Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 320/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 8 lutego 2023 roku sygn. akt II K 846/22

Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

Granice zaskarżenia

Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

Ustalenie faktów

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

Ocena dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut obrazy prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu , a to art. 178 § 4 k.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, iż zachowanie oskarżonego zrealizowało wszelkie znamiona przestępstwa z art. 178 § 4 k.k., w sytuacji gdy czyn oskarżonego miał miejsce już po wykonaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, co też prowadzi do dekompletacji znamion czynu zabronionego stypizowanego w art. 178 § 4 k.k., stąd też właściwą kwalifikacją prawną czynu oskarżonego winien być art. 178 § 1 k.k. jako w pełni oddający okoliczności i charakter czynu;

podniesiony z ostrożności procesowej zarzut rażąco niewspółmiernie surowej kary 3 lat pozbawienia wolności, która w połączeniu z dożywotnim zakazem prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz świadczeniem pieniężnym na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 15 000 złotych, nie uwzględnia i nie nadaje właściwego znaczenia występującym w sprawie okolicznościom zmniejszającym stopień winy oraz łagodzącym odpowiedzialność karną, takim jak m. in. przyznanie się oskarżonego do winy, wyrażenie skruchy, przeproszenie właściciela posesji na którą wjechał oskarżony oraz wyrażenie chęci naprawienia szkody, co w konsekwencji powoduje, że wymierzona oskarżonemu kara jest nadmiernie dolegliwa i nie spełnia swoich ustawowych wymogów zapobiegawczych i wychowawczych w stosunku do oskarżonego, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Chybiony jest zarzut obrazy prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu z art. 178 § 4 k.k. przypisanego oskarżonemu D. J. (1) zaskarżonym wyrokiem.

W art. 178a k.k. opisane zostały dwa typy przestępstwa: typ podstawowy (§ 1) i typ kwalifikowany (§ 4).

Typem podstawowym jest prowadzenie w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego pojazdu mechanicznego (§ 1).

Typem kwalifikowanym określonym w § 4 wskazanego artykułu, jest zachowanie polegające na prowadzeniu pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego przez sprawcę, który:

- był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, albo za przestępstwo określone w art. 173, 174, 177 lub art. 355 § 2 k.k., popełnione w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, albo

- dopuścił się tego czynu w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo ( komentarz do kodeksu karnego red. Stefański, wyd. 6/ Stefański ).

Oskarżony D. J. (1), jak prawidłowo ustalił sąd rejonowy, w dniu 6 lipca 2022 roku prowadził w stanie nietrzeźwości nie mniejszym niż 2,34 promila pojazd mechaniczny w postaci samochodu typu (...) marki V. (...) o numerze rejestracyjnym (...)- (...), będąc uprzednio prawomocnie skazanym również za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 21 listopada 2006 roku sygn. akt VI K 1053/06, wyrokiem Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 5 lutego 2007 roku sygn. akt VII K 1377/06, wyrokiem Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 2 lipca 2009 roku sygn. akt VI K 8/09. Zatem fakt opisanej powyżej uprzedniej trzykrotnej karalności realizuje znamiona typu kwalifikowanego przestępstwa z art. 178a § 4 k.k., niezależnie od tego czy orzeczone przedmiotowymi wyrokami zakazy prowadzenia pojazdów mechanicznych zostały wykonane. Pozytywne ustalenia w tym zakresie spowodowały, że okoliczność ta nie została uwzględniona w opisie czynu przypisanego oskarżonemu. Nie może natomiast prowadzić, jak chciałby skarżący, do przyjęcia dekompletacji znamion czynu zabronionego z art. 178a § 4 k.k. i uznania za właściwą kwalifikację prawną czynu art.178a § 1 k.k.

Ponieważ ocena prawna zachowania przypisanego oskarżonemu D. J. (1) nie może przybrać postaci podstawowej przestępstwa to żądanie skargi apelacyjnej wymierzenia kary zasadniczej łagodniejszego rodzaju - grzywny i złagodzenia środków karnych: zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych do 5 lat i świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej do10 000 złotych , czy też złagodzenia orzeczonej kary pozbawienia wolności do 1 roku i środków karnych: zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych do 4 lat i świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej do 6 000 złotych, stało się bezprzedmiotowe.

Częściowo zasadny okazał się zarzut rażącej surowości kary 3 lat pozbawienia wolności za przypisany oskarżonemu czyn z art. 178a § 4 k.k. W ocenie sądu odwoławczego adekwatną karą do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu i stopnia zawinienia sprawcy będzie kara 2 lat pozbawienia wolności. Tak ukształtowany wymiar kary zasadniczej uwzględnia wszystkie okoliczności związane z popełnieniem czynu, jak również okoliczności związane z osobą oskarżonego, a tym samym w wystarczającym stopniu spełni swe cele w zakresie prewencji indywidualnej i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Będzie przy tym stanowił dla oskarżonego wymierną i odczuwalną dolegliwość, wpływającą na zmianę jego postawy i skłaniającą go do przestrzegania w przyszłości społecznie akceptowanych norm zachowania (wzbudzi w nim potrzebę przestrzegania porządku prawnego i zapobiegnie powrotowi do przestępstwa ).

Nie można tracić z pola widzenia tego, że wysokość kary pozbawienia wolności przewidzianej przez ustawodawcę za typ kwalifikowany przestępstwa z art. 178a § 4 k.k wynosi od 3 miesięcy do 5 lat. Mając zatem na uwadze mnogość występujących po stronie oskarżonego okoliczności obciążających w postaci wielokrotnej uprzedniej karalności ( w tym trzykrotnej z art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 244 k.k. ), znacznego stanu nietrzeźwości, spowodowania kolizji, a z drugiej strony wyeksponowane przez obrońcę okoliczności zmniejszające stopień winy ww. i łagodzące jego odpowiedzialność karną, takie jak: przyznanie się oskarżonego do winy, wyrażenie skruchy, przeproszenie właściciela posesji na którą wjechał uszkadzając ogrodzenie oraz wyrażenie chęci naprawienia szkody, należało przyznać rację skarżącemu, że wymierzona oskarżonemu zaskarżonym wyrokiem kara 3 lat pozbawienia wolności była nadmiernie dolegliwa. Tym niemniej nie sposób zaakceptować żądania skarżącego obniżenia tejże do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności ( a więc do wymiaru pozwalającego oskarżonemu na skorzystanie z możliwości ubiegania się o wyrażenie zgody na jej odbywanie w systemie dozoru elektronicznego ).

D. J. (2) był już bowiem zgodnie z informacją zawartą w karcie karnej, ośmiokrotnie uprzednio karany - w tym trzykrotnie za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości i naruszenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, na kary pozbawienia wolności.

Przedmiotowa sprawa dotyczy kolejnego przypadku godzenia przez oskarżonego w bezpieczeństwo w komunikacji i stwarzania zagrożenia dla zdrowia i życia innych uczestników ruchu drogowego. Postawę oskarżonego cechuje wyjątkowa uporczywość i arogancja w permanentnym ignorowaniu orzeczeń sądowych. Uwagę zwraca brak pozytywnych efektów resocjalizacyjnych poprzednio orzekanych kar pozbawienia wolności, które nie były na tyle dolegliwe aby wymusić na nim respekt dla prawa i wydawanych na jego podstawie orzeczeń. Należy zatem wyprowadzić wniosek o utrwalonym u oskarżonego poczuciu bezkarności i tendencji do ostentacyjnego niepodporządkowywania się regułom życia w społeczeństwie.

Swoboda i częstotliwość, z jaką oskarżony łamie te same normy prawne, nie pozwalają żywić nadziei, że proponowana przez skarżącego kara 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności skłoniłaby go do refleksji nad dotychczasową postawą i zmotywowałaby go do poszanowania porządku prawnego, zwłaszcza że kary pozbawienia wolności były już wobec niego w przeszłości orzekane i nie przyniosły efektów resocjalizacyjnych.

Wniosek

wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku poprze przyjęcie, że zachowanie oskarżonego zrealizowało znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 178a § 1 k.k. i na tej podstawie wymierzenie oskarżonemu kary grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10 złotych oraz orzeczenie środków karnych w postaci: zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 5 lat oraz świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 10 000 złotych

lub o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyjęcie, że zachowanie oskarżonego zrealizowało znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 178a § 1 k.k. i na tej podstawie wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności do 1 roku, środków karnych w postaci: zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 4 lat oraz świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości 6 000 złotych,

a z ostrożności procesowej o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek jest częściowo zasadny tj. w zakresie wymiaru kary pozbawienia wolności, w pozostałej części nie podlega uwzględnieniu z przyczyn podanych powyżej.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Sąd odwoławczy utrzymał w mocy wszystkie rozstrzygnięcia zawarte w zaskarżonym wyroku, za wyjątkiem wymiaru kary pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W zakresie utrzymanym w mocy zaskarżony wyrok jest słuszny a zarzuty apelacji są chybione.

Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że orzeczoną karę pozbawienia wolności obniżył do 2 lat.

Zwięźle o powodach zmiany

Powody zmiany zaskarżonego wyroku zostały przedstawione w punkcie 3.1. niniejszego opracowania.

Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3.

Z powodu częściowego uwzględnienia apelacji wywiedzionej na korzyść oskarżonego sąd odwoławczy zasądził od niego na rzecz Skarbu Państwa 300 złotych tytułem opłaty za obie instancje i 20 złotych tytułem zwrotu wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym. Podstawę prawną rozstrzygnięcia o kosztach postępowania odwoławczego stanowiły przepisy art. 634 k.p.k., art. 627 k.p.k., art. 10 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt. 4 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( tekst jednolity : Dz. U. z 1983 roku, Nr 49 poz. 223 z późniejszymi zmianami ) oraz rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym ( Dz. U. 108, poz. 1026 z późniejszymi zmianami ).

PODPIS

Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego D. J. (1)

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

kwalifikacja prawna czynu oraz rozstrzygnięcie o karze zasadniczej i środkach karnych

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana