Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 421/16 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2017-01-11

Sygn. akt III RC 421/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2017 roku

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Małgorzata Kałuża

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Iwona Strzelecka

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 roku w Piotrkowie Trybunalskim

na rozprawie

sprawy z powództwa P. Ż. (1)

przeciwko P. Ż. (2)

o alimenty

1.  zasądza od pozwanego P. Ż. (2) na rzecz powódki P. Ż. (1) urodzonej (...) alimenty w kwocie po 150 ( sto pięćdziesiąt) złotych miesięcznie, płatne powódce z góry poczynając od dnia 07 września 2016 roku, w terminie do dnia 10-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminu płatności,

2.  oddala powództwo w pozostałej części,

3.  nie obciąża pozwanego nieuiszczonymi kosztami sądowymi od uwzględnionej części powództwa, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,

4.  nie obciąża powódki nieuiszczonymi kosztami sądowymi od oddalonej części powództwa, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa,

5.  znosi wzajemnie koszty procesu między stronami,

6.  nadaje wyrokowi w punkcie pierwszym rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 421/16

UZASADNIENIE

Pozwem, który wpłynął do Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim w dniu 07 września 2016 roku powódka P. Ż. (1) wniosła o zasądzenie na jej rzecz od ojca P. Ż. (2) alimentów w kwocie po 400 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 01 czerwca 2016 r. do czasu ukończenia nauki szkolnej.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że pozwany nie kontaktuje się z nią, nie łoży na jej utrzymanie. Ciężar wydatkowania na potrzeby powódki ponosi jej matka. Podniosła, że jest osobą, wobec której orzeczono drugi stopień niepełnosprawności umiarkowanej, jest uczennicą drugiej klasy IV Liceum Ogólnokształcącego w P. Będzie kontynuowała naukę w trybie nauczania indywidualnego.

Na rozprawie 16 listopada 2016 r. pozwany uznał powództwo do kwoty po 100 złotych miesięcznie. Powódka nie stawiła się.

Na kolejnym terminie rozprawy 14 grudnia 2016 r. mimo podjętej próby zawarcia ugody sądowej nie doszła ona do skutku. Pełnomocnik powódki podtrzymał powództwo, a pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

11 stycznia 2017 r. na rozprawie pełnomocnik powódki podtrzymywał powództwo co do kwoty po 250 zł. Pozwany uznał powództwo do kwoty po 100 zł miesięcznie, w pozostałym zakresie wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka P. Ż. (1), urodzona (...), jest córką P. Ż. (2).

/bezsporne/

P. Ż. (1) ma 19 lat. Mieszka wspólnie z matką i dwiema siostrami w wieku 7 i 15 lat. Zajmują lokal socjalny o powierzchni 38 m 2. Ukończyła naukę w gimnazjum powtarzając rok w 3 klasie, gdyż miała kłopoty z nauką historii, matematyki i języka angielskiego. Następnie rozpoczęła edukację w szkole zawodowej, z której po dwóch latach nauki przepisała się do IV Liceum Ogólnokształcącego w P. Po dwóch latach nauki w związku z problemem uzyskania promocji do 3 klasy zakończyła edukację w tej placówce i rozpoczęła ją w Zaocznym Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w P. Zajęcia odbywają się w niej w co drugą sobotę i niedzielę. W ciągu tygodnia powódka pomaga swojej chorej babce macierzystej. Nie jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna.

/dowód: zeznania P. Ż. (1) z rozprawy z 14.12.2016 r., protokół audio-video – od 00:10:08 do 00:25:11 k.43v; zaświadczenie k.51; zaświadczenie (...) k.53; umowa najmu lokalu socjalnego k.13-21 akt sprawy Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. III RC 329/16/

Powódka jest leczona okulistycznie. Ma wadę wzroku, lecz nie zakupiła do tej pory okularów ani szkieł kontaktowych. Ponadto leczona jest psychiatrycznie. Stwierdzono u niej schorzenie, w związku z którym ma problemy z pamięcią oraz orientacją.

/dowód: zeznania P. Ż. (1) z rozprawy z 14.12.2016 r., protokół audio-video – od 00:10:08 do 00:25:11 k.43v; zeznania P. Ż. (2) z rozprawy z 14.12.2016 r., protokół audio-video – od 00:25:11 do 00:37:16 k.43v-44/

Orzeczeniem z 16 września 2015 r. zaliczono P. Ż. (3) do stopnia niepełnosprawności lekkiego, ze wskazaniem zatrudnienia w warunkach otwartego rynku pracy – praca lekka. Orzeczenie było wydane do 31 października 2016 r.

/dowód: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k.36-36v/

Na koszty utrzymania lokalu powódki składają się m.in. opłata za drewno opałowe w kwocie 154,00 zł w miesiącu grudniu, opłata za energię elektryczną w kwocie około 487,85 zł za dwa miesiące.

/dowód: faktura VAT nr (...) k.62; faktura VAT Nr (...) k.63/

W miesiącu grudniu 2016 r. powódka dokonała zakupów odzieżowych, w ramach których zakupiła dwie pary obuwia, bielizny i swetra za kwotę około 350 zł.

/dowód: faktury VAT k.68-73/

Matka powódki jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. Przyznano jej zasiłek rodzinny w kwocie po 124 zł na dwie córki, a w kwocie po 135 zł miesięcznie na powódkę do 31 października 2017 r. Ponadto pobrała dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu rozpoczęcia roku szkolnego 2017/2018 w kwocie po 100 zł na każdą z córek, w tym również powódkę. Ponadto otrzymuje dodatek do zasiłku rodzinnego z tytuł€ wychowania dziecka w rodzinie wielodzietnej na najmłodszą córkę w kwocie 95 zł miesięcznie.

/dowód: decyzja Starosty Powiatu w P. k.42-42v; zaświadczenie k.52; decyzje (...) k.79; zaświadczenie k.80/

Pozwany nie mieszka z powódką. Przekazuje jej co około pół roku kwoty po 50 – 100 zł.

/bezsporne/

Toczy się obecnie postępowanie o rozwiązanie związku małżeńskiego przez rozwód między P. Ż. (2), a matką powódki. W jego ramach wydane zostało postanowienie w trybie zabezpieczenia, w którym zasądzono od pozwanego na rzecz jego dwóch małoletnich córek alimenty w kwocie po 300 zł i 350 zł miesięcznie.

/dowód: kserokopia postanowienia k.11;akta sprawy Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. III RC 329/16; zeznania P. Ż. (2) z rozprawy z 14.12.2016 r., protokół audio-video – od 00:25:11 do 00:37:16 k.43v-44/

P. Ż. (2) ma 44 lata, jest z zawodu krojczym. Pracuje w wyuczonym zawodzie w (...) Spółce cywilnej w S., w wymiarze pełnego etatu, uzyskując dochód w wysokości najniższego osiąganego wynagrodzenia w kraju. Pracę wykonuje od rana do godziny 14.00.

Pozwany cierpi na nadciśnienie, ma również problemy zdrowotne z kręgosłupem. W 2015 r. przeszedł rehabilitację z tym związaną, orzeczono wówczas wobec P. Ż. (2) częściową niezdolność do pracy, którą ustalono do 31 grudnia 2015 r. Miesięczny koszt leczenia wynosi około 100 – 150 zł.

Mieszka w lokalu u znajomych, który dzieli z kilkoma innymi osobami. Ponosi częściowy koszt utrzymania w wysokości 100 – 150 zł miesięcznie. Na wyżywienie pozwany przeznacza kwotę ponad 130 zł miesięcznie, na środki czystości 40 – 50 zł, na ubrania 20-30 zł miesięcznie. Kwotę około 80 – 100 zł miesięcznie przeznacza na paliwo.

P. Ż. (2) jest zadłużony z tytułu pożyczek bankowych oraz niepłaconego abonamentu telefonicznego. Jego zaległe zobowiązania wynoszą 25.000,00 zł.

/dowód: zeznania P. Ż. (2) z rozprawy z 14.12.2016 r., protokół audio-video – od 00:25:11 do 00:37:16 k.43v-44; zaświadczenie pracodawcy k.76; zaświadczenie o stanie zdrowia k.79; wyniki badania rezonansu magnetycznego k.79; informacja o przebytej rehabilitacji k.79; orzeczenie lekarza orzecznika ZUS k.79/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wskazanych wyżej dokumentów oraz zeznań stron, które pozostawały spójne i logiczne, stanowiąc tym samym pełnowartościowy materiał dowodowy.

Pominięto w niniejszym rozstrzygnięciu rachunki i paragony fiskalne, które stanowią co prawda dowód zakupu towaru, lecz ich treść nie wskazuje osoby ich nabywcy. W związku z tym, nie mogą stanowić materiału dowodowego będącego podstawą do ustalenia usprawiedliwionych potrzeb powódki.

Sąd zważył, co następuje:

Jak wynika z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Stosownie do treści art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Niniejsze postępowanie zostało zainicjowane pozwem P. Ż. (1), która dochodzi alimentów od swojego ojca P. Ż. (2). W ocenie Sądu, po analizie zebranego w sprawie materiału dowodowego, uznać należy, iż powódka nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Ma ona 19 lat, uczennicą Zaocznego Liceum dla Dorosłych w P. Jest ona co prawda osobą pełnoletnią, lecz nie posiada wyuczonego zawodu. Cierpi na schorzenia oczu, jak również zaburzenia psychiczne, które objawiają się problemami z pamięcią i orientacją. Niewątpliwie mają one duży wpływ na życie powódki, częściowo mogły również przyczynić się do kłopotów uzyskania promocji do kolejnych klas. Biorąc jednak pod uwagę okoliczność, iż powódka uczęszcza na zajęcia szkolne jedynie w co drugą sobotę i niedzielę, dysponuje ona czasem wolnym w dni robocze tj. od poniedziałku do piątku. Uwzględniając przy tym również stan zdrowia powódki, stwierdzić należy, iż brak jest przeszkód, aby w te dni podjęła pracę dorywczą, z której dochód choć w części zaspokoi jej usprawiedliwione potrzeby. Na wydatki związane z utrzymaniem powódki składają się koszty wyżywienia, odzieży, leczenia, edukacji, środków czystości, częściowy udział w kosztach związanych z utrzymaniem lokalu, opłata za telefon. Sąd ocenił je na łączną kwotę około 800 zł.

Poza usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego obowiązek alimentacyjny uzależniony jest również od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. P. Ż. (2) wykonuje wyuczony zawód krojczego w ramach stosunku pracy, uzyskując dochód w wysokości najniższego wynagrodzenia osiąganego w kraju, tj. od stycznia 2017 r. kwotę 1460 zł netto miesięcznie. Cierpi na schorzenie kręgosłupa oraz nadciśnienie. Nie posiada majątku, jest zadłużony na kwotę 25.000,00 zł. Ma na utrzymaniu poza powódką dwie małoletnie córki. Zostały zasądzone na ich rzecz w trybie zabezpieczenia, w ramach toczącego się postępowania rozwodowego z matką powódki, alimenty w kwotach po 300 zł i 350 zł miesięcznie. Wobec powyższego, jego możliwości zarobkowe i majątkowe są ograniczone. W ocenie Sądu, P. Ż. (2) jest w stanie łożyć na utrzymanie powódki kwotę 150 zł miesięcznie.

Wskazać należy na utrwaloną w judykaturze zasadę, iż dziecko i rodzic mają prawo do równej stopy życiowej zarówno wtedy kiedy z nimi wspólnie żyją, jak i wtedy gdy żyją oddzielnie. Matka powódki utrzymuje się jedynie z pomocy społecznej, pozostaje osobą bezrobotną, natomiast pozwany uzyskuje wynagrodzenie w wysokości najniższego dochodu uzyskiwanego w kraju. W ocenie Sądu, alimenty w zasądzonej wysokości stanowią realizację tejże zasady.

Sąd oddalił powództwo w pozostałym zakresie jako bezzasadne.

Stosownie do treści art. 137 § 2 k.r.o. niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty sąd uwzględnia zasądzając odpowiednią sumę pieniężną. W uzasadnionych wypadkach sąd może rozłożyć zasądzone świadczenie na raty.

W niniejszej sprawie powódka nie przedstawiła żadnych dowodów na to, aby przed dniem wniesienia powództwa, tj. 07 września 2016 r. istniały jej niezaspokojone potrzeby. Natomiast pozostały materiał dowodowy w postaci zeznań stron oraz zebranych dokumentów, nie wskazywał, aby taka okoliczność miała miejsce. Wobec tego, powództwo w zakresie alimentów od pozwanego na rzecz powódki od dnia 01 czerwca 2016 r. do 06 września 2016 r. należało oddalić jako nieudowodnione.

W związku z sytuacją osobistą i materialną stron postępowania, na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Sąd nie obciążył zarówno pozwanego, jak i powódki nieuiszczonymi kosztami sądowymi, kolejno od uwzględnionej części oraz od oddalonej części powództwa, które przejął na rachunek Skarbu Państwa.

Stosownie do treści art. 100 k.p.c. Sąd zniósł wzajemnie koszty procesu między stronami.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd nadał z urzędu wyrokowi w punkcie zasądzającym alimenty rygor natychmiastowej wykonalności.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Katarzyna Walczyńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim
Osoba, która wytworzyła informację:  Małgorzata Kałuża
Data wytworzenia informacji: