Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 sierpnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych przeliczył G. C. emeryturę od 1 czerwca 2015 r. tj. od miesiąca , w którym zgłoszono wniosek. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał ,że emerytura została obliczona w następujący sposób :

- zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych od 2003 r. do 2012 r. oraz wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynoszący 122,84 %. Ponadto organ rentowy wskazał ,że podstawa wymiaru została obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 122,84% przez kwotę bazową 3 080,84 zł co dało kwotę 3 784,50 zł. Zakład Ubezpieczeń Społecznych obliczył wysokość emerytury w następujący sposób: 24% x 3 080,84 = 739,40 zł ,(411 x 1,3 %)/12 x 3 784,50 zł = 1 685,24 zł , (55 x 0,7%)/12 x 3 784,50 zł = 121,48 zł , Razem 2 546,12.

- zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej kwota składek zaewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 158 177,26 zł , kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 438 739,96 zł , średnie dalsze trwanie życia wyniosło 252,30 miesięcy , a wyliczona kwota emerytury wyniosła 2 365,90 zł.

Organ rentowy wskazał ,iż wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w 2014 r. wysokość emerytury wyniosła 20 % emerytury obliczonej na podstawie art.53 ustawy emerytalnej tj. 509,22 zł oraz 80% emerytury obliczonej na podstawie art.26 ustawy emerytalnej tj. 1 892,72 zł co dało łącznie 2 401,94 zł. Kwota do wypłaty wyniosła 2 046,50 zł.

/decyzja k.90/91-92/93 plik II akt ZUS/

W dniu 24 września 2015 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie G. C. ,w którym zaskarżyła powyższą decyzję. Zdaniem wnioskodawczyni organ rentowy ustalił wysokość jej świadczenia w oparciu o nowe zasady zamiast starych , a skutkowało to przyznaniem świadczenia mniej korzystnego. W ocenie wnioskodawczyni przeliczenie kapitału początkowego w oparciu o znowelizowaną ustawę nie przełożyło się na wzrost jej świadczenia , ponieważ emerytura obliczona zgodnie z art.53 wynosi 2 546,12 zł.

/odwołanie k.2-4/

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy podniósł , że wysokość emerytury została ustalona prawidłowo.

/odpowiedź na odwołanie k.5-6/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni G. C. urodziła się (...) , wiek emerytalny osiągnęła w dniu 2 lutego 2014 r. ( 60 lat i 4 miesiące).

/bezsporne/

Decyzją z dnia 24 lutego 2014 r. ( po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 stycznia 2014 r.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał wnioskodawczyni emeryturę od dnia 2 lutego 2014 r.

/decyzja k.48/49 – 50/51 plik II akt ZUS/

W dniu 30 czerwca 2015 r. wnioskodawczyni złożyła wniosek , po rozpatrzeniu którego wydano zaskarżoną decyzję.

/wniosek – k.88/89, decyzja k.90/91-92/93 plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 20 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalił wnioskodawczyni na dzień 1 stycznia 1999 r. wartość kapitału początkowego , którego kwota wyniosła 140 151,22 zł ( w decyzji uwzględniono przepisy ustaw o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS z dnia 21 czerwca 2013 r.- Dz. U. z 2013 r. , poz.960 oraz 5 marca 2015 r. – Dz. U. z 2015 r. , poz.552 ).

/decyzja k.30 plik I akt ZUS/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie materiału dowodowego zebranego w sprawie opierając się na dokumentach zgromadzonych w aktach sprawy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Wskazać należy ,iż istota sporu w niniejszym postępowaniu sprowadziła się do rozstrzygnięcia czy wnioskodawczyni może zostać przyznane świadczenie w myśl art.53 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 748).

Zgodnie z art.183 ust.5 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej, o której mowa w ust. 1 (emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948 r., z wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie przepisów art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2009) , która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013 albo 2014, wynosi:

1) 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz

2) 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26.

W oparciu o powyższy przepis organ rentowy ustalił wnioskodawczyni emeryturę tzw. mieszaną (część emerytury wyliczana jest w oparciu o stare zasady – art. 53 , a druga część emerytury wyliczana jest w oparciu o nowe zasady – art. 26). Jednocześnie w oparciu o ust.6 art.183 wskazać należy ,iż taki rodzaj emerytury może być przeliczany w oparciu o art. 108 powyższej ustawy .

Zgodnie z treścią art. 108 ust 1. Jeżeli po dniu, od którego przyznano emeryturę określoną w art. 24 lub 24a, emeryt podlegał ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, wysokość świadczenia ulega ponownemu ustaleniu w sposób określony w ust. 2.

ust2. Emerytury obliczone według zasad określonych w art. 26 powiększa się o kwotę wynikającą z podzielenia składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego po dniu ustalenia prawa do emerytury, o której mowa w art. 24 i 24a, i zwaloryzowanych zgodnie z art. 25 przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone dla wieku danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o przeliczenie wysokości emerytury, z uwzględnieniem ust. 4 i 5.

2a. Złożenie przez członka otwartego funduszu emerytalnego wniosku o ponowne ustalenie wysokości emerytury, o której mowa w art. 24 lub art. 24a, oznacza jednocześnie złożenie wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej w trybie art. 25 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych.

Ust.3. Ponowne ustalenie wysokości emerytury następuje na wniosek zgłoszony nie wcześniej niż po upływie roku kalendarzowego lub po ustaniu ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.

Ust.4. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek zaewidencjonowanych od miesiąca, od którego została podjęta wypłata emerytury po raz pierwszy, do miesiąca poprzedzającego miesiąc zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury.

Ust.5. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do kolejnych wniosków o ustalenie emerytury w nowej wysokości.

Analiza treści art.108 prowadzi do wniosku ,że po przyznaniu emerytury może być przeliczana jedynie część emerytury przyznana w oparciu o art.26 ustawy ,zaś część emerytury ustalona w oparciu o art.53 może być przeliczana jedynie wówczas gdy ubezpieczony przedstawi nowe okoliczności dotyczące tego okresu (tym samym do tej części nie dolicza się stażu oraz zarobków następujących po dacie przyznania prawa do emerytury , a zgodnie z art.114 ustawy emerytalnej prawo do świadczeń lub ich wysokość ulega ponownemu ustaleniu na wniosek osoby zainteresowanej lub z urzędu, jeżeli po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość).

Wskazać należy ,że analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku ,że zaskarżona przez wnioskodawczynię decyzja organu rentowego jest prawidłowa. Co istotne Zakład Ubezpieczeń Społecznych w zaskarżonej decyzji uwzględnił kapitał początkowy wyliczony zgodnie z obowiązującymi od 1 maja 2015 r. przepisami (w myśl art. 174 ust. 2a w/w ustawy przy ustalaniu kapitału początkowego do okresów, o których mowa w art. 7 pkt 5 tj. okresów nieskładkowych - przypadających przed dniem nabycia prawa do emerytury lub renty okresy urlopu wychowawczego, urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących opiekujących się małymi dziećmi, innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych oraz okresy niewykonywania pracy - z powodu opieki nad dzieckiem: a) w wieku do lat 4 - w granicach do 3 lat na każde dziecko oraz łącznie - bez względu na liczbę dzieci - do 6 lat; b) na które ze względu na jego stan fizyczny, psychiczny lub psychofizyczny przysługuje zasiłek pielęgnacyjny - dodatkowo w granicach do 3 lat na każde dziecko) stosuje się art. 53 ust. 1 pkt 2- po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych).

Niemniej jednak przepisy ustawy emerytalnej nie pozwalają przyznać wnioskodawczyni emerytury jedynie w oparciu o art. 53. Decydujące znaczenie ma tutaj bowiem treść wskazanego powyżej art.183. Skoro zatem wnioskodawczyni osiągnęła wiek emerytalny w roku 2014 r. , a nadto złożyła w tym właśnie roku wniosek o emeryturę to zasadnym było zastosowanie tego artykułu. Organ rentowy wyliczając emeryturę zastosował więc przepisy oraz wskaźniki obowiązujące w dacie złożenia wniosku przez G. C.. Bez znaczenia zatem pozostają czysto hipotetyczne założenia ,że gdyby wnioskodawczyni złożyła wniosek wcześniej ( wnioskodawczyni w trakcie procesu wskazywała ,że mogła uzyskać wcześniejszą emeryturę już 2008 r.) to jej świadczenie wyliczone na starych zasadach byłoby wyższe.

W związku z powyższym, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawczyni.