Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 października 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Krzysztof Gąsior

Sędziowie SO Sławomir Gosławski (spr.)

del. SR Piotr Nowak

Protokolant sekr. sądowy Dagmara Szczepanik

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Izabeli Stachowiak

po rozpoznaniu w dniu 10 października 2014 roku

sprawy J. P.

oskarżonej z art. 90 ustawy z dnia 07.07.1994 r. Prawo budowlane

z powodu apelacji wniesionej przez oskarżoną

od wyroku Sądu Rejonowego w Radomsku

z dnia 23 czerwca 2014 roku sygn. akt VI K 227/14

na podstawie art.437§1 kpk, art.438 pkt 4 kpk, art.624§1 kpk

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla w stosunku do oskarżonej J. P. orzeczenie o świadczeniu pieniężnym zawarte w punkcie 2;

w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

zwalnia oskarżoną od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IV Ka 545/14

UZASADNIENIE

J. P. została oskarżona o to, że:

w okresie czasu od maja 20lir. do 14 lutego 20i4r. na działce ewidencyjnej nr (...)w msc. O.gm. K.działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą wykonywała prace budowlane polegające na rozbiórce istniejącego budynku gospodarczego do poziomu stropu pierwszej kondygnacji i wykonaniu nadbudowy o część poddasza o dachu jednospadowym bez wymaganego pozwolenia, tj. o czyn z art. 90 ustawy z dnia 7.07. 1994T. Prawo budowlane

Sąd Rejonowy w Radomsku wyrokiem z dnia 23 czerwca 2014 roku w sprawie VI K 227/14:

1.  na podstawie art. 66 § 1 i 2 kk i art. 67 § 1 kk warunkowo umarzył postępowanie karne wobec J. P. ustalając okres próby na 1 rok,

2.  na podstawie art. 67 § 3 kk w zw z art. 39 pkt 7 kk w zw z art. 49- § 1 kk orzekł od J. P. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 500 złotych

3.  wymierzył i J. P. kwotę 80,00 złotych tytułem opłaty i zasądził od kwotę po 70,00 złotych tytułem zwrotu wydatków na rzecz Skarbu Państwa.

Powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze zaskarżyła oskarżona.

Wyrokowi zarzuciła błąd w ustaleniach faktycznych mających wpływ na treść rozstrzygnięcia polegający na nieuwzględnieniu jej trudnej sytuacji materialnej , w szczególności, że utrzymuje się ona z zasiłku pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem, nie posiada innego dochodu, mąż przebywa na zasiłku chorobowym.

W konkluzji wniosła o obniżenie zasądzonego świadczenia i umorzenie opłat i wydatków.

Sąd okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy podnieść, iż sąd I instancji prawidłowo ustalił sprawstwo oskarżonej , które w skardze apelacyjnej nie jest kwestionowane; nie musi być więc przedmiotem szczegółowych rozważań sądu okręgowego. Ponadto do przypisanego mu czynu sąd ten zastosował właściwą kwalifikację prawną.

Nie budzi również wątpliwości zasadność warunkowego umorzenia postępowania w stosunku do J. P.. Szczegółowe przesłanki dotyczące sprawcy uzasadniają w pełni postawioną wobec niego dodatnią prognozę kryminologiczną. Postawy oskarżonej są z punktu widzenia przyjętego przez porządek prawny systemu aksjologicznego - pozytywne i nie ma potrzeby ich korygowania poprzez wymierzenie mu kary.

Odwołująca wskazała w apelacji na nowe okoliczności prowadzące do pogorszenie się sytuacji materialnej jej rodziny. Jej mąż przebywa bowiem na zasiłku chorobowym i czeka na kolejną operację. Dodatkowo oskarżona nie pracuje, na utrzymaniu ma dwoje dzieci, w tym jedno niepełnosprawne, na które otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne. W perspektywie będzie ponosiła też koszty rozbiórki nadbudowy domu.

Należy podkreślić, iż niniejsza sprawa dotyczyła również jej męża - P. P.; od obojga małżonków sąd zasądził świadczenia pieniężne po 500 złotych i koszty sądowe, co podwójnie obciążyło ich budżet rodzinny.

Dlatego sąd odwoławczy uwzględniając sytuację rodzinną i materialną oskarżonej zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchylił w stosunku do J. P. orzeczenie o świadczeniu pieniężnym zawarte w punkcie 2 uznając, iż realizacja tego obowiązku byłaby dla niej zbyt uciążliwa, a względy w zakresie prewencji indywidualnej się temu nie sprzeciwiają. Rodzina skarżącej i tak będzie posiadała obciążenia z tytułu spłaty należności zasądzonych w wyroku od jej męża.

Z tych wszystkich względów sąd okręgowy orzekł, jak w sentencji; trudna sytuacja materialna oskarżonej uzasadniała zwolnienie jej od wydatków poniesionych przez Skarb Państwa w postępowaniu odwoławczym.