Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2018 r.

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim w Wydziale II Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Rafał Nalepa

Protokolant: Witold Wojtak

w obecności Prokuratora: Katarzyny Majdy

po rozpoznaniu 22 marca 2018 r. sprawy Ł. J., s. B. i W. z domu S., urodzonego (...) w P., skazanego prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w P.z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie II K 38/16 za czyn z art. 162 § 1 kk w zw z art. 31 § 2 kk popełniony w dniu 3 marca 2015 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 13 § 1 kk w zw z art. 239 § 1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności; skazany odbył karę łączną pozbawienia wolności w całości z dniem 21 lutego 2018 r.;

II.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 30 maja 2017 r. w sprawie II K 69/17 za czyn z art. 13 § 1 kk w zw z art. 286 § 1 kk popełniony w dniu 20 listopada 2015 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w liczbie 50 stawek dziennych po 10 złotych; skazany będzie odbywał karę pozbawienia wolności od 7 kwietnia 2018 r. do 4 października 2018 r.; grzywny nie wykonano;

III.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 27 czerwca 2017 r. w sprawie II K 276/17 za czyn z art. 278 § 1 kk popełniony w dniu 24 stycznia 2017 r. na karę 3 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne po 30 godzin miesięcznie; postanowieniem z 14 listopada 2017 r. zamieniono skazanemu karę ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności, którą skazany odbywa od 21 lutego 2018 r. do 7 kwietnia 2018 r.

orzeka:

1.  na podstawie art. 85 § 1 - 3 kk, art. 85 a kk, art. 86 § 1 kk, art. 87 § 1 kk wymierza skazanemu Ł. J. z wyroków opisanych w punktach II i III karę łączną 7 (siedmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

2.  na podstawie art. 577 kpk na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od 21 lutego 2018 r. godzina 12:55 ze sprawy opisanej w punkcie III przy czym 1 (jeden) dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny 1 (jednemu) dniowi kary pozbawienia wolności;

3.  na podstawie art. 572 kpk umarza postępowanie w zakresie objęcia karą łączną kary wymierzonej wyrokiem opisanym w punkcie I;

4.  na podstawie art. 576 kpk orzeka, że wyroki podlegające połączeniu nie podlegają wykonaniu w zakresie objętym niniejszym wyrokiem łącznym, a w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu;

5.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. D. K. kwotę 177,12 stu siedemdziesięciu siedmiu złotych, dwunastu groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

6.  zwalnia skazanego od wydatków związanych w wydaniem wyroku łącznego.

UZASADNIENIE

Ł. J. był skazany prawomocnymi wyrokami:

I.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 15 grudnia 2016 r. w sprawie II K 38/16 za czyn z art. 162 § 1 kk w zw z art. 31 § 2 kk popełniony w dniu 3 marca 2015 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za czyn z art. 13 § 1 kk w zw z art. 239 § 1 kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności; skazany odbył karę łączną pozbawienia wolności w całości z dniem 21 lutego 2018 r.;

II.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 30 maja 2017 r. w sprawie II K 69/17 za czyn z art. 13 § 1 kk w zw z art. 286 § 1 kk popełniony w dniu 20 listopada 2015 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w liczbie 60 stawek dziennych po 10 złotych; skazany będzie odbywał karę pozbawienia wolności od 7 kwietnia 2018 r. do 4 października 2018 r.; grzywny nie wykonano;

III.  Sądu Rejonowego w P. (...) z dnia 27 czerwca 2017 r. w sprawie II K 276/17 za czyn z art. 278 § 1 kk popełniony w dniu 24 stycznia 2017 r. na karę 3 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne po 30 godzin miesięcznie; postanowieniem z 14 listopada 2017 r. zamieniono skazanemu karę ograniczenia wolności na zastępczą karę pozbawienia wolności, którą skazany odbywa od 21 lutego 2018 r. do 7 kwietnia 2018 r.

(odpisy wyroków – k. 21-23, 25, 27-28, akta Sądu Rejonowego w P. (...) w sprawach: II K 276/16, II K 697/17, obliczenia kar – k. 24, 26, dane o karalności – k. 18-19, opinia o skazanym – k. 44-45, informacja o pobytach i orzeczeniach – k. 4-9)

Zgodnie z art. 85 § 1 i 2 kk warunkiem orzeczenia kary łącznej jest wymierzenie skazanemu co najmniej dwóch kar jednorodzajowych lub podlegających łączeniu, które nie zostały w całości wykonane.

W przypadku skazanego te przesłanki spełniają skazania z punktów II i III, natomiast kary wymierzonej wyrokiem z punktu I nie można połączyć z wymierzonymi pozostałymi wyrokami, bo została w całości wykonana. Podlegały łączeniu kary: pozbawienia wolności z punktu II i ograniczenia wolności z punktu III.

Wymierzając karę łączną sąd, mając na uwadze art. 86 § 1 kk i art. 87 § 1 kk poruszał się w granicach od najsurowszej z kar, czyli 6 miesięcy pozbawienia wolności z wyroku II do sumy kar II i III czyli 7 miesięcy i 15 dni pozbawienia wolności (6 miesięcy pozbawienia wolności plus ½ z 3 miesięcy ograniczenia wolności czyli 1 miesiąca i 15 dni pozbawienia wolności). Skala luzu decyzyjnego sądu przy ferowaniu kary łącznej była znacznie ograniczona.

Zgodnie z art. 85a kk, orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Zgodnie z poglądami doktryny, dyrektywa zawarta w wyżej wymienionym przepisie ma jedynie charakter kierunkowy i w dalszym ciągu, takie okoliczności jak tożsamość rodzajowa czynów przestępnych i ich bliskość czasowa, mogą być w aktualnym stanie prawnym brane pod uwagę – na korzyść oskarżonego – przy wymiarze kary łącznej.

Pomiędzy przestępstwami za jakie skazano Ł. J. nie istniał krótki odstęp czasu (dzielił je 1 rok i 2 miesiące), zostały popełnione na szkodę różnych pokrzywdzonych, odmienny był również sposób działania sprawcy (co innego trzeba zrobić żeby ukraść a co innego żeby oszukać), co osłabiało związek merytoryczny i czasowy, wykluczając zastosowanie zasady absorpcji, która jest swojego rodzaju premią dla sprawcy uwzględniającą ścisły związek pomiędzy przestępstwami, będącymi elementami tego samego planu przestępczego, który powinien być podsumowany w jednym postępowaniu a tak się nie stało. Przeciwko absorpcji była też opinia o skazanym, którą można określić jako przeciętną. Skazany nie był ani razu nagradzany, mimo motywacji nie jest też zainteresowany odbywaniem kary w programie indywidualnego oddziaływania. Nie można więc powiedzieć, że proces jego resocjalizacji trwający zaledwie 8 miesięcy jest na tyle zaawansowany, iż należy skazanego wynagrodzić poprzez najkorzystniejsze ukształtowanie kary łącznej.

Z drugiej strony sąd nie podzielił stanowiska oskarżyciela o konieczności użycia zasady kumulacji, albowiem przestępstwa za które skazano Ł. J. były skierowane przeciwko temu samemu dobru prawnemu jakim jest mienie, poza tym skazany nie jest osobą wielokrotnie karaną.

Na podstawie § 17 ust. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. 2016 poz. 1714) zasądzono na rzecz adwokata D. K. wynagrodzenie.

Na podstawie art. 624 §1 kpk zwolniono skazanego od kosztów postępowania o wyrok łączny, bo odbywa karę, nie posiada dochodów, ani majątku, więc wyłożenie wydatków było by dla niego zbyt uciążliwe, a jednocześnie nie dałoby się ich wyegzekwować w drodze egzekucji.