Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 17 września 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi w VIII Wydziale Cywilnym

w składzie: przewodniczący: SSR Bartek Męcina

protokolant: st. sekr. sąd. Dorota Piasek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2018 roku w Ł.

sprawy z powództwa Miasta Ł.- (...) w Ł.

przeciwko A. T. (poprzednio S.)

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII C 144/18

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 1 grudnia 2008 roku Miasto Ł.- (...), reprezentowane przez radcę prawnego, wniósł o zasądzenie od A. S. kwoty 100 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 26 grudnia 2007 r. do dnia zapłaty. Nadto powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, że podczas kontroli w pojeździe nr 9 w dniu 25 listopada 2007 r. stwierdzono u pozwanej brak ważnego biletu podróżnego. W związku z tym powód wystawił pozwanej wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej w kwocie 100 zł.

(pozew- k. 2- 3)

Nakazem zapłaty z dnia 15 stycznia 2009 roku Sąd Rejonowy dla Łodzi- Widzewa w Łodzi zasądził od pozwanej na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

(nakaz zapłaty k. 10)

W sprzeciwie wniesionym w dniu 20 grudnia 2017 r. A. T. zaskarżyła powyższy nakaz zapłaty w całości. W uzasadnieniu pozwana wskazała, że od 1989 r. nosi nazwisko T., a w 2004 r. zmieniła dowód osobisty z uwagi na zmianę miejsca zamieszkania na ul. (...) w Ł.. Pozwana zakwestionowała złożenie podpisu na wezwaniu do wniesienia opłaty dodatkowej, dodając, że skradziono jej dowód osobisty. Na końcu A. T. zaprzeczyła, aby w dniu 26 grudnia 2017 r. korzystała z pojazdu powoda bez ważnego biletu podróżnego.

(sprzeciw k. 25- 26)

W piśmie z dnia 23 marca 2018 r. pełnomocnik powoda podtrzymał swoje stanowisko przedstawione w pozwie podnosząc, że twierdzenia przedstawione w sprzeciwie są nieudowodnione.

(pismo pełn. powoda k. 35- 36).

Na rozprawie w dniu 17 września 2018 r. pozwana podtrzymała swoje stanowisko wyrażone w sprzeciwie od nakazu zapłaty. Natomiast pełnomocnik powoda prawidłowo zawiadomiony nie stawił się.

(protokół rozprawy k. 42- 44).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W 1989 r. pozwana zmieniła nazwisko z S. na T.. Przed 2004 r. skradziono A. T. torebkę, w której znajdował się jej dowód osobisty. W 2004 r. pozwana zmieniła dowód osobisty z uwagi na zmianę miejsca zamieszkania z ul. (...) na ul. (...) w Ł.. Został wówczas wydany pozwanej dowód osobisty o nr (...).

(zeznania pozwanej k. 43 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami k. 42- 43, okazanie k. 43)

W pojeździe nr (...) na (...) na odcinku pomiędzy ulicami (...) dokonano kontroli, w trakcie której stwierdzono brak ważnego biletu podróżnego u osoby, która posługiwała się dowodem osobistym o nr (...) wystawionym na A. S..

(zeznania pozwanej k. 43 w zw. z informacyjnymi wyjaśnieniami k. 42- 43, wezwanie do wniesienia opłaty dodatkowej k. 8)

Powyższy stan faktyczny został ustalony na podstawie powołanych wyżej dowodów w postaci dokumentu, zeznań pozwanej, a także okazania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu w całości.

Powód dochodził od pozwanej kwoty 100 zł. tytułem opłaty dodatkowej w związku z wynikiem kontroli przeprowadzonej w dniu 25 listopada 2007 r. A. T. zakwestionowała, aby tego dnia podróżowała pojazdem powoda bez ważnego biletu podróżnego.

W ocenie Sądu pozwana wykazała prawdziwość powyższego twierdzenia. Należy zwrócić uwagę na to, że z przedstawionego przez powoda wezwania do wniesienia opłaty dodatkowej wynika, iż osoba poddana kontroli w pojeździe powoda nr 9 okazała dowód osobisty o nr (...) wystawiony na A. S. zamieszkałą w Ł. przy ul. (...). Tymczasem z zeznań pozwanej jasno wynika, że w 1989 r. pozwana zmieniła nazwisko z S. na T.. Poza tym w 2004 r. pozwana zmieniła dowód osobisty z uwagi na zmianę miejsca zamieszkania z ul. (...) na ul. (...) w Ł.. Na potwierdzenie powyższych okoliczności pozwana przedstawiła na rozprawie dowód osobisty o nr (...) ważny do dnia 15 września 2014 r. Skoro ważność dokumentu tożsamości w postaci dowodu osobistego wynosi 10 lat, to oznacza, że dowód osobisty o nr (...) został pozwanej wydany we wrześniu 2004 r., co wprost koresponduje z zeznaniami pozwanej. Dodatkowo A. T. zeznała, że przed 2004 r. skradziono jej torebkę, w której znajdował się jej dowód osobisty, co wyjaśnia w jaki sposób było możliwe, że podczas kontroli w pojeździe powoda, inna osoba mogła okazać się dowodem osobistym o nr (...) wystawionym na A. S..

W końcu A. T. zakwestionowała również własnoręczność podpisu złożonego na przedstawionym przez stronę powodową wezwaniu do wniesienia opłaty dodatkowej. Zgodnie z art. 254 § 1 ¹ kpc badanie prawdziwości pisma może nastąpić przez porównanie pisma na kwestionowanym dokumencie z pismem tej samej osoby na innych dokumentach niewątpliwie prawdziwych. Porównanie dokonane na rozprawie w dniu 17 września 2018 r. wykazało różnicę pomiędzy podpisem złożonym na wezwaniu do wniesienia opłaty dodatkowej, a podpisem pozwanej widniejącym na dowodzie osobistym o nr (...).

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.