Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 czerwca 2017 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Zielińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Siwek

Prokurator: Piotr Cegiełka, Jarosław Anioł Asesor Katarzyna Majda

po rozpoznaniu w dniu 24.01.2017 roku, 10.03.2017 roku, 25.04.2017 roku, 26.06.2017 roku sprawy:

1. P. S. (1) s. R. i G. z domu K., ur. (...) w P.

2. H. T. (1) s. A. i M. z domu G., ur. (...) w P.

oskarżonych o to, że:

w okresie od 20-25 lipca 2015 roku w P. woj. (...) na terenie marketu K. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu, w różnym składzie z P. S. (2), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z góry powziętym zamiarem dokonali kradzieży produktów elektrycznych w postaci suszarki do włosów marki B. o wartości 54,99 złotych, sześciu depilatorów firmy (...) o łącznej wartości 719,40 złotych, lokówko-suszarki marki R. o wartości 89,99złotych, dwie golarki foliowe firmy (...) o łącznej wartości 199,98 złotych, prostownicy firmy (...) o wartości 99,99 złotych oraz budzika firmy (...) o wartości 79,99 złotych, o łącznej wartości strat (...),34 na szkodę (...) Sp. z o. o.

tj. o czyn z art. 278 § 1 kk w wz z art. 12 kk

  1. oskarżonego P. S. (1) w miejsce zarzucanego mu czynu uznaje za winnego tego, że w okresie od 20-25 lipca 2015 roku w P. na terenie marketu K. przy ul. (...) dwukrotnie, działając wspólnie i w porozumieniu nieletnim, a następnie z H. T. (1), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej z góry powziętym zamiarem dokonał kradzieży łącznie sześciu depilatorów firmy (...) o wartości 719,40 złotych na szkodę (...) Sp. z o. o. we W. wyczerpując swoim zachowaniem dyspozycję art.278 § 1 kk i za to na podstawie art. 278 § 1 kk wymierza mu karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;

  2. oskarżonego H. T. (1) uznaje za winnego tego, że w dniu 25 lipca 2015 roku w P. na terenie marketu K. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z P. S. (1) dokonał kradzieży dwóch depilatorów firmy (...) o łącznej wartości 239,80 złotych na szkodę (...) Sp. z o. o. we W. wyczerpując swoim zachowaniem dyspozycję art.119 § 1 kw i za to na podstawie art. 119 § 1 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 300 (trzysta) złotych;

  3. na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka o obowiązku naprawienia szkody poprzez zapłatę przez oskarżonego P. S. (1) na rzecz (...) we W. kwoty 479,60 (czterysta siedemdziesiąt dziewięć złotych sześćdziesiąt groszy);

  4. na podstawie art. 119 § 4 kw orzeka o obowiązku zapłaty równowartości skradzionego mienia tj. kwoty 239,80 (dwieście trzydzieści dziewięć złotych osiemdziesiąt groszy) przez oskarżonego H. T. (1) na rzecz (...) we W.;

  5. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata Ł. O. kwotę 1.062,72 (jeden tysiąc sześćdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt dwa groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu P. S. (1) z urzędu;

  6. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata T. K. kwotę 1.062,72 (jeden tysiąc sześćdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt dwa groszy) tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu H. T. (1) z urzędu;

  7. zasądza od oskarżonego P. S. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.062,72 (jeden tysiąc sześćdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt dwa groszy) tytułem częściowego zwrotu wydatków oraz obciąża go opłatą od kary w wysokości 60 (sześćdziesiąt) złotych;

  8. zasądza od oskarżonego H. T. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1.062,72 (jeden tysiąc sześćdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt dwa groszy) tytułem częściowego zwrotu wydatków oraz obciąża go opłatą od kary w wysokości 30 (trzydzieści) złotych.

Sygn akt VII K 90/16

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2015 roku około godziny 12:10 do marketu K. przy ul. (...) w P. wszedł oskarżony P. S. (1), a razem z nim – małoletni P. S. (2). Mężczyźni udali się na dział elektronarzędzi oraz małego sprzętu AGD. P. S. (1) wspólnie z P. S. (3) 4 depilatory firmy (...). Następnie, około godziny 12:14, razem opuścili sklep.

dowody: zbiór A: k. 7 płyta CD z nagraniem monitoringu; k. 9-10 wyjaśnienia P. S. (1); k. 12-13 protokół oględzin monitoringu ze sklepu (...) z dnia 20 lipca 2015 roku; zbiór C: k. 3, k. 5v zeznania świadka K. H. (1); akta postępowania sądowego: k. 80 - wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1); k. 114-114v zeznania świadka K. H. (1)

W dniu 25 lipca 2015 roku około godziny 15:47 do marketu K. przy ul. (...) w P. weszli wspólnie oskarżeni P. S. (1) i H. T. (1), a oddzielnie, w tym samym czasie, wszedł P. S. (2). Oskarżeni skierowali się w stronę działu z elektronarzędziami i małym sprzętem AGD. Z półek sklepowych zabrali dwa depilatory marki R., a następnie, około godziny 15:52 gdy chcieli wyjść ze sklepu usiłowała ich zatrzymać pracownica ochrony M. L.. Mężczyźni się wyrwali i wybiegli ze sklepu.

dowody: zbiór A: k. 7 płyta CD z nagraniem monitoringu; k. 9-10 wyjaśnienia P. S. (1); k. 14-15 protokół oględzin monitoringu ze sklepu (...) z dnia 25 lipca 2015 roku; zbiór C: k. 3, k. 5v zeznania świadka K. H. (1), akta postępowania sądowego: k. 80 - wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1); k. 81 zeznania świadka M. L., k. 114-114v zeznania świadka K. H. (1)

Ukradzione rzeczy P. S. (1) sprzedał.

dowód: akta postępowania sądowego: k. 80 - wyjaśnienia oskarżonego P. S. (1)

Z uwagi na uzasadniona wątpliwość co do stanu psychicznego oskarżonego P. S. (1), zaszła konieczność przeprowadzenia jednorazowego badania sądowo – psychiatrycznego wyżej wymienionego oskarżonego.

Po przeprowadzeniu badania biegli lekarze psychiatrzy stwierdzili, że P. S. (1) nie cierpi na chorobę psychiczną ani upośledzenie umysłowe. Jest uzależniony od substancji psychoaktywnych (,,dopalacze;;). Wykazuje cechy osobowości nieprawidłowej. W chwili popełnienia zarzucanego mu czynu oskarżony miał prawidłowo zachowaną zdolność zrozumienia jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem. W aktualnym stanie zdrowia psychicznego P. S. (1) może brać udział w prowadzonym przeciwko niemu postępowaniu sądowym. Jego poczytalność w toku postępowania karnego nie budziła wątpliwości.

(opinia psychiatryczna -k. 125-126)

Jeden depilator R. (...) wart był 119,90 zł.

(pismo- k. 2)

P. S. (1), syn R. i G., z domu K., urodzony (...) w P., zamieszkały w P. przy ul. (...), obywatelstwa polskiego, o wykształceniu podstawowym, bez wyuczonego zawodu, bezrobotny, bez dochodów, kawaler, nie posiada nikogo na utrzymaniu, bez majątku, karany. -k. 58

Przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego w charakterze podejrzanego P. S. (1) przyznał się do kradzieży sześciu depilatorów marki R.. Wyjaśnił, że jednego dnia wziął 4 sztuki depilatorów, a innego dnia ukradł 2 sztuki depilatorów. Nie przyznał się, by działał wspólnie z H. T. (1) i P. S. (2)

Przesłuchany na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017 roku w charakterze oskarżonego P. S. (1) początkowo nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Po odczytaniu jego wyjaśnień złożonych w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do kradzieży sześciu sztuk depilatorów. Kradzież motywował ciężką sytuacją materialną. Ukradzione depilatory sprzedał.

H. T. (1), syn A. i M. z domu G., urodzony (...) w P., zamieszkały w P. przy ul. (...), obywatelstwa polskiego, o wykształceniu podstawowym , murarza z zawodu, zatrudniony w firmie (...) w Ł. na stanowisku pracownika produkcji, osiągający dochód w wysokości 2000 zł, kawaler, nieposiadający nikogo na utrzymaniu, bez majątku , nie karany-k.57

Przesłuchany w toku postępowania przygotowawczego w charakterze podejrzanego H. T. (1) nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że nie chodził z P. S. (1) i P. S. (2) do K..

Przesłuchany na rozprawie w dniu 24 stycznia 2017 roku H. T. (1) nie przyznał się popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Ustalając powyższy tan faktyczny Sąd oparł się na zgromadzonych w sprawie dowodach w postaci wyjaśnień oskarżonego P. S. (1), protokołów oględzin nagrań z zapisu monitoringu oraz zeznaniach świadków K. H. (2), P. S. (2) i M. L.. Sąd uznał, że brak jest dowodów świadczących, iż P. S. (1) i H. T. (2) ukradli przedmioty w postaci suszarki do włosów marki B., lokówko – suszarki marki (...), prostownicy firmy (...) oraz budzika firmy (...). Do takiej konstatacji prowadzi pełna ocena wyżej opisanego materiału dowodowego. Zaczynając od zapisów monitoringu, na ich podstawie można stwierdzić, iż P. S. (1) był w sklepie (...) zarówno w dniu 20 lipca 2015 roku i 25 lipca 2015 roku. W pierwszej dacie jako osoba mu towarzysząca został zarejestrowany przez kamery małoletni P. S. (2). W drugiej dacie kamery zarejestrowały również wizerunek H. T. (1). Zapis monitoringu nie udziela jednak odpowiedzi na pytanie, jakie przedmioty zabierali oskarżeni w każdej ze wskazanych dat.

Jak wyjaśnił P. S. (1), w dniu 20 lipca 2015 zabrał on jedynie 4 depilatory marki R., natomiast dnia 25 lipca 2015 roku – kolejne dwie sztuki wyżej wskazanych przedmiotów. Ponadto, z zapisu monitoringu z dnia 20 lipca 2015 roku nie wynika, by P. S. (1) towarzyszył H. T. (1). W związku z tym oskarżonemu H. T. (1) nie można było przypisać odpowiedzialności za kradzież czterech depilatorów marki R., do której to kradzieży przyznał się P. S. (1), wyjaśniając, że przedmiotowego czynu dopuścił się sam.

Zeznania świadka M. L. były wiarygodne, jednakże okazały się przydatne dla ustalenia stanu faktyczne w zakresie, w jakim świadek wskazała P. S. (1) i P. S. (2) jako osoby, które próbowała powstrzymać przed opuszczeniem sklepu (...) w dniu 25 lipca 2015 roku. Nie może umknąć uwadze fakt, że M. L. nie była bezpośrednim świadkiem kradzieży dokonywanych przez oskarżonych, ale kojarzy ich jako osoby niejednokrotnie podejrzewane o kradzieże dokonywane na terenie sklepu (...) przy ul. (...) w P..

Również kierownik tego sklepu (...) nie był bezpośrednim świadkiem kradzieży i tak jak M. L. całą swoją wiedzę opierał na zapisie monitoringu oraz powziętej informacji o pustych opakowaniach po skradzionych produktach. K. H. (1) nie wykluczył jednak, że kradzieży, o które zostali oskarżeni P. S. (1) i H. T. (1), mogli dokonać inni nieustaleni sprawcy.

Sąd jednocześnie nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego P. S. (1) w zakresie, w którym stwierdził on, że przedmiotowych kradzieży dokonał działając w pojedynkę, albowiem z zapisu monitoringu wynika, że towarzyszyli mu: w dniu 20 lipca 2015 niewątpliwie P. S. (2), a w dniu 25 lipca 2015 również H. T. (1). Z tego samego powodu Sąd nie dał wiary P. S. (2), który nie przyznał się do udziału w kradzieżach, gdyż od samego początku towarzyszył on P. S. (1) i sekwencja ruchów zarejestrowana przez kamery monitoringu wskazuje, iż brał on czynny udział w przestępnym procederze wspólnie z P. S. (1).

Za odpowiadająca standardom uznano opinie psychiatryczną Za prawdziwe uznano zeznania świadków - kierownika sklepu oraz pracownice ochrony. Za wiarygodny został uznany pozostały materiał dowodowy. Za o

Niewątpliwie P. S. (1), działając w dniu 20 lipca 2015 wspólnie i w porozumieniu z małoletnim P. S. (2), a następnie w dniu 25 lipca 2015 rok również z H. T. (1), dopuścił się popełnienia czynu z wyczerpującego dyspozycję art. 278 § 1 kk. Po pierwsze, oskarżony dokonał zaboru cudzego mienia. Po drugie zaś, objął to mienie we władanie. Przestępstwo kradzieży polega zaś na wyjęciu rzeczy z władania dotychczasowego właściciela i objęciu jej we władanie przez sprawcę. O objęciu rzeczy we władanie przez P. S. (1) świadczy fakt, że po dokonaniu kradzieży rozporządził nimi jako właściciel, sprzedając je.

Odnośnie dokonania zarzucanego P. S. (1) czynu wspólnie i w porozumieniu z innymi sprawcami, należy podkreślić, że zarówno w dniu 20 jak i w dniu 25 lipca 2015 roku oskarżony nie działał sam, lecz aktywny udział w penalizowanym zachowaniu oskarżonego brali najpierw P. S. (2), a następnie również drugi z oskarżonych H. T. (1).

Ukradzione przedmioty w postaci depilatorów marki R. stanowiły mienie o łącznej wartości 719,40 zł, będące własnością (...) Sp. z o.o. Ze względu na wartość mienia powyżej 500 zł, sprawca odpowiada za czyn z art. 278 § 1 kk.

Zarzucanego mu przestępstwa P. S. (1) dopuścił się w warunkach czynu ciągłego, którego warunki zaistnienia określa art. 12 kk. Oskarżony udał się dwukrotnie, w krótkich odstępach czasu do sklepu (...) z tym samym zamiarem – dokonania kradzieży znajdujących się w tym sklepie przedmiotów. Z tych też powodów zasadne było przyjęcie, że dwa zachowania oskarżonego stanowiły w istocie jeden czyn w rozumieniu kodeksu karnego.

Oskarżony H. T. (1) swym zachowaniem dopuścił się czynu wyczerpującego dyspozycję art. 119 § 1 kodeksu wykroczeń. Powtarzając argumentację uzasadniającą przypisanie P. S. (1) odpowiedzialności za przestępstwo z art. 278 § 1 kk, należy stwierdzić jedynie, że ze względu na wartość skradzionego mienia w postaci dwóch depilatorów marki R., która to wartość wyniosła 239,80 zł, H. T. (1) nie wypełnił swoim zachowaniem znamion czynu z art. 278 § 1 kk, albowiem minimalna wartość przywłaszczonego mienia, warunkująca odpowiedzialność na gruncie przepisów kodeksu karnego, wynosi obecnie 500 zł, czyli ¼ minimalnego wynagrodzenia w kwocie brutto. Jednocześnie znamiona wykroczenia z art. 119 § 1 kw są identyczne jak znamiona przestępstwa z art. 278 § 1 kk, stąd w pełni zasadne jest powtórzenie w tym zakresie argumentacji przedstawionej przy omawianiu odpowiedzialności P. S. (1).

Odnośnie H. T. (1) to za jego sprawstwem przemawia to, że gdyby nie uczestniczył w kradzieży z dnia 25 lipca 2015 roku to przecież nie uciekałby ze sklepu. W tym zakresie sąd nie dał mu wiary iż jest osobą niewinną.

Ustalając wymiar kary za przestępstwo z art. 278 § 1 kk, Sąd na korzyść P. S. (1) uznał fakt, że oskarżony przyznał się częściowo do zarzucanego mu czynu oraz niewielką wartość skradzionych przedmiotów.

Na niekorzyść P. S. (1) przemawiały takie okoliczności jak popełnienie przestępstwa wspólnie z małoletnim i drugim sprawcą, charakter naruszonego dobra w postaci własności, która jest dobrem szczególnie chronionym przez obowiązujące przepisy, oraz uprzednia karalność. Ponadto, jak wynika z informacji uzyskanych z zakładu karnego, w którym oskarżony odbywa obecnie zarządzoną karę pozbawienia wolności za wcześniej popełnione przestępstwa, P. S. (1) przejawia bezkrytyczny stosunek do swojego zachowania.

W związku z tym zasadne jest stwierdzenie, że zastosowana wobec oskarżonego dotychczas instytucja warunkowego zawieszenia wykonania kary nie zapobiegła powrotowi przez niego do przestępstwa i pozytywna prognoza kryminologiczna okazała się niesłuszna i jedynie w pełni izolacyjna kara w postaci kary pozbawienia wolności spełni cele wychowawcze i zapobiegawcze w stosunku, a ponadto spełni cele prewencji generalnej, przyczyniając się do kształtowania świadomości prawnej w społeczeństwie. Wobec powyższego Sąd skazał P. S. (1) na karę trzech miesięcy pozbawienia wolności.

Ustalając wymiar kary za przypisane H. T. (1) wykroczenie z art. 119 § 1 kw, Sąd przyjął za okoliczność łagodzącą wcześniejszą niekaralność. Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, że grzywna w wysokości 300 zł będzie adekwatną karą do wagi popełnionego przez niego wykroczenia i spełni swoje cele wychowawcze i zapobiegawcze w stosunku do sprawcy, a nadto przyczyni się do kształtowania świadomości prawnej w społeczeństwie.

Jednocześnie Sąd na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec P. S. (1) obowiązek naprawienia szkody na rzecz (...) Sp. z o.o. w wysokości 479,60 zł, albowiem przedstawiciel pokrzywdzonego złożył wniosek o naprawienie szkody. W takiej sytuacji wyrok musi zawierać rozstrzygnięcie w przedmiocie obowiązku naprawienia szkody. Sąd, ustalając obowiązek naprawienia szkody w wysokości 479.60 zł miał na uwadze, że zarzucanego mu czynu P. S. (1) dopuścił się wspólnie z H. T. (1), stąd pełna kompensata szkód wyrządzonych przestępstwem została rozłożona na obydwu oskarżonych. Na podstawie art. 119 § 4 kw sąd zobowiązał H. T. (1) do zapłaty równowartości skradzionego przez niego mienia, tj. kwoty 239,80 zł, na rzecz (...) Sp. z o.o.

Sąd ponadto zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokatówŁ. O. i T. K. kwoty po 1.062,72 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej odpowiednio P. S. (1) i H. T. (1).

Sąd zasądził od P. S. (1) i H. T. (1) kwoty po 1.062,72 zł tytułem częściowego zwrotu wydatków- koszty obrońców z urzędu ustanowionych w sprawie. Ponadto Sąd obciążył P. S. (1) I H. T. (1) opłatą od kary – odpowiednio w kwocie 60 zł i 30 zł. Sąd uznał, że ze względu na młody wiek i możliwości zarobkowe oskarżeni będą w stanie uiścić powyższe kwoty.