Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy – w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Marcin Oleśko

Protokolant: stażysta Anna Wnuk

przy udziale Prokuratora: xxx

po rozpoznaniu w dniu 23.11.2015 r.

sprawy

1.  D. R. , syna A. i A. (1)z domu B., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

I.  w dniu 10 marca 2015 roku około godz. 16:40 w P. woj. (...), przy ul. (...), na terenie galerii handlowej (...) w sklepie (...), działając z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z M. S., dokonał kradzieży czterech sztuk swetrów męskich kol. niebieskiego firmy (...), powodując straty o łącznej wartości 556 zł, na szkodę firmy (...), reprezentowanej przez A. B.;

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

II.  w dniu 10 lutego 2015 roku około godz. 17:00 w P. woj. (...), przy ul. (...) w sklepie (...) działając z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z P. R., dokonał kradzieży pościeli włoskiej kol. białego wartości 300 zł, oraz obrusu ozdobnego wartości 222 zł, powodując straty o łącznej wartości 522 zł, na szkodę firmy (...), reprezentowanej przez kierownika sklepu (...);

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

2.  P. R. , syna A. i A. (1)z domu B., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 lutego 2015 roku około godz. 17:00 w P. woj. (...), przy ul. (...) w sklepie (...) działając z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z D. R., dokonał kradzieży pościeli włoskiej kol. białego wartości 300 zł, oraz obrusu ozdobnego wartości 222 zł, powodując straty o łącznej wartości 522 zł, na szkodę firmy (...), reprezentowanej przez kierownika sklepu (...)

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

3.  M. S. , syna K. i M. z domu K., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

w dniu 10 marca 2015 roku około gody. 16:40 w P., woj. (...) przy ul. (...), na terenie galerii handlowej (...) w sklepie (...), działając z chęci osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z D. R., dokonał kradzieży czterech sztuk swetrów męskich kol. niebieskiego firmy (...), powodując straty o łącznej wartości 556 zł, na szkodę firmy (...), reprezentowanej przez A. B.

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk

1.  oskarżonego D. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I aktu oskarżenia i za to na podstawie art. 278 § 1 kk i art. 33 § 2 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

2.  oskarżonego D. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie II aktu oskarżenia i za to na podstawie art. 278 § 1 kk i art. 33 § 2 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

3.  na podstawie art. 85 § 1 i § 2 kk, art. 86 § 1 kk orzeczone w punkcie 1 i 2 niniejszego wyroku jednostkowe kary pozbawienia wolności oraz jednostkowe kary grzywny łączy i wymierza oskarżonemu D. R. karę łączną 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

4.  oskarżonego P. R. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 278 § 1 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

5.  oskarżonego M. S. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 278 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk i za to na podstawie art. 278 § 1 kk i art. 33 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w wysokości 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych, przyjmując wartość jednej stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

6.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk oraz art. 73 § 2 kk w zw. z art. 4 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego M. S. kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat oddając go w tym czasie pod dozór kuratora;

7.  na podstawie art.63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu D. R. okres zatrzymania w sprawie w dniu 10 marca 2015 roku przyjmując, iż jest on równoważny jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

8.  na podstawie art. 63 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu M. S. okres zatrzymania w sprawie w dniu 10 marca 2015 roku przyjmując, iż jest on równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny;

9.  na podstawie art. 46 § 1 kk zasądza solidarnie od oskarżonych D. R. oraz M. S. na rzecz właściciela sklepu (...) mieszczącego się przy ul. (...) – Z. S. kwotę 139 (sto trzydzieści dziewięć) złotych tytułem naprawienia szkody w całości;

10.  na podstawie art. 46 § 1 kk zasądza solidarnie od oskarżonych D. R. oraz P. R. na rzecz (...) Spółka Jawna W. i J. Ś. z siedzibą w (...)-(...) W., (...) kwotę 522 (pięćset dwadzieścia dwa) złotych tytułem naprawienia szkody w całości;

11.  zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych, przy czym wydatki przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt VII K 387/15

UZASADNIENIE

W dniu 10 lutego 2015 roku około godziny 17.00 w P., przy ulicy (...) w sklepie (...) dokonano kradzieży pościeli włoskiej koloru białego o wartości 300 złotych oraz obrusu ozdobnego o wartości 222 złotych na szkodę firmy (...). J. W. i J. Ś..

/zeznania A. K. – k. 17-17v., k. 205v.-206;

wyjaśnienia D. R. – k. 25, k. 104v.;

wyjaśnienia P. R. – k. 48, k. 104v./

Powyżej kradzieży dokonali oskarżeni P. R. i D. R..

/wyjaśnienia D. R. – k. 25, k. 104v.;

wyjaśnienia P. R. – k. 48, k. 104v./

P. R. był już kilkukrotnie karany.

/dane o karalności – k. 50-52/

P. R. ma 23 lata. Legitymuje się podstawowym wykształceniem. Jest kawalerem. Jest osobą bezrobotną, utrzymującą się z prac dorywczych, z których osiąga miesięczny dochód w kwocie 1000 złotych.

/dane osobo – poznawcze – k. 47-47v./

Przesłuchany w charakterze podejrzanego P. R. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż kradzieży dokonał wspólnie z bratem D. R.. Podniósł, że nie wie dlaczego tak się stało i co ich podkusiło, że dokonali tej kradzieży. Ponadto zobowiązał się do naprawienia szkody.

/wyjaśnienia P. R. – k. 48/

Ustalając stan fatyczny w niniejszej sprawie Sąd oparł się na wyjaśnieniach P. R., D. R. oraz zeznaniach świadka A. K.. Wskazane osobowe źródła dowodowe wzajemnie się uzupełniają i korespondują ze sobą dlatego też zasługują na wiarę. Oskarżeni przyznali się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz podnieśli, iż czynu tego dokonali wspólnie. Natomiast zeznania A. K. pozwoliły na potwierdzenie samego faktu dokonania kradzieży a ponadto dokładnego ustalenia co i jakiej wartości zostało skradzione.

Sąd uznał za wiarygodny także nieosobowy materiał dowodowy zebrany w sprawie, gdyż w toku postępowania jego wartość dowodowa nie wzbudziła wątpliwości Sądu, nie była również kwestionowana przez żadną ze stron.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż P. R. dokonał zarzucanego mu czynu.

Reasumując P. R. dokonując w dniu 10 lutego 2015 roku, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, kradzieży pościeli o wartości 300 złotych oraz obrusu
o wartości 222 złotych, powodując tym samym straty w łącznej kwocie 522 złotych, swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 278 § 1 kk.

W realiach niniejszej sprawy oskarżeni P. R. i D. R. dopuścili się zarzucanego im czynu działając wspólnie i w porozumieniu. Dla przyjęcia kwalifikacji działania wspólnie i w porozumieniu koniecznym jest wyraźne lub też milczące porozumienie uczestników przedsięwzięcia, którego przedmiotem jest wspólna realizacja znamion typu czynu zabronionego. Pomiędzy sprawcami istniało wyraźne porozumienie co do dokonania tego przestępstwa. Wynika to wprost z wyjaśnień oskarżonych, którzy wskazywali na istniejące między nimi porozumienie.

Sąd uznał oskarżonego P. R. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, ponieważ nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca winę w rozumieniu Kodeksu Karnego. Oskarżony nie dał posłuchu normie prawnej, mimo iż miał taką możliwość.

Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, analizując i oceniając w powyższy sposób zebrane w sprawie dowody nie budzi wątpliwości, że zachowanie oskarżonego stanowi czyn zabroniony społecznie szkodliwy w stopniu dość znacznym.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu Sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj i charakter naruszonego dobra jakim jest w niniejszej sprawie mienie;

- rozmiary wyrządzonej szkody;

- popełnienie przestępstwa z zamiarem bezpośrednim;

- motywację sprawcy, który działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Wymierzając karę Sąd uwzględnił na niekorzyść oskarżonego przede wszystkim jego uprzednią kilkukrotną karalność, także za przestępstwa przeciwko mieniu. W niniejszej sprawie działał on wspólnie i w porozumieniu z D. R.. Jako okoliczność obciążającą Sąd poczytał ponadto P. R., iż działał on z niskich pobudek tj. chęci osiągnięcia korzyści majątkowej.

Na korzyść oskarżonego Sąd natomiast wziął po uwagę fakt, że P. R. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Ponadto jest on jeszcze dość młodą osobą.

Mając na uwadze powyższe kwestie, a także zważając, aby kara była współmierna
do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także, aby zrealizowała cele zapobiegawcze i poprawcze w stosunku do oskarżonego oraz wytyczne w zakresie prewencji ogólnej, Sąd wymierzył P. R. karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd mając na względzie cele postępowania w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa nie skorzystał z dobrodziejstwa warunkowego zawieszania wykonania kary w stosunku do oskarżonego. Biorąc pod uwagę okoliczności obciążające w tym przede wszystkim kilkukrotną uprzednią karalność oskarżonego, w tym także za przestępstwa przeciwko mieniu, dość znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, w ocenie Sądu nie zasługuje on na tak daleko idące dobrodziejstwo jakim jest wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Wskazane okoliczności nie pozwalają na postawienie wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Na tle dotychczasowej drogi życiowej oskarżonego widoczny jest trwały ślad nieposzanowania porządku prawnego, przejawiający się w podejmowaniu przestępczych działań wymierzonych przeciwko najdalej chronionym prawom jak własność. Okoliczności te świadczą, iż P. R. jest już
w pewnym stopniu osobnikiem zdemoralizowanym. Tym niemniej biorąc pod uwagę wskazane okoliczności łagodzące, Sąd wymierzył karę pozbawienia wolności w najniższym wymiarze ustawowego zagrożenia.

Z uwagi na okoliczność, że P. R. działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, Sąd wymierzył mu na podstawie art. 33 § 2 kk karę grzywny w ilości 60 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych.

Miarkując wysokość kary grzywny, oprócz okoliczności wskazanych powyżej Sąd miał na uwadze również sytuację materialną i osobistą oskarżonego. Ustalając wartość jednej stawki na poziomie minimalnym wobec P. R. Sąd miał na uwadze fakt, iż oskarżony nie pracuje i utrzymuje się jedynie z prac dorywczych. Tym niemniej biorąc pod uwagę, iż jest młodym, zdrowym człowiekiem będzie miał możliwość zgromadzenia stosownych środków celem uiszczenia kary grzywny, tym bardziej, że nie ma nikogo na swoim utrzymaniu.

Oskarżeni P. R. i D. R. swoim zachowaniem wyrządzili szkodę w mieniu (...) Spółka Jawna W. i J. Ś., na łączną kwotę 522 złotych. Dlatego też Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk zasądził solidarnie od tych oskarżonych na rzecz pokrzywdzonego kwotę 522 złotych tytułem obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości.

W ocenie Sądu niecelowe jest obciążanie oskarżonego kosztami sądowymi, z uwagi na przewidywaną już na tym etapie postępowania rozpoznawczego bezskuteczność ich ściągnięcia, wobec realności wykonania w stosunku do oskarżonego bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Ponadto jest on osobą utrzymującą się jedynie z prac dorywczych. Posiada też zaledwie wykształcenie podstawowe, co w realiach dzisiejszego rynku pracy bardzo ogranicza podjęcie jakiejkolwiek pracy zarobkowej. Z tych względów Sąd na podstawie art. 624 kpk zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych, które przejął na rachunek Skarbu Państwa.

W mniejszej sprawie wpłynął wniosek o uzasadnienie od P. R., dlatego też Sąd w trybie art. 423 § 1a kpk ograniczył zakres uzasadnienia do tych części wyroku, które dotyczą tego oskarżonego.