Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 167/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 26 stycznia 2021 roku w sprawie II K 757/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzuty obrazy prawa materialnego i błędów w ustaleniach faktycznych oraz naruszenia prawa procesowego przez błędną ocenę dowodów, nieprzesłuchanie świadka J. K., odmówienie wiary oskarżonemu, zaniechanie przeprowadzenia opinii biegłych toksykologa i psychiatry, oparcie się tylko na jednym badaniu krwi, naruszenie art 5 § 2 kpk i w konsekwencji błędne przypisanie oskarżonemu przestępstwa mimo, że spożywał alkohol dopiero po wypadku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd słusznie odmówił wiary oskarżonemu i dokonał poprawnych ustaleń faktycznych przyjmując, że oskarżony nie spożywał alkoholu po kolizji w zakleszczonym samochodzie, a wypił go przed rozpoczęciem jazdy. Tym samym całkowicie chybione są zarzuty naruszenia prawa materialnego tj art. 178 a § 1 kk. Po tym, jak oskarżony spowodował kolizję z innym samochodem i będąc ranny i zakleszczony w pojeździe oczekiwał na przyjazd służb ratowniczych, ani przez chwilę nie pozostał sam i był nieustannie obserwowany, najpierw przez kierowcę samochodu, w który uderzył, tj. H. R., a postem przez M. K. i J. K.. Świadkowie ci wykluczyli, aby oskarżony spożywał wówczas alkohol, zresztą byłoby to zachowanie nielogiczne i absurdalne.

Co do wniosków o dopuszczenie dowodu z opinii psychiatry na okoliczność możliwości podjęcia się przez oskarżonego takiego nielogicznego zachowania pod wpływem stresu, to dowód ten był nieprzydatny, skoro trzech w/w naocznych świadków wykluczyło, aby oskarżony zakleszczony w rozbitym samochodzie alkohol spożywał. Poza tym apelant pomija, że oskarżony był badany przez dwóch biegłych psychiatrów, którzy odnosząc się do realiów przedmiotowej sprawy i okoliczności zarzuconego czynu nie stwierdzili u oskarżonego nie tylko choroby psychicznej, ale również żadnych zakłóceń czynności psychicznych mogących mieć wpływ na ocenę jego zachowania ( k. 43-44). Apelant nie podniósł żadnych zarzutów co do tej opinii.

Z tego samego powodu chybione są zarzuty co do nieprzeprowadzenia dowodu z opinii biegłego toksykologa - skoro wiadomo ( na podstawie zeznań w/w świadków), że oskarżony alkoholu po spowodowaniu kolizji nie spożywał, to stwierdzony w jego krwi poziom alkoholu musiał wynikać ze spożycia przed rozpoczęciem jazdy samochodem (jest to logiczne), zatem dowód z opinii biegłego toksykologa był w tej sprawie nieprzydatny.

Analogicznie co do faktu jednokrotnego pobrania krwi oskarżonego do badań - to uchybienie to nie miało wpływu na treść wyroku, albowiem na podstawie zeznań w/w świadków pewne jest, że oskarżony żadnego alkoholu po zderzeniu się pojazdów już nie spożywał. Pobranie tyko jednej próbki krwi spowodowane było agresywnym zachowaniem oskarżonego - trzeba było ją pobierać przymusowo ( k. 3, k.7), a że oskarżony miał poważne obrażenia, a zarazem był pobudzony i agresywny wobec personelu medycznego, nie pobierano już kolejnych próbek, bo skupiono się na ratowaniu życia i zdrowia wyjątkowo źle współpracującego z ratownikami pacjenta, którego musiano nawet przypiąć pasami do deski ratowniczej, tak rzucał się na osoby próbujące mu pomóc ( k. 2). Pobranie dwóch i więcej próbek krwi pozwala na określenie fazy eliminacji alkoholu z organizmu ( wchłanianie, równowaga, wydalanie), co może służyć ustaleniu ilości lub rodzaju spożytego alkoholu i czasu jego spożycia, ale w tej sprawie nie ma to o tyle znaczenia, że wiadomo, iż oskarżony cały alkohol spożył zanim jadąc jako kierujący samochodem po drodze publicznej spowodował kolizję. Badanie krwi na obecność alkoholu daje pewny wynik, z marginalnym możliwym błędem co do określenia stężenia w promilach, a że w tej sprawie wynik ten był wysoki ( 1,55 promila), to nie może być mowy o tym, aby fakt pobrania i zbadania jednej próbki krwi mógł mieć wpływ na wynik postępowania.

Co do odczytania zeznań świadka J. K., to skoro ustalono, że świadek przebywa za granicą ( k. 80), to Sąd miał podstawy do ujawnienia jego zeznań w trybie art. 391 § 1 kpk, co uczynił na rozprawie ( k. 96). Z zeznań tych wynika, że świadek nie zaobserwował, aby oskarżony spożywał alkohol wewnątrz rozbitego samochodu ( k. 18 v).

W sprawie nie zachodziły żadne nieusunięte wątpliwości, bo zostały one rozwiane w drodze rzetelnej oceny dowodów. To, że apelant się z tą oceną nie zgadza nie oznacza występowania sytuacji z art. 5 § 2 kpk, więc zarzuty z tym związane są chybione.

Wniosek

O uniewinnienie lub uchylenie wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, a zarzuty apelacji bezzasadne, co zostało powyżej omówione.

3.2.

Zarzut rażącej niewspółmierności kary poprzez jej surowość.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Argument, że kara jest surowa bo oskarżony „czynu nie popełnił” jest niedorzeczny, bo nie ma to związku z wymiarem kary, tylko z kwestią zawinienia i ustaleń faktycznych ( co było analizowane powyżej w ramach rozpoznawania pozostałych zarzutów apelacyjnych). Orzeczona kara jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości jego czynu. Oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w stanie upojenia alkoholowego ( 1,55 promila alkoholu we krwi), w mieście, na jednej z ulic przelotowych ( ulica (...) w R. będąca drogą krajową K 42), w godzinach dużego natężenia ruchu drogowego, nie panował nad pojazdem i spowodował poważną kolizję. Wymierzona mu kara i środek karny zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz świadczenie pieniężne jawią się wręcz jako łagodne.

Wniosek

Brak wniosku co do kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Brak wniosku co do kary.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok jest słuszny a apelacja bezzasadna, co zostało już omówione.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

W związku z bezzasadną apelacją na podstawie art. 636§ 1 kpk oskarżony ponosi wydatki postępowania odwoławczego, na które złożył się ryczałt za doręczenia w kwocie 20 zł oraz opłatę za drugą instancję.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok skazujący

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana