Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 94/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

R. S.

oskarżony o to, że w dniu 5 marca 2021 roku w R. sprowadził niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu osób, powodując zagrożenie epidemiologiczne i szerzenie się choroby zakaźnej, w ten sposób, że będąc hospitalizowanym w Szpitalu (...) w R. w związku z zakażeniem wirusem SARS-CoV-2 i wiedząc o tym zakażeniu i jego konsekwencjach, samowolnie opuścił Oddział Obserwacyjno-Zakaźny w/w placówki i udał się w nieznanym kierunku, tj. o czyn z art. 165§1 pkt 1 kk.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 2 marca 2021 roku R. S. na skutek ataku padaczki poalkoholowej został przetransportowany karetką pogotowia do Szpitala (...) w R.. Na oddziale SOR został poddany licznym badaniom a także pobrano od niego wymaz do badania w kierunku obecności wirusa SARS - CoV - 2, uzyskując wynik dodatni. W związku z dodatnim wynikiem testu w kierunku zakażenia w/w wirusem R. S., w tym samym dniu, został skierowany przez lekarza dyżurnego oddziału SOR na oddział Obserwacyjno- Zakaźny Szpitala (...) w R.. W trakcie pobytu na Oddziale Zakaźnym R. S. nie stwarzał problemów, był poddawany leczeniu, które przynosiło poprawę jego stanu zdrowia. Podczas porannego obchodu w dniu 5 marca 2021 roku oskarżony był jednak niespokojny, zgłaszał, że chce zostać wypisany ze szpitala. Został poinformowany, że zgodnie z obowiązującymi procedurami pacjent przebywa na oddziale zakaźnym przynajmniej 10 dni, po czym poddawany jest badaniu kontrolnemu w kierunku Sars-CoV-2. Dopiero po uzyskaniu negatywnego wyniku testu będzie mógł być wypisany ze szpitala, nie ma możliwości opuszczenia placówki na własne żądanie. O konieczności pozostania w szpitalu był informowany zarówno przez lekarza jak i pielęgniarki.

W dniu 5 marca 2021 roku około godziny 13:00, korzystając z nieuwagi personelu medycznego, który wykonywał czynności w innych salach, R. S. ubrany w znajdującą się w pokoju jego własną odzież samowolnie opuścił oddział zakaźny szpitala. Wyszedł przez drzwi ewakuacyjne, które na czas pandemii pozostawały niezamknięte. Ucieczkę R. S. zaobserwowała sprzątaczka, która niezwłocznie poinformowała o tym personel medyczny. Oskarżony opuszczając oddział powiedział jej, że idzie do banku. O samowolnym opuszczeniu placówki natychmiast powiadomiono policję.

R. S. wiedział, że jest zarażony wirusem Sars-CoV-2 i że ma do czynienia z niebezpiecznym i zakaźnym wirusem, szczególnie, że podczas jego pobytu w szpitalu pacjent, z którym przebywał na sali zmarł. Po opuszczeniu szpitala wpadł w ciąg alkoholowy. Bywał w różnych miejscach publicznych, w tym w parkach. Nie wracał wówczas do ośrodka dla bezdomnych.

R. S. został zatrzymany przez policję następnego dnia, tj.6 marca 2021 roku o godz.12.40 i został przekazany do dyspozycji pogotowia ratunkowego.

R. S. jako pacjent z pozytywnym wynikiem na obecność wirusa SARS-CoV-2, dopuszczając się samowolnego opuszczenia Oddziału Obserwacyjno - Zakaźnego Szpitala (...) w R., sprowadził niebezpieczeństwo dla zdrowia i życia wielu osób poprzez spowodowanie zagrożenia epidemiologicznego i szerzenia choroby zakaźnej. Po stwierdzeniu pozytywnego wyniku testu, oskarżony winien pozostawać w izolacji na oddziale obserwacyjno – zakaźnym i nie wolno było mu opuścić szpitala.

R. S. jest osobą bezdomną, przebywającą w Ośrodku dla Bezdomnych. Nie był dotychczas karany.

zeznania:

T. K.

A. K. (1)

W. D.

dokumentacja medyczna

wyjaśnienia R.

S.

opinia biegłego

dane osoboznawcze

karta karna

3

20v

22v

17

35

26-27

35

51

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Sąd oparł ustalenia faktyczne na relacjach osób z personelu medycznego szpitala: T. K., A. K. (2) oraz W. D.. Sąd uznał zeznania tych świadków za przekonywujące i wiarygodne. Znajdują one potwierdzenie w zapisach wynikających z załączonej do akt dokumentacji medycznej R. S. i zdaniem Sądu nie ma żadnych podstaw do kwestionowania ich prawdziwości.

W przeciwieństwie do relacji świadków, wyjaśnieniom oskarżonego w odniesieniu do okoliczności dotyczących pobytu w szpitalu i oddalenia się z placówki, należało odmówić przymiotu wiarygodności i uznać, że stanowią w tym zakresie przyjętą linię obrony. Oskarżony wskazał, że był hospitalizowany łącznie 10 dni, przy czym przez około 7-8 dni na oddziale zakaźnym, a następnie został przeniesiony na oddział „pochorobowy” gdzie miał przebywać dwa dni. Na tym oddziale R. S. miał uzyskać zgodę lekarza na opuszczenie szpitala na własne życzenie. Wbrew twierdzeniem oskarżonego z relacji świadków oraz dokumentacji medycznej Szpitala (...) w R., wynika bezsprzecznie, że oskarżony przebywał w szpitalu przez okres jedynie 3 dni, a nadto poza pobytem na SOR przez cały okres hospitalizacji był umieszczony na Oddziale Obserwacyjno - Zakaźnym, z którego nie wolno było mu się oddalać, o czym wielokrotnie był informowany. Nikt z personelu nie wyraził R. S. zgody na opuszczenie placówki, byłoby to całkowicie sprzeczne zobowiązującymi procedurami w odniesieniu do pacjentów zarażonych wirusem SARS-Cov-2.

Jednocześnie Sąd uznał za prawdziwe wyjaśnienia oskarżonego odnośnie świadomości zakażenia, niebezpieczeństwa i wysokiego stopnia zakaźności wirusa SARS-CoV-2 oraz jego relacji odnośnie tego, gdzie przebywał po opuszczeniu szpitala.

Oskarżony szczerze przyznał, że po wyjściu ze szpitala wpadł z cug alkoholowy i przebywał w różnych miejscach publicznych, między innymi w parkach.

Za niebudzącą wątpliwości Sąd uznał opinię biegłego sądowego odnośnie zagrożenia epidemiologicznego jakie wywołał R. S.. Opinia ta jest jasna, bezsprzeczna i spójna.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia

z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna

skazania

zgodna z zarzutem

3.2. Podstawa prawna skazania niezgodna z zarzutem

1

R. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał za udowodnione sprawstwo oskarżonego w zakresie realizacji znamion przestępstwa z art. 165 § 1 pkt 1 kk. Przez zagrożenie epidemiologiczne należy rozumieć zagrożenie epidemiczne w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, a więc zaistnienie na danym obszarze warunków lub przesłanek wskazujących na ryzyko wystąpienia epidemii. Z zagrożeniem epidemicznym mamy do czynienia w sytuacji gdy istnieją warunki do ziszczenia się niebezpieczeństwa szerzenia się choroby zakaźnej, której zasięg i skala trudne są do oszacowania z góry, przy czym niebezpieczeństwo to jest realne, a nie jedynie potencjalne. Epidemią w rozumieniu ustawowym – zgodnie z art.2 punkt 9 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. 2008 Nr 234 poz. 1570 ze zmianami) jest zaś wystąpienie na danym obszarze zakażeń lub zachorowań na chorobę zakaźną w liczbie wyraźnie większej niż we wcześniejszym okresie albo wystąpienie zakażeń lub chorób zakaźnych dotychczas niewystępujących. Brak symptomów epidemii bądź choroby zakaźnej będzie eliminowało realizację znamion czynu z przepisu art. 165 § 1 pkt 1 kk ( tak : wyrok SA w Rzeszowie z 17.12.1992 r., II AKz 116/92, wyrok SA w Lublinie z 14.3.2005 r., II AKa 51/05).

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 27 lutego 2020 roku w sprawie zakażenia koronawirusem SARS-CoV-2 (Dz.U. z 2020 r. poz. 325) przepisami o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi zostało objęte zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2. Na podstawie § 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia z 20 marca 2020 roku w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. z 2020 r. poz. 491 ze zm.) w okresie od 20 marca 2020 roku do odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej został ogłoszony stan epidemii w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2, obowiązujący po dziś dzień.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, że R. S. swoim nieodpowiedzialnym zachowaniem sprowadził niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu osób poprzez spowodowanie zagrożenia epidemiologicznego i szerzenie choroby zakaźnej wywołanej wirusem SARS- CoV-2. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony miał pełną świadomość tego, iż jest zakażony w/w wirusem, co zostało potwierdzone dodatnim wynikiem testu PCR oraz świadomość i wiedzę o zagrożeniu związanym z rozprzestrzenianiem się tegoż wirusa a także niebezpieczeństwa związanego z przebiegiem choroby. Mimo to samowolnie opuścił szpital, w którym był izolowany, choć personel medyczny informował go, że nie może opuścić placówki. Będąc zarażonym wirusem SARS-CoV-2 oskarżony swobodnie przemieszczał się w przestrzeni publicznej, na co sam wskazuje w swoich wyjaśnieniach. Wszystkie osoby, z którymi w tym czasie miał kontakt zostały realnie narażone na zakażenie wirusem SARS-Cov-2, jak również inne osoby, które mogły zarazić się wirusem przez kontakt z patogenami pozostawionymi przez niego na przedmiotach, których dotykał lub na które wydalał wydzieliny z układu oddechowego tj. kichał czy kasłał. Pamiętać należy, że choroba wywołana wirusem SARS CoV-2 jest chorobą wysoce zakaźną, co jest wiedzą powszechną, także i oskarżony miał tego pełną świadomość. Zakażenie wirusem SARS - CoV-2 następuje drogą kropelkową tj. drogami oddechowymi, poprzez spojówki i błony śluzowe. Zarażenie występuje wówczas w czasie bezpośredniej bliskości osoby zarażonej z innymi osobami, na przykład w czasie rozmowy, oddychania, kichania lub kaszlu w bliskości tych osób. Zakażenie może nastąpić również w wyniku kontaktu osoby zdrowej z drobinkami wydzielin z dróg oddechowych wydalonych przez osobę zarażoną, a następnie osadzonych na przedmiotach na które drobiny te zarażony wydalił lub przeniósł.

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1

2, 3

Na niekorzyść oskarżonego poczytano fakt samowolnego opuszczenia szpitala mimo powszechnie panującej wiedzy, wynikającej choćby z przekazów medialnych o konieczności pozostawania w izolacji w przypadku zakażenia cowidem (wirusem SARS – CoV-2).

Na korzyść Sąd uwzględnił dotychczasową niekaralność oskarżonego oraz fakt szczerego przyznania się, że po opuszczeniu szpitala, oskarżony wpadł w cug alkoholowy i przebywał w różnych miejscach w sferze publicznej.

Czyn przypisany oskarżonemu zarzucany jest karą pozbawienia wolności w wymiarze od 6 miesięcy do 8 lat.

W ocenie Sądu wymierzona kara w dolnej granicy ustawowego zagrożenia (6 miesięcy) jest karą współmierną do stopnia winy oskarżonego, wagi czynu i stopnia jego społecznej szkodliwości. Jednocześnie Sąd zastosował wobec oskarżonego instytucję warunkowego zawieszenia wykonania tej kary uznając, że jego dotychczasowy sposób życia wskazuje, iż będzie przestrzegał porządku prawnego i nie popełni w przyszłości przestępstwa. Okres próby ustalono na jeden rok jako wystarczający dla spełnienia celów kary. W tym czasie oskarżony został zobowiązany jedynie do informowania sądu o przebiegu okresu próby.

Sąd nie orzekł wobec oskarżonego kary grzywny, ponieważ nie byłoby to celowe. Oskarżony jest osobą bezdomną i nie pracującą.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

4.

Na podstawie § 17 ust. 1 pkt. 2, , ust. 2 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2019r. poz. 18) zasądzono zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

7. KOSZTY PROCESU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Zgodnie z art.624§1kk i art.17 ust 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych- Dz.U. z 1983r. Nr 49, poz.223 z późniejszymi zmianami Sąd zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych i przejął je na rachunek Skarbu Państwa uznając, że uiszczenie ich byłoby dla niego zbyt uciążliwe ze względu na trudną sytuację materialną. R. S. jest osobą bezdomną i nigdzie nie pracującą.

8. PODPIS