Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 15 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Ławniczak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 czerwca 2018 roku w Ł.

sprawy z powództwa (...) S.A. w Ł.

przeciwko P. T.

o zapłatę

zasądza od pozwanego P. T. na rzecz powoda (...) S.A. w Ł. kwotę 366,55 zł. (trzysta sześćdziesiąt sześć złotych pięćdziesiąt pięć groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 czerwca 2017 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 120 zł. (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 2473/17

UZASADNIENIE

W dniu 29 czerwca 2017 roku powód (...) Spółka Akcyjna w Ł., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanemu P. T. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 366,55 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty, a także wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu powód podniósł, że opisana pozwem wierzytelność powstała w związku ze świadczeniem na rzecz pozwanego ochrony ubezpieczeniowej w oparciu o polisę nr (...). Pozwany nie zapłacił składki za ubezpieczenie w kwocie 296 zł wymagalnej w dniu 30 lipca 2014 roku, nie powiadomił również ubezpieczyciela o sprzedaży pojazdu.

(pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 2-5)

W dniu 28 lipca 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną wierzytelność wraz z kosztami procesu.

Nakaz ten pozwany zaskarżył sprzeciwem, w treści którego podniósł, iż w dniu 28 lipca 2014 roku sprzedał pojazd i wypowiedział umowę ubezpieczenia.

Postanowieniem z dnia 6 września 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi.

(nakaz zapłaty k. 5v., sprzeciw k. 7, postanowienie k. 9v.)

W toku dalszego postępowania stanowiska procesowe stron nie uległy zmianie. (pozew na urzędowym formularzu k. 13-14v., pismo procesowe powoda k. 28-28v.)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwanego P. T., jako ubezpieczającego i właściciela pojazdu, łączyła z powodem umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdu marki V. (...) o nr rej. (...). Umowa, o której mowa, była zawarta na okres od dnia 31 stycznia 2014 roku do dnia 30 stycznia 2015 roku i potwierdzona wystawieniem polisy nr (...). Składka za ubezpieczenie została w umowie oznaczona na kwotę 592 zł, a jej płatność rozłożona na dwie raty po 296 zł każda, z których pierwsza podlegała uiszczeniu w dniu 30 stycznia 2014 roku, zaś druga w dniu 30 lipca 2014 roku.

(polisa k. 17-17v., oferta k. 18v., okoliczności bezsporne)

W okresie obowiązywania przedmiotowej polisy, w dniu 28 lipca 2014 roku, powód sprzedał przedmiotowy samochód J. S..

(umowa sprzedaży k. 16, okoliczności bezsporne)

W dniu 28 lipca 2014 roku powód otrzymał od pozwanego wiadomość e-mail, wraz z załącznikiem zawierającym oświadczenie o wypowiedzeniu umowy w trybie art. 28 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, ubezpieczeniowym funduszu gwarancyjnym i polskim biurze ubezpieczycieli komunikacyjnych. W treści powyższej wiadomości brak było informacji o sprzedaży pojazdu. W związku z powyższym, nie mając wiedzy w zakresie tego, że powód sprzedał pojazd, powód w wiadomości e-mail z dnia 30 lipca 2014 roku wskazał, że przedmiotowa polisa ulegnie rozwiązaniu z ostatnim dniem, na jaki została zawarta, tj. z dniem 30 stycznia 2015 roku.

(oświadczenie o wypowiedzeniu k. 7v., wydruk z korespondencji e-mail k. 8, okoliczności bezsporne)

Pismem z dnia 21 października 2016 roku pozwany został wezwany do zapłaty kwoty 296 zł tytułem składki za ubezpieczenie wraz z odsetkami w kwocie 56,30 zł.

(wezwanie do zapłaty k. 15)

Do dnia wyrokowania pozwany nie zapłacił kwoty dochodzonej przedmiotowym powództwem.

(okoliczność bezsporna)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił bądź jako bezsporny, bądź w oparciu o dowody z powołanych dokumentów, których prawdziwości ani rzetelności sporządzenia nie kwestionowała żadna ze stron procesu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne w całości i podlega uwzględnieniu.

Powód wykazał swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonymi do pozwu dokumentami, a pozwany, choć w treści sprzeciwu kwestionował zasadność roszczenia powoda podnosząc, że poinformował ubezpieczyciela o fakcie sprzedaży pojazdu, to jednak nie przedstawił żadnych dowodów na poparcie swoich słów (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.). Do akt sprawy złożono bowiem wyłącznie wydruk z korespondencji e-mail wraz z oświadczeniem o wypowiedzeniu umowy, z treści których wynika, iż pozwany przesłał powodowi wyłącznie oświadczenie o wypowiedzeniu umowy złożone w trybie art. 28 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, a więc oświadczenie, które nie mogło odnieść skutku prawnego (z chwilą sprzedaży pojazdu uprawnienie do wypowiedzenia umowy przeszło na nabywcę, a więc pozwany nie był legitymowany do złożenia oświadczenia w powyższym zakresie) i w żaden sposób nie zwalniało pozwanego od zapłaty drugiej raty składki ubezpieczeniowej. W konsekwencji, pomimo faktu sprzedaży przez pozwanego samochodu marki V., co skutkowało przejściem na nabywcę praw i obowiązków wynikających z zawartej przez strony umowy, w tym odpowiedzialności za zapłatę składki należnej za okres od dnia, w którym nastąpiło przeniesienie na niego prawa własności pojazdu, pozwany ponosił solidarną odpowiedzialność z posiadaczem pojazdu, na którego przeniesiono prawo własności pojazdu, za zapłatę składki należnej zakładowi ubezpieczeń za okres od dnia przeniesienia prawa własności do dnia powiadomienia przez niego zakładu ubezpieczeń o fakcie sprzedaży pojazdu (art. 32 ust. 4 ustawy).

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 366,55 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 czerwca 2017 roku do dnia zapłaty, co było zgodne z przepisami art. 359 k.c., art. 481 § 1 i 2 k.c. i w całości zgodne z żądaniem powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c. Na koszty procesu poniesione przez powoda w przedmiotowej sprawie w łącznej wysokości 120 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu 30 zł oraz koszty zastępstwa procesowego w stawce minimalnej – 90 zł.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji.