Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 622/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 8 lipca 2021 roku w sprawie sygn. akt VII K 114/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych co do tego, że oskarżony włamał się do piwnicy i zabrał z niej rzeczy oraz że działał z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim, a jego wina została udowodniona i powiązane ściśle z tymi zarzutami zarzuty obrazy prawa procesowego, tj. art. 7 kpk, art. 5 § 2 kpk poprzez wadliwą ocenę zeznań świadka M. P. i pokrzywdzonego oraz pominięcie faktu zniknięcia kłódki zabezpieczającej piwnicę. Ponadto w uzasadnieniu obrońca podnosi zarzut braku rozważenia przypisania oskarżonemu czynu w formie usiłowania.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd dokonał prawidłowej oceny materiału dowodowego i na tej podstawie poczynił właściwe ustalenia faktyczne. Sąd odwoławczy w pełni ocenę tę i wynikające z niej ustalenia aprobuje, więc nie będzie tych argumentów powielał, dość wskazać, że zostały one we wzorowy sposób przedstawione w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, które jest ( powinno być) stronom znane.

Co do zeznań M. P. i pokrzywdzonego, to przecież nie twierdzili oni, że widzieli na własne oczy przełamywanie przez oskarżonego zabezpieczenia wejścia do piwnicy, ale M. P. widziała bezpośrednio, jak oskarżony przenosi zabrane z niej rzeczy do miejsca ich ukrycia na strychu. W połączeniu ze zmiennymi wypowiedziami oskarżonego na temat pochodzenia tych przedmiotów formułowanymi wobec policjantów oraz z jego reakcją na zwrócenie mu uwagi przez M. P. ( jest to szczegółowo omówione w zaaprobowanym przez Sąd odwoławczy uzasadnieniu zaskarżonego wyroku więc nie będzie tu powielane) prowadzi to do logicznego wniosku, że to oskarżony włamał się do piwnicy pokrzywdzonego usuwając zabezpieczającą drzwi wejściowe kłódkę i dokonał zaboru znajdujących się we wnętrzu pomieszczenia przedmiotów.

Argument, że M. P. zeznawała na niekorzyść oskarżonego, bo ten był w konflikcie z pokrzywdzonym, z którym wówczas jeszcze świadek mieszkała, nie jest zasadny, albowiem już wtedy między M. P. a pokrzywdzonym rysował się ostry spór (obecnie toczy się postępowanie związane ze sprawowaniem pieczy nad ich dzieckiem). Poza tym również istnienie rzekomego sporu między oskarżonym a pokrzywdzonym jest wyolbrzymione, pokrzywdzony napomknął jedynie, że kiedyś oskarżony uszkodził mu samochód, ale sprawa ta dawno została rozwiązana. Zresztą, gdyby pokrzywdzony i w/w świadek kierowali się chęcią obciążenia oskarżonego z jakiejś zemsty, to nie zeznawaliby o tym, że pokrzywdzony wcale zdarzenia nie widział, a świadek nie widział bezpośrednio momentu włamywania się do piwnicy. Tymczasem ich zeznania są szczere, obiektywne i wyważone. Słusznie więc dano im wiarę.

Oskarżony popełnił przypisany mu czyn w formie dokonania, a nie usiłowania ( jak sugeruje obrońca w uzasadnieniu apelacji), albowiem przywłaszczył sobie zabrane z piwnicy przedmioty i przeniósł je do zaplanowanego miejsca ich ukrycia na strychu ( do którego to pomieszczenia miał własny klucz). To, że pokrzywdzony dzięki interwencji policji odzyskał te przedmioty w krótkim czasie po dokonaniu ich zaboru oraz, że znajdowały się w tym samym budynku nie oznacza, że czyn nie wszedł w fazę dokonania. Oskarżony chowając te przedmioty w zaplanowany sposób i w miejscu, do którego miał dostęp zawładnął nimi i dokonał przypisanego mu przestępstwa.

Zarzut naruszenia zasady in dubio pro reo jest chybiony. O naruszeniu art. 5 § 2 kpk możemy mówić tylko wtedy, gdy pomimo podjętych starań nie zgromadzono w postępowaniu dowodów, które pozwoliłyby na usunięcie istniejących w sprawie wątpliwości. Zatem zastosowanie tego uregulowania ma miejsce, gdy mimo przeprowadzenia wszystkich możliwych dowodów oraz dokonania ich oceny spełniającej wymogi określone w art. 7 kpk pojawią się wątpliwości, których nie da się wyeliminować ( wyr. SN z 1.2.2012 r., II KK 141.11, Legalis Nr 480432). W przedmiotowej sprawie nie miała miejsca sytuacja, w której Sąd powziąłby jakiekolwiek wątpliwości co do okoliczności zarzucanego oskarżonemu czynu i jego sprawstwa. Nie zachodziły więc niedające się usunąć wątpliwości - to apelant usiłuje podważyć prawidłowe ustalenia faktyczne Sądu i doszukuje się wątpliwości tam, gdzie ich nie ma. To, że skarżący nie zgadza się z oceną dowodów zaprezentowaną w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku nie jest równoznaczne z występowaniem w sprawie nieusuniętych wątpliwości. Tymczasem ocena ta prowadzi do jedynego logicznego wniosku, że to oskarżony włamał się do piwnicy usuwając uprzednio zabezpieczającą wejście kłódkę, a następnie pozbywając się jej z miejsca włamania ( miał na to dostatecznie dużo czasu i sposobność). Nie może być mowy o sytuacji, w której ktoś inny włamał się do piwnicy kradnąc część rzeczy, a oskarżony zabrał resztę z już otwartego pomieszczenia, albowiem wszystkie skradzione przedmioty znaleziono w miejscu ich ukrycia przez oskarżonego. Co do zabezpieczenia wejścia do piwnicy zamkniętą kłódką, to wynika to z wiarygodnych zeznań pokrzywdzonego i M. P. oraz z zasad doświadczenia życiowego ( mieszkając w bloku czy kamienicy nie pozostawia się otwartej piwnicy, a już na pewno nie robi się tak, jeżeli przechowuje się w niej wartościowe i łatwe do wyniesienia rzeczy, jak było w tym przypadku). Zatem fakt, że nie odnaleziono zniszczonej przez oskarżonego kłódki nie powoduje pojawienia się nieusuwalnych wątpliwości, bo zostały one usunięte w drodze korzystającej z ochrony art. 7 kpk oceny dowodów.

Wniosek

O zmianę wyroku i uniewinnienie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, a zarzuty apelacji bezzasadne.

3.2.

Zarzut obrazu prawa procesowego tj. art. 627 kpk poprzez obciążenie oskarżonego kosztami procesu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżony co prawda nie wykazuje majątku, ale jest młodym, zdrowym mężczyzną mającym wystarczające możliwości zarobkowe, aby choć w części ponieść koszty procesu. Sąd Rejonowy przecież zwolnił go od opłaty, a zasądził od niego jedynie wydatki postępowania w kwocie 1487,28 zł, oskarżony przy swoim potencjale zarobkowym jest w stanie takie koszty ponieść.

Wniosek

O zwolnienie oskarżonego od kosztów procesu.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

W zakresie wydatków za postępowanie przygotowawcze i pierwszoinstancyjne wniosek jest bezzasadny, co zostało powyżej wyjaśnione. Od opłaty za pierwszą instancję oskarżony został już zwolniony przez Sąd Rejonowy. Co do kosztów za drugą instancję zostanie to omówione w dalszej części uzasadnienia.

3.3.

Zarzut rażącej niewspółmierności ( surowości ) kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżony mimo młodego wieku był już wielokrotnie karany za czyny podobne, odpowiadał w warunkach recydywy wielokrotnej z art. 64 § 2 kk, dlatego wymierzona mu kara jest sprawiedliwa.

Wniosek

O złagodzenie kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to już omówione.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok jest słuszny i sprawiedliwy, a apelacja bezzasadna.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

Zasądzono wynagrodzenie dla obrońcy z urzędu według stawek minimalnych.

3

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od wydatków za postępowanie odwoławcze i od opłaty za drugą instancję, albowiem biorąc pod uwagę koszty procesu, którymi już został obciążony w wyroku Sądu pierwszej instancji dalsze obciążanie go tymi wydatkami mogłoby spowodować niemożność zaspokojenia przez niego podstawowych potrzeb życiowych.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana