołanie wnioskodawcy w przedmiocie ustalenia emerytury z uwzględnieniem art. 15 ustawy emerytalnej było przedmiotem rozpoznania przez Sąd Okręgowy, a także Sąd Apelacyjny, który oddalił apelację wnioskodawcy od wyroku Sądu Okręgowego oddalającego odwołanie ( sygn.. akt. III AUa 276/16).

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.