Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 2654/15 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2016-11-14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 sierpnia 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił wartość kapitału początkowego J. F.. Ustalony w oparciu o przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, to jest od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 103,17%. Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w ilości: 13 lat, 2 miesiące i 2 dni (158 miesiecy), oraz okresy nieskładkowe w ilości: 4 lata i 5 dni (48 miesięcy) studiów w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 okresów składkowych oraz 5 lat, 6 miesięcy i 2 dni (66 miesięcy) sprawowania opieki nad dzieckiem. Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 złotych (wysokość kwoty bazowej) x 87,56% (współczynnik proporcjonalny) = 256,56 złotych

(158 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 1259,59 złotych (podstawa wymiaru) = 215,64 złotych

(66 miesięcy nieskładkowych x 1,3%) : 12 x 1259,59 złotych (podstawa wymiaru) = 90,06 złotych

(48 miesięcy nieskładkowych x 0,7%) : 12 x 1259,59 złotych (podstawa wymiaru) = 35,27 złotych

co razem dało kwotę 597,53 złotych

597,53 złotych x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 124.883,77 złotych (kapitał początkowy na dzień 1 stycznia 1999 roku).

(decyzja k.51 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 23.05.2008r.)

W dniu 17 września 2015 roku J. F. odwołała się od powyższej decyzji wnosząc o ponowne przeliczenie kapitału początkowego z uwzględnieniem urlopów wychowawczych w wymiarze 6 lat i 6 miesięcy, co wynika ze złożonych do akt sprawy dokumentów Rp-7. (ustne odwołanie - protokół k 2)

Odpowiadając na odwołanie pismem z dnia 15 października 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie, wskazując, że łaczny okres sprawowania opieki nad dziećmi ustalony w oparciu o posiadaną dokumentację wynosi 5 lat, 6 miesięcy i 2 dni. (odpowiedź na odwołanie k 3)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

J. F. urodziła się w dniu (...). (niesporne)

W okresie zatrudnienia wnioskodawczyni korzystała z urlopów wychowawczych na dzieci do 4. roku ich życia przez łączny czas 5 lat, 6 miesięcy i 2 dni. Nie pobierała zasiłku pielęgnacyjnego na żadne dziecko. (niesporne – oświadczenie wnioskodawczyni – protokół rozprawy z dnia 24 czerwca 2016 roku k 31)

Decyzją z dnia 31 stycznia 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych – I Oddział w Ł. ustalił wartość kapitału początkowego wnioskodawczyni przyjmując, że okres sprawowania opieki na dziećmi wyniósł 5 lat, 6 miesięcy i 2 dni. Organ rentowy nie uwzględnił do wyliczenia kapitału okresów:

- od 18 września 1976 roku do 1 października 1976 roku (okresu przebywania na urlopie bezpłatnym)

- od 18 lutego 1986 roku do 30 czerwca 1986 roku (udzielonego bez podstawy prawnej przedłużonego urlopu wychowawczego powyżej 4. roku życia dziecka)

- od 12 marca 1987 roku do 30 czerwca 1987 roku (brak wystarczającego udowodnienia tego okresu).

(decyzja k 31-33 pliku akt ZUS zainicjowanego wnioskiem z dnia 23.05.2008 roku)

Wnioskodawczyni nie odwołała się od powyższej decyzji. (niesporne)

Wysokość rocznych wynagrodzeń wnioskodawczyni (z uwzględnieniem zaświadczenia Rp-7 z dnia 18 marca 2014 roku wystawionego przez Archiwum przy Zespole (...) w Ł. złożonego przez ubezpieczoną w toku procesu) wynosi:

- za 1976 rok - 26.532 złote, co stanowi 61,98% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1977 rok – 37.054 złote, co stanowi 67,19% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1978 rok – 13.230 złotych, co stanowi 54,14% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1981 rok – 27.510 złotych, co stanowi 51,11% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1982 rok – 3.230 złotych, co stanowi 27,77% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1984 rok – 21.787 złotych, co stanowi 43,13% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1985 rok – 84.000 złotych, co stanowi 38,17% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1986 rok - 9.800 złotych, co stanowi 20,34% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1990 rok - 10.780.000 złotych, co stanowi 104,70% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1991 rok – 35.250.000 złotych, co stanowi 165,96% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1992 rok – 43.434.000 złotych, co stanowi 123,32% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1993 rok – 47.803.909 złotych, co stanowi 99,72% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1994 rok – 57.260.000 złotych, co stanowi 89,56% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1995 rok – 6.300 złotych, co stanowi 74,72% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1996 rok - 9.600 złotych, co stanowi 91,64% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1997 rok – 18.075 złotych, co stanowi 141,84% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok,

- za 1998 rok – 20.862,60 złotych, co stanowi 140,26% przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok.

(wyliczenie zgodnie ze zobowiązaniem Sądu – w aktach ZUS)

Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego z uwzględnieniem wynagrodzenia wnioskodawczyni z okresu najkorzystniejszych 10 kolejnych lat kalendarzowych (1989 – 1998) wynosi 103,17%.

(wyliczenie k 39)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów – znajdujących się w aktach ZUS oraz złożonych przez wnioskodawczynię w toku procesu.

Hipotetyczne wyliczenie wysokości emerytury dokonane przez organ rentowy – po uwzględnieniu złożonego zaświadczenia nie zostało zakwestionowane przez wnioskodawczynię.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego i poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych, odwołanie wnioskodawczyni jest niezasadne.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art.174 ust.1 cytowanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art.53, z uwzględnieniem ust.2-12.

Zgodnie z ustępem 2 przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1)okresy składkowe, o których mowa w art.6;

2)okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 pkt 5;

3)okresy nieskładkowe, o których mowa w art.7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art.5 ust.2.

W myśl ust.3 podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art.15, 16, 17 ust.1 i 3 oraz art.18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu od dnia 1 stycznia 1980 r. do dnia 31 grudnia 1998 r.

Natomiast w myśl ust.7 do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 r.

Ustęp 8 powyższego przepisu stanowi, że przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącą 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 r.

Z kolei z mocy art.15 powyższej ustawy o emeryturach i rentach z FUS podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust.4 i 5 tego samego przepisu przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym złożono wniosek o emeryturę lub rentę.

W myśl ust. 3 tego samego przepisu na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust.4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Następnie w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1) oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust.3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2) oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3) oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty,

oraz

4) mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art.19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%.

Zgodnie z art.16 cytowanej ustawy przy ustalaniu kolejnych dziesięciu lat – przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu.

Wnioskodawczyni w odwołaniu od spornej decyzji zakwestionowała nieuwzględnienie dłuższego okresu przebywania na urlopie wychowawczym, wskazując, że organ rentowy winien przyjąć okres 6 lat i 6 miesięcy, tak jak to wynika z dokumentów Rp-7 wystawionych przez T., Sąd Rejonowy w Łodzi i Zespół Szkół (...).

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, oparty na oświadczeniu wnioskodawczyni wyrażonym na rozprawie w dniu 24 czerwca 2016 roku i korespondujący z dokumentacją zawartą w aktach osobowych z Sądu Rejonowego w Łodzi (koperta k 27) wykazał, że nie korzystała ona z żadnych zasiłków pielęgnacyjnych na dzieci. Wynika stąd, że okres udzielonych jej urlopów wychowawczych na dzieci nie mógł przekraczać okresów ponad 4. rok ich życia. Słusznie zatem przyjął organ rentowy łącznie 5 lat, 6 miesięcy i 2 dni okresów korzystania z tych urlopów przez ubezpieczoną.

Z poczynionych przez Sąd ustaleń wynika także, że złożone przez J. F. zaświadczenie Rp-7 wystawione przez Archiwum przy Zespole Szkół (...) w Ł. nie ma wpływu na wysokość wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego skarżącej. Wielkości wynikające z tego zaświadczenia nie mają bowiem żadnego wpływu na ustalenie wysokości kapitału początkowego wnioskodawczyni, bowiem najkorzystniejszym dziesięcioletnim okresem pod względem wysokości zarobków wnioskodawczyni są lata 1989-1998, czego wnioskodawczyni ostatecznie nie kwestionowała w niniejszym postępowaniu.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 477 14§1 k.p.c. oddalił odwołanie.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Swaczyna
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Paulina Kuźma
Data wytworzenia informacji: