Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 30 czerwca 2014 roku powód Towarzystwo (...)
i (...) Spółka akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B. kwoty 118.325,26 zł wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów procesu według norm przepisanych w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, że strony wiąże generalna umowa ubezpieczenia nr (...), na mocy której powód objął ochroną ubezpieczeniową pojazdy znajdujące się w użytkowaniu pozwanego. Zgodnie z postanowieniami umowy, powód wystawiał polisy ubezpieczeniowe na potwierdzenie objęcia ochroną ubezpieczeniową konkretnego pojazdu. Jednocześnie w załączniku nr 1 do generalnej umowy ubezpieczenia określono wysokość składek ubezpieczeniowych, natomiast w załącznikach nr 4, 5, 3i, 3g, 3h, 3e, 3f, 3c, 3d, 3b, 3a, 6, 7, 8 wykaz pojazdów do ubezpieczenia. Pozwany nie uiścił składek z tytułu polis wymienionych przez powoda szczegółowo w treści pozwu, a które zostały zawarte w ramach umowy generalnej. Łączna kwota zadłużenia z tytułu należności głównych na dzień wytoczenia powództwa wynosi zdaniem powoda 109.779,42 zł. Ponadto w pozwie powód dochodzi zapłaty odsetek skumulowanych na dzień wytoczenia powództwa w kwocie 8.546,84 zł. Powód wzywał pozwanego do dobrowolnego uiszczenia należności lecz wezwania pozostały bez odpowiedzi.

(pozew k. 3-6)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 11 lipca 2014 roku Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

(nakaz zapłaty k. 46)

Sprzeciwem z dnia 30 lipca 2014 roku pozwany zaskarżył powyższy nakaz zapłaty w całości i wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów procesu. Uzasadniając swoje żądanie pozwany podniósł, że w zakresie pojazdów wskazanych w załączniku nr 3a do umowy ubezpieczenia pozwany nie dokonywał ubezpieczenia, gdyż pojazdy te nie były w użytkowaniu pozwanego tylko firmy (...). z o.o. która jest wskazana zarówno w treści załącznika jak i na certyfikatach jako ubezpieczający. Nadto stwierdził, że podane przez powoda w pozwie numery nie są numerami polis a certyfikatów, zaś powód nie wykazał z jakich konkretnie pojazdów pozwany zalega z opłatą składki. Pozwany stwierdził również, że w czasie obowiązywania umowy sprzedał kilka pojazdów o czym informował powoda. Zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia powód był zatem obowiązany do rozliczenia nienależnych składek. Zdaniem pozwanego dokonał on zapłaty pierwszej raty składek wynikających z załączników o nr od 3b do 3i, natomiast składkę z załącznika 3a zapłacił ubezpieczający pojazdy firma (...) sp. z o.o. W całości zapłacone zostały również wymienione w pozwie załączniki o n 4,5,6,7,8.

(sprzeciw k. 51-53)

W piśmie procesowym z dnia 19 stycznia 2015 roku powód ograniczył powództwo o żądanie zasądzenia kwoty 851,12 zł, uzasadniając swoją decyzję faktem sprzedaży określonych pojazdów przez pozwanego.

(pismo procesowe k. 184-186)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

Powód i pozwany są przedsiębiorcami, przy czym do przedmiotu działalności powoda należy m.in. działalność ubezpieczeniowa bezpośrednia i pośrednia reasekuracyjna w kraju i za granicą, zaś do przedmiotu działalności pozwanego należy m.in. transport drogowy towarów.

(odpis aktualny z KRSu powoda, k. 9-11, informacja odpowiadająca odpisowi aktualnemu z KRSu pozwanego, k. 12-15)

W dniu 21 sierpnia 2012 r. powód zawarł z pozwanym jako ubezpieczającym umowę generalną nr (...), która określała zasady zawierania i realizacji umów ubezpieczeń komunikacyjnych dotyczących floty samochodowej ubezpieczającego. Przez pojęcie flota samochodowa ubezpieczającego rozumiano pojazdy podlegające rejestracji w Rzeczypospolitej Polskiej, będące w posiadaniu ubezpieczającego, tj. pojazdy stanowiące jego własność lub używane przez ubezpieczającego w dniu zawarcia umowy, zgłoszone do ubezpieczenia zgodnie z wykazem pojazdów, których ubezpieczenie nastąpić miało w okresie obowiązywania umowy. (§ 1 ust. 1 i 2 umowy). Umowy ubezpieczenia, o których mowa w § 1 umowy generalnej były zawierane na podstawie deklaracji ubezpieczającego w odniesieniu do poszczególnych pojazdów w zakresie wszystkich bądź niektórych ryzyk, zgodnie z załącznikiem nr 1 do umowy (§ 2 ust. 1 umowy). Okres ubezpieczenia pojazdów w zakresie OC/AC/KR/NNW rozpoczynał się z dniem przyjęcia pojazdów do ubezpieczenia, określonym we wniosku i wynosił 12 miesięcy. Umowy ubezpieczenia OC, WMA były potwierdzane indywidualnymi polisami/certyfikatami, wystawionymi dla każdego przyjętego do ubezpieczenia pojazdu, natomiast w zakresie ubezpieczenia AC/KR, NNW indywidualnymi polisami lub wykazami pojazdów stanowiącymi załącznik nr 1 lub aneksami do załącznika nr 1, których określane były, m.in. parametry techniczne, numery identyfikacyjne pojazdów, sumy ubezpieczenia, okres ochronny czy wysokość składki wyliczonej w odniesieniu do poszczególnych pojazdów. Umowy ubezpieczenia na pojazdy dołączane do floty w okresie obowiązywania umowy, tj. pojazdy nowonabywane przez ubezpieczającego, a także stanowiące jego własność lub używane przez ubezpieczającego, a nie ujęte w chwili zawarcia umowy generalnej w załączniku nr 1, były potwierdzane indywidualnymi polisami/certyfikatami lub aneksami do załącznika nr 1 (§ 10 umowy). Składka za ubezpieczenie pojazdów, w okresie obowiązywania umowy, naliczana była z zastosowaniem stawek składek rocznych określonych w załączniku nr 2 do umowy. Składka ustalona według zasad określonych ust. 1 płatna miała być w następującym trybie: za ubezpieczenie OC/ASS – 4 raty, za ubezpieczenie AC/KR – 4 raty, za ubezpieczenie NNW – 4 raty. Składka miała być płatna przez ubezpieczającego w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy (§ 11 umowy). W przypadku rozwiązania umowy ubezpieczenia przed upływem okresu, na jaki umowa została zawarta, ubezpieczającemu przysługiwał zwrot składki za niewykorzystany okres ubezpieczenia. Zwrot składki OC był możliwy po spełnieniu warunków określonych w Ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych z dnia 22 maja 2003 roku. W pozostałych ubezpieczeniach zwrot składki przysługiwał za okres od dnia następnego po rozwiązaniu umowy ubezpieczenia. Składkę podlegającą zwrotowi ustalano proporcjonalnie za każdy dzień niewykorzystanego okresu ochrony ubezpieczeniowej, bez stosowania opłat manipulacyjnych. Za dzień rozwiązania umowy uważano datę sprzedaży pojazdu lub jego złomowania (§12 ust. 1-4 umowy). Umowa generalna została zawarta na okres od 26 sierpnia 2012 r. do 25 sierpnia 2013 r. a następnie przedłużona na kolejnych 12 miesięcy, tj. do dnia 25 sierpnia 2014 roku.

(umowa generalna wraz z załącznikami k. 16-21)

Wykaz pojazdów objętych przez powoda ochroną ubezpieczeniową w oparciu o umowę generalną z dnia 21 sierpnia 2012 roku wraz z przypisanym do każdego z nich numerem certyfikatu został wskazany w załącznikach nr 3a-3i, 4, 5, 6, 7, 8 do umowy. Składki za ubezpieczenie pojazdów opisanych w załącznikach nr 5, 4, 6, 7 8 miały być płatne w dwóch ratach, w tym płatność drugiej raty miała nastąpić do dnia 26 sierpnia 2013 roku. Natomiast składki na ubezpieczenie pojazdów opisanych w załącznikach nr 3a-3i miały być płatne czterech ratach, przy czym płatność drugiej raty miała nastąpić do dnia 25 listopada 2013 roku.

(załączniki do umowy generalnej k. 22-29v)

Pozwana spółka w okresie od 26 sierpnia 2012 roku do 25 sierpnia 2014 roku dokonała sprzedaży pojazdów i naczep samochodowych o numerach rejestracyjnych: (...). Sprzedane pojazdy o numerach rejestracyjnych (...) zostały ponownie zakupione dnia 1 kwietnia 2014 roku, zaś pojazdy o numerach rejestracyjnych (...) zostały ponownie zakupione dnia 28 kwietnia 2014 roku. Poza tym z dniem 19 marca 2013 roku pozwany wypowiedział umowę najmu naczep o numerach rejestracyjnych (...).

(opinia biegłej k. 442-444, faktury vat k. 108-143, wypowiedzenie umowy najmu k. 145)

Pismami datowanymi na dzień 1 marca 2014 roku powód wzywał pozwanego do zapłaty kwot z tytułu rat składek wynikających z umowy generalnej z dnia 21 sierpnia 2012 roku, jednakże pozwany nie uiścił żądanych sum.

(wezwania do zapłaty k. 30-44)

Sąd dokonał ustaleń faktycznych w zakresie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy na podstawie treści znajdujących się w aktach sprawy dokumentów, których prawdziwość nie budziła zastrzeżeń. Nadto podstawę poczynionych przez Sąd ustaleń w zakresie określenia wysokości wierzytelności powoda z tytułu nieopłaconych rat składek polis ubezpieczeniowych objętych zakresem pozwu, przysługujących stronie w oparciu o umowę generalną nr (...), stanowiła opinia biegłego sądowego z zakresu rachunkowości J. M.. W ocenie sądu opinia sporządzona została w sposób profesjonalny i fachowy oraz merytorycznie poprawny. Opinia jest szczegółowo uzasadniona, a jej wnioski są jasne i kategorycznie stawiane. Brak przy tym jakichkolwiek przesłanek do kwestionowania zgodności opinii z zadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego lub wiedzy powszechnej. Wreszcie przedmiotowa opinia nie została podważona przez żadną ze stron procesu. Z tych względów całkowicie uzasadnione jest poczynienie ustaleń faktycznych w sprawie w oparciu o treść wskazanej opinii.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Strony sporu łączyła generalna umowa ubezpieczenia nr (...) z dnia 21 sierpnia 2012 roku. Umowa ta określała zasady zawierania umów ubezpieczeń komunikacyjnych dotyczących floty samochodowej pozwanego jako ubezpieczającego. Pod pojęciem floty samochodowej rozumiano pojazdy stanowiące własność lub używane przez pozwanego w dniu zawarcia umowy, zgłoszone do ubezpieczenia zgodnie z wykazem pojazdów, stanowiącym załącznik do umowy, których ubezpieczenie nastąpić miało w okresie obowiązywania umowy. Poszczególne umowy ubezpieczenia były potwierdzane indywidualnymi polisami/certyfikatami wystawionymi dla każdego przyjętego do ubezpieczenia pojazdu. Na dowód zawarcia z pozwanym poszczególnych umów ubezpieczenia powód załączył do akt sprawy dokumenty w postaci załączników o nr 3a-3i oraz nr4,5,6,7,8 do umowy generalnej zawierające w swej treści wykaz pojazdów objętych przez powoda ochroną ubezpieczeniową oraz numery certyfikatów przypisanych do każdego z pojazdów. W toku sporu pozwany kwestionował jedynie fakt zawarcia przez niego z powodem umowy ubezpieczenia pojazdów wymienionych w załączniku nr 3a do umowy. W ocenie pozwanego pojazdy wyszczególnione w tym dokumencie stanowiły własność podmiotu trzeciego działającego pod firmą (...) Sp. z o.o., a zatem obowiązek opłaty składek z tytułu objęcia tychże pojazdów przez powoda ochroną ubezpieczeniową, spoczywał na wskazanym podmiocie, jako ubezpieczającym.

Stosownie do treści art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

Na gruncie niniejszej sprawy powód żądał zapłaty jedynie tych rat składek z tytułu polis ubezpieczeniowych, wystawionych w okresie obowiązywania umowy z 21 sierpnia 2012 roku, które przypadały na dzień 26 sierpnia 2013 roku oraz 25 listopada 2013 roku. Wyliczona przez powoda należność z tytułu nieopłacenia przez pozwanego przedmiotowych składek wynosiła 118.325,26 zł, w tym 109.778,42 zł z tytułu należności głównej oraz 8.546,84 zł z tytułu odsetek skapitalizowanych de facto na dzień 30 czerwca 2014 roku. Jednocześnie w piśmie procesowym z dnia 19 stycznia 2015 roku powód ograniczył żądanie w zakresie wysokości należności głównej o kwotę 851,12 zł obejmującej raty składek z certyfikatów nr (...), (...), (...), (...). Podkreślić przy tym należy, że powyższe ograniczenie żądania wynikało z zaspokojenia przez pozwanego wierzytelności powoda co do kwoty 851,12 zł jeszcze przed wytoczeniem powództwa, a zatem w tym zakresie powód przegrał spór w niniejszej sprawie. Dokonane przez powoda ograniczenie żądania winno objąć również roszczenie o odsetki za opóźnienie w zapłacie poszczególnych rat ujętych w powyższych certyfikatach, o czym mowa w dalszej części uzasadnienia.

W toku sporu pozwany podnosił, że dokonał zapłaty pierwszej raty składek ubezpieczeniowych dotyczących ubezpieczenia pojazdów określonych w załącznikach od nr 3b do 3i. Jednocześnie, jak słusznie zauważył powód, pozwany w toku sporu nie formułował twierdzeń o uiszczeniu przez siebie również kolejnych rat przedmiotowych składek wymagalnych na dzień 26 sierpnia 2013 roku oraz 25 listopada 2013 roku. Pozwany nie przedstawił przy tym jakichkolwiek dowodów wskazujących na dokonanie zapłaty tychże należności. Natomiast zdaniem pozwanego w całości zostały przez niego opłacone składki ubezpieczeniowe dotyczące pojazdów określonych w załącznikach nr 4,5,6,7, 8 do umowy generalnej, na dowód czego w jego ocenie załączył do akt sprawy stosowne potwierdzenia zapłaty.

Co więcej w toku sporu pozwany podnosił, że w trakcie obowiązywania umowy generalnej z dnia 21 sierpnia 2012 roku dokonał sprzedaży części z użytkowanych przez siebie i objętych ochroną ubezpieczeniową pojazdów, jak również wypowiedział umowę najmu kilku pojazdów również podlegających ubezpieczeniu. Wobec tego pozwany zarzucił powodowi brak rozliczenia składek ubezpieczeniowych dotyczących wskazanych pojazdów.

Odnośnie wysokości roszczenia objętego żądaniem pozwu, postanowieniem z dnia 26 stycznia 2015 roku Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu rachunkowości na okoliczność ustalenia wysokości należności powodowej spółki wobec pozwanego z tytułu niezapłaconych rat składek polis ubezpieczeniowych. W sporządzonej na zlecenie Sądu opinii biegła za zakresu rachunkowości J. M. wyliczyła wysokość należnych powodowi, w oparciu o umowę generalną z dnia 21 sierpnia 2012 roku oraz wymagalnych na dzień 26 sierpnia 2013 roku oraz 25 listopada 2013 roku, i nieuiszczonych rat składek ubezpieczeniowych na kwotę 108.024,35 zł. Biegła wskazała przy tym, że oszacowana przez nią suma różni się od żądanej przez powoda i zmodyfikowanej w piśmie procesowym z dnia 19 stycznia 2015 roku kwoty, o 902,95 zł. Przedmiotowa suma wynika bowiem z faktu nieuwzględnienia przez powoda wpłaty pozwanego na poczet składki ubezpieczeniowej dotyczącej certyfikatu nr (...). Tym samym brak podstaw do żądania przez powoda w niniejszym procesie ponownej zapłaty przedmiotowej sumy.

Wskazać należy, że biegła wyliczając wysokość należnych powodowi,
a nieopłaconych składek uwzględniła w treści opinii podnoszoną przez pozwanego okoliczność sprzedaży przez niego w okresie od 26 sierpnia 2012 roku do 25 sierpnia 2014 roku części pojazdów i naczep objętych ochroną ubezpieczeniową w oparciu o umowę generalną z dnia 21 sierpnia 2012 roku. Również fakt wypowiedzenia przez pozwanego umowy najmu naczep samochodowych o numerach rejestracyjnych (...) ubezpieczonych w oparciu o łączącą strony sporu umowę, został wzięty pod uwagę przy sporządzaniu opinii przez biegłą. Biegła wydając opinię posiłkowała się bowiem materiałem dowodowym złożonym do akt sprawy przez obie strony procesu. Tym samym wnioski końcowe zawarte w opinii, sprowadzające się do wyliczenia wysokości należności przysługującej powodowi z tytułu nieopłaconych rat składek z umowy ubezpieczenia objętych żądaniem pozwu, należało uznać za w pełni wiarygodne, a więc mające istotne znaczenia dla wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Jednakże odnośnie żądania powoda zasądzenia odsetek z tytułu opóźnienia w zapłacie wymagalnych rat składek ubezpieczeniowych, skapitalizowanych zgodnie z treścią pozwu na dzień 30 czerwca 2014 roku, podkreślenia wymaga fakt, że teza dowodowa zakreślona dla biegłej dla wydania opinii w sprawie, nie obejmowała wyliczenia wysokości odsetek należnych powodowi z tytułu nieterminowych wpłat na poczet rat składek. Z tego powodu w uzupełnieniu dokonanych przez biegłą wyliczeń, zważyć należy, że wobec ograniczenia przez powoda dochodzonego roszczenia o kwotę 851,12 zł, brak podstaw do żądania przez powoda również należność z tytułu odsetek za opóźnienie, liczonych od poszczególnych rat składek objętych powyższą kwotą, wynoszących łącznie 65,77 zł. Raty składek składające się na wskazaną sumę dotyczą bowiem certyfikatów nr (...), (...), (...), (...). Ponadto za niezasadne należało uznać roszczenie powoda, co do kwoty 100,98 zł, tj. w zakresie odsetek liczonych od kwoty 902,95 zł, co do której biegła w opinii przyjęła, że została już ona uiszczona przez pozwanego na poczet składki objętej certyfikatem nr (...) przed wytoczeniem powództwa.

Jak już zostało wcześniej wskazane, biegła sporządzając opinię uwzględniła wszystkie kwoty uiszczone na rzecz strony powodowej z tytułu rat składek ubezpieczeniowych, których data wymagalności przypadała na dzień 26 sierpnia 2013 roku oraz 25 listopada 2013 roku i, co do których potwierdzenia ich wpłat zostały przez strony przedłożone do akt sprawy, w tym również kwoty wpłacone przez spółkę (...).

Jednakże w ocenie Sądu racje należało przyznać pozwanemu w zakresie, w jakim podnosił, że nie dokonywał ubezpieczenia pojazdów wskazanych w załączniku nr 3a do umowy generalnej (...), albowiem pojazdy te były w użytkowaniu firmy (...) Sp. z o.o. i to ten podmiot był ujęty w certyfikatach jako ubezpieczający. Na załączonym bowiem do akt sprawy przez powoda dokumencie w postaci załącznika nr 3a do umowy generalnej, jako właściciel pojazdów wymienionych w tym dokumencie i objętych ochroną ubezpieczeniową przez powoda wskazany została właśnie podmiot trzeci, tj. spółka (...). Co więcej na przedłożonym przez pozwanego dokumencie stanowiącym potwierdzenie zawarcia umowy obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu, dotyczącym pojazdów objętych załącznikiem nr 3a do umowy generalnej, jako ubezpieczający widnieje również (...) Sp. z o.o. Pozwany przedstawił również dowód dokonania przez wspomnianą spółkę wpłaty na poczet I raty składki dotyczącej pojazdów ujętych w załączniku nr 3a do umowy generalnej. Zgodnie zaś z regulacją powołanego powyżej przepisu art. 805 § 1 k.c. zobowiązanym do opłacenia składki z tytułu umowy ubezpieczenia jest ubezpieczający. Tym samym skoro spółka (...) widnieje w treści załącznika nr 3a do umowy generalnej z dnia 21 sierpnia 2012 roku jako właściciel pojazdów objętych ochroną ubezpieczeniową, jak również jest podmiotem dokonującym wpłaty na poczet I raty składki ubezpieczenia, uznać należało, iż spółka ta występuje jako podmiot będący ubezpieczającym w odniesieniu do pojazdów wskazanych w załączniku 3a do umowy generalnej. W następstwie powyższego przyjąć trzeba, że jak słusznie wywiódł w toku procesu pozwany, brak jest podstaw do żądania przez powoda od strony pozwanej należności z tytułu rat składek ubezpieczeniowych obejmujących pojazdy wymienione w załączniku nr 3a do umowy, tj. sumy 11.637,22 zł. W konsekwencji niezasadnym jest również roszczenie o zapłatę odsetek w łącznej wysokości 899,42 zł wyliczonej od kwot stanowiących powyższe raty składek.

W podsumowaniu powyższych rozważań, Sąd orzekający doszedł do przekonania, iż na gruncie niniejszej sprawy roszczenie powoda okazało się zasadne w przeważającej części, tj. w zakresie w jakim Sąd zasądził w wyroku od pozwanego na rzecz powoda kwotę 103.867,80 zł. Na przyznaną powodowi sumę złożyła się zatem kwota 96.387,13 zł należności głównej z tytułu przysługujących stronie powodowej od pozwanego rat składek ubezpieczeniowych z umowy generalnej z dnia 21 sierpnia 2012 roku oraz kwota 7.480,67 zł tytułem odsetek liczonych w oparciu o przepis art. 481 § 1 k.c. od dnia wymagalności poszczególnych rat składek, a skapitalizowanych przez powoda na dzień 30 czerwca 2014 roku.

O dalszych odsetkach Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 481 § 1 k.c. oraz art. 482 § 1 k.c. przyjmując, że pozwany pozostawał i pozostaje w opóźnieniu w spełnieniu swojego świadczenia i zasądzając je zgodnie z żądaniem pozwu od dnia wytoczenia powództwa. W tym miejscu podnieść należy, iż powód żądał zasądzenia odsetek ustawowych i żądania tego nie zmienił, mimo zmiany przepisów dotyczących odsetek wprowadzonej ustawą z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, ustawy Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1830). Mając na uwadze przepisy wprowadzone ową ustawą, obowiązujące od 1 stycznia 2016 r., Sąd przyjął, że za okres liczony od dnia wniesienia powództwa do dnia 31 grudnia 2015 r. powodowi należą się odsetki ustawowe o jakich mowa w art. 481 § 2 k.c. w brzmieniu sprzed nowelizacji. Jednocześnie, wobec niedokonania przez powoda modyfikacji żądania dotyczącego należności odsetkowej, od 01 stycznia 2016 r., Sąd zasądził odsetki wg stopy odsetek ustawowych jakich dochodziła strona powodowa, a mieszczących się granicach odsetek ustawowych za opóźnienie.

W pozostałym zakresie żądania pozwu, tj. w odniesieniu do składek związanych z ubezpieczeniem pojazdów należących do podmiotu trzeciego ( (...) Sp. z o.o.), a wskazanych w załączniku nr 3a do umowy generalnej, jak również kwoty w wysokości 902,95 zł wynikającej ze składki ujętej w certyfikacie nr (...), która została przez powoda rozliczona prze wytoczeniem powództwa oraz kwoty 851,95 zł, o którą powód ograniczył powództwo, a także w zakresie odsetek wyliczonych od dnia wymagalności poszczególnych rat z wszystkich powyższych składek, roszczenie powoda podlegało oddaleniu jako bezpodstawne, z przyczyn opisanych we wcześniejszej części uzasadnienia.

Rozstrzygając o kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o treść art. 100 k.p.c. zgodnie, z którym w razie częściowego uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone.

Strona powodowa poniosła w toku procesu łączne koszty w wysokości 11.534,00 złotych, na które złożyły się następujące kwoty: 5.917,00 złotych tytułem opłaty od pozwu, 3.600,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego (§6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. z 2013r. poz. 461 j.t.), 17,00 złotych tytułem opłaty od pełnomocnictwa procesowego oraz kwotę 2.000,00 zł tytułem wydatków na wynagrodzenie biegłego. Biorąc pod uwagę fakt, iż powód wygrał proces w 88% Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 9.716,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

W oparciu o przepis art. 113 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. z 2005r. Nr 167, poz. 1398 t.j. z późn.zm.) tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych Sąd nakazał ściągnąć z zasądzonego na rzecz powoda roszczenia kwotę 47,60 zł na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Łodzi oraz pobrać na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego w Łodzi od pozwanego kwotę 349,07 zł.

z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełn. stron 2016-04-26