Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 31/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

M. J.

1.  pomiędzy dniem 31 lipca 2021 roku, godz. 10:25 a dniem 01 sierpnia 2021 roku, godz. 13:25, w P., przy ul. (...) dokonał włamania do komórki numer (...) poprzez wyrwanie ucha skobla przymocowanego do drzwi, a następnie dostał się do wnętrza pomieszczenia skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia sprzętu wędkarskiego o łącznej wartości 1290,37 złotych na szkodę S. P., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem, tj. o czyn z art. 279§1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...) czym wyczerpał dyspozycję art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 §1 kk,

2.  okresie od dnia 12 sierpnia 2021 roku do dnia 13 sierpnia 2021 roku w P., przy ulicy (...), woj. (...) dokonał zaboru w celu przywłaszczenia przyczepki samochodowej marki S. model (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 3000 złotych na szkodę J. Ś., przy czym zarzucanego czynu dopuścił się będąc skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do dnia 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sadu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...) czym wyczerpał dyspozycję art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

3.  w dniu 18 sierpnia 2021 roku, o godzinie 15:17, na terenie myjni (...) przy ulicy (...) w P., województwo (...), przywłaszczył znajdujące się w znalezionym na skrzynce do wrzucania monet portfelu: dowód osobisty seria i numer (...), stwierdzający tożsamość M. N., kartę bankomatową i kartę debetową, wydane przez Bank (...) S.A., działając tym na szkodę M. N., czym wyczerpał dyspozycję art. 275 § 1 kk oraz działając w tym samym miejscu i czasie przywłaszczył znaleziony na skrzynce do wrzucania monet portfel o wartości 50 złotych wraz z pieniędzmi w kwocie około 200 złotych, działając tym na szkodę pokrzywdzonego M. N., czym wyczerpał dyspozycję art. 119 § 1 kk,

4.  działając w warunkach art. 91§ 1 kk, to jest w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, zanim zapadł pierwszy wyrok:

- dniu 18 sierpnia 2021 roku o godzinie 15:50:24 w P., woj, (...), przy ulicy (...), w sklepie (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem, poprzez wykonanie nieautoryzowanej płatności zbliżeniowej za zakupiony towar w kwocie 16,98 złotych uprzednio przywłaszczoną kartą debetową Banku (...) S.A., czym bez upoważnienia wpłynął równocześnie na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach wyżej wymienionego banku, czym działał na szkodę M. N., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

-dniu 18 sierpnia 2021 roku, o godzinie 15:57:05 w P., woj, (...), przy ulicy (...), w sklepie (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem, poprzez wykonanie nieautoryzowanej płatności zbliżeniowej za zakupiony towar w kwocie 19,30 złotych uprzednio przywłaszczoną kartą debetową Banku (...) S.A., czym bez upoważnienia wpłynął równocześnie na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach wyżej wymienionego banku, czym działał na szkodę M. N., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

- w dniu 18 sierpnia 2021 roku o godzinie 16:01:49 w P., woj. (...), przy ulicy (...) w Sklepie (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował dokonać kradzieży z włamaniem, poprzez wykonanie nieautoryzowanej płatności zbliżeniowej za zakupiony towar w nieustalonej kwocie uprzednio przywłaszczoną kartą debetową Banku (...) S.A., czym bez upoważnienia wpłynął równocześnie na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach wyżej wymienionego banku, czym działał na szkodę M. N., lecz zamiaru swego nie osiągnął z uwagi na brak dostatecznej ilości środków na rachunku bankowym, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...)

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

5.  w dniu 18 sierpnia 2021 roku o godzinie 16:02:18 w P., woj. (...), przy ulicy (...) w Sklepie (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem, poprzez wykonanie nieautoryzowanej płatności zbliżeniowej za zakupiony towar w kwocie 30,60 złotych uprzednio przywłaszczoną kartą debetową Banku (...) S.A., czym bez upoważnienia wpłynął równocześnie na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach wyżej wymienionego banku, czym działał na szkodę M. N., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

6.  w dniu 18 sierpnia 2021 roku o godzinie 16:04:33 w P., woj. (...), przy ul. (...), w sklepie (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował dokonać kradzieży z włamaniem, poprzez wykonanie nieautoryzowanej płatności zbliżeniowej za zakupiony towar w nieustalonej kwocie uprzednio przywłaszczoną kartą debetową Banku (...) S.A., czym bez upoważnienia wpłynął równocześnie na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach wyżej wymienionego banku, czym działał na szkodę M. N., lecz zamiaru swego nie osiągnął z uwagi na brak dostatecznej ilości środków na rachunku bankowym, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art, 279 § 1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...)

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

7.  w dniu 18 sierpnia 2021 roku o godzinie 16:04:47 w P., woj. (...), przy ulicy (...), w sklepie (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem, poprzez wykonanie nieautoryzowanej płatności zbliżeniowej za zakupiony towar w kwocie 10 złotych uprzednio przywłaszczoną kartą debetową Banku (...) S.A., czym bez upoważnienia wpłynął równocześnie na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach wyżej wymienionego banku, czym działał na szkodę M. N., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 14 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

8.  w dniu 18 sierpnia 2021 roku o godzinie 16:18:44 w P., za pomocą sieci I. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, usiłował dokonać kradzieży z włamaniem, poprzez wykonanie nieautoryzowanej transakcji internetowej za zakupiony towar w nieustalonej kwocie uprzednio przywłaszczoną kartą debetową Banku (...) S.A., czym bez upoważnienia wpłynął równocześnie na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach wyżej wymienionego banku, czym działał na szkodę M. N., lecz zamiaru swego nie osiągnął z uwagi na brak dostatecznej ilości środków na rachunku bankowym, przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...)

tj. o czyn z art. 13 § 1 kk w zw. z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 §2kkw zw. z art. 64 § 1 kk

9.  w dniu 18 sierpnia 2021 roku o godzinie 16:41:42 w P., woj. (...), przy ulicy (...), w sklepie (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, dokonał kradzieży z włamaniem, poprzez wykonanie nieautoryzowanej płatności zbliżeniowej za zakupiony towar w kwocie 7,99 zł uprzednio przywłaszczoną kartą debetową Banku (...) S.A., czym bez upoważnienia wpłynął równocześnie na automatyczne przetwarzanie danych informatycznych na serwerach wyżej wymienionego banku, czym działał na szkodę M. N., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...)

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

10.  pomiędzy dniem 07 września 2021 roku godz. 20:30 a dniem 08 września 2021 roku godz. 07:00 w P. Tryb., przy skrzyżowaniu ulic (...) dokonał kradzieży z włamaniem roweru marki I. (...) w kolorze czarnym z prostą ramą (brak nr seryjnego), oraz małej wiertarki (brak nazwy marki, nr. seryjnego, cech identyfikacyjnych), po uprzednim wyłamaniu zasuwy oraz kłódki zamykającej garaż, co spowodowało straty w wysokości 1100 zł na szkodę S. C., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się będąc uprzednio skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art. 279§1 kk w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu Rejonowego w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...) czym wyczerpał dyspozycję art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

11.  w nocy z 11/12 września 2021 roku w P. przy ul. (...) I 5 woj. (...), dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że po uprzednim dokonaniu kradzieży zapasowego klucza do samochodu i otwarciu pojazdu za pomocą oryginalnego klucza, a następnie uruchomieniu go oryginalnym kluczykiem, zabrał w celu przywłaszczenia samochód osobowy marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) o wartości 9000 złotych oraz mienie znajdujące się w bagażniku w postaci dmuchawy marki S., jednej szczotki, oraz jednej łopaty o łącznej wartości 1350 złotych na szkodę D. K. (1), przy czym zarzucanego czynu dopuścił się będąc skazanym za podobne przestępstwo umyślne kradzieży z włamaniem tj. o czyn z art 279§1 k.k. w ciągu pięciu lat po odbyciu kary co najmniej sześciu miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 09.02.2016 roku do 20.05.2017 roku, orzeczonej za powyższy czyn wyrokiem Sądu (...) w T. z dnia 31 marca 2014 roku w sprawie o sygnaturze akt (...) czym wyczerpał dyspozycję art. 279 § 1 kk w zw. z art 64 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  S. P. w komórce - piwnicy oznaczonej numerem (...) położonej przy ulicy (...) w P. trzymał akcesoria wędkarskie, min. wędki, kołowrotek, haczyki, podbierak, plastikowe pudełka z zanętą na ryby, żyłki, sygnalizator, stojaki na wędki, siatkę na ryby z pałąkiem. Drzwi wejściowe do piwnicy zamknięte były skoblem na uchu którego wisiała zamknięta kłódka. W okresie pomiędzy dniem 31 lipca 2021 roku a 01 sierpnia 2021 roku, M. J. wyrwał ucho skobla na którym zawieszona była zamknięta kłódka, zabezpieczające drzwi wejściowe do piwnicy-komórki oznaczonej numerem (...) przy ulicy (...). Z wnętrza komórki oskarżony zabrał sprzęt wędkarski o łącznej wartości 1290, 37 złotych należący do S. P..

2.  J. Ś. jest właścicielem przyczepki samochodowej marki S. model (...) numer rejestracyjny (...). W/w przyczepka była przymocowana przez pokrzywdzonego linką stalową zamykaną na kłódkę do metalowego słupka znajdującego się na ogrodzonej posesji przed miejscem jego zamieszkania przy ulicy (...) w P.. M. J. w okresie pomiędzy dniem 12 sierpnia 2021 roku a 13 sierpnia 2021 roku przeciął sznur mocujący przyczepkę do słupa i zabrał ją, powodując szkodę w kwocie 3000 złotych.

3.  W dniu 18 sierpnia 2021 roku, po godzinie 15:00 podróżujący motocyklem M. N. korzystał z myjni (...) zlokalizowanej przy ulicy (...) w P.. Pokrzywdzony położył na skrzynce do wrzucania monet portfel o wartości 50 złotych, w którym znajdowały się należące do niego karty bankomatowa i debetowa wydane przez Bank (...) S.A., dowód osobisty seria i numer (...), prawo jazdy, pieniądze w kwocie około 200 złotych. Pokrzywdzony oddalił się, nie zabierając ze sobą pozostawionego na skrzynce portfela. M. J. przyjechał do myjni wraz ze swoim kolegą K. M.. W pewnym momencie oskarżony zauważył pozostawiony przez M. N. portfel i wziął go.

4.  M. J. po opuszczeniu myjni z zabranym portfelem udał się do sklepu (...) przy ulicy (...) w P. i o godzinie 15:50:24 dokonał zakupu towarów za kwotę 16, 98 złotych, płacąc zbliżeniowo kartą kredytową wydaną przez bank (...) S.A przywłaszczoną wcześniej na szkodę M. N..

5.  Po wyjściu ze sklepu (...), oskarżony wszedł do pobliskiego sklepu (...) przy ulicy (...). O godzinie 15:57:05 dokonał zakupu towarów za kwotę 19,30 złotych, płacąc za nie zbliżeniowo kartą debetową wydaną przez bank (...) S.A przywłaszczoną wcześniej na szkodę M. N..

6.  Przed godziną 16:00 M. J. udał się do Sklepu (...) mieszczącego się przy ulicy (...), gdzie za zakupiony towar o godzinie 16:01:49 chciał zapłacić zbliżeniowo wykorzystując kartę przywłaszczoną wcześniej na szkodę M. N.. Transakcja nie została zrealizowana z uwagi na brak dostatecznych środków na rachunku bankowym.

7.  W tym samym sklepie oskarżony o godzinie 16:02:18 dokonał zakupów za kwotę 30, 60 złotych płacą za nie zbliżeniowo kartą debetową wydaną przez (...) S.A przywłaszczoną wcześniej na szkodę M. N..

8.  Po opuszczeniu sklepu przy ulicy (...) udał się do pobliskiego sklepu (...) mieszczącego się przy ulicy (...). O godzinie 16:04:33 oskarżony chciał zapłacić za zakupy wykorzystując płatność zbliżeniową kartą kredytową wydaną przez (...) S.A przywłaszczoną wcześniej na szkodę M. N.. Po zbliżeniu przez oskarżonego karty do terminala, płatność nie została zrealizowana z uwagi na brak dostatecznych środków na rachunku bankowym.

9.  Kilka minut później, w tym samym sklepie o godzinie 16:04:47 M. J. dokonał zakupu towarów za kwotę 10 złotych, płacą za nie zbliżeniowo kartą debetową wydaną przez Bank (...) S.A przywłaszczoną wcześniej na szkodę M. N..

10.  Po wyjściu ze sklepu (...) mieszczącego się przy ulicy (...), o godzinie 16:18:44, M. J., za pomocą sieci I. chciał dokonać płatności za zakupiony towar wykorzystując przywłaszczoną wcześniej na szkodę M. N. kartę wydaną przez (...) S.A Płatność nie została zrealizowana z uwagi na brak dostatecznej ilości środków na rachunku bankowym.

11.  Następnie oskarżony udał się do sklepu (...) przy ulicy (...). O godzinie 16:41:42 dokonał w w/w sklepie zakupu towarów za kwotę 7,99 złotych płacąc za nie zbliżeniowo kartą debetową wydaną przez Bank (...) S.A wcześniej przywłaszczoną na szkodę M. N..

12.  W okresie pomiędzy 07 września 2021 roku godz. 20:30 a 08 września 2021 roku godz. 07:00 M. J. wyłamał zasuwę oraz kłódkę zamykającą garaż użytkowany przez S. C. położony przy skrzyżowaniu ulic (...) w P.. Z wnętrza garażu oskarżony zabrał małą wiertarkę o wartości 100 złotych oraz rower marki I. (...) koloru czarnego o wartości 1000 złotych. W dniu 10 września 2021 roku oskarżony sprzedał przedmiotowy rower w lombardzie przy ulicy (...) za kwotę 300 złotych.

13.  M. J. w dniu 11 września 2021 roku odwiedził swojego znajomego D. K. (1) mieszkającego przy ulicy (...). Oskarżony i D. K. (1) siedzieli w pokoju. W pewnym momencie D. K. (1) wyszedł z mieszkania. Pod nieobecność D. K. (1), M. J. zabrał z szuflady kluczyki do samochodu marki S. (...) numer rejestracyjny (...) należącego do D. K. (1). W nocy z 11/12 września 2021 roku M. J. wykorzystując zabrane z mieszkania D. K. (1) kluczyki do pojazdu, otworzył samochód, uruchomił go i odjechał nim. W godzinach rannych 12 września 2021 roku, gdy D. K. (1) zorientował się, że nie ma jego pojazdu w miejscu w którym go wcześniej zaparkował, zawiadomił o wszystkim policję. W bagażniku pojazdu znajdowała się dmuchawa marki S., szczotka, łopata, wszystko o łącznej wartości 1350 złotych. W/w przedmioty były wykorzystywane przez D. K. (1) w pracy. W dniu 12 września 2021 roku M. J. został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji jako kierujący w/w pojazdem na terenie W..

14.  M. J. nie wykazuje objawów choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego. U oskarżonego rozpoznano uzależnienie od substancji psychoaktywnych (narkotyków) oraz zaburzenia osobowości. Nie ma podstaw do kwestionowania poczytalności M. J. tempore criminis (trzynaście zarzutów). W obecnym stanie zdrowia oskarżony może brać udział w toczącym się postępowaniu i prowadzić rozsądną obronę. Oskarżony winien utrzymywać abstynencję od substancji psychoaktywnych i leczyć się odwykowo ambulatoryjnie. W przypadku skazania na karę pozbawienia wolności winien ją odbywać w warunkach zakładu karnego z dostępną terapią odwykową.

15.  M. J. był już wcześniej karany, w szczególności za przestępstwa skierowane przeciwko mieniu.

16.  Sąd Rejonowy w T. wyrokiem z dnia 31 marca 2014 roku, sygn. (...) za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 279 § 1 kk wymierzył M. J. karę 1 roku pozbawienia wolności, za czyn z art. 278 § 1 kk, art. 275 § 1 kk, art. 276 kk w zw. z art. 11 § 2 kk karę 1 roku pozbawienia wolności, karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 4 lata, zaliczając na poczet kary łącznej okres zatrzymania oraz tymczasowego aresztowania w sprawie od dnia 5 października 2011 roku do 7 października 2011 roku oraz od 7 czerwca 2013 roku do 23 sierpnia 2013 roku. Postanowieniem z dnia 09 grudnia 2015 roku, sygn. (...) zarządzono wykonanie łącznej kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zarządzoną karę M. J. wykonywał w okresie od 09 lutego 2016 roku do 20 maja 2017 roku.

zeznania pokrzywdzonego S. P.

protokół oględzin miejsca zdarzenia

częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. J.

Zeznania pokrzywdzonego J. Ś.

Protokół zatrzymania rzeczy (monitoringu)

Protokół oględzin

Zeznania pokrzywdzonego M. N.

Pismo z banku (...) S.A

Zapisy z monitoringu sklepowego

Protokoły oględzin

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. J.

Protokół oględzin miejsca

Protokół zatrzymania rzeczy

Zeznania pokrzywdzonego S. C.

Umowa sprzedaży z 10 września 2021 roku

Zeznania pokrzywdzonego D. K. (1)

Zeznania świadka D. K. (2)

Protokół zatrzymania osoby

Opinia sądowo-psychiatryczna

Dane o karalności

Odpis wyroku w sprawie sygn. (...)

Postanowienie z dnia 09 grudnia 2015 roku, sygn. (...)

Wydruk z (...)

k.110, 133 odwr., 144

k.115-116

k.198 odwr.-199, 526 odwr.-527

k.18-21

k.75-76

k. 4 odwr.- 6, 544 odwr.- 545

k.83

k. 25, 29,

k. 77-78, 80-81,

k.41, 96, 152, 214, 295, 389, 526

k.261-262

k.271-273

k.256, 278 odwr., 528 odwr.-529

k.277

k.329, 344 odwr., 401 odwr., 527 odwr.- 528

k.591

k.350

k.595-596

k.37

k. 51-52

k.537

k.538

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

….

…….

…………….

………………

………………

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Zeznania pokrzywdzonych S. P., J. Ś., M. N., S. C., D. K. (1)

Zeznania świadka D. K. (2)

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. J.

Częściowo zeznania świadka A. T.

Opinia sądowo-psychiatryczna

Zeznania świadka A. T.

Odpis wyroku w sprawie sygn. (...) wraz z postanowieniem o zarządzeniu wykonania kary, obliczeniem kary i zawiadomieniem o zwolnieniu ze sprawy, dane o karalności z K.

Protokoły oględzin Protokoły zatrzymania rzeczy

Zeznania S. P., J. Ś., S. C., M. N. jako rzeczowe, konkretne, a jednocześnie wyważone, stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy i jako takie mogą stanowić podstawę ustaleń faktycznych w sprawie. Jako, że żaden z w/w pokrzywdzonych nie był świadkiem przestępczych zdarzeń, walor dowodowy ich zeznań sprowadza się przede wszystkim do kwestii ustalenia przedmiotów będących przedmiotem zaboru, ich wartości oraz zabezpieczeń chroniących je przed zaborem, co jest istotne w kontekście przyjęcia właściwej kwalifikacji prawnokarnej czynów przypisanych oskarżonemu. W taki sam sposób ocenić należy zeznania D. K. (1) znajomego M. J.. W/w pokrzywdzony rzeczowo przedstawił okoliczności poprzedzające kradzież z włamaniem, której przedmiotem był należący do niego samochód marki S. (...) wraz ze znajdującymi się w bagażniku narzędziami wykorzystywanymi przez D. K. (1) do świadczenia pracy zarobkowej. Wersja oskarżonego, iż D. K. (1) pożyczył mu przedmiotowy samochód, nie znajduje oparcia w zgromadzonym materiale dowodowym. Przeczą temu nie tylko jednoznaczne w swej wymowie zeznania pokrzywdzonego i jego żony D. K. (2), wykluczających stanowczo aby do takiej sytuacji doszło, ale i względy pragmatyczne, życiowe, leżące po stronie pokrzywdzonego, które każą ocenić tego typu działania z jego perspektywy jako nieracjonalne. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, iż D. K. (1) wykorzystywał przedmiotowy pojazd do dojazdu do pracy, a w jego bagażniku znajdowały się akcesoria niezbędne do jej wykonywania. Nadto pokrzywdzony gdy tylko zorientował się, że nie ma jego samochodu w miejscu, w którym go zaparkował, zawiadomił organy ścigania, zgłaszając jego zabór. Gdyby rzeczywiście przedmiotowy pojazd miał zostać pożyczony czy też użyczony oskarżonemu, to nastąpiłoby to wraz z przynależnymi do niego dokumentami. Dla kompleksowej oceny tej kwestii dodać również należy, iż wersji forsowanej przez oskarżonego, nie uwiarygodnił również jego kolega A. T., który ostatecznie dystansując się od całej sprawy, przyznał, iż nie są mu znane okoliczności, w jakich M. J. wszedł w posiadanie przedmiotowego pojazdu.

Rzeczowe zeznania świadka D. K. (2) zostały pozytywnie ocenione przez sąd. W/w przedstawiła okoliczności poprzedzające zabór pojazdu na szkodę jej męża, pobyt w mieszkaniu małżonków K. M. J., wykluczając przy tym, aby jej mąż pożyczył samochód oskarżonemu.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim przyznał się do zarzucanych mu czynów, ocenione w szerokiej perspektywie zgromadzonego materiału dowodowego, zasługują na pozytywną ocenę. Późniejsze wycofanie się z zajętego stanowiska z powołaniem się na warunki i okoliczności składania wyjaśnień, w szczególności zaburzający wpływ zażywanych narkotyków na treść składanych depozycji, a także przyznanie się jako sposób na szybkie opuszczenie komendy, nie znajdują akceptacji sądu. Nieprzekonujące jest tłumaczenie oskarżonego, iż przyznał się bo chciał szybko opuścić komendę policji. Zważywszy na wcześniejsze doświadczenia M. J. z organami ścigania, uprzednią karalność, upatrywanie przyznania się jako sposobu na rozwiązanie problemów z prawem, w sytuacji, gdy jak twierdzi nie miał nic wspólnego z zarzucanymi mu czynami, jawi się jako działanie nieracjonalne. Dodać w tym miejscu należy, iż M. J. kilkukrotnie składał wyjaśnienia na etapie postępowania przygotowawczego, dysponował tym samym czasem, aby zdystansować się, przemyśleć swoje stanowisko i bronić swoich racji. Również nieprzekonywujące są zapewnienia oskarżonego, iż wcześniejsze przyznanie to efekt składania wyjaśnień pod wpływem narkotyków. Z opinii sądowo-psychiatrycznej wynika, iż oskarżony jest uzależniony od środków psychoaktywnych (narkotyków) jednakże z zapisów protokołów wyjaśnień nie wynika, aby sam oskarżony powoływał się na jakąkolwiek niedyspozycję w trakcie wykonywanych z nim czynności procesowych, również prowadzący czynności funkcjonariusze nie odnotowali okoliczności które działałyby zaburzająco na ich przebieg lub wręcz wykluczały ich przeprowadzenie.

Zeznania w/w świadka mają charakter pomocniczy, w/w nie był świadkiem żadnego z przestępczych zachowań z udziałem oskarżonego. Pomocniczy walor dowodowy sprowadza się przede wszystkim do przyznania świadka, iż nie są mu znane okoliczności w jakich M. J. wszedł w posiadanie samochodu należącego do D. K. (1). W tym zakresie nie uwiarygadniają one narracji forsowanej przez oskarżonego o pożyczeniu mu samochodu przez D. K. (1), czego świadkiem miał być właśnie A. T..

Opinia jako pełna, logiczna, wewnętrznie niesprzeczna, przeprowadzona stosownie do wymogów i aktualnej wiedzy medycznej, stanowi w ocenie sądu pełnowartościowy materiał dowodowy. Biegli w należyty sposób uargumentowali swoje stanowisko, przedstawiając logiczny tok rozumowania prowadzący do sformułowania wniosków końcowych.

Dokumenty urzędowe sporządzone we właściwej formie i przez uprawnione podmioty.

Wskazane źródła dowodowe stanowią udokumentowanie czynności procesowych, powstały zgodnie z normami przepisanymi w kodeksie postępowania karnego i dają rękojmię wiarygodności i rzetelności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. J.

Zeznania świadków K. M. i M. M.

Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim nie przyznał się do zarzucanych mu czynów wraz z przedstawioną argumentacją na uzasadnienie swojego stanowiska, z przyczyn wskazanych powyżej nie zasługują na akceptację. W zestawieniu ze zgromadzonym materiałem dowodowym stanowią wyraz przyjętej przez oskarżonego linii obrony.

Zeznania K. M. i M. M. ocenione jako wiarygodne, nie wnoszą niczego istotnego w kwestii ustaleń faktycznych w sprawie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Analiza zgromadzonego materiału dowodowego, w szczególności w postaci: rzeczowych i logicznych zeznań pokrzywdzonych, protokołów oględzin miejsc zdarzeń, umowy sprzedaży lombardowej z 10 września 2021 roku, informacji udzielonej z banku (...) S.A o transakcjach z użyciem kart należących do pokrzywdzonego M. N. w dniu 18 sierpnia 2021 roku, odpisu wyroku Sądu (...) w T. w sprawie (...) wraz z informacjami dotyczącymi wykonania kary oraz zwolnienia z zakładu karnego, a także częściowo wyjaśnień oskarżonego w zakresie wskazanym powyżej, pozwoliły na przypisanie M. J. zarzucanych mu czynów (przy modyfikacji opisów i kwalifikacji o czym poniżej).

Istota czynności wykonawczej kradzieży polega na zaborze, a więc na wejściu w posiadanie rzeczy, która do czasu czynu sprawcy była we władaniu innej, uprawnionej osoby. Innymi słowy, zabór to wyjęcie rzeczy spod władania osoby uprawnionej, bez jej zgody i bez żadnej podstawy prawnej, która mogłaby do takiego czynu uprawniać i objęcie jej we własne władanie przez sprawcę (zob. wyr. SN z 18.12.1998 r., IV KKN 98/98, Prok. i Pr. 1999, Nr 7–8, poz. 5; post. SN z 4.10.2012 r., III KK 285/12, Legalis). Kradzież z włamaniem to typ kwalifikowany kradzieży zwykłej z art. 278 kk, która różni się od niej sposobem popełnienia, gdzie dokonanie zaboru wiąże się z przełamaniem istniejącego zabezpieczenia rzeczy ruchomej (por. wyr. SN z 3.2.1999 r., V KKN 566/98, Prok. i Pr. 1999, Nr 7–8, poz. 7). Innymi słowy, istota tego czynu wiąże się więc z zamkniętym dostępem do przedmiotu czynu i bez przełamania tej przeszkody, nie jest możliwe dokonanie zaboru rzeczy ruchomej. Jest to więc przestępstwo złożone, dwuaktowe, na które składają się dwie odrębne czynności sprawcze: włamanie, czyli przełamanie zabezpieczenia, oraz następne dokonanie zaboru rzeczy ruchomej, która była zabezpieczona przed swobodnym dostępem osób nieuprawnionych (por. Komentarz do art. 279 KK red. Stefański 2023, wyd.6/Oczkowski, Legalis). Istota włamania sprowadza się nie tylko do fizycznego uszkodzenia lub zniszczenia bariery chroniącej dostęp do rzeczy, co polega na zachowaniu, którego podstawową cechą jest nieposzanowanie woli dysponenta rzeczy zabezpieczenia jej przed innymi osobami. Stosownie do treści uchwały Sądu Najwyższego z dnia 25 czerwca 1980 r., sygn. akt VII KZP 48/79,(OSNKW 1980/8/65), - kradzież z włamaniem zachodzi wówczas, gdy sprawca zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą w następstwie usunięcia przeszkody materialnej, będącej częścią konstrukcji pomieszczenia zamkniętego lub specjalnym zamknięciem tego pomieszczenia, utrudniającym dostęp do jego wnętrza. Reasumując, stwierdzić należy, iż warunkiem odpowiedzialności za kradzież z włamaniem jest, ustalenie wystąpienie dwóch okoliczności. Po pierwsze, że stanowiąca przedmiot zaboru rzecz ruchoma jest zabezpieczona, a więc istnieje specjalne urządzenie (mechaniczne lub elektroniczne), którego funkcją jest zamknięcie dostępu do rzeczy osobom nieuprawnionym, po drugie, że to zabezpieczenie zostało aktywowane i było uruchomione w chwili podejmowania przez sprawcę zamachu na zabezpieczone mieniem (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3. 02. 1999r.,sygn.akt V KKN 566/98, Prok. I Pr. 1999/7-8/7). Niespełnienie któregokolwiek ze wskazanych warunków wyklucza możliwość realizacji znamion czynu zabronionego określonego w treści art. 279 § 1 kk. Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, wykazał, iż M. J. po uprzednim wyrywaniu ze ściany skobla z zamkniętą kłódką stanowiących zabezpieczenie drzwi wejściowych piwnicy użytkowanej przez S. P., z wnętrza pomieszczenia dokonał zaboru znajdujących się w środku należących do pokrzywdzonego akcesoriów wędkarskich (czyn opisany w pkt. I aktu oskarżenia). Zebrany materiał dowody pozwolił również na przypisanie oskarżonemu czynu wyczerpującego dyspozycję art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk dokonanego na szkodę S. C.. M. J. po uprzednim wyłamaniu zasuwy oraz kłódki zamykającej garaż, dostał się do wnętrza, skąd dokonał zaboru należącego do pokrzywdzonego roweru marki I. (...) o wartości 1000 złotych oraz wiertarki o wartości 100 złotych. Stanowiący przedmiot zaboru rower został w dniu 10 września 2021 roku sprzedany przez oskarżonego do lombardu. W świetle wcześniejszych wyjaśnień w których M. J. przyznał się do zarzucanego mu czynu na szkodę S. C., późniejsze zakwestionowanie sprawstwa i próba wykazania okoliczności w jakich wszedł w posiadanie przedmiotowego roweru, to jest jego zakup od nieznanego sprzedawcy na miejskim targowisku, nie może się ostać. Tłumaczenie oskarżonego jest nieprzekonywujące z uwagi przede wszystkim na brak racjonalności takiego postępowania. Rzucający się na pierwszy rzut oka brak racjonalności postepowania, wynika, po pierwsze z zestawienia dat i tak, kradzież z włamaniem której przedmiotem był niniejszy rower miała miejsce pomiędzy 7 a 8 września 2021 roku, zaś sprzedaż przedmiotowego roweru w lombardzie przez oskarżonego została zrealizowana już w dniu 10 września 2021 roku. Zatem oskarżony musiałby zakupić przedmiotowy rower po dokonanej kradzieży z włamaniem. Przyjmując na potrzeby rozważań za prawdziwe twierdzenia oskarżonego w tym zakresie, transakcja jawi się jako dalece nieopłacalna dla M. J., zgodnie bowiem z jego zapewnieniem za przedmiotowy rower zapłacił 450 złotych, zaś sprzedał go za kwotę 300 złotych. Z powyższego wynika, iż oskarżony kupił rower, po czym zaraz go sprzedał, dodatkowo za cenę znacznie odbiegającą od ceny zakupu. W konsekwencji w ciągu kilku dni wskutek podjętych decyzji, nie miał nie tylko roweru, ale także stracił 150 złotych poprzez swoje nieracjonalne postępowanie. Mając na uwadze powyższe okoliczności, w tym wcześniejsze przyznanie się do zarzucanego mu czynu, przedstawione na rozprawie wytłumaczenie nie zasługuje na akceptację.

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego pozwoliła na przypisanie oskarżonemu czynu opisanego w pkt. 13 aktu oskarżenia popełnionego na szkodę D. K. (1). Oskarżony wykorzystując krótką nieobecność w pomieszczeniu D. K. (1), wszedł w posiadanie bez jego zgody klucza do samochodu marki S. (...), którym następnie otworzył pojazd pokrzywdzonego i dokonał jego zaboru. Zapewnienia M. J., że D. K. (1), w zamian za alkohol, pożyczył mu samochód, nie zasługują na pozytywną ocenę. Przeczą temu nie tylko zeznania D. K. (1) i jego żony D. K. (2), ale również fakt, niezwłocznego zgłoszenia kradzieży pojazdu po jej ujawnieniu. Pokrzywdzony gdy tylko zorientował się, że nie ma samochodu w miejscu, w którym go ostatnio zaparkował, zgłosił sprawę kradzieży na policję. Stanowiska oskarżonego nie uwiarygodnił również A. T., pasażer pojazdu należącego do D. K. (1), który ostatecznie przyznał, iż nie są mu znane okoliczności w jakich M. J. wszedł w posiadanie przedmiotowego pojazdu. Abstrahując od powyższych okoliczności jako nieracjonalne, pozbawione jakiegokolwiek uzasadnienia byłoby działanie D. K. (1) pożyczającego samochód oskarżonemu, którym na co dzień dojeżdżał do pracy, dodatkowo, wraz ze znajdującymi się w nim akcesoriami niezbędnymi do jej wykonywania.

Sąd mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy i ustalony w oparciu o niego stan faktyczny w ramach czynu opisanego w pkt. III aktu oskarżenia przyjął, iż M. J. swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 275 § 1 kk przywłaszczając znajdujące się w znalezionym na skrzynce do wrzucania monet portfelu: dowód osobisty, stwierdzający tożsamość M. N., oraz należące do w/w pokrzywdzonego kartę bankomatową i kartę debetową, oraz uznał, iż oskarżony działając w tym samym miejscu i czasie przywłaszczył znaleziony na skrzynce do wrzucania monet portfel o wartości 50 złotych wraz z pieniędzmi w kwocie około 200 złotych, działając tym na szkodę pokrzywdzonego M. N., czym wyczerpał dyspozycję art. 119 § 1 kk. Zebrany materiał dowodowy, w tym min. zeznania pokrzywdzonego M. N. co do zawartości pozostawionego przez niego portfela, stanowiącego następnie przedmiot przywłaszczenia znalezionej rzeczy, jego wartości, kwoty znajdujących się w nim pieniędzy, uzasadniał przyjęcie, że część zachowania objęta owym zarzutem nie stanowi przestępstwa (właśnie z uwagi na wartość portfela wskazanego przez pokrzywdzonego na około 50 złotych oraz znajdujących się w nim pieniędzy określonych przez M. N. na kwotę około 200 złotych), lecz stanowi wykroczenie, zaś a pozostałe fragmenty owego zachowania mają charakter przestępstwa (w odniesieniu do przywłaszczenia kart bankomatowej i debetowej oraz dowodu osobistego M. N.), czego konsekwencją było orzeczenie kar odrębnie w kwestii uznanej za wykroczenie i odrębnie odnośnie do przestępstwa, stosownie do rozwiązania przyjętego w art. 10 § 1 kw. Jak wynika bowiem z treści zarzutu opisanego w pkt. III aktu oskarżenia, zachowanie M. J. które dotyczyło pokrzywdzonego M. N. obejmowało przywłaszczenie znalezionego należącego do pokrzywdzonego portfela, którego zawartość wskazywała zarówno na przedmioty o charakterze majątkowym, które w zależności od swojej wartości mogą stanowić przestępstwo lub wykroczenie, jak i przedmioty niemajątkowe, np. dowód osobisty, którego przywłaszczenie stanowi zawsze przestępstwo (art. 275 § 1 kk), czy wprawdzie majątkowe, których jednak przywłaszczenie objęte jest także zawsze przepisami kodeksu karnego np. karty bankomatowej uprawniającej do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego. Karta bankomatowa stanowi dokument stwierdzający prawa majątkowe, jej przywłaszczenie zakwalifikować należy z art. 275 § 1 kk. Podsumowując niniejsze rozważania, stwierdzić należy, iż zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w sposób nienasuwający wątpliwości wykazał, iż przywłaszczenie portfela o wartości około 50 złotych oraz pieniędzy w kwocie około 200 złotych- stanowi wykroczenie określone w art. 119 § kk, inaczej rzecz przedstawia się w odniesieniu do przywłaszczenia znajdujących się w portfelu kart bankomatowej i debetowej oraz dowodu osobistego stanowiących przestępstwo z art. 275 § 1 kk. M. J. decydując się na przywłaszczenie pozostawionego przez pokrzywdzonego portfela działał jednocześnie z zamiarem i to bezpośrednim, przywłaszczenia znajdujących się w nim rzeczy, pieniędzy, dowodu osobistego, czy kart bankomatowej, debetowej (co do tych ostatnich dał dodatkowo czytelny wyraz dysponując nimi jak swoimi, wykorzystując je przy płatnościach zbliżeniowych). Przedmiotem przywłaszczenia był bowiem portfel, w którym w obecnych czasach, powszechną praktyką jest, iż posiadacze noszą właśnie takie rzeczy. Mając na uwadze, że ani opis czynu, ani też jego kwalifikacja wskazana w akcie oskarżenia, nie wiążą sądu, który powinien rozstrzygnąć w przedmiocie procesu, w oparciu o szeroką perspektywę zgromadzonego materiału dowodowego, pamiętając przy tym o konieczności zachowania ram określonego zdarzenia faktycznego, zasadnym była wskazana wyżej zmiana w zakresie opisu i kwalifikacji czynu opisanego w pkt. III aktu oskarżenia. Na marginesie wskazać jeszcze należy, iż w przywłaszczonym przez oskarżonego portfelu stanowiącym własność M. N. znajdowało się również prawo jazdy pokrzywdzonego. Jednakże prawo jazdy nie jest dokumentem, o jakim mowa w art. 275 § 1 kk. Prawo jazdy nie stwierdza bowiem ani tożsamości danej osoby, (pozwala jedynie ustalić tożsamość, a więc takim który potwierdza inne okoliczności, którego istotą jest – stosownie do art. 5 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 roku o kierujących pojazdami- stwierdzenie uprawnienia do kierowania pojazdem silnikowym), ani żadnych jej praw majątkowych, o jakich mowa w art. 275 § 1 kk, jego przywłaszczenie nie może być zatem kwalifikowane jako przestępstwo z tego przepisu. Reasumując, przywłaszczenie dokumentu w postaci prawa jazdy, które - mimo że dokument ten zawiera zdjęcie jego posiadacza - nie jest uznawane za czyn z art. 275 § 1 kk, lecz za wykroczenie z art. 126 kw, przewidującego odpowiedzialność za przywłaszczenie cudzej rzeczy przedstawiającej wartość niemajątkową (por. wyrok SN z dnia 3 grudnia 2012 r., III KK 45/12). Wykroczenie to jest ścigane na wniosek uprawnionego, w przedmiotowej sprawie taki wniosek nie został jednakże złożony.

Zachowania M. J. polegające na użyciu, po dokonanym przestępstwie przywłaszczenia kart bankomatowej i debetowej należących do M. N., wbrew woli w/w, poprzez dokonywanie w placówkach handlowych płatności zbliżeniowych za zakupiony towar, będące w istocie rzeczy działaniami zmierzającymi do uzyskania korzyści majątkowej poprzez przełamanie zabezpieczenia informatycznego systemu bankowego i wpływając tym samym na automatyczne przetwarzanie danych, należało zakwalifikować jako wyczerpujące znamiona art. 279 § 1 kk w zb. z art. 287§ 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk (w odniesieniu do czynu opisanego w pkt. VI, VIII, X przy przyjęciu formy stadialnej usiłowania). Włamanie (jak już wcześniej zostało zasygnalizowane) jako sposób działania sprawcy kwalifikowanego typu kradzieży określonej w art. 279 § 1 kk nie polega wyłącznie na przeniknięciu sprawcy do wnętrza zamkniętego pomieszczenia na skutek przełamania jego zabezpieczeń, lecz może polegać na przełamaniu zabezpieczeń zamykających dostęp do mienia i jednoznacznie manifestujących wolę właściciela (użytkownika) mienia niedopuszczenia do niego niepowołanych osób. Dokonanie płatności kartą płatniczą w formie tzw. płatności zbliżeniowej przez osobę nieuprawnioną, która weszła w posiadanie karty wbrew woli jej właściciela, stanowi przestępstwo kradzieży z włamaniem (art. 279 § 1 KK ) III KK 349/16 - wyrok SN - Izba Karna z dnia 22-03-2017, OSNKW 2017/9/50; Biuletyn SN 2017/9; KZS 2017/10/8. Sąd, w odniesieniu do czynów opisanych w pkt. IV, V, VI, VII, VIII, IX, X i XI, uznał – mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy, okoliczności działania oskarżonego- iż zostały popełnione w warunkach art. 91§ 1 kk, to jest w warunkach ciągu przestępstw. Ciąg przestępstw zachodzi, gdy sprawca popełni z wykorzystaniem takiej samej sposobności, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich. Sprawcy dopuszczającemu się tak zdefiniowanej wielości przestępstw sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Warunkiem koniecznym przyjęcia ciągu przestępstw jest ustalenie, że popełnione przez sprawcę przestępstwa zostały przezeń popełnione z wykorzystaniem takiej samej sposobności. Warunek popełnienia przestępstw przy wykorzystaniu takiej samej sposobności wiąże się z okolicznościami ich popełnienia i oznacza on – ogólnie rzecz ujmując – wymóg ich popełnienia przy wykorzystaniu takiego samego lub podobnego układu sytuacyjnego (por. Komentarz do art. 91 KK, red. Stefański 2023, wyd.6/Pohl, Legalis). Sformułowanie „takiej samej sposobności” odnosi się do okoliczności tworzących kontekst popełnienia każdego z przestępstw tworzących warunki, czy też możliwość popełnienia przestępstw, lub też okoliczności jego popełnienia, które charakteryzują się tymi samymi cechami. Zwrot „takiej samej sposobności” przesądza, że muszą to być okoliczności tworzące „taką samą” co do rodzaju i gatunku sposobność popełnienia przestępstwa w odniesieniu do każdego z czynów spiętych klamrą ciągłości. Nie będzie więc - w świetle obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r. stanu prawnego - spełniało warunku ciągu przestępstw określonego za pomocą zwrotu „z wykorzystaniem takiej samej sposobności” popełnienie każdego przestępstwa z wykorzystaniem podobnych, zbliżonych, wykazujących podobieństwo, lecz nie takich samych okoliczności składających się na sposobność popełnienia przestępstwa (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 21 stycznia 2016 roku, sygn. II AKa 434/15, Legalis). Odnosząc powyższe do realiów przedmiotowej sprawy, stwierdzić należy, iż działania oskarżonego w odniesieniu do przywłaszczonych kart należących do M. N., podjęte w dniu 18 sierpnia 2021 roku - zważywszy na ustalone elementy przedmiotowe czynów opisanych w pkt. IV, V, VI, VII, VIII, IX, X i XI aktu oskarżenia, zostały popełnione „przy wykorzystaniu takiej samej sposobności”, z uwagi na takie same okoliczności popełnienia przestępstw, sposób działania oskarżonego, a więc w warunkach spełniających wymogi art. 91 § 1 kk. Podkreślenia jeszcze w tym miejscu wymaga, iż w świetle literalnego brzmienia art. 91 § 1 kk, nie może budzić wątpliwości, że w razie zrealizowania zawartych w nim przesłanek zachodzi konieczność orzeczenia jednej kary w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Sformułowanie "sąd orzeka", jednoznacznie wskazuje, że dyspozycja art. 91 § 1 kk jest skierowana do sądu i ma ona formę imperatywną. Przy zaistnieniu zawartych w komentowanej regulacji przesłanek nie ma zatem możliwości odstąpienia od zastosowania określonej w niej instytucji (por. wyr. SA w Warszawie z 29.6.2006 r., II AKa 173/06, OSA 2007, Nr 4, poz. 16).

W zakresie czynów przypisanych w pkt. I, II, IV, V i VI sentencji wyroku sąd dokonał zmiany opisu czynu poprzez wskazanie prawidłowej daty wyroku Sądu (...) w T. stanowiącego podstawę ustalenia działania oskarżonego w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 1 kk. Sąd dokonał również zmiany opisu czynów opisanych w pkt. II i XII aktu oskarżenia w zakresie wartości szkody poniesionej przez J. Ś. i S. C., czyniąc za punkt odniesienia treść rzeczowych i wyważonych zeznań w/w pokrzywdzonych.

Oskarżony był badany przez biegłych psychiatrów, którzy jednoznacznie stwierdzili brak podstaw do kwestionowania poczytalności M. J. tempore criminis. W/w miał możliwość zachowania się zgodnie z prawem, a mimo to nie dał posłuchu normom prawnym. Nie zachodziły przy tym żadne okoliczności wyłączające jego winę. Mając powyższe na uwadze uznać należy, iż zachowania M. J. jako bezprawne, karalne, karygodne i zawinione stanowią przestępstwa.

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. J.

1, 2, 3, 4, 5, 6

7

Kary jednostkowe:

- za czyn opisany w pkt. I aktu oskarżenia – 1 roku i 2 miesięcy,

- za czyn opisany w pkt. II aktu oskarżenia - 10 miesięcy pozbawienia wolności,

-za czyn przypisany w pkt. 3 sentencji wyroku wyczerpujący dyspozycję art. 275 § 1 kk – 6 miesięcy pozbawienia wolności, za wykroczenie z art. 119 § 1 kw – karę 10 dni aresztu

-za czyn opisane w punktach IV, V, VI, VII, VIII, IX, X, XI zrealizowane w warunkach art. 91 § 1 kk- 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

-za czyn opisany w pkt. XII aktu oskarżenia- 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

-za czyn opisany w pkt. XIII aktu oskarżenia- 1 roku i 2 miesiąca pozbawienia wolności,

są adekwatne tak do stopnia winy jak i społecznej szkodliwości czynów przypisanych oskarżonemu oraz uwzględniają okoliczności obciążające go (które w przedmiotowej sprawie mają charakter dominujący) w postaci:

- uprzedniej karalności, w szczególności za przestępstwa skierowane przeciwko mieniu, konflikty z prawem pomimo młodego wieku (dla czytelnego zobrazowania niniejszej okoliczności koniecznym jest zestawienie z jednej strony wieku oskarżonego nieprzekraczającego na dzień wydania wyroku w przedmiotowej sprawie- 29 lat, z faktem, iż pierwsze skazanie oskarżonego miało miejsce już w 2013 roku, gdy oskarżony miał zaledwie 19 lat) świadczące o niewyciąganiu żadnych konstruktywnych wniosków z uprzednich skazań, doświadczeń z organami ścigania i wymiarem sprawiedliwości, stanowiące tym samym negatywny prognostyk co do procesu resocjalizacji,

- działanie w warunkach powrotu do przestępstwa określonych w art. 64 § 1 kk, z motywacji nie zasługującej na akceptację,

- liczbę przestępczych zachowań przypisanych oskarżonemu,

W przedmiotowej sprawie brak okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego. Reasumując, uprzednia karalność oskarżonego, popełnienie przypisanych mu czynów w warunkach powrotu do przestępstwa (określonego w przepisie art. 64 § 1 kk), liczbę przypisanych czynów, a także okoliczności i sposób działania wskazują, że M. J. mimo młodego wieku jest osobą zdemoralizowaną, wymagającą dłuższego oddziaływania resocjalizacyjnego.

Kara łączną 2 lat pozbawienia wolności, wymierzona w oparciu o dyspozycję art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk w zw. z art. 91 § 2 kk, uwzględnia bliski związek podmiotowo-przedmiotowy zachodzący pomiędzy przestępstwami przypisanymi oskarżonemu.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

8

W przedmiocie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej skazanemu przez obrońcę ustanowionego z urzędu orzeczono zgodnie z regulacją § 4 ust. 1, 2, 3 oraz § 17 ust. 2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. D.U. z 2019r., poz. 18).

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

9

W oparciu o dyspozycję art. 626 § 1 kpk w zw. z art. 618 § 1 kpk, art. 616 § 2 kpk, art. 627 kpk sąd zasądził od M. J. na rzecz Skarbu Państwa:

a/ kwotę 1279, 22 złotych tytułem zwrotu wydatków na którą składają się:

- opłata za udzielanie informacji z KRK w kwocie 30 złotych,

- ryczałt za doręczenia korespondencji w postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym- 40 złotych (stosownie do § 1 rozporządzenia Ministra sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. Nr 108, poz. 1026 z pózn. zm.)

- wynagrodzenie za opinie biegłych,

- koszty nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej oskarżonemu przez obrońcę ustanowionego z urzędu,

b/opłatę w kwocie 300 złotych ustaloną w oparciu o dyspozycję art. 2 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karanych (t. j. Dz. U. z 1983 roku, Nr 49, poz. 223 z pózn. Zm.)

Za taki rozstrzygnięciem przemawiają okoliczności dotyczące sytuacji osobistej i majątkowej oskarżonego. Wprawdzie wobec M. J. została wymierzona kara łączna bezwzględnego pozbawienia wolności, jednakże w/w jest osobą młodą, zdolną do pracy, zaś fakt osadzenia w zakładzie karnym z istoty rzeczy ma charakter przejściowy, sam w sobie nie może więc stanowić okoliczności przemawiającej za zwolnieniem z wydatków i opłat, tym bardziej, iż w przypadku niemożności jednorazowej wpłaty tytułem zasądzonych należności, oskarżony może wnioskować o rozłożenie płatności na raty.

6.  1Podpis