Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

X GC 149/19 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2019-10-28

X Gc 149/19

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 19 października 2018r. skierowanym przeciwko (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. koło W. powódka (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. wniosła o zasądzenie od pozwanej kwoty 12 466,95zł. z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

I 492zł. od 15 sierpnia 2017r.;

II 153,75zł. od 21 września 2017r.;

III 10 977,75zł. od 22 czerwca 2017r.;

IV 676,50zł. od 12 maja 2017r. wszystkie kwoty tytułem należnego powódce wynagrodzenia wynikającego z zawartej z pozwanym umowy sprzedaży sprzętu komputerowego wraz z oprogramowaniem jak również – w zakresie stanowiącej część dochodzonego roszczenia kwoty 166,95zł. - tytułem równowartości zryczałtowanej opłaty przewidzianej w art. 10 ustawy o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Uzasadniając zgłoszone żądanie pełnomocnik powoda powołał się na fakt zawarcia pomiędzy stronami umowy, której realizacja nie doszła do skutku z przyczyn obciążających wyłącznie pozwaną (pozew k. 4 - 6).

Zapadłym w dniu 25 października 2018r. nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym orzeczono zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty k. 27). We wniesionym od powyższego nakazu sprzeciwie z dnia 22 stycznia 2019r. pozwana przyznała fakt złożenia u powódki zamówień na sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem, zaprzeczyła jednak, aby powódka wywiązać miała się ze złożonego zamówienia i z tej też przyczyny wniosła o oddalenie powództwa w całości (sprzeciw k. 36 – 37).

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 26 kwietnia 2018r. pozwana zamówiła u powódki usługę, w wyniku której stać się miała licencjobiorcą potrzebnego jej oprogramowania komputerowego w zamian za wynagrodzenie w kwocie 550zł. netto. W treści powyższego zamówienia zastrzeżono, iż jego złożenie równoznaczne jest z akceptacją pochodzących od powódki, a dostępnych na jej stronie internetowej ogólnych warunków umowy (zamówienie k. 12). Zgodnie z par. 1 powyższych warunków, chwilą zawarcia umowy było potwierdzenie przez powódkę przyjęcia zamówienia, co z kolei następować miało poprzez wystawienie faktury VAT (ogólne warunki umowy k. 88). W związku z realizacją powyższego zamówienia powódka w dniu 27 kwietnia 2017r. wystawiła na pozwaną fakturę opiewającą na kwotę 676,50zł. brutto z terminem płatności określonym na dzień 11 maja 2018r. (faktura k. 22).

W dniu 31 maja 2017r. pozwana zamówiła u powódki między innymi oprogramowanie komputerowe za cenę 12 750zł. netto, która to kwota objęta została rabatem wynoszącym 30% (zamówienie k. 13). W związku z realizacją powyższego zamówienia powódka jeszcze tego samego dnia wystawiła na pozwaną fakturę opiewającą na kwotę 10 977,50zł. brutto z terminem płatności określonym na dzień 21 czerwca 2017r.r. (faktura k. 21).

Również w tym samym dniu pozwana zamówiła u powódki usługę tak zwanego serwisu incydentalnego w zamian za wynagrodzenie w kwocie 125zł. netto (zamówienie k. 14). W związku z realizacją powyższej usługi powódka w dniu 31 sierpnia 2017r. wystawiła na pozwaną fakturę opiewającą na kwotę 153,75zł. z terminem płatności przypadającym na dzień 20 września 2017r. (faktura k. 20).

Prócz tego z uwagi na wykonaną przez siebie usługę serwisową powódka wystawiła w dniu 31 lipca 2017r. fakturę opiewającą na kwotę 492zł. z terminem płatności na dzień 14 sierpnia 2017r. (wiadomość k. 18, faktura k. 19).

Z uwagi na brak płatności powyższych należności powódka pismem z dnia 30 kwietnia 2018r. uzależniła wykonanie usługi serwisowej od wcześniejszego uregulowania powstałych dotychczas zaległości jak również zażądała płatności z góry za usługę wdrożeniową w kwocie 1 440zł. netto (pismo k. 17, zeznania świadków B. C. k. 110 – 111, T. R. k. 111, zeznania powódki k. 112).

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie pozwu znajduje oparcie w postanowieniach zawartej między stronami umowy przewidującej obowiązek dokonania zapłaty za dostarczony pozwanej sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem i licencjami koniecznymi do korzystania z niego jak również za świadczone przez powódkę usługi, które zamówiła u niej pozwana. Czyniąc ustalenia faktyczne sąd odmówił jednocześnie wiary jako gołosłownym twierdzeniom pozwanej, jakoby żadne ze świadczeń, za które powódka domaga się obecnie zapłaty, nie zostało spełnione, pozwana zaś zmuszona była dokonać zakupu powyższego sprzętu wraz z koniecznymi usługami u innego dostawcy. W świetle przedstawionych przez powódkę dowodów z dokumentów jak i dowodów osobowych stanowisko pozwanej ocenić należało jedynie jako obraną przez nią linię obrony zmierzającą do uniknięcia obowiązku zapłaty na rzecz powódki. Za dowód potwierdzający prawdziwość wersji pozwanej nie sposób było uznać w szczególności załączonych przez nią do sprzeciwu faktur wystawionych na pozwaną przez przedsiębiorcę świadczącego usługi analogiczne do tych, które realizuje powódka. Dokonując analizy treści powyższych dokumentów stwierdzić należało, iż znaczna część z nich pochodzi z dat: 7 lutego, 16, 20 kwietnia 2018r., bądź też nawet jeszcze z roku 2017, a zatem z okresu bezpośrednio poprzedzającego skierowanie do powódki chronologicznie najwcześniejszego zamówienia pochodzącego z dnia 26 kwietnia 2018r. (faktury k. 49 – 53, 55, polecenia przelewów k. 56 - 57). Także załączony do sprzeciwu protokół odbioru prac datowanych na 18 – 19 kwietnia 2018r. potwierdza jedynie tezę, iż pozwana poza powódką zamówienia na sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem kierowała do innego jeszcze podmiotu, co jednak nie podważa jeszcze samo w sobie wersji powódki, iż zamówione u niej usługi doszły jednak do skutku. Gdyby bowiem istotnie pozwana nie doczekawszy się ich od powódki zdecydowała się zakupić je u innego kontrahenta, wtedy dokumenty świadczące o skorzystaniu z usług konkurencyjnej firmy musiałyby pochodzić z okresu późniejszego aniżeli daty, w jakich zamówienia składane były u powódki, nie zaś odwrotnie. Skoro zatem - jak wynika z treści powyższych dokumentów - pozwana z usług analogicznych do świadczonych przez powódkę korzystała w ramach współpracy z inną jeszcze firmą, to nie sposób wykluczyć, iż współpraca taka miała miejsce również w okresie późniejszym, a nawet równolegle z usługami zamawianymi u powódki. Tym samym też przedstawione przez pozwaną dokumenty wskazujące na skorzystanie z usług informatycznych innego podmiotu nie potwierdzają same w sobie, iż pozwana usług o zbliżonym charakterze nie uzyskała od powódki. Z uwagi na powyższe żądaniu pozwu udzielić należało ochrony w całości zarówno co do należności głównej jak i należnych powódce odsetek ustawowych. Orzekając o nich mieć należało uwadze, iż zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 8 marca 2013r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych, do której odsyła z kolei art. 10 ust. 1 powyższej ustawy, w transakcjach handlowych, takich zatem, jak zawarta między stronami umowa z wyłączeniem jedynie transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny, wierzycielowi przysługują przewidziane w ustawie odsetki, jeżeli:

I wierzyciel spełnił swoje świadczenie;

II wierzyciel nie otrzymał zapłaty w terminie określonym w umowie albo w doręczonej dłużnikowi fakturze potwierdzającej wykonanie usługi, w związku z którą faktura została wystawiona;

III termin zapłaty określony w umowie nie może przekraczać 60 dni, liczonych od dnia doręczenia dłużnikowi faktury potwierdzającej wykonanie takiej usługi.

W niniejszej sprawie wystąpiły wskazane wyżej przesłanki warunkujące powstanie po stronie powódki roszczenia o zapłatę odsetek przewidzianych ustawą z dnia 8 marca 2013r., jak wynika bowiem z poczynionych ustaleń, wierzyciel dostarczył pozwanej kupiony przez nią sprzęt, co się zaś tyczy kwestii doręczenia pozwanej faktur opiewających na dochodzone w sprawie należności, to mieć należało na uwadze, iż pochodzące od powódki ogólne warunki umowy przewidywały doręczenie faktur drogą elektroniczną, której to okoliczności pozwana nie negowała. Zaistnienie powyższych okoliczności przesądza tym samym również o powstania po stronie wierzyciela prawa do naliczania przewidzianej w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 2013r. rekompensaty, co skutkować musiało udzieleniem ochrony żądaniu pozwu w całości.

Rozstrzygnięcie o należnych powódce kosztach postępowania w postaci opłaty od pozwu w kwocie jak również należnych powódce na podstawie par. 2 pkt 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Anna Parteka
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Data wytworzenia informacji: