Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2016 roku

Sąd Rejonowy w Rawie Mazowieckiej, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:	SSR Jarosław Janeczek
Protokolant:	Monika Adamczyk

po rozpoznaniu w dniu 20 października 2016 roku w Rawie Mazowieckiej

na rozprawie

sprawy z powództwa

T. G.

przeciwko

S. G.

o zapłatę

1)  zasądza od S. G. na rzecz T. G. kwotę 252,39 zł (dwieście pięćdziesiąt dwa złote i trzydzieści dziewięć groszy);

2)  oddala powództwo w pozostałej części.

SSR Jarosław Janeczek

Sygn. akt I C 445/16

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym do Sądu 25 stycznia 2016 roku T. G. domagała się zasądzenia od S. G.: kwoty 500 zł miesięcznie tytułem zaspokajania się do potrzeb związanych z utrzymaniem wspólnego domu, płatnych do rąk powódki z góry do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki oraz zasądzenia kwoty 4000 zł w związku z nieprzyczynieniem się do utrzymywania wspólnego domu przez ostatnich osiem miesięcy.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że strony nie są już małżeństwem, ale mieszkają we wspólnym domu w R., przy ulicy (...). Koszty utrzymania tego domu, w tym opał, światło, gaz, TV, wywóz śmieci , podatki, środki czystości oraz nakład pracy powódki w utrzymaniu domu wynoszą około 1350 zł miesięcznie. Koszty te w całości pokrywane są przez powódkę. Pozwany przez od około 8 miesięcy nie łoży na pokrycie żadnych kosztów.

Pozwany S. G. wniósł o oddalenie powództwa. Przyznał, że jest współwłaścicielem nieruchomości w R. przy ulicy (...), ale wskazał, że rachunki winny być płacone przez większą liczbę osób, bo na nieruchomości zamieszkuje również córka stron oraz ich wnuczka. Nadto wskazał, że w lipcu 2015 roku czynił nakłady na nieruchomość w postaci remontu balkonu, które nie zostały rozliczone.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. G. i S. G. byli małżeństwem od 29 kwietnia 1978 roku.

(dowód: kopia wyroku – k. 14)

Dorobkiem T. G. i S. G. nabytym w trakcie małżeństwa jest nieruchomość położona w R. przy ulicy (...), wspólnie zamieszkiwana przez strony.

(dowód: kopia decyzji – k. 35, odpis księgi wieczystej – k. 43, przesłuchanie świadka A. S. (1))

Już w trakcie 2015 roku strony nie prowadziły wspólnej gospodarki finansowej. Niektóre opłaty związane z nieruchomością czyniła T. G. oraz zamieszkująca ze stronami córka – A. S. (2).

(dowód: rachunki i pokwitowania – k. 5-11, przesłuchanie świadka A. S. (2))

W 2015 roku razem ze stronami zamieszkiwała na nieruchomości córka stron oraz ich wnuczka.

(dowód: przesłuchanie świadka A. S. (2))

W 2015 roku, jeszcze przez rozwodem S. G. rozpoczął remont balkonów znajdujących się na nieruchomości przy ulicy (...) w R.. Środki na remont opłacał z emerytury.

(dowód: przesłuchanie świadka A. S. (2))

Wyrokiem z dnia 3 listopada 2015 roku małżeństwo T. G. i S. G. zostało rozwiązane przez rozwód. W wyroku orzeczono również o oso9sbie korzystania ze wspólnego mieszkania stron przy ulicy (...) w R.. Wyrok uprawomocnił się w dniu 25 listopada 2015 roku i od tego dnia ustała wspólność majątkowa małżeńska stron.

(dowód: kopia wyroku – k. 14)

Między 25 listopada 2015 roku a 15 grudnia 2015 roku T. G. opłaciła następujące rachunki związane z nieruchomością w R., przy ulicy (...): fakturę za wodę wartości 115,68 zł; podatek od nieruchomości w kwocie 112 zł oraz opłatę za prąd w kwocie 277,11 zł.

(dowód: rachunki i pokwitowania – k. 6, 9 i 11)

Po 15 grudnia 2015 roku T. G. również dokonywała zakupów i opłat związanych z nieruchomością wspólną. W drugiej połowie roku 2016 roku opłaty za nieruchomość czynił również S. G.. Generalnie zaczął on opłacać ¼ rachunków.

(dowód: rachunki i pokwitowania – k. 4 i k. 36-40, k. 47 oraz przesłuchanie świadka A. S. (2))

Źródłem dochodu T. G. było i jest świadczenie przedemerytalne. Z tych pieniędzy pokrywała ona należności związane z nieruchomością wspólną.

(dowód: kopia decyzji – k. 3)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne w niewielkiej części.

Na początku należy wskazać iż przedmiotem rozstrzygania Sądu, zgodnie z art. 321 §1 k.p.c., było roszczenie zgłoszone pierwotnie: zasądzenie kwoty 500 zł miesięcznie tytułem zaspokajania się do potrzeb związanych z utrzymaniem wspólnego domu, płatnych do rąk powódki z góry do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku zwłoki oraz zasądzenia kwoty 4000 zł w związku z nieprzyczynieniem się do utrzymywania wspólnego domu przez ostatnich osiem miesięcy (przy czym w tym wypadku jako datę końcową roszczenia Sąd przyjął dzień 15 grudnia 2015 roku [data sporządzenia pozwu] a datę początkową 15 kwietnia 2015 roku [8 miesięcy przed sporządzeniem pozwu].

Za nieskuteczne Sąd uznał zgłoszoną do protokołu ustną zmianę powództwa polegającą na wskazaniu iż kwota dochodzona pozwem obejmuje okres do dna dnia rozprawy (20 października 2016 roku).

Zgodnie z art. 193 §2 ¹ k.p.c. zmiana powództwa może być dokonana jedynie w piśmie procesowym.

Przez zmianę powództwa należy rozumieć również zmiana podstawy faktycznej żądania polegają na uzasadnieniu tego samego żądania innymi okolicznościami faktycznymi, w tym wypadku dłuższym okresem jaki obejmuje żądanie.

W ocenie Sąd w pozwie zgłoszono faktycznie dwa roszczenia.

Pierwsze z nich to żądanie by pozwany płacił na rzecz powódki kwotę 500 zł miesięcznie tytułem zaspokajania się do potrzeb związanych z utrzymaniem wspólnego domu.

Sąd nie znalazł podstaw prawnych od uwzględnienia takiego żądania.

Dopóki strony był małżeństwem podstawą takiego żądania mógł być art. 27 k.r. i o. Jednakże z chwilą uprawomocnienia się rozwodu obowiązek przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny wygasa (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 lipca 2011 roku, III CZP 39/11).

Po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomość wspólna staje się nieruchomością wspólną na zasadach współwłasności do której stosuje się uregulowania art. 195 k.c. i następne. Również żaden z przepisów o współwłasności nie daje podstaw do żądania periodycznej zapłaty od jednego ze współwłaścicieli nieruchomości na rzecz innego współwłaściciela kwot pieniężnych związanych z utrzymaniem nieruchomości.

Dlatego też Sąd oddalił powództwo o zapłatę kwoty 500 zł miesięcznie od pozwanego na rzecz powódki tytułem zaspokajania się do potrzeb związanych z utrzymaniem wspólnego domu.

Drugie roszczenie obejmowało zasądzenie kwoty 4000 zł w związku z nieprzyczynieniem się do utrzymywania wspólnego domu przez ostatnich osiem miesięcy (przy czym w tym wypadku jako datę końcową roszczenia Sąd przyjął dzień 15 grudnia 2015 roku [data sporządzenia pozwu] a datę początkową 15 kwietnia 2015 roku [8 miesięcy przed sporządzeniem pozwu].

Przez większość wskazanego okresu strony łączyła wspólność majątkowa małżeńska, która ustała 25 listopada 2015 roku.

Wszystkie należności związane z nieruchomością wspólną w tym okresie nawet jak były płacone przez powódkę to i tak był płacone z środków należących do wspólności majątkowej małżeńskiej (art. 31 k.r. i o.), a więc z śródków faktycznie wspólnych.

Tym samym w ocenie Sądu w niniejszym postępowania brak podstaw prawnych do dokonywania rozliczeń z tego tytułu między byłymi małżonkami.

Natomiast Sąd uznał za usprawiedliwione żądanie powódki rozliczenia nakładów na nieruchomość wspólną z okresu od 26 listopada 2015 roku do 15 grudnia 2015 roku.

W tym okresie nieruchomość położona w R. przy ulicy (...), na skutek rozwodu, stała się współwłasnością stron na zasadach ogólnych w równych udziałach.

Zgodnie z art. 207 k.c. pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Ustalenia faktyczne wskazują że powódka pokryła we wspomnianym okresie 3 rachunki które winny ulec rozliczeniu między współwłaścicieli nieruchomości: fakturę za wodę wartości 115,68 zł; podatek od nieruchomości w kwocie 112 zł oraz opłatę za prąd w kwocie 277,11 zł.

Nie może budzić wątpliwości, iż ciężarem publiczno prawnym związanym z nieruchomością jest podatek od nieruchomości.

Nieco inny charakter mają rachunki za wodę i prąd. Są to opłaty związane z korzystaniem z określonych mediów. Z uwagi jednak na to że pozwany korzystał z nieruchomości w tym okresie, a więc korzystał również z wody i elektryczności Sąd uznał iż również te opłaty związane z korzystaniem z nieruchomości winny ulec rozliczeniu na podstawie wskazanego przepisu.

Łączne wydatki powódki o których mowa wyżej wyniosły 504,79 zł i w związku z tym Sąd zasądził na jej rzecz połowę tej kwoty, to jest 252,39 zł.

W pozostałej części Sąd powództwo oddalił jako niezasadne.

Sąd nie brał pod uwagę wydatków na nieruchomość po dniu 15 grudnia 2015 roku jako że nie były one objęte powództwem.

Mogą one być co najwyżej podstawa rozliczeń w ewentualnym kolejnym procesie o ile odpowiednie roszczenie zostanie zgłoszone w odpowiedniej formie.

© JJ, 2016-11-13

SSR Jarosław Janeczek

Uwagi:

1.  uwaga pierwsza

2.  plan uzasadnienia: