Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 223/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

E. B.

w okresie od 22 stycznia 2000 r. do 01 lipca 2000 r. w P., województwa (...) prowadząc działalność gospodarczą pod firmę - Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe (...) z siedzibą w P. przy ul. (...), działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając w ten sposób, że wprowadziła w błąd bądź wyzyskała błąd kontrahentów co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań polegających na obowiązku zapłaty za dostarczone artykuły mleczarskie w oznaczonym terminie, doprowadziła:

- w okresie od 22 stycznia 2000 r. do 26 lutego 2000 r. (...) Spółdzielnię (...) w Ł. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 28.537,27 zł,

- w okresie od 10 maja 2000 r. do 29 maja 2000 r. (...) Spółkę z o. o. w R. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 22.449,81 zł,

- w okresie od 16 maja 2000 r. do 24 czerwca 2000 r. Przedsiębiorstwo Produkcyjno- Usługowo Handlowe (...) spółka z o.o. w P. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20.251,24 zł,

- w okresie od 08 czerwca 2000 r. do 01 lipca 2000 r. (...) Spółdzielnię (...) w Ł. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 91.129,59 zł, przy czym w dniu 28 czerwca 2000 r. oskarżona przedstawiła, temu przedsiębiorcy dwa polecenia przelewu środków w kwotach 5.101,94 zł i 4.666,25 zł na rachunek (...) Spółdzielni (...) w Ł. z podrobionymi stemplami kasowymi banku, jako potwierdzenie dokonanej zapłaty za pobrany towar zgodnie z fakturami o numerach (...) z dnia 08 czerwca 2000 r., (...) z dnia 09 czerwca 2000 r.,

- w okresie między 12 a 23 czerwca 2000 r. (...) Spółkę z o.o. w C. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 984,75 zł,

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Od dnia 15 października 1997 roku E. B. prowadziła działalność gospodarczą pod firmą Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe (...) z siedzibą w P., przy ul. (...). Pełnomocnikiem przedsiębiorcy był J. B. (1). Pomieszczenia magazynowe pod działalność przedsiębiorca wynajmowała od Z. R. (1).

2.  W dniu 03 lipca 2000 roku E. B. złożyła w U. S. w P. zawiadomienie o zawieszeniu działalności gospodarczej z dniem 03 lipca 2000 r..

3.  Z początkiem lipca 2000 roku E. B. wyjechała z kraju. E. B. nie poinformowała pracowników D. B. i J. G. (1) o zamiarze zakończenia działalności gospodarczej, ani członków najbliższej rodziny o zamiarze wyjazdu z kraju.

zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.

k. 8

zaświadczenie REGON

k. 9

pismo z U. S.

k. 144

pismo z U. M.

k. 141

pismo z ZUS

k. 147

zeznania Z. R. (2)

k. 134-135

umowa dzierżawy

k. 136-138

zeznania D. B.

k. 152-153

zeznania J. G. (1)

k. 154-155

zeznania J. B. (2)

k. 513-514

zeznania J. K.

k. 516-517

4.  Od dnia 08 stycznia 1999 r. E. B. prowadząca działalność gospodarczą pod firmą PHU (...) nabyła od firmy PPUH (...) s.c. z siedzibą w P. (...) przy ul. (...), towar w postaci margaryny i olei. Do dnia 26 czerwca 2000 r. E. B. regulowała należności wobec firmy (...) zasadniczo regularnie, chodź nieterminowo. W okresie od 16 maja 2000 r. do 24 czerwca 2000 r. w ramach wskazanej wyżej współpracy przedsiębiorca E. B. dokonała zakupu towaru na łączną kwotę 20.251,24 zł zgodnie z wystawionymi fakturami VAT nr

- (...) w kwocie 3.837,16 zł,

- (...) w kwocie 4.871,29 zł,

- (...) w kwocie 5.264,05 zł,

- (...) w kwocie 6.216,00 zł,

- (...) w kwocie 517,88 zł,

- (...) w kwocie 2.416,55 zł.

Należność miała zostać uregulowana w dniu 30 czerwca 2020 r. przez J. B. (1). Pełnomocnik przedsiębiorcy nie pojawił się w umówionym terminie. W związku z tym w dniu 3 lipca 2000 r. przedstawiciele spółki (...) udali się do siedzimy firmy (...) prowadzonej przez E. B.. Po przyjeździe pod adres ul. (...) w P. (...) okazało się, że firma jest zamknięta. Przed siedzibą hurtowni czekali również przedstawiciele innych firm. Nikt z zebranych tam osób, łącznie z pracownikami przedsiębiorcy E. B. nie miał wiedzy co do miejsca pobytu E. B.. Wskazana nie poinformowała kontrahenta o zamiarze zakończenia działalności, nie wypowiedziała także umowy najmu pomieszczeń magazynowych.

zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa firmy (...) (...)

k. 1

zeznania J. M.

częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k.3-4, 6-7

k. 592

kserokopia faktury nr (...)

k. 11-12

kserokopia faktury nr (...)

k. 13-14

kserokopia faktury nr (...)

k. 15-16

kserokopia faktury nr (...)

k. 17-18

kserokopia faktury nr (...)

k. 19

kserokopia faktury nr (...)

k. 20

zeznania Z. R. (2)

k. 134-135

5.  W okresie od 10 maja 2000 r. do 29 maja 2000 r. przedsiębiorca E. B. nabyła od spółki (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R., przy ul. (...), filia w R. artykuły spożywcze na łączną kwotę 22.449,81 zł zgodnie z wystawionymi fakturami VAT nr:

- (...)-10 w kwocie 6.740,02 zł,

- (...)-10 w kwocie 480,96 zł,

- (...)-10 w kwocie 3.049,63 zł,

- (...) w kwocie 5.912,91 zł,

- (...) w kwocie 6.644,36 zł.

E. B. nie uregulowała powyższej należności. Nie było możliwości nawiązania kontaktu z E. P. spółki (...) Spółki z o.o. w R. - M. C. powziął informację o zamknięciu magazynu dzierżawionego przez E. B. od właściciela nieruchomości, gdzie znajdował się magazyn.

zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa (...)

k. 23

protokół przesłuchania M. C.

częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 129, 131-132

k. 592

kserokopia faktury nr (...)

k. 25-26

kserokopia faktury nr (...)

k. 27

kserokopia faktury nr (...)

k. 28-29

kserokopia faktury nr (...)

k. 30-31

kserokopia faktury nr (...)

k. 32-33

korekta faktury nr (...) do faktury (...)

k. 34

korekta faktury nr (...) do faktury (...)

k. 35-36

korekta faktury nr (...) do faktury (...)

k. 37-39

korekta faktury nr (...) do faktury nr (...)

k. 40

6.  W okresie od listopada 1998 r. do 01 lipca 2020 r. E. B. dokonywała zakupu towarów spożywczych od J. (...) (...) Spółdzielni (...). Ostatniego zamówienia towaru firma (...) dokonała w dniu 01 lipca 2020 r. z wyznaczonym terminem dostawy na dzień 03 lipca 2020 r. W dniu 03 lipca 2000 r. pracownik J. (...) (...) Spółdzielni (...) uzyskał informację o likwidacji firmy (...). E. B. nie uregulowała wobec wymienionej spółdzielni należności na łączną kwotę 91.129,59 zł za towar zakupiony w okresie od 08 czerwca 2000 r. do 01 lipca 2000 r. E. B. wprowadziła również J. (...) (...) Spółdzielnię (...) w błąd przedstawiając temu przedsiębiorcy dwa polecenia przelewów środków pieniężnych z podrobionymi stemplami kasowymi banku, jako potwierdzenia dokonanej zapłaty za pobrany towar z dwóch faktur o numerze (...) z dnia 08 czerwca 2000 na kwotę 5.101, 94 zł i numer (...) z dnia 09 czerwca 2000 r. na kwotę 4.666,25 zł.

Wyrokiem zaocznym z dnia 19 grudnia 2001 r. Sąd (...) w Ł. w sprawie (...) zasądził od E. B. na rzecz J. (...) (...) Spółdzielni (...) w Ł. kwotę 91.129 zł z ustawowymi odsetkami oraz kwotę 6.531,90 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Egzekucja powyższej należności okazała się bezskuteczna.

zawiadomienie o przestępstwie złożone przez J. (...) (...) Spółdzielnię (...)

protokół sporządzony przez P. P.

k. 44-45

k. 46

pismo Zarządu (...) Spółdzielni (...)

k. 47

wydruk wyprzedzający rozrachunków nierozliczonych kont

k. 121

kserokopia polecenia przelewu

k. 122-123

protokół przesłuchania L. P.

częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 116, 119-120

k. 592

Wyrok zaoczny Sądu (...) w Ł. z dnia 19.12.2001, sygn. akt (...)

k. 605

postanowienie komornika sądowego z dnia 26 czerwca 2008 r., sygn. akt (...)

k. 692

protokół sporządzony przez P. P.

k. 46

7.  Kolejną Spółdzielnią, od której E. B. nabywała artykuły mleczarskiej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej była (...) Spółdzielnia (...) w Ł.. Współpraca odbywała się na podstawie umowy nr (...) z dnia 25 sierpnia 1999 r. i trwała do końca kwietnia 2000 r.. Umowa między stronami została wypowiedziana przez Spółdzielnię z uwagi na zaległości w opłacaniu faktur. W okresie od 22 stycznia 2000 r. do 26 lutego 2000 r. E. B. w ramach prowadzonej działalności, na podstawie faktur nr:

- (...) w kwocie 3.392,59 zł,

- (...) w kwocie 1.629,15 zł,

- (...) w kwocie 5.473,71 zł,

- (...) w kwocie 3.231,51 zł,

- (...) w kwocie 2.072,84 zł,

- (...) w kwocie 2.186,62 zł,

- (...) w kwocie 5.437,20 zł,

- (...) w kwocie 2.725,79 zł,

- (...) w kwocie 2.034,67 zł,

- (...) w kwocie 1.482,34 zł

dokonała zakupu artykułów mleczarskich na łączną kwotę 28.537,27 zł. Należności wynikające z wyliczonych wyżej dokumentów nie zostały uregulowane. E. B. nie reagował na wezwania do zapłaty. Podejmowane przez kontrahenta próby kontaktu z przedsiębiorcą E. B. nie przynosiły efektu, ponieważ były bezskuteczne. Kondycja finansowa prowadzonej przez wskazaną działalności nie pozwalała na uregulowanie należności.

zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa złożone przez (...) Spółdzielnię (...) w Ł.

k. 55

ostateczne wezwanie do zapłaty

k. 98-100

dowód wpłaty

k. 111-114

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 101

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 102

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 103

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 104

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 105

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 106

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 107

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 108

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 109

kserokopia faktury VAT nr (...)

k. 110

Protokół przesłuchania E. R.

częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 92, 94

592

kserokopia umowa nr (...)

k. 96-97

kserokopia faktury nr (...) wraz z dowodem dostawy

k. 269-270

kserokopia faktury nr (...) wraz z dowodem dostawy

k. 271-273

kserokopia faktury nr (...) wraz z dowodem dostawy

k. 274-275

Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 20 czerwca 2001 r., sygn akt (...)

k. 262

postanowienie z dnia 17.07.2002 r., sygn. akt (...)

k. 260

pismo od komornika sądowego

k. 261

8.  W czerwcu 2000 r. E. B. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonała również zakupu produktów mleczarskich od przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w C. na łączną kwotę 984,75 zł, co dokumentują faktury nr:

- (...) w kwocie 114,28 zł,

- (...) w kwocie 508,42 zł i

- (...) w kwocie 362, 05 zł wystawione były odpowiednio w dniu 12.06.2000 r., 15.06.2000 r. i 23.06.2000 r. z odroczonym terminem płatności 7 dni. E. B. nie uregulowała powyższych należności z uwagi na trudności finasowe. W związku z tym sprawa została skierowana na drogę postępowania sądowego skutkiem czego było wydanie przez Sąd (...) w P. (...) (...) nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 20 czerwca 2001 r. w sprawie (...). Następnie spółka skierowała sprawę do postępowania egzekucyjnego. Prowadzona egzekucja okazała się jednak bezskuteczna.

zeznania W. N.

kserokopia faktury nr (...) wraz z dowodem dostawy

kserokopia faktury nr (...) wraz z dowodem dostawy

kserokopia faktury nr (...) wraz z dowodem dostawy

Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 20 czerwca 2001 r., sygn akt (...)

postanowienie z dnia 17.07.2002 r., sygn. akt (...)

pismo od komornika sądowego

częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 266v

k. 269-270

k. 271-273

k. 274-275

k. 262

k. 260

k. 261

k. 592

9.  E. B. nie była wcześniej karana sądownie.

karta karna

k. 578

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

5, 6, 7,8

1

3

3

3

3

4

8

6

7

5

1

1

2

1

2

1

4

5

6

7

8

6

6

4

5

6

6

6

6

7

7

7

7

8

8

8

9

wyjaśnienia E. B.

Wyjaśnieniom oskarżonej należy przyznać walor wiarygodnych. E. B. przyznała się do zarzucanego jej czynu i w sposób obszerny wyjaśniła okoliczności swojego postępowania, co koresponduje ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

zeznania Z. R. (2)

Sąd dał wiarę zeznaniom złożonym przez świadka Z. R. (2) – właściciela nieruchomości (powierzchni magazynowej), z której korzystała na podstwie umowy dzierżawy E. B.. Zeznania wskazanego świadka są jasne, spójne, logiczne i korespondują z dowodem z dokumentu w postaci umowy dzierżawy.

zeznania D. B.

zeznania J. G. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom wskazanych świadków – pracowników przedsiębiorcy E. B.. Relacje te są spójne, wzajemnie korespondują.

zeznania J. B. (2)

zeznania J. K.

Sąd dał wiarę zeznaniom wskazanych świadków – osób najbliższych dla oskarżonej. Ich relacje mają walor pomocniczy w sprawie, posłużyły do rekonstrukcji tych faktów, które są istotne dla odtworzenia zamiaru oskarżonej. W tym też zakresie korespondują z przekazem oskarżonej.

zeznania J. M.

zeznania W. N.

Zeznania wskazanych świadków zasługują na przymiot wiarygodnych. Traktują o współpracy z oskarżoną, jako przedsiębiorcą. Znajdują wsparcie w dowodach z dokumentów, z naciskiem na faktury vat obrazujące transakcje pomiędzy oskarżoną a podmiotami reprezentowanymi przez wskazanych świadków. W zakresie w jakim świadkowie wspominają o braku świadczenia po stronie oskarżonej pozostają w zgodzie z wyjaśnieniami oskarżonej.

protokół zeznań L. P.

protokół zeznań E. R.

protokół zeznań M. C.

Dokumenty, które nie budzą wątpliwości co do autentyczności, ani rzetelności. Stanowią potwierdzenie złożenia zawiadomienia o przestępstwie, jak i wskazania kwoty nieuregulowanych należności.

zaświadczenie o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej

zaświadczenie REGON

pismo z U. S.

pismo z U. M.

pismo z ZUS

Niekwestionowane w toku postępowania dowody z dokumentów, które nie budzą wątpliwości co do autentyczności, ani rzetelności. Istotne w procesie rekonstrukcji faktów, jak i oceny dowodów z osobowych źródeł dowodowych.

umowa dzierżawy

Dokument niekwestionowany w toku postępowania, potwierdzający, iż oskarżona wynajmowała powierzchnię magazynową, istotny nadto w procesie oceny dowodu z zeznań świadka Z. R..

wypis z KRS informacja o następstwie prawnym

Dowód z dokumentu o randze urzędowego, brak podstaw do jego kwestionowania, wskazuje na sukcesję wobec jednego z podmiotów – kontrahentów oskarżonej jako przedsiębiorcy.

zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa firmy (...) s.c.

zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa (...)

zawiadomienie o przestępstwie złożone przez J. (...) (...) Spółdzielnię (...)

zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa złożone przez (...) Spółdzielnię (...) w Ł.

protokół przyjęcia ustnego zawiadomienia o przestępstwie W. N.

pismo Zarządu (...) Spółdzielni (...)

protokół sporządzony przez P. P.

Dowody z dokumentów potwierdzenie złożenia zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, wskazują wysokość należności oskarżonej wobec poszczególnych kontrahentów.

kserokopia faktury nr (...)

kserokopia faktury nr (...)

kserokopia faktury nr (...)

kserokopia faktury nr (...)

kserokopia faktury nr (...)

kserokopia faktury nr (...)

Niekwestionowane w toku postępowania dokumenty- faktury wystawione przez PPHU (...) s. c.

kserokopia faktury nr (...)

kserokopia faktury nr (...)

kserokopia faktury nr (...)

kserokopia faktury nr (...)

kserokopia faktury nr (...)

korekta faktury nr (...) do faktury (...)

korekta faktury nr (...) do faktury (...)

korekta faktury nr (...) do faktury (...)

korekta faktury nr (...) do faktury nr (...)

Niekwestionowane w toku postępowania dokumenty, faktury VAT sporządzone przez uprawniony podmiot, potwierdzające wysokość należności wobec spółki (...) Spółki z o.o..

wydruk rozrachunków nierozliczonych kont

Niekwestionowany w toku postępowania dokument wskazujący nieuregulowane przez oskarżoną faktury wobec (...) Spółdzielni (...).

kserokopia polecenia przelewu

Przedmiot wykonawcze fragmentu zarzucanego oskarżonej czynu na szkodę (...) Spółdzielni (...) w Ł..

Wyrok zaoczny Sądu (...) w Ł. z dnia 19.12.2001, sygn akt (...)

Postanowienie komornika sądowego z dnia 24.06.2008 r., sygn. akt (...)

Niekwestionowane w toku postępowania dokumenty urzędowe.

ostateczne wezwanie do zapłaty

Niekwestionowany dokument przedstawiający nierozliczone faktury.

dowód wpłaty

Niekwestionowane w toku postępowania dokumenty.

kserokopia faktury VAT nr (...)

kserokopia faktury VAT nr (...)

kserokopia faktury VAT nr (...)

kserokopia faktury VAT nr (...)

kserokopia faktury VAT nr (...)

kserokopia faktury VAT nr (...)

kserokopia faktury VAT nr (...)

kserokopia faktury VAT nr (...)

kserokopia faktury VAT nr (...)

kserokopia faktury VAT nr (...)

Niekwestionowane w toku postępowania dokumenty sporządzone przez uprawniony do tego podmiot Spółdzielnię (...) w Ł..

kserokopia umowa nr (...)

Niekwestionowany dokument potwierdzający zawarcie umowy sprzedaży artykułów mleczarskich zawartej pomiędzy (...) Spółdzielnią (...) w Ł. a firmą (...).

Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 20 czerwca 2001 r., sygn akt (...)

postanowienie z dnia 17.07.2002 r., sygn. akt (...)

Niekwestionowany w toku postępowania dokument urzędowy.

kserokopia faktury nr (...) wraz z dowodem dostawy

kserokopia faktury nr (...) wraz z dowodem dostawy

kserokopia faktury nr (...) wraz z dowodem dostawy

Niekwestionowane dokumenty sporządzone przez uprawniony do tego podmiot (...) Spółka z o.o. w C..

karta karna

Niekwestionowany dokument urzędowy.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania J. G. (2)

Zeznania wskazanego świadka nie wnoszą niczego do sprawy, stąd pominięto ich ocenę.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

E. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzone dowody dają podstawę do przypisania oskarżonej zarzucanego jej czynu wyczerpującego dyspozycję art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk według stanu prawnego na dzień 30.09.2023 roku.

Dla istnienia występku oszustwa konieczne jest od strony przedmiotowej:

– wprowadzenie w błąd, wyzyskanie błędu pokrzywdzonego lub jego niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania,

– doprowadzenie tymi sposobami pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia mieniem, (przy czym doprowadzenie do niekorzystnego rozporządzenia mieniem stanowi warunek konieczny przestępstwa z art. 286 § 1 kk - wyrok Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 12.11.1992 r. , II AKr 105/92, OSA 1993, Nr 10).

Jeżeli chodzi o dwa pierwsze sposoby działania, to zawsze przy ich stosowaniu warunkiem zrealizowania skutku jest błąd po stronie pokrzywdzonego. Może to być błąd co do osoby, błąd co do rzeczy, błąd co do zjawiska lub zdarzenia. W sytuacji wprowadzenia w błąd sprawca wywołuje w świadomości pokrzywdzonego fałszywe wyobrażenie/rozbieżność między rzeczywistością/, zaś w przypadku wyzyskania błędu ta rozbieżność już istnieje, a sprawca nie koryguje jej, lecz korzysta z tego błędu dla uzyskania przez siebie, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, niekorzystnej dla pokrzywdzonego decyzji majątkowej (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 02 grudnia 2002 roku sygn. akt. IV KKN 135/00).

Natomiast zgodnie z treścią art. 270 § 1 kk odpowiedzialności karnej podlega ten kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa. Znamiona czasownikowe czynu stypizowanego w art. 270 § 1 kk obejmują zatem podrabianie, przerabianie lub używanie dokumentu. Dokument jest podrobiony wówczas, gdy nie pochodzi od tej osoby, w imieniu której został sporządzony, zaś przerobiony jest wówczas, gdy osoba nieupoważniona zmienia dokument autentyczny ( wyrok SN z 27 listopada 2000r., III KKN 233/98). Natomiast użyciem za autentyczny jest przedstawienie lub przedłożenie podrobionego lub przerobionego dokumentu osobie prywatnej albo instytucji, czyli wykorzystywanie funkcji, jaką może pełnić taki dokument. W przypadku sfałszowania dokumentu, a następnie jego użycia jako autentycznego przez tego samego sprawcę, nie zachodzi zbieg przestępstw, a zachowanie sprawcy traktuje się jako jedno przestępstwo ( wyrok SA w Lublinie z 27 stycznia 1998 r., II AKa 85/97, OSA 1999, z. 9, poz. 62). Czyn określony w ww. przepisie ma charakter umyślny. W odniesieniu do podrabiania i przerabiania w grę wchodzi jedynie zamiar bezpośredni, gdyż kodeks karny używa określenia „w celu”, zaś w przypadku używania dokumentu jako autentycznego możliwy jest też zamiar ewentualny bowiem sprawca może przewidywać i godzić się na to, że dokument nie jest autentyczny.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że oskarżona E. B. prowadząc działalność gospodarczą pod firmą - Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo Usługowe (...) z siedzibą w P. (...) działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru oraz w celu osiągnięcia korzyści majątkowej swoim zachowaniem wprowadziła w błąd, bądź wyzyskała błąd swoich kontrahentów - (...) Spółdzielnię (...) w Ł., (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R., Przedsiębiorstwo Produkcyjno - Usługowo Handlowe (...) sp. z o.o. w P. (...), (...) Spółdzielnię (...) w Ł. oraz (...) sp. z o.o. co do zamiaru i możliwości wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań polegających na obowiązku zapłaty za dostarczone artykuły mleczarskie w oznaczonym terminie. Oskarżona nie uregulowała wystawionych faktur za artykuły mleczarskie, które pobrała od wyżej wymienionym kontrahentów. Swoim zachowaniem doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem:

- (...) Spółdzielnię (...) w Ł. w kwocie 28.537,27 zł;

- (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. w kwocie 22.449,81 zł;

- Przedsiębiorstwo Produkcyjno- Usługowo Handlowe (...) sp. z o.o. w P. (...) w kwocie 20. 251,24 zł;

- (...) sp. z o.o. w kwocie 984,75 zł;

- (...) Spółdzielnię (...) w Ł. w kwocie 91. 129,59 zł.

Ponadto oskarżona przedstawiła (...) Spółce (...) w Ł. dwa polecenia przelewu środków w kwotach 5.101,94 zł i 4.666,25 zł z podrobionymi stemplami kasowymi banku, jako potwierdzenia dokonanej zapłaty za pobrany towar zgodnie z fakturami o nr (...).

Będąc świadoma utraty płynności finansowej, oskarżona nabywała towar od kontrahentów, po czym nie wywiązała się z obowiązku zapłaty, mimo upływu terminów płatności. Co więcej z dnia na dzień zaprzestała działalności, zerwała kontakty z osobami najbliższymi, kontrahentami, pracownikami. Zestawienie daty części transakcji (maj, czerwiec) oraz daty zawieszenia działalności w dniu 03.07.2000 roku wskazuje, że do ostatniej chwili oskarżona zamawiała towar wiedząc, że nie jest w stanie kontynuować działalności i wywiązać się z zaciągniętych zobowiązań. Dopełnieniem był potajemny wyjazd z kraju. Sposób działania oskarżonej na przestrzeni czasu, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w związku z tą działalnością daje podstawy do oceny, iż zachowania na szkodę poszczególnych pokrzywdzonych były podjęte nie tylko w krótkich odstępach czasu, ale w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, a ogół zachowań oskarżonej stanowi jeden czyn zabroniony popełniony w warunkach przepisu art. 12 § 1 kk.

Nie budzi zatem wątpliwości Sądu, że oskarżona dopuściła się zarzucanego jej czynu, zwłaszcza w świetle zebranych dowodów, tj. zeznań świadków i dokumentów w tym m.in. zawiadomień o popełnieniu przestępstwa złożonych przez w/w podmioty i kserokopii faktur. Oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu. A zatem wszystkie ujawnione w sprawie okoliczności pozwalają na stwierdzenie, że oskarżona wypełniła znamiona zarówno strony przedmiotowej, jak i podmiotowej czynu z art. 286 § 1 kk w zb. z art. 270 § 1 kk . Nie budzi także wątpliwości wina oskarżonej, która jako osoba dorosła, w pełni poczytalna, była świadoma bezprawności swego zachowania.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

E. B.

1, 2

I

Kary: 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywny w liczbie 150 stawek dziennych są adekwatne do stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego oskarżonej czynu, a uwzględniają:

a/ jako okoliczności łagodzące:

- przyznanie się do popełnienia zarzucanych czynów,

- wyrażenie żalu i skruchy za zaistniałą sytuację,

- chęć dobrowolnego poddania się karze,

- uprzednią niekaralność.

b/ jako okoliczności obciążające:

- wieloletnie ukrywanie się przed organami ścigania.

Zważywszy na rodzaj i liczbę okoliczności łagodzących, w tym mając na uwadze uprzednią niekaralność oskarżonej, w ocenie Sądu nie ma podstaw do izolacyjnego oddziaływania na jej postawę, a jedynie słusznym rozwiązaniem jest surowe napiętnowanie czynu oskarżonej. Stąd też Sąd wymierzył oskarżonej karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat. Okres ten pozwoli na weryfikację pozytywnej prognozy kryminologicznej postawionej wobec oskarżonej. Kara ta w połączeniu z efektywnie zastosowaną sankcją w postaci grzywny powstrzyma oskarżoną od popełnienia w przyszłości przestępstw, a w społeczeństwie wzmocni przekonanie o skuteczności udzielonej przez państwo ochrony prawnej. Należy zaznaczyć, że wśród zastosowanych wobec oskarżonej sankcji, to kara grzywny podlega efektywnemu wykonaniu, stanowi zatem realną dolegliwość, jaka dotknie sprawcę pozostawiając ją w przekonaniu negatywnej oceny czynów, których się dopuściła. Przy kształtowaniu wysokości grzywny (jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł) Sąd miał na uwadze treść art. 53 § 2 kk i 33 § 3 kk.

E. B.

3.

I

Czyniąc zadość obowiązkowi wyrażonemu w art. 72 § 1 pkt 1 kk nałożono na oskarżoną obowiązek informowania sądu o przebiegu okresu próby poprzez składanie pisemnych sprawozdań co 6 miesięcy poczynając od uprawomocnienia się wyroku, co jest też elementem stałego wglądu w przebieg okresu próby i umożliwi weryfikację pozytywnej prognozy kryminologicznej postawionej w wyroku.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Pokrzywdzeni: J. (...) (...) Spółdzielnia (...) oraz (...) sp. z o.o. z siedzibą w C. zawnioskowali – poprzez swoich przedstawicieli - o nałożenie na oskarżoną obowiązku naprawienia szkody poprzez zasądzenie odpowiednio kwot: 984,75 zł na rzecz (...) sp. z o.o. i oraz kwoty 91.129,59 zł na rzecz J. (...) (...) Spółdzielni (...) (art. 46 § 1 kk).

W tym miejscu należy podkreślić, że wskazani wyżej pokrzywdzeni posiadają tytuły wykonawcze w postaci:

- wyroku zaocznego Sądu (...) w Ł. z dnia 19 grudnia 2001 r., wydanego w sprawie (...) którym to wyrokiem Sąd zasądził od E. B. na rzecz (...) (...) Spółdzielni (...) w Ł. kwotę 91.129 zł z ustawowymi odsetkami oraz koszty sądowe (k. 605),

- nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu (...) w P. (...) (...) z dnia 20 czerwca 2001 r., wydanego w sprawie (...) na rzecz (...) sp. z o.o., którym to nakazem nakazano E. B. aby zapłaciła powodowi kwotę 984,75 zł z ustawowymi odsetkami (k. 262).

Wskazane tytuły były podstawą do wszczęcia i prowadzenia postępowań egzekucyjnych, które okazały się bezskuteczne.

Ustalenia te są istotne dla rozstrzygnięcia wniosków przedstawicieli pokrzywdzonych złożonych w trybie art. 46 § 1 kk. Nie orzeka się bowiem obowiązku naprawienia szkody, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono (art. 415 § 1 zd. 2 kpk). Nałożenie obowiązku naprawienia szkody w wypadku zaistnienia opisanej wyżej przeszkody nie jest możliwe nawet wtedy, gdyby w świetle przepisów prawa karnego materialnego jego nałożenie było obligatoryjne, ratio legis bowiem tego przepisu sprowadza się do wyeliminowania sytuacji, w której w związku z tą samą szkodą (z racji dochodzenia tego samego roszczenia) w obrocie prawnym funkcjonowałyby dwa lub więcej tytułów egzekucyjnych (zob. wyr. SN z 5.11.2008 r., V KK 150/08, KZS 2009, Nr 7–8, poz. 44; wyr. SN z 17.12.2008 r., III KK 343/08, Prok. i Pr. – wkł. 2009, Nr 5, poz. 19; wyr. SA we Wrocławiu z 1.8.2012 r., II AKa 198/12, Legalis). Zakaz w przepisie tym normowany (klauzula antykumulacyjna) odnosi się przy tym do każdego określonego w ustawie przypadku orzekania karnoprawnego obowiązku naprawienia szkody. Każdorazowo niezbędny jest jednak warunek tożsamości zarówno przedmiotowej, jak też podmiotowej odnośnie do roszczenia stanowiącego przedmiot rozpoznania (wyrok SN z 21.10.2010 r., III KK 305/10, OSNwSK 2010, Nr 1, poz. 2030; wyrok SN z 3.2.2012 r., V KK 9/12, Prok. i Pr. - wkł. 2012, Nr 7-8, poz. 12; wyrok SN z 18.1.2013 r., V KK 378/12, Legalis; wyrok SN z 21.2.2013 r., V KK 14/13, Prok. i Pr. - wkł. 2013, Nr 5, poz. 16). Przenosząc te rozważania na grunt przedmiotowej sprawy, nie ulega wątpliwości, że tożsamość podmiotowa i przedmiotowa tak roszczenia, o jakim rozstrzygnięto w procesie cywilnym, jak i będących w zainteresowaniu w przedmiotowej sprawie są tożsame i wynikają z braku realizacji przez oskarżoną – osobę fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w oparciu o wpis do ewidencji działalności gospodarczej jej części zobowiązania wobec kontrahentów, których przedstawiciele (bądź ich następcy) powielają żądania w procesie karnym. W postępowaniu w sprawie zainicjowanej aktem oskarżenia badane są wprawdzie dodatkowe przesłanki składające się na stronę podmiotową i przedmiotową zarzucanego oskarżonej występku. Od strony faktograficznej, to bezczynność oskarżonej mimo upływu terminów płatności wynikających z faktur stanowi źródło potencjalnego odszkodowania, analogicznie jak w procesie cywilnym. Co do tożsamości podmiotowej, ta jest oczywista i nie wymaga szerszych analiz. Niedopuszczalne jest nałożenie na oskarżoną w postępowaniu karnym m.in. obowiązku określonego w art. 46 § 1 KK, które we wskazanej powyżej sytuacji prowadzi do bezpodstawnego mnożenia tytułów egzekucyjnych. Znaczenie opisanego zakazu dla prawidłowego wyrokowania w przedmiocie kształtowania odpowiedzialności karnej oskarżonej za popełnione przestępstwo, z którego wynika szkoda, jest bezdyskusyjne, co oznacza, że sąd, niezależnie od przyjętego w sprawie trybu rozpoznania sprawy, obowiązany jest badać nie tylko to, w jakim zakresie wynikająca z przestępstwa realna szkoda nie została do chwili wyrokowania naprawiona, ale także i to, czy w innym postępowaniu nie jest rozstrzygane lub wręcz nie rozstrzygnięto już prawomocnie o roszczeniu odpowiadającym szkodzie wynikającej z przestępstwa, i to niezależnie od tego, czy prowadzona w związku z tym egzekucja przyniosła rezultaty. Mając na uwadze powyższe, kierując się treścią przepisu art. 415 § 1 zd. 2 kpk nie jest możliwe uwzględnienie wniosku oskarżycieli posiłkowych z uwagi na tzw. klauzulę antykumulacyjną.

Kierując się względami sprawiedliwości, wychodząc naprzeciw żądaniom wskazanych wyżej pokrzywdzonych, Sąd rozważał kwestię nałożenia obowiązku z art. 72 § 1 pkt 8 kk zgodnie, z którym zawieszając wykonanie kary, sąd zobowiązuje, a jeżeli orzeka środek karny, może zobowiązać skazanego do innego stosownego postępowania w okresie próby, które może zapobiec popełnieniu ponownie przestępstwa. W orzecznictwie dominuje pogląd (podzielany przez sąd orzekający w tej sprawie), iż na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kk można zobowiązać skazanego do wykonania prawomocnego orzeczenia sądu cywilnego nakazującego naprawienie szkody wynikającej z przestępstwa (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 1982 r., VI KZP 18/81, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 grudnia 2014 r., IV KK 219/14, wyroki: Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 10 lipca 2014 r., II AKa 56/14, Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 6 marca 2014 r., II AKa 301/14, Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 20 września 2012 r., II AKa 179/12, Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 8 kwietnia 2009 r., II AKa 63/09, Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 20 maja 2016 r., II AKa 110/16). Jak już podkreślano w tym opracowaniu w obrocie prawnym funkcjonują dwa tytuły wykonawcze przeciwko przedsiębiorcy E. B. na rzecz pokrzywdzonych wnioskujących aktualnie o rozstrzygnięcie w trybie art. 46 § 1 kk, co w świetle utrwalonego już orzecznictwa tak Sądu Najwyższego, jak i sądów apelacyjnych otwiera drogę do rozstrzygnięcia w trybie art. 72 § 1 pkt 8 kk. Nie sposób jednak przeoczyć dat, z jakich pochodzą pozostające w zainteresowaniu tytuły wykonawcze, są to odpowiednio 19.12,2001 roku ((...) Sądu (...) w Ł.) oraz 20.06.2001 roku ((...) Sądu (...) w P. (...) (...)). Odwołując się do przepisów Kodeksu cywilnego, roszczenie stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu lub innego organu powołanego do rozpoznawania spraw danego rodzaju albo orzeczeniem sądu polubownego, jak również roszczenie stwierdzone ugodą zawartą przed sądem albo sądem polubownym albo ugodą zawartą przed mediatorem i zatwierdzoną przez sąd przedawnia się z upływem sześciu lat (art. 125 § 1 kc). Terminy wskazany powołanym wyżej przepisem uległ skróceniu z lat 10, co bez znaczenia w realiach tej sprawy, zważywszy na datę jego wydania i prawomocności. Wskutek upływu terminu przedawnienia powstaje układ określany w literaturze terminem "zobowiązanie niezupełne (naturalne)". W przypadku roszczenia przedawnionego polega on na tym, że: 1) zobowiązany ma prawny obowiązek świadczenia na rzecz uprawnionego, więc spełnione przez niego świadczenie będzie świadczeniem należnym, niepodlegającym zwrotowi (zob. art. 411 pkt 3 KC); 2) uprawniony nie ma kompetencji do żądania od organu państwa (sądu, komornika) lub innego podmiotu upoważnionego do stosowania prawa (np. sądu polubownego), aby użyły one przymusu w celu skłonienia zobowiązanego do podjęcia nakazanego zachowania. Zobowiązanie oskarżonej do wykonania tytułów wykonawczych, traktujących o roszczeniu przedawnionym z punktu widzenia prawa cywilnego, oznaczałoby uruchomienie przymusu państwowego, w sytuacji kiedy jest to niedopuszczalne, z uwagi na upływ terminu do dochodzenia roszczeń majątkowych.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

W ocenie Sądu brak było podstaw, aby zwolnić oskarżoną od zapłaty kosztów procesu, dlatego na podstawie art. 626 § 1 kpk w zw. z art. 618 § 1 kpk, art. 616 § 2 kpk, art. 627 kpk Sąd zasądził od E. B. na rzecz Skarbu Państwa

a/ tytułem zwrotu wydatków kwotę 1150 złotych obejmującą:

- opłatę przewidzianą za udzielenie informacji z rejestru skazanych w wysokości wielokrotności kwoty 30 zł (k. 166, 174, 180, 196, 202, 209, 215, 220, 239, 244, 288, 302, 312, 327, 335, 342, 347a, 360, 366, 380, 389, 398, 411, 420, 423, 443, 465, 475, 498, 518, 532, 547, 572, 577),

- ryczał za doręczenia korespondencji w postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym w kwocie łącznej 40 zł (§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym /Dz. U. Nr 108, poz. 1026 z późn. zm./),

b/ tytułem opłaty kwotę 780 zł, na którą składają się:

- kwota 180 złotych - na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 roku , Nr 49, poz. 223 z późn. zm.);

- kwota 600 zł - na podstawie art. 3 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy.

7.  Podpis