Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

II K 1299/23 - uzasadnienie Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2023-12-07

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1299/23

(na podstawie art. 423 §1a kpk - w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze: pkt 3-8 formularza)


Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.





Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty







Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.





Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty







OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu







Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu







PODSTAWA PRAWNA WYROKU


Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1


P. D.


Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 209 § 1 a kk popełnia sprawca, który uchyla się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem, jeżeli łączna wysokość powstałych w ten sposób zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych, przy czym sprawca naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

Zobowiązanie alimentacyjne P. D. wobec D. i N. rodzeństwa D. zostało potwierdzone i określone co do wysokości ugodą zawartą przed Sądem (...) w P. (...)z dnia 18 maja 2018 r. w sprawie o sygn. (...) W okresie objętym zarzutem oskarżony łożył na utrzymanie uprawnionych, ale czynił to na tyle nieregularnie, że doprowadził do zaległości przekraczającej równowartość trzech świadczeń okresowych. Jak stwierdza Sąd Najwyższy - dokonywanie jakichkolwiek wpłat na poczet alimentów, niezależnie od ich regularności oraz wysokości nie wyłącza spełnienia znamienia uporczywości w rozumieniu art. 209 § 1 kk (wyrok SN z 18 maja 2022 r., sygn. II KK 436/21, Legalis/el). W ocenie Sądu, P. D. miał możliwość prawidłowej realizacji obowiązku alimentacyjnego, bo nie chorował, nie przebywał w zakładzie karnym, miał w ręku poszukiwany na rynku pracy i popłatny fach, który gwarantował możliwość pozyskania stałego i dobrego źródła dochodu. Oskarżony nie czynił jednak starań w tym kierunku nie rejestrując się we właściwym PUP i ograniczając się do wykonywania prac na zlecenie przynoszących dochód poniżej ustawowego minimum. Alimentów nie płacił więc na skutek własnego wyboru, co świadczy o przedłożeniu własnej wygody ponad obowiązek alimentacyjny i pozwala na stwierdzenie negatywnego stosunku psychicznego do obowiązków nałożonych wyrokiem sądowym, stanowiącego istotę pojęcia uchylania się od obowiązku alimentacyjnego. Zważywszy, że wysokość powstałej wskutek zachowania oskarżonego zaległości w przypadku obojga pokrzywdzonych przekracza równowartość trzykrotności miesięcznych alimentów, a dzieci pozostające na utrzymaniu bezrobotnej matki wspieranej tylko przez obecnego męża, który sam jest zobowiązany do alimentacji, pokrzywdzeni zostali narażeni na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Tym samym w zachowaniu oskarżonego można rozpoznać komplet ustawowych znamion występku z art. 209 § 1 a kk i taki mu przypisano.

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem





Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej



Warunkowe umorzenie postępowania





Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania



Umorzenie postępowania





Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania



Uniewinnienie





Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia



KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. D.


1.


1.


Przestępstwo niealimentacji w typie kwalifikowanym jest zagrożone alternatywnie, toteż zgodnie z treścią art. 58 § 1 kk nie jest dopuszczalne bezrefleksyjne sięganie po karę najsurowszego rodzaju w sytuacji, gdy osiągnięcie celów postępowania zapewni orzeczenie jednej z kar nieizolacyjnych. Zasada prymatu kar wolnościowych dotyczy również sprawców uprzednio karanych, w szczególności gdy okoliczności czynu, choć nie prowadzą do ekskulpacji, wskazują na pozytywną zmianę w postrzeganiu obowiązków prawnych przez oskarżonego, mniejsze natężenie złej woli i relatywnie niewielką szkodę.

Jakkolwiek P. D. latami uchylał się od obowiązku alimentacyjnego i był dwukrotnie skazany za przestępstwo z art. 209 § 1a kk, to akurat w okresie objętym niniejszym postępowaniem - inaczej niż poprzednio - w większości płacił zasądzone alimenty dokonując w okresie od 1 maja 2022 r. do 18 maja 2023 r. siedmiu wpłat po 800 zł, a więc w kwocie wyższej niż łączna wartość miesięcznych alimentów na oboje dzieci. Należne pokrzywdzonym świadczenia nie wpłynęły jedynie w miesiącach maj, czerwiec i grudzień 2022 r. oraz maj 2023 r., co w rezultacie wpłynęło na spełnienia przedmiotowego kryterium występku niealimentacji. Regularne wpłaty wpływały do komornika do chwili wyrokowania, a zatem sposób postępowania po popełnionym przestępstwie należało poczytać za okoliczność łagodzącą. Podkreślenia wymaga, że do września 2023 r. oskarżony alimentował również dorosłą i zdolną do pracy córkę, mimo że ta przerwała naukę już w kwietniu 2023 r., a potem nie zdała egzaminu maturalnego i nie podjęła pracy. Również niespełna 18-letni syn oskarżonego nie kontynuuje nauki w systemie dziennym, bo zdaniem matki taka szkoła "mu nie pasowała" i ucząc się zaocznie odbywa zajęcia raz na dwa tygodnie. Żadne z pokrzywdzonych nie podejmuje choćby dorywczych, sezonowych zajęć, na które decydują się nawet bardzo młodzi ludzie chcący odciążyć domowy budżet. W tym sanie rzeczy, stosunkowo niewielka wartość szkody i wyraźna zmiana w zachowaniu oskarżonego, który przystąpił do realizacji obowiązku alimentacyjnego nie powinna pozostać bez wpływu na wymiar kary. W ocenie Sądu, kara izolacyjna nie tylko zahamowałaby proces resocjalizacji, ale mogłaby ukształtować przekonanie, że nie w pełni skuteczna próba wywiązania się z obowiązku alimentacyjnego spotyka się z surowszą reakcją prawną, aniżeli jej zupełny brak. Kara ograniczenia wolności, która pozostawia oskarżonemu nieskrępowaną możliwość zarobkowania, a tym samym zabezpiecza także interes pokrzywdzonych stanowi zatem dolegliwość adekwatną do wagi czynu i stoi w odpowiedniej proporcji do stopnia jego społecznej szkodliwości.



P. D.


2


1


obowiązek łożenia na utrzymanie uprawnionych ma zabezpieczać ich interes oraz uzmysławiać oskarżonemu, że również w okresie wykonywania kary ograniczenia wolności ciąży na nim obowiązek materialnej opieki nad dziećmi.


1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności









6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę



KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3


O kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 627 kpk, a złożyły się na nie wydatki związane z uzyskaniem danych z K. oraz doręczeniem korespondencji. Opłatę wymierzono stosowanie do art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jednolity: Dz. U. 1983 r. Nr 49 poz. 223).


1Podpis




Dodano:  ,  Opublikował(a):  Dorota Wojnarowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: