Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2016r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Robert Sobczak

Protokolant: Monika Mokracz

w obecności Rej. Prokuratora: -----------------------

po rozpoznaniu na posiedzeniu dnia 20 października 2016r.

sprawy M. Z. – urodzonego (...) w P., syna W. i W. z domu P.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 11 lipca 2016 roku o godz. 17.20 na ul. (...). W. w B. woj. (...), będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, orzeczonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku wydanym w sprawie o sygn. akt VI K 405/15 na okres 3 lat, obowiązującego od dnia 11.11.2015 roku do dnia 11.11.2018 roku, oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie wydanym w sprawie o sygn. akt II K 757/15 na okres 3 lat, obowiązującego od dnia 21.11.2015 roku do dnia 21.11.2018 roku, kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości z zawartością 0,84 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym prowadził pojazd mechaniczny nie stosując się do decyzji nr (...) z dnia 18.01.2016 roku, wydanego przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami,

tj. o czyn z art 178a § 4 k.k. w zb. z art. 180a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

1)  oskarżonego M. Z. uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 178a § 4 k.k. i art. 180a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. z tą zmianą w opisie czynu, że po słowie „orzeczonych” dodaje „w związku ze skazaniem za przestępstwo” i na podstawie art. 178a § 4 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

2)  na podstawie art. 42 § 3 k.k. orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego dożywotnio;

3)  na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeka od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10 000 (dziesięciu tysięcy) złotych;

4)  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata E. G. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu oraz kwotę 82,80 (osiemdziesiąt dwa złote 80/100) złotych z tytułu podatku VAT;

5)  zwalnia oskarżonego z ponoszenia kosztów sądowych, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 740/16

UZASADNIENIE

W dniu 11.07.2016 roku około godziny 17.20 M. Z. jechał samochodem osobowym marki F. (...) nr rej (...) po drodze publicznej znajdującej się na ulicy (...). W. w B., woj. (...). Został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji do kontroli drogowej, gdyż nie zastosował się do sygnalizacji świetlnej na skrzyżowaniu ulic W. W.. Po zatrzymaniu do kontroli poddano go badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Badanie wykazało o godz. 17.22. - 0,84 mg/l, o godz. 17.51– 0,72 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. M. Z. był wielokrotnie karany sądownie. Za jazdę samochodem w stanie nietrzeźwości był skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku VI Wydziału Karnego z dnia 22.10.2015 roku w sprawie sygn. akt VI K 405/15 na podstawie art. 178a § 1 kk na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat i 50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 złotych. Jednocześnie Sąd orzekł wobec M. Z. ww. wyrokiem na podstawie art. 42§ 2 kk środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat. Wyrok uprawomocnił się 11.11.2015 roku. Również M. Z. był skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie II Wydziału Karnego z dnia 06.11.2015 roku w sprawie sygn. akt II K 757/15 za przestępstwo z art. 178a§1 kk na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie. Sąd orzekł wobec M. Z. ww. wyrokiem na podstawie art. 42§ 2 kk środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat. Wyrok uprawomocnił się 21.11.2015 roku. W dniu 18.01.2016 roku Starosta (...) wydał decyzję nr(...) o cofnięciu oskarżonemu uprawnienia do kierowania pojazdami kategorii (...)

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego M. Z. k- 21,, protokół z użycia alkometru k. 3 i 4, świadectwo wzorcowania k-5 i 6, odpis wyroku SR w Radomsku sygn. akt VI K 405/15 k-14, odpis wyroku SR w Bełchatowie sygn. akt II K 757/15 k-15, karta karna k-10-13, notatka urzędowa k-2,decyzja Starosty (...) k-17, opinia pisemna sądowo –psychiatryczna k-29-31 ).

Oskarżony M. Z. ma 47 lat, jest rozwiedziony i ma troje dzieci ,posiada wykształcenie podstawowe - bez zawodu, aktualnie nigdzie nie pracuje i pobiera rentę chorobową w kwocie 650 złotych netto miesięcznie, był wielokrotnie karany sądownie. Biegli lekarze psychiatrzy w wydanej opinii pisemnej stwierdzili, że oskarżony nie jest chory psychicznie ani upośledzony umysłowo. W chwili dokonania zarzucanego mu czynu był poczytalny. Z uwagi na cechy zaburzonej struktury osobowości nie byłby w stanie prowadzić rozsądnej obrony bez udziału obrońcy w tej sprawie.

(dowód : wyjaśnienia oskarżonego k- 36 , karta karna k-10-13, odpisy wyroków k-14,15, opinia pisemna sądowo – psychiatryczna k-29-31).

Oskarżony przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że aktualnie odbywa terapię podczas pobytu w areszcie w W.. Potwierdził, że w dniu 11.07.2016 roku jechał samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...) w B. po ulicy (...). Tam został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Policji, gdyż wjechał na skrzyżowanie na czerwonym świetle. Podczas kontroli został zbadany na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu i okazało się, że jest nietrzeźwy. M. Z. dodał, że w tym dniu wypił dwa piwa, ale także poprzedniego dnia spożywał alkohol. Ponadto oskarżony złożył wniosek o wydanie wyroku skazującego i wymierzenie mu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności, środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym dożywotnio oraz zasądzenie świadczenia pieniężnego w kwocie 10000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k -21 i k-37) .

Z ustaleń Sądu wynika, iż w dniu 11.07.2016 roku około godziny 17.20 M. Z. jechał samochodem osobowym marki F. (...) nr. rej (...) po drodze publicznej na ulicy (...) w B. znajdując się w stanie nietrzeźwości. Za takimi ustaleniami Sądu przemawiają wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i nie kwestionował swojego stanu nietrzeźwości w chwili prowadzenia samochodu. Z wyjaśnieniami oskarżonego koresponduje wynik z przeprowadzonego badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, które wykazało, że był on nietrzeźwy (o godz. 17.22. -0,84 mg/l, o godz. 17.51– 0,72 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.). Sąd zatem dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, gdyż korespondują one z pozostałym materiałem dowodowym zebranym w sprawie. Z ustaleń Sądu wynika, że M. Z. był już w przeszłości karany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwym. Za takimi ustaleniami Sądu przemawiają odpisy prawomocnych wyroków : Sądu Rejonowego w Radomsku VI Wydziału Karnego z dnia 22.10.2015 roku w sprawie sygn. akt VI K 405/15 i Sądu Rejonowego w Bełchatowie II Wydziału Karnego z dnia 06.11.2015 roku w sprawie sygn. akt II K 757/15, którymi został on skazany za popełnione przestępstwa z art. 178a § 1 kk. Jednocześnie w obu ww. wyrokach Sąd orzekł wobec M. Z. na podstawie art. 42§ 2 kk środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 3 lat i w chwili dokonania zarzucanego mu czynu zakaz ten obowiązywał. Ponadto oskarżony miał cofnięte uprawnienia do prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. (...) decyzją Starosty (...) z dnia 18.01.2016 roku, co wynika z kserokopii tej decyzji dołączonej do akt sprawy.

Sąd w całości przypisał wiarę nieosobowemu materiałowi dowodowemu w postaci dokumentacji z przeprowadzonego badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, jak również zaświadczenia o karalności z Krajowego Rejestru Karnego i odpisów wyroków dołączonych do akt, a także kserokopii decyzji wydanej przez Starostę (...). Wszystkie w/w dokumenty zostały sporządzone przez podmioty do tego uprawnione, w ramach przyznanych im kompetencji i w czasie procesu nie zostały zakwestionowane przez żadną ze stron.

Oceniając dowody zgromadzone w sprawie i analizując ustalony stan faktyczny Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony podlega odpowiedzialności karnej, ponieważ zostały spełnione warunki konieczne do przyjęcia tej odpowiedzialności. M. Z. dopuścił się bowiem czynu naruszającego normę prawną i zagrożonego przez ustawę sankcją karną, czyn ten w ocenie Sądu jest społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy, zaś sprawcy można przypisać winę. Oskarżony w chwili popełniania przypisanego mu czynu był pełnoletni, poczytalny, nie stwierdzono ponadto żadnych okoliczności wyłączających winę lub bezprawność czynu.

W świetle poczynionych w sprawie ustaleń faktycznych - oceniając zachowanie oskarżonego w kategoriach prawa karnego - nie ulega wątpliwości, że M. Z. działaniem swoim wypełnił znamiona przestępstwa art. 178a § 4 kk i art.180a kk w zw. z art. 11 §2 kk, gdyż w dniu 11.07.2016 roku około godziny 17.20 na ul. (...) w B., woj. (...), będąc wcześniej prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, orzeczonych w związku ze skazaniem za przestępstwo wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku wydanym w sprawie o sygn. akt VI K 405/15 na okres 3 lat, obowiązującego od dnia 11.11.2015 roku do dnia 11.11.2018 roku oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Bełchatowie wydanym w sprawie o sygn. akt II K 757/15 na okres 3 lat obowiązującego od dnia 21.11.2015 roku do dnia 21.11.2018 roku, kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym marki F. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości z zawartością 0,84 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, przy czym prowadził pojazd mechaniczny nie stosując się do decyzji nr (...) z dnia 18.01.2016 roku, wydanej przez Starostę (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w art. 53 § 1 i 2 kk. Jako okoliczności obciążające Sąd uwzględnił znaczny stopień szkodliwości społecznej popełnionego przez oskarżonego czynu ze względu na dobro prawne objęte ochroną, w które czyn ten godzi, a więc bezpieczeństwo w ruchu drogowym, znaczny stan nietrzeźwości M. Z. w chwili dokonania zarzucanego mu czynu, dotychczasową jego karalność. Jako okoliczności łagodzące wymiar kary Sąd przyjął przyznanie się oskarżonego do dokonania zarzucanego mu czynu .

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, iż wymierną i sprawiedliwą dla oskarżonego będzie kara 6 miesięcy pozbawienia wolnościowy, o którą oskarżony wnosił w złożonych wyjaśnieniach.

Na podstawie art. 42 § 3 kk Sąd obligatoryjnie orzekł w stosunku do oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznym strefie ruchu lądowego dożywotnio.

Na podstawie art. 43a§3 kk Sąd obligatoryjnie orzekł od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10000 złotych. Na marginesie podnieść należy, że jest to minimalna kwota świadczenia, którą Sąd ma obowiązek orzec.

Oskarżony korzystał z pomocy obrońcy z urzędu, dlatego należało zasądzić na rzecz adwokata E. G. kwotę 360 złotych powiększoną o kwotę podatku VAT – 82,80 złotych, gdyż koszty te nie zostały uiszczone przez oskarżonego ani nikogo z jego rodziny. W tym miejscu wskazać należy, że obrońca wnosił jedynie o zasądzenie kosztów obrony w postępowaniu sądowym bez kosztów związanych z postępowaniem przygotowawczym. Kwotę tę ustalono w oparciu o §4 ust 1 w zw. z §17 ust.2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r. poz.1801).

Orzeczona oskarżonemu kara jest adekwatna do czynu, którego się dopuścił i powinna spełnić swe cele w zakresie obu prewencji.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 624§1 kpk. Sąd zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, gdyż jest on pozbawiony wolności, jego sytuacja materialna jest trudna i ma jeszcze troje dzieci na utrzymaniu. Biorąc pod uwagę fakt, że w przedmiotowej sprawie M. Z. ma wymierzoną bezwzględną karę pozbawienia wolności zasadne jest zwolnienie go od ponoszenia kosztów sądowych.