IV Ka 521/23 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2023-10-12
Załącznik nr 4 do rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości
z dnia … 2019 r. (poz. …)
WZÓR FORMULARZA UZASADNIENIA WYROKU SĄDU ODWOŁAWCZEGO (UK 2)
§UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 521 / 23 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1. |
||
CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Tryb. z dnia 29 maja 2023 r. w sprawie II K 418 / 23 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☐ obrońca |
☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia |
|||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
|
|
|
|
|
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
1. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|
|
|
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|
|
|
STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
|
Oskarżona w swojej apelacji zarzutów odwoławczych nie wyeksponowała w sposób czytelny oraz nie nazwała ich w sposób posługujący się terminologią kodeksową, tym niemniej z jej treści wnosić należy, iż skarżąca w istocie podniosła zarzuty: a) błędnych ustaleń faktycznych, mających wpływ na treść zaskarżonego wyroku, polegających na bezzasadnym przyjęciu, iż: - podrobiła opisane w nim dokumenty; - podczas ich użycia miała świadomość, że są one podrobione, a które to ustalenia miały być następstwem wadliwej oraz wybiórczej oceny zebranych w sprawie dowodów, pomijającej wymowę dowodów i okoliczności przemawiających na jej korzyść; b) rażącej surowości wymierzonej kary. |
☐ zasadne ☐ częściowo zasadne ☒ niezasadny ☐ zasadne ☐ częściowo zasadne ☒ niezasadny |
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Ustalenia sądu I instancji należało zaakceptować, podobnie jak poprzedzającą ją ocenę dowodów. Nie była ona bowiem ani dowolna, ani nielogiczna, nie pozostawała też w sprzeczności z doświadczeniem życiowym. Punktem wyjścia jest przypomnienie, że z opinii grafologicznej wynikało, iż sygnujące sporne dokumenty podpisy o treści (...) nie zostały nakreślone przez W. O. oraz, że w tej sytuacji sąd I instancji miał prawo przyjąć, iż zarówno pozew, jak i pełnomocnictwo – którymi następnie posłużyła się oskarżona – były dokumentami nieautentycznymi ( sfałszowanymi ). Zdające się wybrzmiewać z apelacji sugestie, jakoby ówczesna kondycja psychofizyczna jej ojca nie była aż tak zła, aby nie był on świadom charakteru tych dokumentów i celu ich sporządzenia, jak również, by nie uniemożliwiała ona ich odręczne i samodzielne podpisanie, w świetle wymowy wspomnianej opinii nie może skutecznie służyć do zakwestionowania poczynionych przez sąd ustaleń o nieautentyczności podpisów. W dalszej kolejności przypomnieć należy, że opinia powyższa, jakkolwiek w tej części nie była już kategoryczna, to jednak w oparciu o analizę porównawczą wyprowadzała wniosek o wysokim prawdopodobieństwie możliwości sporządzenia spornych podpisów przez I. T.. Biegła zwracała uwagę, że podpisy te prezentują cechy, z których część znajduje odniesienie w obszernych i licznych załączonych do akt sprawy rękopisach oskarżonej. Znaczenie tego wniosku oceniać należy w powiazaniu z wymową logicznego, zgodnego z doświadczeniem życiowym i realiami dowodowymi sprawy, wywodu sądu I instancji, który rozsądnie przekonuje, że jedyną osobą zainteresowaną wówczas w takim, a nie innym sposobie wykorzystania ( użycia ) tych dokumentów była oskarżona. Tylko ona wobec pozwanego następnie rodzeństwa domagała się środków finansowych pozwalających na umieszczenie ojca w specjalistycznym ośrodku zapewniającym mu całodobową pomoc i opiekę, na co rodzeństwo się zgodzić nie chciało. Logicznym jest wiec, że wobec takiego ich stanowiska, do partycypowania w kosztach z tym związanych postanowiła ich przymusić poprzez postępowanie sądowe o alimenty na rzecz ojca, a do jego zainicjowania i przeprowadzenia niezbędne były opisane w wyroku dokumenty, które musiały być opatrzone podpisem W. O.. Oceniając łącznie wymowę tych wszystkich faktów i okoliczności, wyprowadzony finalnie wniosek, że złożenie na pozwie i dokumencie pełnomocnictwa ciągów liter odwzorowujących podpis W. O. było dziełem I. T., nie uchybia ani logice, ani doświadczeniu życiowemu i jest jedynym akceptowalnym, jaki w oparciu o te kryteria można wyprowadzić na podstawie przeprowadzonych w sprawie dowodów, ze szczególnym wyeksponowaniem opinii biegłego z zakresu grafologii i jego wiedzy specjalistycznej. Wbrew sugestiom skarżącej, w ocenie sądu odwoławczego opinia ta nie jest dotknięta żadnym z mankamentów, o jakich stanowi przepis art. 201 kpk. Nie było więc powodów, by ją dyskredytować i sięgać po opinię kolejną. Jeśli chodzi o jej pełność – opiniująca w pierwotnie złożonej opinii odniosła się do wszystkich tez, jakie podniesione zostały w postanowieniu dowodowym, zaś opinia kolejna ( uzupełniająca ) omówiła znaczenie wzbogaconego materiału porównawczego. Opinie – tak zasadnicza, jak i uzupełniająca – były jasne i wewnętrznie niesprzeczne. Biegła swoje stanowisko przedstawiła sposób spójny i klarowny, pozwalający na zrozumienie wyrażonych ocen i poglądów, przy posłużeniu się logiczną argumentacją. Zatem apelację w części kwestionującej tę opinię uznać należało za wyraz tego, że skarżąca nadal uważa, że stanowisko przedstawione przez biegłą go nie przekonuje, w związku z czym niezbędnym jest pozyskanie opinii kolejnej. Podkreślić jednak trzeba, że o wadliwości sporządzonej opinii nie może decydować jedynie subiektywne twierdzenie strony z niej niezadowolonej. Jeżeli opinia jest przekonywująca i zupełna dla sądu, to fakt, że nie przekonuje ona jednej ze stron nie jest przesłanką dopuszczenia opinii kolejnej. Sąd I instancji okoliczności rzutujące na wymiar kary uwzględnił w sposób kompleksowy i należyty, właściwie szacując okoliczności działające na korzyść oskarżonej, jak i te o wymowie przeciwnej. Kary tej nie sposób uznać za rażąco niewspółmierną, skoro ma ona charakter kary najłagodniejszej rodzajowo, a ilość wymierzonych stawek dziennych grzywny oraz wysokości każdej stawki zbliżone były do dolnych progów ustawowego zagrożenia. Jeżeli oskarżona kary tej nie będzie w stanie uiścić jednorazowy, może ubiegać się o jej płatność w formie ratalnej. |
||
Wniosek |
||
o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej od zarzuconego czynu lub ewentualnie poprzez złagodzenie kary. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
z powodów wyżej opisanych. |
OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
|
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
|
|
ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
W całości |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Omówiono powyżej |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
|
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
- |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
- |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
- |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
- |
|||
4.1. |
|
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
- |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
- |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
|
|
||
Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
2. |
Z uwagi na nieuwzględnienie apelacji wniesionej przez oskarżoną na podstawie art. 636 § 1 kpk obciążono ją kosztami procesu za postępowanie odwoławcze. |
PODPIS |
|
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: