Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2018 roku

Sąd Okręgowy w Płocku IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący - SSO Barbara Kamińska

Sędziowie SO Małgorzata Szeromska (spr.)

SO Katarzyna Mirek - Kwaśnicka

Protokolant: protokolant Katarzyna Lewandowska

po rozpoznaniu na rozprawie 12 grudnia 2018r. w P.

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w L.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Ciechanowie z 12 czerwca 2018 r.

sygn. akt I C 1158/17

1.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt I w ten sposób, że zasądzoną kwotę obniża do 420 (czterysta dwadzieścia) złotych i w pozostałej części powództwo oddala; w pkt II w ten sposób, że zasądza od (...) S.A. z siedzibą w L. na rzecz (...) S.A. z siedzibą w S. kwotę 527 (pięćset dwadzieścia siedem) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów procesu;

2.  zasądza od (...) S.A. z siedzibą w L. na rzecz (...) S.A. z siedzibą w S. kwotę 539 (pięćset trzydzieści dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu za II instancję.

Sygn. akt IV Ca 654/18

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Ciechanowie wyrokiem z dnia 12 czerwca 2018 r. zasądził od (...) S.A. na rzecz powoda (...) sp. z o.o. w L. kwotę 2199 zł z odsetkami i kosztami procesu.

Apelację od tego orzeczenia złożył pozwany zaskarżając wyrok w części, tj. co do należności głównej w wysokości 1779 zł i zarzucił naruszenie:

1.  art. 361 § 1 k.c. polegające na zasądzeniu tytułem odszkodowania kwoty, która nie jest następstwem normalnego działania sprawcy, za które odpowiedzialność ponosi ubezpieczyciel, a także art. 824 ¹ § 1 k.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie skutkujące odpowiedzialnością pozwanej przekraczającej wysokość szkody;

2.  art. 362 k.c. przez jego niezastosowanie;

3.  art. 6 k.c. przez przyjęcie, że powódka udowodniła wysokość dochodzonego roszczenia;

4.  art. 233 § 1 k.p.c. polegające na wydaniu orzeczenia bez wszechstronnego wyjaśnienia i dowolną oraz błędną ocenę dowodów.

Apelujący wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Ponieważ Sąd II instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego ani nie zmienił ustaleń faktycznych Sądu I instancji, a w apelacji nie zgłoszono zarzutów dotyczących tych ustaleń, uzasadnienie orzeczenia zawiera jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej, stosownie do treści art. 387 § 2 ¹ k.p.c.

Sąd Okręgowy zważył:

Apelacja jest zasadna, aczkolwiek jedynie pierwszy jej zarzut skutkował jej uwzględnieniem, pozostałych nie sposób podzielić.

Ponieważ ostatecznie apelujący zaskarżył wyrok jedynie w części stanowiącej różnicę w wysokości kosztu wynajmu samochodu od powoda a kosztu wynajmu pojazdu zaproponowanego przez ubezpieczyciela i ostatecznie nie kwestionował długości okresu wynajmu, czyli okresu naprawy uszkodzonego samochodu, rozważaniom podlega jedynie uzasadniony koszt wynajmu pojazdu zastępczego.

Powód wynajął poszkodowanej pojazd marki C. (...) za cenę 230 zł netto dziennie, czyli za cenę brutto 282,90 zł (z VAT), okres wynajmu rozpoczął się 13 grudnia 2016 r. Tymczasem pozwany ubezpieczyciel w protokole szkody z 14 listopada 2016 r. zaproponował poszkodowanej wynajem pojazdu na koszt ubezpieczyciela, przy czym wynajęcie pojazdu typu (...) (N. (...), (...)ix35), a zatem co najmniej tej samej klasy co C. (...) za kwotę 105 zł brutto. Poszkodowana protokół z tą ofertą podpisała, jednak z niej nie skorzystała. Protokół ten znajduje się na płycie CD zawierającej akta szkodowe. Różnica w cenie brutto za jeden dzień najmu pojazdu wynosi 177,90 zł, a zatem koszt wynajmu u powoda był ponad dwu i półkrotnie wyższy niż zaproponowany przez ubezpieczyciela.

W tym miejscu zauważyć należy, że ani poszkodowanej, ani powoda, czyli jej następcy z tytułu cesji wierzytelności nie łączy z pozwanym ubezpieczycielem żadna umowa; jest to bowiem odpowiedzialność ubezpieczyciela za sprawcę zdarzenia wywołującego szkodę. Nie mają zatem zastosowania żadne przepisy dotyczące umowy ubezpieczenia, w tym powołane przez pozwanego w apelacji. Poszkodowana nie miała obowiązku przyjmować oferty ubezpieczyciela, jednak nie oznacza to, że ubezpieczyciel zobowiązany jest do zapłaty każdej ceny wynajmu pojazdu. Z ugruntowanego orzecznictwa Sądu Najwyższego wynika, że odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu OC sprawcy obejmuje celowe i ekonomicznie uzasadnione wydatki na najem pojazdu zastępczego. Skoro ubezpieczyciel zaoferował poszkodowanej najem pojazdu odpowiadającego klasą pojazdu uszkodzonego za 105 zł brutto dziennie, to przyjęcie tej oferty przez poszkodowaną było ekonomicznie uzasadnione, chyba, że inne ważne względy przemawiały za wynajmem pojazdu od powoda za cenę 282,90 zł. Okoliczność te jednak powinien udowodnić powód, czego nie uczynił.

Z uwagi na powyższe Sąd Okręgowy obniżył wysokość zasądzonej kwoty do 420 zł, stanowiącej różnicę pomiędzy ceną wynajmu określoną przez powoda i cenę zaoferowaną przez pozwanego, za okres 10 dni, po odjęciu wypłaconej przez ubezpieczyciela kwoty 630 zł. Ponieważ powód wygrał proces w 20%, czyli przegrał w 80%, koszty procesu za I instancję powinien ponieść stosownie do wyniku procesu, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu wyrażoną w art. 98 k.p.c.

Z powyższych przyczyn Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. O kosztach procesu za II instancję Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.