IV Ka 272/20 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim z 2020-07-21
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV Ka 272 / 20 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1. |
|||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 4 marca 2020 r. w sprawie II K 3 / 20 |
||||||||||||||||||||
0.11.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
0.11.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
0.11.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
0.11.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
0.12.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
- |
||||||||||||||||||||
0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
- |
||||||||||||||||||||
0.12.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
1. Zarzut obrazy przepisów prawa procesowego, mającej wpływ na treść wyroku, tj. art. 4 kpk, art. 5 § 2 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk 2. Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, mający wpływ na treść zaskarżonego wyroku . |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Wskazana przez Sąd I instancji ocena dowodów nie jest ani dowolna, ani nielogiczna, nie pozostaje też w sprzeczności z doświadczeniem życiowym. Poprzedzona została ujawnieniem w toku rozprawy całokształtu okoliczności sprawy i stanowiła wynik rozważenia wszystkich jej okoliczności. Została też należycie – z uwzględnieniem wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego – argumentowana w uzasadnieniu. Nie doszło także do naruszenia wynikającej z art. 5 § 2 kpk reguły in dubio pro reo. Nie jest trafnym stanowisko interpretujące tę regułę jako konieczność wyboru spośród dwóch lub więcej wersji zdarzenia tej, która jest dla oskarżonego najbardziej korzystna. Zasada ta pozwala jedynie na rozstrzyganie na jego korzyść tych wątpliwości, których nie da się usunąć. Podkreślić jednak należy, że jeśli z materiału dowodowego wynikają różniące się od siebie wersje zdarzenia, to nie jest to równoznaczne z zaistnieniem „ nie dających się usunąć wątpliwości ”, o jakich mowa w art. 5 § 2 kpk. W takim bowiem przypadku sąd jest zobowiązany do dokonania ustaleń na podstawie swobodnej oceny dowodów i wyboru jednej z tych wersji. Jeżeli wyboru tego dokona na podstawie nie budzącej zastrzeżeń swobodnej oceny, a ustalenia te będą stanowcze, to nie może zachodzić obraza art. 5 § 2 kpk. Nie doszło do niej także w niniejszej sprawie, albowiem Sąd Rejonowy oparł się na wersji wynikającej z zeznań pokrzywdzonego, stanowisko swoje logicznie i przekonywująco argumentując. Nie było powodu, aby zdyskredytować je w zakresie, w jakim R. G. przedstawiał okoliczności powstania opisanych w akcie oskarżenia obrażeń, połączonych z zaborem pieniędzy, ani też, by wiązać je z osobą oskarżonego. Wersja pokrzywdzonego, lokująca zajście pomiędzy nim, a oskarżonym w klatce schodowej bloku, w którym mieszka, koreluje z zapisem utrwalonym przy pomocy zainstalowanego nieopodal urządzenia monitoringu. Zapis ten potwierdza ( skarżący w apelacji ustaleń tych nie neguje ), iż oskarżony podążał w bliskiej odległości za pokrzywdzonym w czasie, gdy ten zmierzał do swojego mieszkania, a następnie wszedł za nim do wspomnianej klatki i opuścił ją po upływie ok. 3 minut. Wersja oskarżonego te fakty pomija milczeniem – z niej zdaje się tylko wynikać, że oskarżony miał kontakt z pokrzywdzonym wyłącznie w pobliżu położonego nieopodal sklepu. Mało tego, opisując spotkanie z pokrzywdzonym, wprost ograniczał je wyłącznie do kontaktu pod sklepem, po którym każdy z nich miał rozejść się we własną stronę – cyt. „ (…) On poszedł w stronę bloku a ja do autobusu (…) ” ( k. 55 ). Oskarżony nie wyjaśnił ani powodów podążania za pokrzywdzonym, ani tego, dla jakich potrzeb wszedł za nim do klatki schodowej i przez ok. trzech minut jej nie opuszczał. Tymczasem owe trzy minuty to czas racjonalnie wpisujący się w wersję pokrzywdzonego i przystający do możliwości „ wykorzystania ” go dla pobicia R. G. i splądrowania jego ubrań w celu odnalezienia w nich pieniędzy. W tym stanie rzeczy oparcie ustaleń faktycznych o zeznania R. G., a nie o wyjaśnienia A. S., nie budzi zastrzeżeń sądu odwoławczego. Skoro zaś z niej wynikało, że oskarżony nie tylko zastosował wobec pokrzywdzonego przemoc, ale również jednocześnie dokonał zaboru gotówki na jego szkodę, to zakwalifikowanie tego zachowania jako występku rozboju, a nie jedynie pobicia, było uzasadnione. |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconego czynu względnie poprzez zakwalifikowanie zachowania oskarżonego w kategoriach występku z art. 158 § 1 kk i wymierzenie w związku z tym kary łagodniejszej oraz eliminację rozstrzygnięcia o obowiązku naprawienia szkody, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku na wypadek zaistnienia tzw. bezwzględnych przyczyn odwoławczych |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
- sąd I instancji poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne oraz w ich świetle zasadnie uznał, iż zachowanie oskarżonego wyczerpywało dyspozycję art. 280 § 1 kk, a w tej sytuacji brak było podstaw do korekt zaskarżonego wyroku w kierunku postulowanym przez skarżącego; - brak bezwzględnych przyczyn odwoławczych. |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.11. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
0.1w całości |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
opisano powyżej |
||||||||||||||||||||
0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.0.11. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
3. |
uwzględniając perspektywę długotrwałego pozbawienia oskarżonego wolności i wynikające stąd utrudnienia w zarobkowaniu, zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze |
|||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim
Data wytworzenia informacji: