Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2013r.

Sąd Okręgowy w Płocku Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSO Renata Szatkowska

Protokolant sekretarz sądowy Anna Bogacz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2013r. w Płocku

sprawy z powództwa Gminy M. S.

przeciwko F. N. i N. N.

o naprwienie szkody

zasądza od (...) Szpitala Wojewódzkiego w C. na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 259.756,91 zł (dwieście pięćdziesiąt dziewięć tysięcy siedemset pięćdziesiąt sześć złotych dziewięćdziesiąt jeden groszy) z ustawowymi odsetkami:

⚫

od kwoty 9.477,13 zł od dnia 23.01.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 15.780,71 zł od dnia 24.01.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 6.682,50 zł od dnia 25.01.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 12.028,50 zł od dnia 01.02.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 1.306,80 zł od dnia 01.02.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 8.073,99 zł od dnia 12.02.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 2.673 zł od dnia 13.02.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 12.474 zł od dnia 22.02.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 8.623,93 zł od dnia 22.02.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 10.692 zł od dnia 23.02.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 10.692 zł od dnia 23.02.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 2.255,04 zł od dnia 02.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 5.832 zł od dnia 02.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 17.565,37 zł od dnia 05.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 3.235,69 zł od dnia 06.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 2.255,04 zł od dnia 15.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 8.331,47 zł od dnia 15.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 2.255,04 zł od dnia 26.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 903,70 zł od dnia 26.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 7.580,52 zł od dnia 28.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 15.095,39 zł od dnia 30.03.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 184,14 zł od dnia 06.04.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 2.755,21 zł od dnia 06.04.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 521,69 zł od dnia 12.04.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 8.941,87 zł od dnia 13.04.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 2.255,04 zł od dnia 24.04.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 8.268,26 zł od dnia 24.04.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 15.987,31 zł od dnia 25.04.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 9.486,31 zł od dnia 09.05.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 2.255,04 zł od dnia 15.05.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 1.306,80 zł od dnia 18.05.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 5.832 zł od dnia 22.05.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 15.890,16 zł od dnia 23.05.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 8.545,73 zł od dnia 24.05.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 8.775,99 zł od dnia 04.06.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 2.255,04 zł od dnia 13.06.2013r. do dnia zapłaty,

⚫

od kwoty 2.682,50 zł od dnia 14.06.2013r. do dnia zapłaty,

oraz kwotę 20.205 zł (dwadzieścia tysięcy dwieście pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

I C 1810/13

UZASADNIENIE

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniosła o zasądzenie od (...) Szpitala Wojewódzkiego w C. kwoty 259.756,91 zł z ustawowymi odsetkami od kwot z poszczególnych faktur.

W uzasadnieniu pozwu podał, iż w okresie od stycznia 2012r. do stycznia 2013r. zawarł z pozwanym szereg umów sprzedaży produktów leczniczych; pozwany potwierdził odbiór zamówionych towarów, jednak nie zapłacił należności.

Nakazem zapłaty z dnia 25 lipca 2013r., wydanym w postępowaniu upominawczym, zasądzono powyższą kwotę wraz z żądanymi odsetkami i kosztami procesu.

W sprzeciwie pozwany zaskarżył nakaz w całości; wniósł o wyznaczenie rozprawy, na której prawdopodobne byłoby zawarcie ugody między stronami , rozłożenie zadłużenia na 20 równych miesięcznych rat i obciążenie powoda kosztami procesu, ewentualnie o nieobciążanie pozwanego kosztami procesu z uwagi na trudną sytuację finansową placówki. Podał, iż roszczenie powoda jest uzasadnione, jednak opóźnienie pozwanego w realizacji zapłaty nie jest przez niego opóźnione, gdyż wpływy z NFZ nie wystarczają na uiszczanie bieżących należności. Jego wymagalne zadłużenie stale się powiększa i na koniec 2012r. wynosiło ok. 20 mln zł. Podkreślił, iż zawsze wykazuje dobrą wolę i realizuje swoje zobowiązania w miarę możliwości finansowych.

W piśmie z dnia 13 sierpnia 2013r. powód nie wyraził zgody na rozłożenie należności na raty; szczegółowo uzasadnił swoje stanowisko.

Sąd ustalił, co następuje:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zawarła w dniach : 23 stycznia 2012r., 2 sierpnia 2012r., 25 października 2012r., 2012r., 23 stycznia 2013r. ze (...) Szpitalem Wojewódzkim w C. umowy w przedmiocie sprzedaży określonych środków leczniczych za umówioną kwotę, płatną w terminie 30 dni od daty wystawienia faktury ( v. umowy k. 23- 27, k. 28-32, k. 33-37, k. 38- 41).

Powód wywiązał się z dostawy zamówionego towaru i wystawił faktury na łączną kwotę 259.756,91 ( v. k. 42- 111 faktury). Pozwany jednak nie zapłacił umówionej należności ( okoliczność przyznana przez pozwanego).

Pismem z dnia 19 czerwca 2013r. powód wezwał szpital do zapłaty kwoty przedmiotowej kwoty zł wraz z odsetkami ( v. k. 112-114 wezwanie do zapłaty).

Pozostali wierzyciele pozwanego szpitala uzyskali już tytuły egzekucyjne na łączną kwotę 8.506.787,93 zł ( v. k. 123-124 zestawienie nakazów zapłaty).

Pozwany nie reguluje zobowiązań, gdyż wpływy z NFZ nie wystarczają na pokrywanie należności. Na koniec 2012r. zadłużenie pozwanego wynosiło ok. 20 mln zł ( v. okoliczność przyznana przez pozwanego).

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie dokumentów w postaci : umów zawartych między stronami z dnia 23 stycznia 2012r., 2 sierpnia 2012r., 25 października 2012r., 2012r., 23 stycznia 2013r. ( k. 23- 27, k. 28-32, k. 33-37, k. 38- 41).), faktur wystawionych przez pozwanego ( k. 42- 111), wezwania do zapłaty z dnia 19 czerwca 2013r. ( k. 112-114 ), zestawienia nakazów zapłaty ( k. 123-124).

Sąd zważył, co następuje:

Ponieważ pozwany złożył sprzeciw od nakazu zapłaty, wydanego w postępowaniu upominawczym, nakaz – zgodnie z art. 505 § 1 kpc utracił moc, a sprawa podlegała rozpoznaniu na rozprawie.

Strony zawarły umowy sprzedaży leków, zatem zgodnie z art. 535 kc na kupującym ciąży obowiązek zapłaty ceny.

Pozwany nie kwestionował ani faktu zawarcia umowy, ani faktu dostarczenia leków przez powoda, ani też okoliczności, że należności za kupione leki nie uiścił.

Z tych względów powództwo w całości uwzględniono, także w odniesieniu do odsetek ustawowych z mocy art. 455 kc w zw. z art. 481 kc.

Nie uwzględniono wniosku pozwanego o rozłożenie należności na raty. Art. 320 kpc wskazuje, że w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Przepis podkreśla, iż dotyczy to jedynie szczególnych wypadków. Przyjmuje się powszechnie, że takimi szczególnymi wypadkami są sytuacje, w których ze względu na stan majątkowy, rodzinny, czy zdrowotny dłużnika, spełnienie przez niego świadczenia byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione i narażałoby jego lub jego bliskich na niepowetowane szkody; rozłożenie należności na raty ma na celu umożliwienie dłużnikowi wykonanie wyroku w sposób dobrowolny.

Okoliczność rozpoznawanej sprawy nie uzasadniają rozłożenia świadczenia na raty. Dług pozwanego wynosił kilka miesięcy temu ok. 20 mln zł, z czego ponad 8 mln zł są już stwierdzone tytułami egzekucyjnymi. Pozwany nie wskazał, z jakiego źródła będą pochodziły pieniądze na spłatę proponowanych rat. W ocenie sądu szpital nie jest więc w stanie płacić przedmiotowej należności w ratach.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc. Na koszty te składają się : opłata od pozwu (12.988 zł), wynagrodzenie pełnomocnika powoda ( 7.200 zł – wg § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej), opłata skarbowa od pełnomocnictwa ( 17 zł).

Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania art. 102 kpc i nie obciążania pozwanego kosztami procesu. Kłopoty finansowe pozwanego nie stanowią bowiem szczególnie uzasadnionego przypadku.