Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Małgorzata Tetkowska

Protokolant: stażysta Izabela Seklecka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2014r. w P.

sprawy z powództwa (...) Banku (...) S.A w W.

przeciwko H. K. i W. K.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanej H. K. na rzecz powoda (...) S.A w W. kwotę 128.427,23zł ( sto dwadzieścia osiem tysięcy czterysta dwadzieścia siedem złotych dwadzieścia trzy grosze ) wraz z umownymi odsetkami naliczanymi od kwoty 116.972,99zł ( sto szesnaście tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt dwa tysiące dziewięćdziesiąt dziewięć groszy) od dnia 23 lipca 2013r. do dnia zapłaty według zmiennej stopy procentowej wynikającej z uchwały Zarządu (...) S.A, właściwej dla kredytów przeterminowanych i kredytów postawionych po upływie terminu wypowiedzenia w stan natychmiastowej wykonalności, stanowiącej każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP, która na dzień złożenia pozwu wynosi 16% w stosunku rocznym ;

2. zasądza od pozwanej H. K. na rzecz powoda (...) S.A w W. kwotę 1.672,99zł ( jeden tysiąc sześćset siedemdziesiąt dwa złote dziewięćdziesiąt dziewięć groszy ) tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie ;

3. zasądza od pozwanego W. K. na rzecz powoda (...) S.A w W. kwotę 140.328,53 zł ( sto czterdzieści tysięcy trzysta dwadzieścia osiem złotych pięćdziesiąt trzy grosze ) wraz z umownymi odsetkami naliczanymi od kwoty 123.172,84zł ( sto dwadzieścia trzy tysiące sto siedemdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt cztery grosze) od dnia 23 lipca 2013r. do dnia zapłaty według zmiennej stopy procentowej wynikającej z uchwały Zarządu (...) S.A, właściwej dla kredytów przeterminowanych i kredytów postawionych po upływie terminu wypowiedzenia w stan natychmiastowej wykonalności, stanowiącej każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP, która na dzień złożenia pozwu wynosi 16% w stosunku rocznym ;

4. zasądza od pozwanego W. K. na rzecz powoda (...) S.A w W. kwotę 1.821,99zł ( jeden tysiąc osiemset dwadzieścia jeden złotych dziewięćdziesiąt dziewięć groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie .

Sygnatura akt I C 2165/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 23 lipca 2013r. (...) Bank (...) S.A w W. wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i orzeczenie aby pozwana H. K. zapłaciła powodowi kwotę 128.427,23zł ( sto dwadzieścia osiem tysięcy czterysta dwadzieścia siedem złotych dwadzieścia trzy grosze ) wraz z umownymi odsetkami naliczanymi od kwoty 116.972,99zł ( sto szesnaście tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt dwa tysiące dziewięćdziesiąt dziewięć groszy) od dnia 23 lipca 2013r. do dnia zapłaty według zmiennej stopy procentowej wynikającej z uchwały Zarządu (...) S.A, właściwej dla kredytów przeterminowanych i kredytów postawionych po upływie terminu wypowiedzenia w stan natychmiastowej wykonalności, stanowiącej każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP, która na dzień złożenia pozwu wynosi 16% w stosunku rocznym wraz z kosztami procesu.

Zarządzeniem z dnia 19 sierpnia 2013r. sprawa została skierowana do postępowania upominawczego ( k. 28).

W dniu 19 sierpnia 2013r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (k. 29).

Pozwana skutecznie złożyła sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jej rzecz kosztów zastępstwa procesowego (k.32- 33).

Pozwem z dnia 23 lipca 2013r. (...) Bank (...) S.A w W. wniósł o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym i orzeczenie, aby pozwany W. K. zapłacił powodowi kwotę 140.328,53zł ( sto czterdzieści tysięcy trzysta dwadzieścia osiem złotych pięćdziesiąt trzy grosze ) wraz z umownymi odsetkami naliczanymi od kwoty 123.172,84zł ( sto dwadzieścia trzy tysiące sto siedemdziesiąt dwa złote osiemdziesiąt cztery grosze) od dnia 23 lipca 2013r. do dnia zapłaty według zmiennej stopy procentowej wynikającej z uchwały Zarządu (...) S.A, właściwej dla kredytów przeterminowanych i kredytów postawionych po upływie terminu wypowiedzenia w stan natychmiastowej wykonalności, stanowiącej każdorazowo czterokrotność wysokości stopy kredytu lombardowego NBP, która na dzień złożenia pozwu wynosi 16% w stosunku rocznym wraz z kosztami procesu.

Zarządzeniem z dnia 19 sierpnia 2013r. sprawa została skierowana do postępowania upominawczego ( k. 89).

W dniu 19 sierpnia 2013r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (k. 90).

Pozwany skutecznie złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów zastępstwa procesowego (k.93-94).

Sąd zarządził połączenie tych spraw do wspólnego rozstrzygnięcia i rozpoznania ( k. 139).

Na rozprawie w dniu 29 stycznia 2014r. pełnomocnik pozwanych zmodyfikował swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie . Nie kwestionował roszczenia objętego pozwem ani co do zasady ani co do wysokości. Wniósł jednocześnie o rozłożenie należności powoda na dwie równe raty , pierwsza rata płatna w terminie 12 miesięcy od wydania wyroku, a druga w terminie 18 miesięcy od wydania wyroku ( k. 139 i 139v).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód zawarł z pozwanymi umowy kredytu odnawialnego.

Dowód: umowa kredytu z dnia 15 grudnia 1999r k. 4-7 i umowa z dnia 17 września 1999r. k.64-67

Strony aneksowały przedmiotowe umowy podwyższając limity kredytu do 60.000zł w przypadku pozwanej H. K. i do 30.000zł w przypadku pozwanego W. K./ bezsporne/.

W wyniku dokonanych przez pozwanych operacji powstało przekroczenie udzielonego przez powoda limitu kredytowego / bezsporne/.

W dniu 19 lutego 2013r. została zawarta przez strony ugoda określająca warunki spłaty zadłużenia.

Dowód: umowa ugoda k. 53- 54 i 118 – 119

Strony w ugodzie określiły, iż pozwani spłacą zadłużenie w 5 ratach miesięcznych do 28 czerwca 2013r. Mimo zakreślonego terminu pozwani nie spłacili zadłużenia / bezsporne/.

Pismami z dnia 8 lipca 2013r. powód wezwał pozwanych do dobrowolnego uregulowania zadłużenia.

Dowód: wezwanie k.10 i k.71, dowód odbioru k. 11 i k.72

Powyższy stan faktyczny był bezsporny, ustalony został na podstawie: przesłuchania pozwanej H. K. k. 139v – 140 oraz dokumentów znajdujących się w aktach . przypomnienia o zapłacie (k. 99).

Sąd zważył co następuje:

Podstawę prawną roszczenia dochodzonego przez powoda stanowi przepis art. 69. 1. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r prawo bankowe ( Dz.u 2012.1376) .Przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

W niniejszej sprawie stan faktyczny jest bezsporny. Pozwani w rezultacie nie kwestionowali ani faktu zawarcia umów kredytowych, ani istnienia zadłużenia , ani też wysokości dochodzonych roszczeń.

Z tych względów powództwo w całości uwzględniono, także w odniesieniu do odsetek ustawowych z mocy art. 481 kc.

Nie uwzględniono natomiast wniosku pozwanych o rozłożenia należności na raty.

Art. 320 k.p.c. wskazuje, że w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Przepis podkreśla, iż dotyczy to jedynie szczególnych wypadków. Przyjmuje się powszechnie, że takimi szczególnymi wypadkami są sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny, czy zdrowotny dłużnika, spełnienie przez niego świadczenia byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody, rozłożenie należności na raty ma na celu umożliwienie dłużnikowi wykonanie wyroku w sposób dobrowolny.

Okoliczności rozpoznawanej sprawy nie uzasadniają rozłożenia świadczenia na raty. Pozwani mają długi wynikające z umów kredytowych na łącznie kwotę ponad 1.200.000zł.

Środki z kredytów pozwani przeznaczali na działalność firmy prowadzonej przez W. K.. Pozwani prowadzili zakład szwalniczy, sklepy firmowe oraz dom weselny.

W 2012r. pozwani zamknęli szwalnię i sklepy firmowe z uwagi na załamanie się rynku w tej właśnie branży. Obecnie prowadzą dom weselny.

W 2009r. pozwany przeszedł zawał serca. W wyniku powikłań po operacji wszczepienia bajpasów, pozwany przeszedł rehabilitację, obecnie jest osobą niesprawną ruchowo. Porusza się za pomocą wózka inwalidzkiego. Pozwany otrzymuje rentę w wysokości 877zł oraz dodatek pielęgnacyjny ( k. 140). Pozwana opiekuje się mężem i razem z dziećmi prowadzi firmę.

Pozwana ani pełnomocnik pozwanych nie przedłożyli Sądowi żadnych dokumentów, z których wynikałyby dochody pozwanych z prowadzonej firmy.

Pozwani posiadają majątek nieruchomy w postaci: niezabudowanej działki o powierzchni 60 arów położonej przy trasie W., której wartość pozwana oszacowała na kwotę 30.000zł oraz nieruchomość zabudowaną domem mieszkalnym i budynkiem stanowiącym „ dom weselny”, której wartość wynosi ponad 4.000.000zł.

W chwili obecnej przeciwko pozwanym toczy się postępowanie egzekucyjne, którego przedmiotem są w/w nieruchomości.

W chwili podpisywania ugody z Bankiem ( luty 2013r.) pozwani wiedzieli o sytuacji zdrowotnej pozwanego i w związku z tym o jego ograniczeniach w zakresie pracy zarobkowej. Wówczas także pozwani prowadzili tylko „ dom weselny”. W ocenie Sądu sytuacja majątkowa i zdrowotna pozwanych istniejąca w chwili podpisywania ugody była praktycznie podobna jak w dniu wyrokowania.

Podkreślenia wymaga także, że strony mają majątek znacznie przekraczający nie tylko zadłużenie w przedmiotowej sprawie, ale także i ich zadłużenie łącznie.

Pozwany , jak wynika , ze złożonego zaświadczenia lekarskiego nie rokuje pomyślnie w przyszłości, a zatem brak jest podstaw do przyjęcia iż w najbliższym czasie pozwany będzie mógł podjąć prace zarobkową.

Podnieść należy , iż pozwani nie przedłożyli żadnych dokumentów , mimo ciążącego na nich obowiązku wynikającego z treści art. 6 kc, na okoliczność dochodów uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej. W tej sytuacji Sąd nie był w stanie merytorycznie zweryfikować dochodów pozwanych.

Instytucja normowana przepisem art. 320 kpc odnosi się tylko do szczególnie uzasadnionych przypadków. W ocenie Sądu, z wyżej wskazanych względów, nie ma ona zastosowania w niniejszej sprawie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc. Na koszty te składają się: opłata od pozwu, opłata skarbowa od pełnomocnictw, opłaty za notarialne poświadczenie dokumentów złożonych do akt

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.