Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi VIII Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SR Anna Bielecka-Gąszcz

Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Zuchora

po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2018 roku w Łodzi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Spółki (...) w W.

przeciwko A. Ł.

o zapłatę 426,78 zł

1)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 426,78 zł (czterysta dwadzieścia sześć złotych i siedemdziesiąt osiem groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 4 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty;

2)  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 167 zł (sto sześćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt VIII C 700/17

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2016 roku powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka (...) w W., reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wytoczył przeciwko pozwanemu A. Ł. w elektronicznym postępowaniu upominawczym powództwo o zapłatę kwoty 426,78 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów sądowych w kwocie 30 zł oraz kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 90 zł.

W uzasadnieniu powód podniósł, że strona pozwana zawarła z pierwotnym wierzycielem (...) S.A. umowę o świadczenie usług w zakresie dostarczenia programów telewizyjnych. Pozwany nie wykonał zobowiązań wynikających z umowy, regulaminu świadczenia usług oraz regulaminu promocji. Ponadto powód wskazał, że przedmiotową wierzytelność nabył od pierwotnego wierzyciela w drodze umowy cesji. (pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym k. 2-4)

W dniu 10 listopada 2016 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie wydał w przedmiotowej sprawie nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, którym zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną wierzytelność wraz z kosztami procesu.

Nakaz ten pozwany zaskarżył sprzeciwem w całości, podnosząc, iż nie miał możliwości skorzystania z sygnału telewizyjnego dostarczanego przez operatora.

Postanowieniem z dnia 26 stycznia 2017 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości oraz przekazał rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi. (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 4v, sprzeciw k. 5, postanowienie k. 7v)

W toku dalszego postępowania stanowiska procesowe stron nie uległy zmianie. (pozew k. 12-15, sprzeciw k. 54-55v, pismo procesowe powoda k. 58-60, k. 88, k. 107-108, protokół rozprawy k. 93-94, k. 115)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Pozwany A. Ł. w dniu 7 lipca 2011 roku zawarł z pierwotnym wierzycielem (...) Spółką Akcyjną z siedziba w W. umowę abonencką nr (...) o świadczenie pakietu usług polegającego na dostarczaniu programów telewizyjnych. Stosownie do postanowień umowy pierwotny wierzyciel zobowiązał się świadczyć wybrane przez pozwanego usługi, zaś pozwany obowiązany był do terminowego uiszczania w okresach rozliczeniowych należności. Umowa została zawarta na okres podstawowy 36 miesięcy, a ulga udzielona pozwanemu wyniosła 1.328,50 zł. Opłata abonamentowa w okresie promocyjnym wynosiła 39,90 zł, a po upływie tego okresu – 79,90 zł.

W dniu 3 kwietnia 2013 roku pozwany zawarł z pierwotnym wierzycielem drugą umowę abonencką nr (...), tym razem na okres 24 miesięcy. Miesięczne opłaty obciążające pozwanego (zarówno w okresie promocji, jak również w późniejszym czasie) ustalono w umowie na kwotę 69,90 zł (w tym 10 zł z tytułu usługi (...)), przyznana pozwanemu ulga wyniosła zaś 1.500 zł. W ramach drugiej umowy pozwany wykupił pakiet „familijny max hd”, pakiet „film hd” oraz usługę (...), która pozwalała na odbieranie dostarczanego przez operatora sygnału telewizyjnego na drugim odbiorniku. W umowie znalazł się ponadto zapis, że w przypadku jednostronnego rozwiązania umowy zawartej na czas określony (okresu podstawowego lub dodatkowego) przez abonenta lub przez operatora z winy abonenta, przed upływem tego okresu, abonent będzie zobowiązany do zapłaty kary umownej w wysokości nieprzekraczającej przyznanej abonentowi w związku z zawarciem umowy ulgi, pomniejszonej o jej proporcjonalną wartość za okres od dnia zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania. Integralną część przedmiotowej umowy stanowiły m.in. regulamin świadczenia usług, cennik oraz promocyjne warunki umowy (część szczegółowa i ogólna). Zgodnie z postanowieniami regulaminu, opłaty abonamentowe podlegały uiszczeniu z góry, z częstotliwością odpowiadającą okresom rozliczeniowym, rozpoczynającym się z dniem zawarcia umowy. Termin płatności opłaty abonamentowej upływał w pierwszym dniu okresu rozliczeniowego, który na gruncie przedmiotowej umowy oznaczono na 5-ty dzień każdego miesiąca. Na pisemne żądanie abonenta operator wystawiał fakturę VAT. Przy zawarciu umowy z dnia 3 kwietnia 2013 roku pozwany oświadczył, że otrzymał, zapoznał się i akceptuje dokumenty stanowiące jej integralną część, a ponadto, że został poinformowany o właściwościach i przeznaczeniu udostępnionego mu dekodera.

W skróconej instrukcji obsługi usługi (...) wskazano, że dekoder dodatkowy wymaga dokonania okresowej aktywacji przez użytkownika za pomocą karty z dekodera podstawowego. Aby dokonać aktywacji należało w dowolnym momencie wyjąć kartę z dekodera podstawowego oraz z dekodera dodatkowego, następnie włożyć kartę z dekodera podstawowego do dekodera dodatkowego i poczekać, aż dekoder dodatkowy potwierdzi odblokowanie sygnału, po czym włożyć obie karty do właściwych dekoderów. (umowa z dnia 7 lipca 2011 roku wraz z promocyjnymi warunkami umowy k. 16-21, umowa z dnia 3 kwietnia 2013 roku wraz z promocyjnym warunkami umowy k. 61-64, k. 68-73, protokół odbioru dekodera dodatkowego k. 65, skrócona instrukcja obsługi usługi (...) k. 67, regulamin świadczenia usług k. 74-81)

Pierwotny wierzyciel dostarczył sygnał telewizyjny do lokalu pozwanego, aktywował również usługę (...), która jednak wymagała dodatkowej aktywacji przez użytkownika, przeprowadzonej zgodnie z instrukcją. Pozwany nie wykonał aktywacji, o której mowa wyżej, w wyniku czego niemożliwe było korzystanie z usług operatora na drugim odbiorniku. Poinstruowany o sposobie dokonania aktywacji pozwany oświadczył, że nie potrafi jej dokonać. Wobec niemożności skorzystania z usługi (...) pozwany zaprzestał regulowania opłat abonamentowych, a w korespondencji e-mail z pierwotnym wierzycielem oświadczył, że traktuje umowę za rozwiązaną. (wydruk z korespondencji e-mail k. 96-106, okoliczności bezsporne)

Za okres od lipca do września 2014 roku łączna suma opłat abonamentowych obciążających pozwanego wyniosła 209,70 zł (3 x 69,90 zł). Pismem z dnia 14 stycznia 2015 roku pierwotny wierzyciel rozwiązał ze skutkiem natychmiastowym umowę z dnia 3 kwietnia 2013 roku z uwagi na nieuiszczanie przez pozwanego opłat abonamentowych. Jednocześnie pierwotny wierzyciel wystawił na pozwanego notę obciążeniową nr (...) opiewającą na kwotę 166,44 zł tytułem kary za rozwiązanie umowy w okresie podstawowym. Termin płatności oznaczono w nocie na dzień 4 lutego 2015 roku. (nota obciążeniowa k. 22, rozwiązanie umowy k. 109-110, okoliczności bezsporne)

W dniu 14 grudnia 2015 roku (...) Spółka Akcyjna w W. zawarła z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością Spółką (...) w W. umowę o przelew wierzytelności m.in. wobec dłużnika A. Ł.. W częściowym wykazie wierzytelności do umowy przelewu wierzytelności z dnia 14 grudnia 2015 roku wskazano, że wysokość zobowiązania dłużnika wynosi 376,14 zł, na które to zobowiązanie składają się: kwota oznaczona w nocie obciążeniowej z dnia 14 stycznia 2015 roku 166,44 zł), opłaty za „pakiet familijny max hd” za okres lipiec-wrzesień 2014 roku w łącznej kwocie 149,70 zł, opłaty za „pakiet film hd” za w/w okres w łącznej kwocie 30 zł oraz opłaty za usługę (...) za w/w okres w łącznej kwocie 30 zł. (umowa przelewu wierzytelności k. 23-25, częściowy wykaz wierzytelności k. 26, oświadczenie k. 27v, okoliczności bezsporne)

Odsetki ustawowe (a począwszy od dnia 1 stycznia 2016 roku odsetki ustawowe za opóźnienie): od opłat abonamentowych za lipiec 2014 roku liczone za okres od dnia 6 lipca 2014 roku do dnia 3 sierpnia 2016 roku wyniosły 12,01 zł; od opłat abonamentowych za sierpień 2014 roku liczone za okres od dnia 6 sierpnia 2014 roku do dnia 3 sierpnia 2016 roku wyniosły 11,24 zł; od opłat abonamentowych za wrzesień 2014 roku liczone za okres od dnia 6 września 2014 roku do dnia 3 sierpnia 2016 roku wyniosły 10,47 zł; od kary naliczonej za rozwiązanie umowy w okresie podstawowym liczone za okres od dnia 5 lutego 2015 roku do dnia 3 sierpnia 2016 roku wyniosły 16,92 zł. (okoliczności bezsporne)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, które nie były kwestionowane przez strony.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo było zasadne i zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Powód wykazał swoje roszczenie w stosunku do pozwanego załączonymi do pozwu dokumentami, a pozwany, choć w treści sprzeciwu zaskarżył wydany w sprawie nakaz zapłaty w całości, podnosząc, iż nie miał możliwości korzystania z wydanego mu dekodera, to jednak nie udowodnił (art. 6 k.c., art. 232 k.p.c.), iż brak możliwości skorzystania z dekodera nastąpił z winy operatora, nie wykazał również, aby pierwotny wierzyciel uchybił obowiązkowi przekazania mu instrukcji dotyczącej aktywacji usługi (...). Jednocześnie w sprawie niesporne było, że pozwany zaprzestał uiszczania opłat abonamentowych na rzecz pierwotnego wierzyciela, co ostatecznie doprowadziło do rozwiązania przez pierwotnego wierzyciela umowy abonenckiej w trybie natychmiastowym i nałożenia na pozwanego kary z powyższego tytułu w kwocie 166,44 zł.

Mając powyższe na względzie, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 426,78 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 4 sierpnia 2016 roku do dnia zapłaty, co było zgodne z przepisami art. 359 k.c., art. 481 § 1 i 2 k.c. i w całości zgodne z żądaniem powoda.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 § 1 k.p.c.

Na koszty procesu poniesione przez powoda w przedmiotowej sprawie w łącznej wysokości 167 zł złożyły się: opłata sądowa od pozwu 30 zł, koszty zastępstwa procesowego w stawce minimalnej – 120 zł oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Z powyższych względów orzeczono, jak w sentencji.