IV Ka 516/21 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2021-11-23

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 516 / 21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 1 czerwca 2021 roku wydany w sprawie II K 35 / 21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. zarzuty mogącej mieć wpływ na treść orzeczenia obrazy przepisów prawa procesowego - art. 4 kpk i art. 7 kpk poprzez dowolną, a nie swobodną ocenę materiału dowodowego, opartą wyłącznie na okolicznościach dla oskarżonej niekorzystnych, co doprowadziło do błędnych ustaleń faktycznych będących podstawą wyroku;

2. zarzut obrazy przepisów prawa materialnego, tj. art. 91 § 1 kk, poprzez jego bezzasadne zastosowanie

3. zarzut rażącej niewspółmierności (surowości) wymierzonej kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. zarzutów z punktu 1 - wbrew sugestiom skarżącego, zaprezentowana przez sąd I instancji ocena dowodów nie jest ani dowolna, ani nielogiczna, nie pozostaje też w sprzeczności z doświadczeniem życiowym. Poprzedzona została ujawnieniem w toku rozprawy całokształtu okoliczności w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy i stanowi wynik rozważenia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonej. Została też dostatecznie – z uwzględnieniem reguł logiki i doświadczenia życiowego – argumentowana w uzasadnieniu. Wbrew twierdzeniom skarżącego, przywołane i omówione w nim dowody wskazują na winę A. C. w kontekście przypisanych jej czynów. Sąd I instancji nie miał powodów, by nie dać wiary przywoływanym w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku zeznaniom świadków, na podstawie których kwestionowane w apelacji ustalenia były czynione. W kontekście tych zeznań sąd przedstawił racjonalne oraz zgodne z doświadczeniem życiowym rozważania odnoszące się do okoliczności zawierania poszczególnych umów, w tym stanu świadomości oskarżonej co do sposobu i okoliczności fałszowania podpisów H. S., jak również co do korzyści, jakie z tego procederu oskarżona czerpała. Apelacja obrońcy stanowi jedynie polemikę z tymi twierdzeniami, opartą na założeniu, że ustalenia faktyczne w zakwestionowanym zakresie winny być czynione na podstawie wyjaśnień oskarżonej i przy założeniu wiarygodności relacji przez nią składanych.

Ad. zarzutu z punktu 2 - zarzut ten jest bezzasadny, albowiem skarżący pomija, iż w znajdującym zastosowanie ( z racji art. 4 § 1 kk ) stanie prawnym obowiązującym w dacie popełnienia przestępstw objętych ciągiem przestępstw, działanie sprawcy „ z wykorzystaniem takiej samej sposobności ” nie było przez przepis art. 91 § 1 kk ujmowane jako przesłanka uprawniająca stosowanie tej instytucji. W ówczesnym brzmieniu przepis ten przewidywał bowiem możliwość przyjmowania ciągu przestępstw, o ile popełnione one były nie „ z wykorzystaniem takiej samej sposobności ”, lecz „ w podobny sposób ”, a dodatkowo w krótkich odstępach czasu, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z nich. Mając to na uwadze stwierdzić należy, iż przestępstwa ujęte przez sąd I instancji w ramach ciągu były realizowane nie tyle w podobny, co wręcz w tożsamy sposób. Z tego też powodu zastosowanie przepisu art. 91 § 1 kk było uzasadnione.

Ad. zarzutu z punktu 3.

Nie kwestionując istnienia ważkich okoliczności rzutujących niekorzystnie na wymiar orzeczonej wobec oskarżonej kary, do których obszernie odwołuje się uzasadnienie zaskarżonego wyroku, stwierdzić jednak należy istnienie i wagę tych o wymowie przeciwnej, w świetle których orzeczoną wobec oskarżonej karę pozbawienia wolności w takim rozmiarze i bez warunkowego zawieszenia jej wykonania uznać należy za rażąco surową. Przypisane oskarżonej czyny popełnione zostały przez nią przed ponad sześciu laty. Nie kwestionując, iż zostały one stosunkowo późno wykryte, tym niemniej od tego czasu oskarżona nie dopuściła się już żadnych innych naruszeń porządku prawnego. Pomimo prowadzenia rozleglej i wieloletniej działalności związanej z pośrednictwem kredytowym nie ma podstaw do twierdzeń, by oskarżona dopuszczała się nieprawidłowości związanych z obsługą innych, aniżeli A. S., klientów. W związku z powyższym twierdzenia o stworzeniu przez oskarżoną „ sprawnie działającej machiny wyłudzania pożyczek nadając popełnionym przez siebie przestępstwom charakter w pełni zinstytucjonalizowany ” oraz stworzeniu „ zorganizowanego procederu ” wydaje się być wnioskiem wyprowadzanym nieco na wyrost. Wysokości wyłudzanych kwot nie były znaczne, podobnie jak osiągnięte przez nią korzyści. Ani przed, ani po popełnieniu czynów we współdziałaniu z A. S., oskarżona innych przestępstw się już nie dopuściła. Ostatnie z nich popełnione zostało przed niemal siedmiu laty. W tej sytuacji sąd odwoławczy uznał, iż dostateczną reakcją na nie będzie kara 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na maksymaknie długi okres próby 5 lat ( mając na uwadze treść przepisów art. 69 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk w brzmieniu obowiązującym przed lipcem 2015 r., zastosowanych z racji art. 4 § 1 kk ). Dolegliwość stąd płynąca zaostrzona została poprzez istotne podwyższenie ilości stawek dziennych grzywny – z 300 do 500 – która znacząco przewyższa wysokość korzyści osiągniętych z przypisanych oskarzonej przestępstw. Ponadto zauważyć należy, iż mocą zaskarżonego wyroku oskarżona w związku z orzeczonym zakazem pozbawiona została przez tyle samo długo czas możliwości wykonywania działalności gospodarczej związanej z pośrednictwem kredytowym, które stanowiło istotne źródło jej utrzymania.

Wniosek

1. wniosek obrońcy o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonej od zarzucanych jej czynów,

2. wniosek obrońcy o złagodzenie orzeczonej wobec oskarżonej kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z powodów wyżej opisanych

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcia inne, aniżeli wymierzona kara

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Omówiono powyżej

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Omówiono powyżej

Zwięźle o powodach zmiany

Omówiono powyżej

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 3 orzeczenia

Wobec utrzymania zaskarżonego wyroku jako orzeczenia skazującego, stosownie do treści art. 634 kpk w zw. z art. 627 kpk, oskarżona została obciążona kosztami procesu za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Karol Depczyński
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: