Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 czerwca 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi Widzewa w Łodzi I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodnicząca: SSR Emilia Racięcka

Protokolant: st. sekr. sąd. Milena Bartłomiejczyk

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2018 roku w Łodzi

sprawy z powództwa E. C.

przeciwko Miastu Ł. – Zarządowi Lokali Miejskich

o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu:

1.  ustala, że E. C. wstąpiła w stosunek najmu lokalu położonego w Ł. przy ulicy (...) w miejsce zmarłego najemcy Z. K.;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 270 złotych (dwieście siedemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 184/17

UZASADNIENIE

Pozwem z 9 marca 2017 r. E. C., reprezentowana przez pełnomocnika będącego adwokatem, wniosła o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu oraz zasądzenie od strony pozwanej na swoją rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Ponadto wniesiono o zwolnienie powódki od kosztów sądowych w całości. Jako stronę pozwaną wskazano Miasto G. Ł. – działające przez Administrację Zasobów Komunalnych Ł., z uwagi na fakt, że przedmiotowy lokal stanowi własność tego podmiotu.

/pozew k. 2/

Postanowieniem z dnia 27 marca 2017 r. oddalono wniosek powódki o zwolnienie od kosztów sądowych. Na wskazane postanowienie, wydane przez referendarza sądowego, została wniesiona skarga przez pełnomocnika powódki. Postanowieniem z 29 czerwca 2017 r. zmieniono postanowienie z 27 marca 2017 r. w ten sposób, że zwolniono powódkę od kosztów sądowych w całości.

/postanowienie k. 24, skarga k. 28, postanowienie k. 43/

W odpowiedzi na pozew strona powodowa wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Odpowiedź na pozew nie została doręczona pozwanemu i ostatecznie zwrócona.

/odpowiedź na pozew k. 48, wniosek pełnomocnika powoda protokół elektroniczny 00:04:03 k. 73, pismo procesowe pełnomocnika pozwanego k. 74/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Z dniem 13 czerwca 2014 r. Z. K., ojciec powódki, wstąpił w stosunek najmu lokalu mieszkalnego nr (...), położonego przy ul. (...) w Ł.. Lokal ten stanowi własność Gminy Ł. – Administracji Zasobów Komunalnych Ł.. Wstąpienie przez ojca powódki w stosunek najmu nastąpiło po śmierci poprzedniego najemcy – S. K., matki powódki.

/Aneks do umowy najmu nr (...) z dnia 28 sierpnia 2000 r. k. 8, 9, odpis skrócony aktu zgonu k. 11/

W dnu 21 lutego 2015 r. Z. K. zmarł. Do chwili śmierci był najemcą przedmiotowego lokalu.

/odpis skrócony aktu zgonu k. 10/

Powódka mieszkała w przedmiotowym lokalu od urodzenia. Następnie, od 1992 r. wyprowadziła się na okres pozostawania w związku małżeńskim. Po rozwodzie w 2002 r. powódka ponownie zamieszkała u rodziców. Od 2010 r., mieszkała ze swoim konkubentem na ul. (...) w Ł.. Po śmierci matki w 2013 r. wprowadziła się do lokalu, który był zamieszkiwany przez jej ojca. Partycypowała w czynnościach związanych z życiem domowników i utrzymaniem lokalu. Powódka mieszkała w lokalu po śmierci matki, wspólnie ze swoim ojcem, którym opiekowała się w chorobie. Powódka trzymała swoje rzeczy osobiste w przedmiotowym lokalu. Była widywana przez sąsiadów zarówno w mieszkaniu, jak i w jego okolicy. Po śmierci Z. K. powódka nadal mieszka w przedmiotowym lokalu, znajdują się w nim jej rzeczy osobiste. Z mieszkania słychać, że ktoś w nim cały czas mieszka. Sąsiedzi często spotykają powódkę, zarówno w mieszkaniu, jak i w jego okolicy.

/zeznania świadka K. K. protokół elektroniczny 00:05:59-00:19:56, k. 71, zeznania świadka T. K. protokół elektroniczny 00:20:48-00:31:25, k. 71, przesłuchanie powódki protokół elektroniczny 00:36:16 k. 71, orzeczenie o stopniu niepełnosprawności k. 13, 14, karta informacyjna ze szpitala k. 15, wyniki badań k. 16, karta wypisowa k. 17/

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, w tym przesłuchanie stron, z ograniczeniem do przesłuchania strony powodowej, zeznania świadków oraz dokumentację zgromadzoną w aktach sprawy. Sąd uznał jako wiarygodne i zgodne zeznania obu świadków oraz przesłuchanie powódki. Nie pozostają one ze sobą w sprzeczności, a pewnego rodzaju „domniemania” i rozbieżności pojawiające się w zeznaniach świadków są naturalne wobec faktu, że zdarzenia będące przedmiotem postępowania obserwowane były przez nich jako zdarzenia przypadkowe, o których nie myśli się, aby potrzebnym było je zapamiętywać, jak choćby mijanie sąsiada na schodach, czy spotkanie go w okolicach mieszkania. Rozbieżności we wskazywaniu przez świadków wydarzeń z życia rodziny powódki, związanych z zamieszkiwaniem w lokalu, nie mają znaczenia z uwagi na to, że w istocie zgodnie wskazują na określone fakty, a rozbieżność co do okresu, z którym związane jest dane wydarzenie wynika z tego, że nie byli oni bezpośrednio zainteresowanymi tymi wydarzeniami. Wnioski dowodowe strony pozwanej, zgłoszone w odpowiedzi na pozew są bezskuteczne. Z uwagi na brak dowodu nadania odpowiedzi na pozew stronie powodowej odpowiedź na pozew została zwrócona.

Sąd oddalił wnioski dowodowe strony pozwanej, które zostały zgłoszone w piśmie procesowym z 5 lutego 2018 r. Zgodnie z art. 207 § 6 k.p.c. sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności. W przedmiotowej sprawie strona pozwana nie uprawdopodobniła, aby niezgłoszenie wniosku w poprawnie złożonej odpowiedzi na pozew nastąpiło bez jej winy Dopuszczenie spóźnionego dowodu spowodowałoby opóźnienie w rozpoznaniu sprawy. Sąd nie stwierdził także, w szczególności z uwagi na zastępstwo profesjonalisty i oczywiste uchybienie przez niego obowiązkowi procesowemu, aby zachodziły nadzwyczajne okoliczności nakazujące uwzględnić wniosek. Tak jak wspomniano, wniosek ten został wniesiony z powodu zaniedbania obowiązku procesowego przesłania drugiej stronie odpisu odpowiedzi na pozew.

Sąd zważył co następuje

Zgodnie z treścią art. 691 § 1 k.c. w razie śmierci najemcy lokalu mieszkalnego w stosunek najmu lokalu wstępują: małżonek niebędący współnajemcą lokalu, dzieci najemcy i jego współmałżonka, inne osoby, wobec których najemca był obowiązany do świadczeń alimentacyjnych, oraz osoba, która pozostawała faktycznie we wspólnym pożyciu z najemcą. Przesłanki wstąpienia w stosunek najmu lokalu mieszkalnego doprecyzowuje § 2 wskazanego artykułu, dodając, że osoby wymienione w § 1 wstępują w stosunek najmu lokalu mieszkalnego, jeżeli stale zamieszkiwały z najemcą w tym lokalu do chwili jego śmierci.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozostawia wątpliwości, co do spełnienia przesłanki podmiotowej, określonej w art. 691 § 1 k.c. Powódka, córka najemcy, należy do kręgu osób wymienionych w treści przepisu.

Przedmiotem większego zainteresowania w postępowaniu dowodowym, było stwierdzenie przesłanki przedmiotowej – określonej w § 2. O stałym zamieszkiwaniu w lokalu najemcy można mówić tylko wtedy, gdy cała życiowa działalność danej osoby zostanie ześrodkowana w tym właśnie lokalu w ten sposób, że stanie się on jej centrum życiowym, tzn. gdy w mieszkaniu tym będą koncentrowały się wszystkie jej sprawy osobiste i majątkowe. Idąc tropem tej definicji należy wskazać, ze w przedmiotowej sprawie całość interesów życiowych powódki koncentrowała się w przedmiotowym lokalu. Powódka zajmowała się chorym ojcem, mieszkała z nim (stale, gdyż po śmierci matki wyprowadziła się od konkubenta), składowała tam swoje rzeczy oraz zajmowała się prowadzonym z ojcem gospodarstwem domowym. Była widywana przez sąsiadów w mieszkaniu, a jej zachowanie wskazywało, że jest osobą, której centrum życiowe znajduje się w przedmiotowym lokalu.

W związku z powyższym Sąd orzekł jak w pkt. 1 sentencji, ustalając, że powódka wstąpiła w stosunek najmu lokalu położonego w Ł. przy ulicy (...) w miejsce zmarłego najemcy Z. K..

O kosztach procesu Sąd orzekł w pkt 2 sentencji wyroku, na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., tj. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Pozwany przegrała proces w całości, zatem był zobowiązany do zwrotu kosztów procesu na rzecz strony powodowej tj. kwoty 270 zł. Na kwotę tę składało się, ze względu na zwolnienie powódki od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, tylko wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem, ustalone na podstawie § 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800).