Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 2 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wobec nabycia przez J. T. prawa do emerytury od dnia 20 października 2009 r. na podstawie art. 185 w/w ustawy ponownie ustalił mu kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 r. W treści uzasadnienia organ rentowy wskazał , że wartość kapitału początkowego, ustalona na podstawie powołanego przepisu, ulegała przeliczeniu, poprzez dodanie do okresów składkowych okresu równego różnicy pomiędzy wiekiem emerytalnym , a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę ( z dokładnością do pełnego miesiąca tj. 5 lat tj. 60 miesięcy) i wyniosła 151 938,82 zł. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego wnioskodawcy przyjęto wynagrodzenie , które stanowiło podstawę wymiaru składek z 10 lat kalendarzowych (1980-1989). Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 86,78%. Wnioskodawca udokumentował 27 lat i 23 dni okresów składkowych oraz 3 lata , 3 miesiące i 2 dni okresów nieskładkowych.

/decyzja k. 69/70 plik III akt ZUS, załącznik do decyzji k.63/64 plik III akt ZUS/

W dniu 30 września 2015 r. do organu rentowego wpłynęło odwołanie J. T. od w/w decyzji. Odwołujący wskazał , że od 2009 r. pobiera wcześniejszą emeryturę , a w okresie od 1 stycznia 2010 r. do 30 czerwca 2015 r. pracował jako kurier w Poczcie Polskiej. J. T. zaznaczył , że w dniu 24 czerwca 2015 r. osiągnął wiek emerytalny i złożył dokumenty wymagane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych . Wnioskodawca podkreślił także , że decyzja z dnia 2 września 2015 r. ustalająca mu wysokość emerytury na kwotę 1 406,67 zł okazała się dla niego niekorzystna w stosunku do decyzji z dnia 1 marca 2015 r. ( ustalała mu wartość świadczenia na kwotę 1 599,21 zł). Z kolei zaś decyzja z dnia 4 września 2015 r. ustalająca mu wysokość emerytury na kwotę 1 612,67 zł jest dla niego korzystniejsza zaledwie o kwotę 13,46 zł w stosunku do decyzji z dnia 1 marca 2015 r. J. T. podniósł ,że 6 – letni okres pracy w Poczcie Polskiej w niewielkim stopniu wpłynął na wysokość otrzymywanego przez niego świadczenia (o 13,46 zł) , a ponadto , że Zakład Ubezpieczeń Społecznych pomimo orzeczenia Sądu (w sprawie o sygnaturze akt VIII U 2529/09) przyznającego mu podwyżkę świadczenia ( o 8%) nie podwyższył mu świadczenia.

/odwołanie k.2-3/

W odpowiedzi na odwołanie , która wpłynęła do tutejszego Sądu w dniu 20 października 2015 r. organ rentowy wniósł o jego oddalenie , przytaczając argumentację jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

/ odpowiedź na odwołanie k.21 - 21 odwrót/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca J. T. urodził się (...)

/bezsporne/

Decyzją z dnia 2 grudnia 2009 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał J. T. emeryturę od 20 października 2009 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał ,że emerytura została obliczona w następujący sposób :

- obliczona emerytura zgodnie z art.53 ustawy emerytalnej wyniosła 1 432,55 zł (wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 70,80%)

-zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej kwota skorygowanej składki zaewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wyniosła 6 573,56 zł , kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wyniosła 377 991,79 zł , średnie dalsze trwanie życia wyniosło 247,30 miesięcy , a wyliczona kwota emerytury wyniosła 1 555,06 zł.

Organ rentowy wskazał , iż wobec osiągnięcia wieku uprawniającego do emerytury w 2009 r. wysokość emerytury od 20 października 2009 r. wyniosła 80 % emerytury obliczonej na podstawie art.53 ustawy emerytalnej tj. 1 146,04 zł oraz 20% emerytury obliczonej na podstawie art.26 ustawy emerytalnej tj. 311,01 zł co dało łącznie 1 457,05 zł. Zakład wskazał , że podejmuje wypłatę emerytury zgodnie z art.26 ,gdyż jest to świadczenie bardziej korzystne od wyliczenia z art.183.

/decyzja k.77-80 plik I akt ZUS/

Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 9 listopada 2010 r. ustalono , że wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wynosi 70,95%.

/wyrok k.46 akt o sygn. 2529/09/

Wykonując w/w wyrok, decyzją z dnia 15 grudnia 2010 r. , Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przeliczył J. T. emeryturę (od 20 października 2009 r. tj. od daty od której przyznano świadczenie) z uwzględnieniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru o wartości 70,95%. Emerytura wyliczona zgodnie z treścią art.53 wyniosła 1 434,27 zł. Przy uwzględnieniu wskazanej kwoty w 80% oraz 20 % kwoty emerytury wyliczonej zgodnie z art.26 ( kwota ta nie zmieniła się) emerytura wnioskodawcy wyniosła 1 458,43 zł. Z uwagi na fakt , że ustalona wartość emerytury okazała się kwotą niższą od dotychczasowej , niniejsza decyzja została zawieszona.

/decyzja k.85-87 plik I akt ZUS/

Decyzją ostateczną z dnia 15 grudnia 2010 r. ZUS przyznał wnioskodawcy emeryturę od 20 października 2009 r. tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Emeryturę ustalono zgodnie z art.26 ustawy emerytalnej przyjmując : kwotę skorygowanej składki zaewidencjonowanej na koncie z uwzględnieniem waloryzacji tj. 6 573,56 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego tj. 377 991,79 zł , średnie dalsze trwanie życia tj. 247,30 miesięcy. Wyliczona kwota emerytury wyniosła 1 555,06 zł.

/decyzja k.91-93 plik I akt ZUS/

Kolejnymi ( wydawanymi po rozpatrzeniu wniosków J. T.) decyzjami organ rentowy doliczał składki ewidencjonowane na koncie wnioskodawcy co przekładało się na wysokość jego emerytury.

/decyzja k.101-103 plik I akt ZUS , decyzja k.139 – 142 plik I akt ZUS , decyzja k.155-158 plik I akt ZUS , decyzja k.167 – 170 plik I akt ZUS , decyzja k.175 – 176/

Decyzją waloryzacyjną z dnia 1 marca 2015 r. ZUS ustalił , że wysokość świadczenia wnioskodawcy do wypłaty od 1 kwietnia 2015 r. wynosi miesięcznie 1 599,21 zł.

/decyzja k.18/

W dniu 24 czerwca 2015 r. do organu rentowego wpłynął wniosek J. T. o emeryturę.

/wniosek k.1-4 odwrót plik II akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją ustalono wnioskodawcy kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 r. Do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego wnioskodawcy przyjęto wynagrodzenie , które stanowiło podstawę wymiaru składek z 10 lat kalendarzowych 1980-1989 ( jako korzystniejsze od wariantu 20 lat wybranych z całego okresu). Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 86,78%. Wnioskodawca udokumentował 27 lat i 23 dni okresów składkowych ( tj. 324 miesiące) oraz 3 lata , 3 miesiące i 2 dni ( tj. 39 miesięcy) okresów nieskładkowych , a średnie dalsze trwanie życia wyniosło 209 miesięcy. Wartość kapitału początkowego wyniosła 151 938,82 zł. W treści decyzji wskazano ,że kwota ta podlega waloryzacji zgodnie z zasadami określonymi w art.173 ustawy emerytalnej.

/ decyzja k. 69/70 plik III akt ZUS, załącznik do decyzji k.63/64 plik III akt ZUS/

Do wyliczenia wartości kapitału początkowego przyjęto dochody wnioskodawcy w następującej wysokości:

- za rok 1970 - 6 922,58 ( wskaźnik 38,72)

- za rok 1971 – 11 645,16 ( wskaźnik 41,15)

- za rok 1972 – 24 275,20 ( wskaźnik 80,63)

- za rok 1973 – 29 582,74 ( wskaźnik 88,11)

- za rok 1974 – 13 000,00 ( wskaźnik 34,01)

- za rok 1975 – 14 400,00 (wskaźnik 30,67)

- za rok 1976 – 14 400,00 (wskaźnik 28,03)

- za rok 1977 – 16 000,00 (wskaźnik 29,01)

- za rok 1978 – 18 400,00 (wskaźnik 31,38)

- za rok 1979 – 20 800,00 (wskaźnik 32,54)

- za rok 1980 – 70 422,00 (wskaźnik 97,16)

- za rok 1981 – 89 301,00 (wskaźnik 96,78)

- za rok 1982 – 107 690,00 (wskaźnik 77,16)

- za rok 1983 – 135 666,00 (wskaźnik 78,10)

- za rok 1984 – 190 768,00 (wskaźnik 94,41)

- za rok 1985 – 250 894,00 (wskaźnik 104,51)

- za rok 1986 – 266 043,00 (wskaźnik 92,01)

- za rok 1987 – 346 062,00 (wskaźnik 98,82)

- za rok 1988 – 613 769,00 (wskaźnik 96,34)

- za rok 1989 – 566 509,00 (wskaźnik 27,40)

- za rok 1990 – 3 737 688,00 (wskaźnik 36,30)

- za rok 1991 – 5 380 369,00 (wskaźnik 50,66)

- za rok 1992 – 15 346 200,00 (wskaźnik 47,53)

- za rok 1993 – 24 512 000,00 (wskaźnik 51,13)

- za rok 1994 – 30 728 200,00 (wskaźnik 48,06)

- za rok 1995 – 3 755,98,00 (wskaźnik 44,55)

- za rok 1996 – 5 936,69 (wskaźnik 56,67)

- za rok 1997 – 6 432,05 (wskaźnik 50,47)

- za rok 1998 – 6 293,26 (wskaźnik 50,77)

/wyliczenia k.65/66 plik III akt ZUS/

Decyzją z dnia 2 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał J. T. emeryturę od 20 czerwca 2015 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. W treści decyzji wskazano ,że emerytura została ustalona zgodnie z art. 26 ustawy emerytalnej. Do ustalenia emerytury przyjęto : kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 17 468,21 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 399 277,52 zł , sumę kwot pobranych emerytur w wysokości 118 389,97 zł , średnie dalsze trwanie życia tj. 212,10 miesięcy. Wyliczona kwota emerytury wyniosła 1 406,67 zł. Ustalona emerytura jako świadczenie mniej korzystne została zawieszona.

/decyzja k.10 plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 4 września 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przeliczył J. T. emeryturę od dnia 1 czerwca 2015 r. tj. od miesiąca w którym zgłoszono wniosek. Do ustalenia emerytury przyjęto: kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji w wysokości 6 573,56 zł , kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego w wysokości 381 438,97 zł , średnie dalsze trwanie życia tj. 247,30 miesięcy. Wyliczona kwota emerytury po zastosowaniu waloryzacji od 1 listopada 2015 r. wyniosła 1 939,20 zł

/decyzja k.12 plik II akt ZUS/

W 2009 r. wnioskodawca otrzymał wcześniejszą emeryturę , a po rozpoznaniu przez Sąd sprawy o sygnaturze akt VIII U 2529/09 wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 70,95%. Wnioskodawca pozostawał w zatrudnieniu jako kurier w Poczcie Polskiej do czerwca 2015 r. W związku z osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego J. T. złożył wniosek , a po jego rozpatrzeniu organ rentowy wydawał kolejne decyzje.

/zeznania wnioskodawcy w związku z jego informacyjnymi wyjaśnieniami k.37 odwrót/

Sąd dokonał ustaleń stanu faktycznego w oparciu o dokumentację z akt organu rentowego, uznając ją za wiarygodną i wystarczającą dla poczynienia przedmiotowych ustaleń. W odniesieniu zaś do zeznań wnioskodawcy podkreślić należy ,że wnioskodawca, oprócz własnych twierdzeń, nie przedstawił żadnych dowodów , które w jakikolwiek sposób mogłyby podważyć ustalenia organu rentowego zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne i podlega oddaleniu.

Wskazać należy , iż istota sporu w niniejszym postępowaniu sprowadziła się do rozstrzygnięcia czy organ rentowy prawidłowo ustalił wnioskodawcy wysokość kapitału początkowego. Nie ulega bowiem wątpliwość ,że wysokość kapitału początkowego przekłada się na wysokość otrzymywanego przez wnioskodawcę świadczenia emerytalnego.

W myśl art. 173 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 roku, poz.748 z późn. zm.) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy. Zgodnie z ust 2 kapitał początkowy stanowi równowartość kwoty obliczonej według zasad określonych w art. 174 pomnożonej przez wyrażone w miesiącach średnie dalsze trwanie życia ustalone zgodnie z art. 26 ust. 3 dla osób w wieku 62 lat. Zgodnie z ust 3 wartość kapitału początkowego ustala się na dzień wejścia w życie ustawy.

Zgodnie z art. 174 ust 1 cytowanej ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12. Zgodnie z ust 2 przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy: 1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6, 2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5, 3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2. Podstawę wymiaru kapitału początkowego, w myśl ust. 3 art. 174, ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed 1 stycznia 1999 r.

Zgodnie z art. 15 cyt. ustawy podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176.

W myśl z kolei zaś art.16 przy ustalaniu kolejnych 10 lat kalendarzowych, o których mowa w art. 15 ust. 1 i 2, przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu.

Zgodnie z art. 185 ust. 1 cyt. ustawy przy ustalaniu wysokości emerytury dla osób nabywających prawo do emerytury w wieku określonym w art. 184 kapitał początkowy podlega przeliczeniu poprzez dodanie do okresów składkowych okresu równego różnicy pomiędzy wiekiem emerytalnym, o którym mowa w art. 24, a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę. Do przeliczonego kapitału początkowego stosuje się przepisy art. 173 ust. 3-6.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy oraz wskazane regulacje prawne pozwalają na przyjęcie, że zaskarżona decyzja organu rentowego dotycząca ustalenia wysokości kapitału początkowego została wydana prawidłowo.

Nie ulega wątpliwości ,że wnioskodawca nabył prawo do emerytury w dniu 20 października 2009 r. (a więc w wieku 60 lat) i tym samym organ rentowy oprócz regulacji zawartych w art. 173 i 174 w/w ustawy był zobligowany do zastosowania dyspozycji art.185 i do okresów składkowych ( wynoszących w przypadku wnioskodawcy 324 miesiące) doliczył okresy składkowe równe różnicy pomiędzy wiekiem emerytalnym , a faktycznym wiekiem przejścia na emeryturę ( tj. 60 miesięcy).Podkreślić należy również ,że organ rentowy wydał zaskarżoną decyzję na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w aktach , a ustaleń tych wnioskodawca w żaden sposób nie podważył. W ocenie Sądu organ rentowy prawidłowo ustalił także , że do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego należało przyjąć wskaźnik wysokości podstawy wymiaru w wysokości 86,78% ( obliczony z 10 lat kalendarzowych 1980-1989 ) ,gdyż był to wskaźnik korzystniejszy od wskaźnika wyliczonego z 20 najkorzystniejszych lat ( ten wskaźnik wyniósł 77,25%).

Podkreślić należy ,że w niniejszym postępowaniu Sąd zajmował się jedynie zaskarżoną przez wnioskodawcę decyzją ustalającą mu kapitał początkowy. Niemniej jednak na marginesie wskazać należy ,że wbrew twierdzeniom odwołującego organ rentowy wydając decyzje (na jakie powoływał się wnioskodawca w odwołaniu) stosował się nie tylko do wyroku jaki zapadł w stosunku do wnioskodawcy w sprawie VIII U 2529/09 , ale co również istotne do obowiązujących przepisów prawa. W każdej decyzji jakie wydawał organ rentowy w stosunku do wnioskodawcy określano szczegółowo jakie wartości przyjmowano do obliczeń , a także odnoszono się do kwestii przyznania wnioskodawcy korzystniejszego świadczenia. Ponadto odnosząc się do podniesionej przez wnioskodawcę kwestii przeliczenia świadczenia z uwzględnieniem zarobków osiąganych przez niego po przyznaniu prawa do emerytury , wskazać należy ,że i w tym zakresie zapadały stosowne decyzje , a nadto , że wnioskodawca może składać w organie rentowym kolejne wnioski o przeliczenie emerytury w przypadku wykonywania pracy podlegającej ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji wyroku, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć wnioskodawcy.