VIII U 2634/15 - zarządzenie, uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2016-10-11

Sygn. akt VIII U 2634/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 sierpnia 2015 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. stwierdził, że z tytułu prowadzonej przez R. S. (1) pozarolniczej działalności:

1. podlega on obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tj. emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu od 19 września 2012 r. do 14 lutego 2013 r., od 1 czerwca 2013 r. do 1 września 2013 r., od 2 października 2013 r. do 31 października 2013 r.,

2. miesięczne podstawy wymiaru składek wynoszą:

a) na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne tj. emerytalne, rentowe i wypadkowe za miesiące:

- 09/2012 r. 180 zł

- od 10/2012 r. do 12/2012 r. 450 zł

- 01/2013 r. 480 zł

- 02/2013 r. 240 zł

- od 06/2013 r. do 08/2013 r. 480 zł

- 09/2013 r. 454,52 zł

b) na ubezpieczenie zdrowotne za miesiące:

od 09/2012 r. do 12/2012 r. 2.828,31 zł,

od 01/2013 r. do 12/2013 r. 2.908,13 zł,

od 01/2014 r. do 04/2014 r. 3004,48 zł.

W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że z dokumentów będących w posiadaniu Oddziału wynika, że ubezpieczony posiada wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Ministra Gospodarki z datą rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej 19 września 2012 r. w zakresie działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych. Organ dodał, że ubezpieczony zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej od dnia 29 kwietnia 2014 r. W dniu 7 października 2014 r. ubezpieczony wykreślił wpis z datą zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej z dniem 30 września 2014 r. z ustaleń dokonanych w Urzędzie Skarbowym Ł. wynika, że za okres 2012 – 2014 figurował wnioskodawca, jako osoba prowadząca działalność gospodarczą w okresie 19 września 2012 r. - 30 września 2014 r. wnioskodawca rozliczał się w zakresie podatku dochodowego w formie podatku liniowego, deklaracji VAT-7 nie składał.

Z dokumentów zewidencjonowanych w systemie informatycznym Zakładu wynika, że w związku z rozpoczęciem działalności zostało za wnioskodawcę sporządzone z urzędu zgłoszenie płatnika składek od 19 września 2012 r. Ponadto w związku z informacją o zawieszeniu wykonywania działalności zostało za ubezpieczonego sporządzono z urzędu wyrejestrowanie płatnika składek (...) od dnia 29 kwietnia 2014 r. Ponadto wynika również, że z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności wnioskodawca nie dokonał zgłoszenia do ubezpieczeń oraz nie złożył dokumentów rozliczeniowych. Ustalono, że płatnik składek (...) Spółka Jawna zgłosił R. S. (1) do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorcę od 15 lutego 2013 r. do 31 maja 2013 r. Za ubezpieczonego zostały złożone imienne raporty miesięczne o należnych składkach za miesiące od 02/2013 r. do 05/2013 r. Ustalono również, że wnioskodawca był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako pracownik od 2 września 2013 r. do 1 października 2013 r. w firmie (...) Sp. z o.o. W/w płatnik wykazał, iż wnioskodawca jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy. Ponadto ustalono, że płatnik składek ESKULAP zgłosił R. S. (1) do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorcę od 1 listopada 2013 r. do 31 grudnia 20l3 r. Za ubezpieczonego zostały złożone imienne raporty miesięczne o należnych składkach za miesiące od 11/2013r. do 12/2013r. z podstawami wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyższymi niż obowiązujące osobę prowadzącą pozarolniczą działalność. W okresie od 1 stycznia 2014 r. do 30 kwietnia 2014r. wnioskodawca został zgłoszony przez w/w płatnika do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako pracownik i wykazał, iż ubezpieczony jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy. Wobec powyższego od 15 lutego 2013 r. do 31 maja 2013 r., od 2 września 2013 r. do 1 października 2013 r., od 1 listopada 2013 r. do 28 kwietnia 2014 r. wnioskodawca nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu prowadzenia działalności, a jedynie z umów o pracę i umów zlecenia.

/decyzja – k. 14 – 16 akt ZUS/

Wnioskodawca R. S. (1) w dniu 16 września 2015 r. złożył odwołanie i wniósł o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez ustalenie, iż ubezpieczony nie podlega ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu jako osoba prowadząca działalność gospodarczą. W uzasadnieniu wskazał, że decyzja jest dla niego krzywdząca. Podał, że był tylko osobą wpisaną do ewidencji działalności gospodarczej, lecz faktycznie nie wykonywał działalności gospodarczej. Dodał, że organ rentowy niezasadnie potraktował ubezpieczonego jako osobę prowadzącą taką działalność gospodarczą, albowiem dokonanie wpisu nie rodzi obowiązku odprowadzania składek ZUS, jeżeli działalność nie była faktycznie prowadzona. Podał, że nie prowadził działalności gospodarczej w sposób zorganizowany, ciągły, zarobkowy i profesjonalny oraz nie osiągnął żadnego przychodu z tytułu jej prowadzenia.

/odwołanie – k. 2 – 5/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 13 października 2015 r. organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podnosząc argumenty wskazane w uzasadnieniu skarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 6 – 7/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca R. S. (1) posiada wykształcenie wyższe. Z zawodu jest farmaceutą i od 2003 r. pracował w aptekach na podstawie umów o pracę. Od września 2012 r. ubezpieczony pozostawał bez pracy i był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako bezrobotny.

/zeznania wnioskodawcy z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:03:30 – 00:17:58 – płyta CD – k. 17 w zw. zeznaniami z dnia 12 września 2016 r. 00:01:44 – 00:05:38 płyta CD – k. 31, zeznania świadka A. S. z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:20:46 – 00:28:59 – płyta CD – k. 17, zeznania świadka S. S. z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:29:42 – 00:39:29 – płyta CD – k. 17/

Ubezpieczony nie mógł znaleźć pracy w swoim zawodzie i postanowił zmienić zawód. Odpowiedział na ogłoszenie firmy (...) poszukującej agentów ubezpieczeniowych i zgłosił się na kurs przygotowujący do tego zawodu. Kurs odbywał się w siedzibie firmy w biurowcu na al. (...) i trwał około 1 miesiąca.

/zeznania wnioskodawcy z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:03:30 – 00:17:58 – płyta CD – k. 17 w zw. zeznaniami z dnia 12 września 2016 r. 00:01:44 – 00:05:38 płyta CD – k. 31, zeznania świadka A. S. z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:20:46 – 00:28:59 – płyta CD – k. 17, zeznania świadka S. S. z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:29:42 – 00:39:29 – płyta CD – k. 17, pismo z Towarzystwa (...) – k. 23/

Zdał egzamin końcowy. Uzyskał z egzaminu 98 pkt na 100 możliwych.

/zeznania wnioskodawcy z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:03:30 – 00:17:58 – płyta Cd – k. 17 w zw. zeznaniami z dnia 12 września 2016 r. 00:01:44 – 00:05:38 płyta CD – k. 31, zeznania świadka S. S. z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:29:42 – 00:39:29 – płyta CD – k. 17, pismo z Towarzystwa (...) – k. 23, zaświadczenie – k. 25/

Uzyskał informację, że warunkiem koniecznym do podjęcia współpracy z firmą (...) jest zarejestrowanie działalności gospodarczej.

/zeznania wnioskodawcy z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:03:30 – 00:17:58 – płyta CD – k. 17 w zw. zeznaniami z dnia 12 września 2016 r. 00:01:44 – 00:05:38 płyta CD – k. 31, zeznania świadka S. S. z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:29:42 – 00:39:29 – płyta CD – k. 17/

R. S. (2) w dniu 19 września 2012 r. zarejestrował działalność gospodarczą pod nazwą Doradztwo (...). Przedmiotem działalności miała być działalność agentów i brokerów ubezpieczeniowych. W dniu 29 kwietnia 2014 r. ubezpieczony zawiesił działalność gospodarczą, a w dniu 30 września 2014 r. zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej. Wpis został wykreślony z rejestru w dniu 7 października 2014 r.

/wypis z (...) k. 5, k. 4, k. 3 akt ZUS/

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie podjął żadnej czynności przygotowawczej do rozpoczęcia prowadzenia tej działalności, nie szukał klientów, nie wynajmował żadnego biura.

/zeznania wnioskodawcy z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:03:30 – 00:17:58 – płyta Cd – k. 17 w zw. zeznaniami z dnia 12 września 2016 r. 00:01:44 – 00:05:38 płyta CD – k. 31, zeznania świadka A. S. z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:20:46 – 00:28:59 – płyta CD – k. 17, zeznania świadka S. S. z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:29:42 – 00:39:29 – płyta CD – k. 17/

Wnioskodawca jako płatnik składek nie dokonał zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych oraz nie złożył dokumentów rozliczeniowych. Organ rentowy z urzędu dokonał zgłoszenia płatnika składek od 19 września 2012 r. oraz z urzędu dokonał jego wyrejestrowania od 29 kwietnia 2014 r.

/okoliczność bezsporna, zeznania wnioskodawcy z dnia 18 kwietnia 2016 r. – 00:03:30 – 00:17:58 – płyta Cd – k. 17 w zw. zeznaniami z dnia 12 września 2016 r. 00:01:44 – 00:05:38 płyta CD – k. 31/

Wnioskodawca z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej nie osiągnął żadnych przychodów.

/zaświadczenia – k. 8, k. 9 akt ZUS, pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego – k. 1 akt ZUS, pismo Naczelnik Urzędu Skarbowego – k. 11/

Ubezpieczony po zarejestrowaniu działalności gospodarczej został zatrudniony na podstawie umowy zlecenia u płatnika składek (...) Spółka Jawna i został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca od 15 lutego 2013 r. do 31 maja 2013 r. Za ubezpieczonego zostały złożone imienne raporty miesięczne o należnych składkach za miesiące od 02/2013 r. do 05/2013 r. z podstawami wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyższymi niż obowiązujące osobę prowadzącą pozarolniczą działalność.

/okoliczność bezsporna/

Następnie wnioskodawca był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako pracownik od 2 września 2013 r. do 1 października 2013 r. w firmie (...) Sp. z o.o. W/w płatnik wykazał, iż wnioskodawca był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy.

/okoliczność bezsporna/

R. S. (1) był zgłoszony do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako zleceniobiorca od 1 listopada 2013 r. do 31 grudnia 20l3 r. u płatnika składek ESKULAP. Za ubezpieczonego zostały złożone imienne raporty miesięczne o należnych składkach za miesiące od 11/2013r. do 12/2013r. z podstawami wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyższymi niż obowiązujące osobę prowadzącą pozarolniczą działalność. W okresie od 1 stycznia 2014 r. do 30 kwietnia 2014r. wnioskodawca został zgłoszony przez w/w płatnika do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego jako pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy.

/okoliczność bezsporna/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie zgromadzonych w aktach dokumentów, zeznań wnioskodawcy oraz zeznań świadków. Zgromadzonym dowodom Sąd dał wiarę w całości, a dokonując oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, że jest on wystarczający by wyjaśnić sporną okoliczność – a mianowicie czy wnioskodawca od 19 września 2012 r. faktycznie prowadził działalność gospodarczą. Sąd Okręgowy dał wiarę zeznaniom świadków w których wskazali, że ubezpieczony nigdy nie podjął wykonywania działalności gospodarczej w spornym okresie. W ocenie Sądu zeznania świadków w niniejszej sprawie są jasne, logiczne oraz spójne. Dodać należy, że dokumenty stanowiące podstawę dokonanych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych nie były kwestionowane przez żadną ze stron, a Sąd nie znalazł powodów do tego, by z urzędu odmówić im pełnej wartości dowodowej.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Odwołanie w świetle zgromadzonego materiału dowodowego zasługuje na uwzględnienie i powoduje zmianę zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 pkt 5 i art. 12 ust 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 121 ze zm.), obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnym i rentowym, wypadkowym - podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Na mocy art. 13 pkt 4 Ustawy osoby prowadzące działalność pozarolniczą podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności.

Z mocy art. 11 ust. 2 ubezpieczeniu chorobowemu osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają dobrowolnie na swój wniosek.

Okres podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom określa przepis art. 13 pkt 4 zgodnie z którym osoby prowadzące pozarolniczą działalność obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu podlegają w okresie od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania wykonywania tej działalności, z wyłączeniem okresu, na który wykonywanie działalności zostało zawieszone na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Na podstawie zaś art. 66 ust. 1 pkt. 1c ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z dnia 27 sierpnia 2004 r. (t. j. Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, ze zm.), osoby spełniające warunki do objęcia ubezpieczeniami społecznymi, które są osobami prowadzącymi działalność pozarolniczą, podlegają obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Stosownie do art. 18 ust. 8 podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób prowadzących pozarolniczą działalność stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Stosownie do treści art. 20 ust. 3 w/w ustawy, podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób, które ubezpieczeniu chorobowemu podlegają dobrowolnie, nie może przekraczać miesięcznie 250% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 19 ust. 10.

W rozpoznawanej sprawie spór dotyczył tego czy odwołujący faktycznie wykonywał działalność gospodarczą w spornym okresie, co skutkuje obowiązkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tego tytułu.

Odnosząc się do powyższej spornej kwestii wskazać w pierwszej kolejności należy na definicję działalności gospodarczej zawartą w art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 220, poz. 1447 ze zm.). Działalnością gospodarczą w rozumieniu tej ustawy jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

W orzecznictwie przyjmuje się, że cechami działalności gospodarczej są: 1) zawodowy (a więc stały) charakter, 2) związana z nią powtarzalność podejmowanych działań, 3) podporządkowanie zasadzie racjonalnego gospodarowania i 4) uczestnictwo w obrocie gospodarczym /por. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 6 grudnia 1991 r., sygn. III CZP 117/91, opubl. OSNCP 1992 nr 5, poz. 65/. Podkreśla się także, iż dla uznania określonej przedmiotowo działalności za działalność gospodarczą konieczne jest łączne zaistnienie trzech jej cech funkcjonalnych: zarobkowości, zorganizowania i ciągłości. Brak którejkolwiek z nich oznacza, że dana działalność nie może być zakwalifikowana do kategorii działalności gospodarczej. Przesłanka wykonywania działalności gospodarczej w sposób ciągły nie jest rozumiana jako konieczność jej wykonywania bez przerwy, lecz jako zamiar powtarzalności określonych czynności w odróżnieniu od ich przypadkowości, sporadyczności lub okazjonalności. Przyjmuje się zatem, że działalność gospodarcza z założenia jest działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany i nastawioną na nieokreślony z góry okres czasu, a ponadto związana jest z nią konieczność ponoszenia przez przedsiębiorcę ryzyka gospodarczego. Nie uznaje się więc za działalność gospodarczą: działalności okresowej i sporadycznej /por. wyrok Sądu Najwyższego z 30 listopada 2005 r., sygn. I UK 95/05, opubl. Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2006, Nr 19-20, poz. 311, str. 863; postanowienie Sądu Najwyższego z 17 lipca 2003 r., sygn. II UK 111/03, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2003, Nr 17, poz. 1; wyrok NSA z dnia 19 marca 1991 r., (...) SA/Wa 898/90, (...) 1992, nr 3-4, poz. 58; wyrok NSA z dnia 17 września 1997 r., (...) SA/Wa (...), Pr. Gosp. 1998, nr 1, s. 32/.

Wykonywanie (prowadzenie) działalności gospodarczej w rozumieniu art. 13 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, obejmuje nie tylko faktyczne wykonywanie czynności należących do zakresu tej działalności, lecz także czynności zmierzające do zaistnienia takich czynności gospodarczych (czynności przygotowawczych). Na przykład, prowadzenie działalności gospodarczej występuje zarówno w okresach faktycznego wykonywania usług, jak też w okresach wykonywania innych czynności związanych z działalnością - takich jak poszukiwanie nowych klientów, zamieszczanie ogłoszeń w prasie, załatwianie spraw urzędowych. Wszystkie te czynności pozostają w ścisłym związku z działalnością usługową, bowiem zmierzają do stworzenia właściwych warunków do jej wykonywania (porównaj wyrok SA w Białymstoku z dnia 17 grudnia 2003 r., III AUa 1531/03, OSA w B. 2004 nr 1, s. 51; por. też postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2003 r., II UK 111/03, Monitor Prawa Pracy-wkładka 2004 nr 7, poz. 16, według którego, faktyczne niewykonywanie działalności gospodarczej w czasie oczekiwania na kolejne zamówienie lub w czasie ich poszukiwania, nie oznacza zaprzestania prowadzenia takiej działalności i nie powoduje uchylenia obowiązku ubezpieczenia społecznego).

Niewątpliwie w ocenie, czy były podejmowane czynności zmierzające bezpośrednio do prowadzenia działalności gospodarczej, należy uwzględniać wszelkie okoliczności sprawy, w tym także zamiar osoby prowadzącej działalność gospodarczą. W wyroku z dnia 30 kwietnia 1997 r., (...) SA 46/96 (Przegląd Orzecznictwa (...) 1998 nr 2, poz. 48), Naczelny Sąd Administracyjny trafnie wskazał, że w razie uznania za zaprzestanie działalności gospodarczej innych zdarzeń niż jej likwidacja, należy brać pod uwagę nie tylko okoliczności obiektywne, ale także subiektywne, tzn. zamiar podatnika.

W przedmiotowej sprawie organ rentowy wskazał jedynie, że skarżący zarejestrował działalność gospodarczą, jednakże w żaden sposób nie udowodnił, iż ubezpieczony tę działalność prowadził.

Pełnomocnik reprezentujący ZUS nie zgłosił, w toku procesu, żadnych wniosków dowodowych na potwierdzenie faktu, że ubezpieczony faktycznie prowadził działalność gospodarczą. Sąd ocenił zatem zasadność decyzji w oparciu o stosunkowo ubogi materiał dowodowy, który jednak okazał się wystarczający do wydania orzeczenia.

Strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swoich twierdzeń, ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał, a Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów- por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 28 lutego 2013 r. I ACa 613/12 LEX nr 1294695.

Zasada kontradyktoryjności obowiązuje w pełni również w sprawach z ubezpieczenia społecznego, zaś zadaniem Sądu jest jego bezstronność i neutralność.

ZUS nie może korzystać z kompetencji Sądu w zakresie inicjatywy dowodowej, polegającej na możliwości dopuszczenia z urzędu dowodu niewskazanego przez stronę, bo w tym procesie nie była stroną nieporadną, działającą bez profesjonalnego pełnomocnika, która nie jest w stanie przedstawić środków dowodowych w celu uzasadnienia swoich twierdzeń (por. uchwałę składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 maja 2000 r., III CZP 4/00, OSNC 2000 nr 11, poz. 195 oraz wyroki Sądu Najwyższego z dnia 5 listopada 1997 r., III CKN 244/97, OSNC 1998 nr 3, poz. 52, z dnia 25 czerwca 1998 r., III CKN 384/98, Biuletyn SN 1998 nr 11, s. 14 i z dnia 10 października 1997 r., II CKN 378/97, OSP 1998 nr 6, poz. 111).

W ocenie Sądu Okręgowego, w świetle poczynionych ustaleń faktycznych, wynika, że odwołujący jedynie zarejestrował działalność gospodarczą ale faktycznie nigdy jej nie wykonywał. Nie podjął on żadnych czynności świadczących o prowadzeniu działalności gospodarczej tj. nie poszukiwał klientów, nie wystawiał faktur, nie składał deklaracji do ZUS, nie zawierał żadnych umów, nie osiągał żadnych dochodów.

W ocenie Sądu zarejestrowana przez wnioskodawcę działalność nie wykazywała cech zorganizowania i ciągłości, zatem nie może być uznana za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. W zachowaniu wnioskodawcy przede wszystkim brak zamiaru dążenia (woli) do uczynienia z działalności gospodarczej stałego (ciągłego) źródła dochodu. O czym świadczy chociażby fakt poszukiwania i podjęcia pracy w wyuczonym zawodzie – aptekarza w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej

W uznaniu Sądu podjęte przez wnioskodawcę czynności legalizujące działalność gospodarczą - wpis do ewidencji stanowi jedynie formalne potwierdzenie faktu prowadzenia działalności gospodarczej.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika w sposób oczywisty, że wnioskodawca zarejestrował działalność gospodarczą by móc uczestniczyć w bezpłatnym kursie na agenta ubezpieczeniowego zorganizowanym przez firmę (...).

Wskazać należy, że orzecznictwie Sądu Najwyższego ugruntowany jest pogląd, że istnienie wpisu do ewidencji nie przesądza o faktycznym prowadzeniu działalności gospodarczej, jednakże prowadzi do domniemania prawnego, według którego osoba wpisana do ewidencji, która nie zgłosiła zawiadomienia o zaprzestaniu prowadzenia działalności gospodarczej, jest traktowana jako prowadząca taką działalność. Domniemanie to może być obalone w drodze przeprowadzenia przeciwdowodu, który obciąża stronę twierdzącą o faktach przeciwnych twierdzeniom wynikającym z domniemania. Do sfery ustaleń faktycznych należy czy działalność gospodarcza rzeczywiście jest wykonywana, czy też zaprzestano jej prowadzenia lub w ogóle nie podjęto, co powoduje wyłączenie z obowiązku ubezpieczenia. Obowiązek ubezpieczenia osoby prowadzącej pozarolniczą działalność - w tym działalność gospodarczą - wynika bowiem z faktycznego prowadzenia tej działalności /por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2007 r. sygn. III UK 133/06, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2008, Nr 7-8, poz. 114, str. 332; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 lutego 2010 r., sygn. I UK 240/09, LEX nr 585723; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 2010 r. sygn. II UK 186/09, sygn. LEX nr 590235; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 lutego 2010 r. sygn. I UK 221/09, LEX nr 585715, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 3 lutego 2015 r., III AUA 3652/13/.

W niniejszej sprawie brak podstaw do uznania, iż w spornym okresie wnioskodawca działalność gospodarczą prowadził, a co za tym idzie nie podlega on obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym w spornym okresie. Organ rentowy nie wykazał, że wnioskodawca taką działalność rzeczywiście prowadził, zaś ubezpieczony wykazał, że działalności faktycznie nie prowadził, dokonał jedynie formalnej rejestracji.

Zatem z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej od 19 września 2012 r. r. odwołujący niewątpliwie, w ocenie Sądu, nie podlega obowiązkowi ubezpieczenia społecznego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Jeszcze raz należy podkreślić, iż cechą prowadzenia działalności gospodarczej jest prowadzenie jej w sposób zorganizowany i ciągły. Jednocześnie osoba, która podjęła pozarolniczą działalność gospodarczą, podlega z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym obowiązkowo, jeżeli nie ma innego tytułu do ubezpieczeń, od dnia rozpoczęcia wykonywania tej działalności do dnia jej zaprzestania, bez względu na to czy w ramach danej działalności osiąga przychody czy też ich nie osiąga, jeżeli pozostaje w gotowości do prowadzenia tej działalności.

W postępowaniu odwoławczym przed sądami powszechnymi prowadzonym w oparciu o przepisy postępowania cywilnego ciężar dowodu zgodnie z art. 6 k.c. spoczywa na ubezpieczonym, który z faktycznego niewykonywania działalności gospodarczej wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne.

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony udowodnił, iż od 19 września 2012 r. nie prowadził działalność gospodarczą, w związku z czym Sąd Okręgowy uznał, że odwołanie wnioskodawcy za zasadne i na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu.

K.K.-W.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Swaczyna
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Jacek Chrostek
Data wytworzenia informacji: