Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sygn. akt VIII U 2039/16 U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia 8 lipca 2016 roku - znak (...)-2016 - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił kapitał początkowy M. S. na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do obliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego przyjęto lata 1969 - 1998 roku i wyniósł on 52,72%. Wartość kapitału początkowego ustalono na kwotę 110.245,41 zł

/ decyzja - k. 331 -334 akt ZUS/

Natomiast decyzją z dnia 11 lipca 2016 roku - znak (...) - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. z urzędu przyznał M. S. emeryturę od dnia 29 czerwca 2016 roku tj. od miesiąca, w którym ukończył wiek 65 lat i 11 miesięcy. Obliczenie wysokości emerytury nastąpiło zgodnie z art. 26 i ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wysokość emerytury wyniosła 2.153,29 zł brutto miesięcznie.

/decyzja – k. 345- 348 akt ZUS/

M. S. uznając powyższe decyzje za krzywdzące, w dniu
10 sierpnia 2016 roku złożył od nich odwołanie. Skarżący wniósł o ponowne rozpatrzenie i podjęcie decyzji celem ustalenia wartości kapitału początkowego a w konsekwencji przeliczenie wysokości emerytury. Wnioskodawca wskazał, że organ rentowy, ustalając kapitał początkowy pominął okres pracy w Milicji Obywatelskiej od dnia 1 stycznia 1969 roku do 25 stycznia 1973 roku, okres 2 lat służby wojskowej oraz zatrudnienia w Wojsku Polskim w Z. JW Nr (...) od dnia 2 stycznia 1975 roku do 28 lutego 1978 roku. W obu miejscach pracy miał wysokie zarobki.

/odwołanie - k. 2 3/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 1 września 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu organ rentowy podtrzymał dotychczasową argumentację. Dodatkowo wskazał, że w oparciu o dokumenty zgromadzone w aktach rentowych sporny okres zatrudnienia, tj. od 1 stycznia 1969 roku do 28 lutego 1978 roku, włącznie z służbą wojskową, uwzględniony został w stażu ubezpieczeniowym do celu ustalenia kapitału początkowego:

- od 2 sierpnia 1965 roku do 20 września 1969 roku - Spółdzielnia Pracy (...),

- od 22 września 1969 roku do 30 czerwca 1972 roku - Komenda Wojewódzka Policji,

- od 1 lipca1972 roku do 31 grudnia 1974 roku - Klub Sportowy (...), w tym służba wojskowa od 26 stycznia 1973 roku do 14 grudnia 1974 roku,

- od 2 stycznia 1975 roku do 28 lutego 1978 roku - Wojsko Polskie.

Wobec częściowego braku udokumentowania zarobków, za okresy od 1 stycznia 1969 roku do 20 września 1969 roku, od 1 stycznia 1972 roku do 30 czerwca 1972 roku, od 1 lipca 1972 roku do 25 stycznia 1973 roku, od 15 grudnia 1974 roku do 31 grudnia 1974 roku, od 2 stycznia 1975 roku do 28 lutego 1978 roku organ rentowy przyjął kwoty minimalnego wynagrodzenia, z tym, że za okres od 2 stycznia 1975 roku do 28 lutego 1978 roku przyjął minimalne wynagrodzenie liczone jak przy zatrudnieniu w połowie pełnego wymiaru czasu pracy, ponieważ wydane zaświadczenie nie zawiera informacji o wymiarze zatrudnienia. Za okres od 22 września 1969 roku do 31 grudnia 1971 roku Zakład przyjął zarobki na podstawie wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej dokonanych przez zakład pracy. Organ rentowy zwrócił także uwagę, że wnioskodawca do odwołania nie przedłożył żadnych dokumentów płacowych. Co zaś się tyczy emerytury to Zakład przyjął kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynoszącą 111.744,43 zł oraz kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosząca 337.215,52 zł. podzielone przez średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach tj. 208,50 m-cy. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 w/w ustawy i wyniosła 2.153,29 zł.

/odpowiedź na odwołanie - k. 8 -9/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł., decyzją z dnia 25 listopada 2016 roku zmienił decyzję z dnia 11 lipca 2016 roku i z urzędu przeliczył emeryturę M. S. od 29 czerwca 2016 roku tj. od miesiąca, w którym wnioskodawca ukończył wiek 65 lat i 11 miesięcy. Po przeliczeniu kapitału początkowego wysokość emerytury z urzędu wyniosła 2.325,20 zł brutto miesięcznie

/decyzja z dnia 25 listopada2016 roku k. 360- 361 akt ZUS/

Na rozprawie w dniu 29 marca 2017 roku pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie, pełnomocnik organu rentowego wnosił o jego oddalenie.

/protokół rozprawy z dn. 29 marca 2017 roku k. 71/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny

M. S. urodził się w dniu (...).

Zaskarżoną decyzją z dnia 8 lipca 2016 roku - znak (...)-2016 - Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. ustalił kapitał początkowy M. S. na dzień 1 stycznia 1999 roku. Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy przyjął przeciętną podstawę wymiaru składek z 20 najkorzystniejszych kolejnych lat kalendarzowych na przestrzeni całego okresu ubezpieczenia tj. z lat 1969-1972,1978-1980, 1984- 1987, 1990- 1998. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 52,72%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego organ rentowy ustalił w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 52,72% przez kwotę bazową 1220,89 zł. tj. kwotę bazową określoną w ustawie ( 52,72% x 1 220,89zł. =643,65 zł.). Uwzględniono okresy składkowe w ilości 27 lat, 9 miesięcy i 10 dni oraz okresy nieskładkowe w ilości 4 lat 10 miesięcy. Współczynnik proporcjonalny do osiągniętego do 31 grudnia 1998 roku wieku oraz okresu składkowego i nieskładkowego dla wnioskodawcy wynosi 93,34% Współczynnik ten służy do obliczenia części 24% kwoty bazowej. Wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01%. Wartość kapitału początkowego wyniosła 110.245,41 zł

/ decyzja - k. 331 -334 akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 11 lipca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przyznał M. S. pobierającemu rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy przyznaną na stałe, emeryturę na podstawie art. 24 a w/w ustawy od 29 czerwca 2016 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego 65 lat i 11 miesięcy. Jednocześnie wskazał, iż w związku z przyznaniem emerytury prawo do renty z tytułu niezdolności ustało z dniem 29 czerwca 2016 roku. Do wyliczenia świadczenia wnioskodawcy organ rentowy przyjął kwotę składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynoszącą 111.744,43 zł oraz kwotę zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosząca 337.215,52 zł. podzielone przez średnie dalsze trwanie życia wyrażone w miesiącach tj. 208,50 miesięcy. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 w/w ustawy i wyniosła 2.153,29 zł.

/decyzja – k. 345- 348 akt ZUS/

W okresie od 2 sierpnia 1965 roku do 20 września 1969 roku wnioskodawca był zatrudniony w Spółdzielni Pracy Usług (...) w Ł. na stanowisku uczeń montera samochodowego, monter samochodowy w pełnym wymiarze czasu pracy. Od dnia 1 stycznia 1969 roku jego wynagrodzenie wynosiło 5 zł/godz. plus premia regulaminowa.

/akta osobowe k. 40 /

Następnie wnioskodawca pracował w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Ł. (obecna nazwa) od dnia 22 września 1969 roku do 30 czerwca 1972 roku na stanowisku mechanika samochodowego w pełnym wymiarze czasu pracy. M. S. osiągnął w kolejnych latach następujące wynagrodzenie tj. za rok 1969 - 7.289 zł, za rok 1970 - 26.707 zł i za rok 1971 - 26.637 zł.

/ świadectwo pracy z dnia 10 marca 1998 roku k. 34 druk RP - 7 z dnia 30 sierpnia 2016 roku k. 32/

M. S., w okresie od dnia 1 lipca 1972 roku do 31 grudnia 1974 roku był zatrudniony w Klubie Sportowym (...) w Ł. na stanowisku kierowca - mechanik w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem przez cały czas zatrudnienia 2.900 złotych miesięcznie. W tym czasie wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową, od dnia 26 stycznia 1973 roku do 14 grudnia 1974 roku.

Wynagrodzenie wnioskodawcy za 1972 rok wyniosło 23.400 złotych, a za 1973 rok - 2416 złotych.

/ umowa o pracę z dnia 1 lipca 1972 roku k. 63, świadectwo pracy z dnia 2 stycznia 1975 roku k. 63, świadectwo pracy z dnia 11 marca 1998 roku k. 63/

Z kolei w okresie od 2 stycznia 1975 roku do 28 lutego 1978 roku wnioskodawca był zatrudniony w 2 Pułku Budownictwa Łączności w Z. w charakterze mechanika samochodowego w pełnym wymiarze czasu pracy, ze stawką 15,50 zł/godz. + premia wg regulaminu i dodatek brygadzisty. Od dnia 1 sierpnia 1975 roku M. S. podniesiono stawkę wynagrodzenia do 18 zł/godz. Z dniem 1 stycznia 1977 roku wnioskodawca został przeszeregowany do wyższej kategorii z 18,00 zł/godz. na 20,00 zł/godz. Ponadto, od 1 maja 1976 roku wnioskodawca miał wypłacany dodatek stażowy, nazywany dodatkiem za szczególnie właściwą pracę w wysokości po 300 złotych miesięcznie. Wnioskodawca w 1975 roku osiągnął łącznie wynagrodzenie za pracę w wysokości 44.490 złotych. Z kolei za rok 1977 roku wynagrodzenie M. S. wyniosło łącznie 60.641 złotych, zaś za 1978 rok – 32.780 złotych.

/zaświadczenie z dnia 31 sierpnia 2016 roku k. 20, rozkaz z 06.01.1975 – k 21, rozkaz z dnia 19 lipca 1975 roku k. 23, rozkaz k. 25, rozkaz z dnia 19 lutego 19977 roku k. 27, wyciąg z listy płac pracowników cywilnych 2 Pułku Budownictwa Łączności w Z. k. 31 /

Uwzględniając powyższe zarobki wnioskodawcy, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 81,13% z lat 1970 - 1979. Przy przyjęciu dochodów ubezpieczonego w następującej wysokości za sporny okres: za 1969 rok - 15.749 zł, za 1970 roku - 26.707 zł, za 1971 rok -26.637 zł, za 1972 rok -23.400 zł, za 1973 rok - 2.416,50 zł, za 1974 rok - 680 zł, za 1975 rok - 44.490 zł, za 1976 rok - 44.808 zł, 1977 rok - 60.641 zł, za 1978 rok - 32.780 zł.

/pismo procesowe ZUS z dnia 27 lutego 2017 roku k. 66, wyliczenie hipotetyczne k. 366 - 381 akt ZUS/

W oparciu o przedłożone przez wnioskodawcę na etapie postępowania sądowego dokumenty, Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dni 25 listopada 2016 roku zmienił decyzję z dnia 11 lipca 2016 roku i z urzędu przeliczył emeryturę M. S. od 29 czerwca 2016 roku tj. od miesiąca, w którym wnioskodawca ukończył wiek 65 lat i 11 miesięcy. W pierwszej kolejności organ rentowy przeliczył wartość kapitału początkowego z uwzględnieniem przedłożonych przez wnioskodawcę dokumentacji tj. zarobków za rok 1969 wykazanych w zaświadczeniu Rp-7 z dnia 30 sierpnia 2016 roku, po uzyskaniu wyjaśnień z Komendy Wojewódzkiej Policji w Ł. (zarobki za lata 1970 i 1971 w kwotach zgodnych z Rp-7 zostały uprzednio przyjęte z legitymacji ubezpieczeniowej) oraz z uwzględnieniem kwot zarobków za lata 1975 i 1977 w oparciu o wyciągi z list płac z dnia 31 sierpnia 2016 Archiwum Wojskowego w T.. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 64,36% z lat 1970 - 1979. Następnie organ rentowy przeliczył wysokość emerytury w związku ze zmianą wysokością kapitału początkowego. Jednocześnie wskazał, że przyjęcie za okres pracy od 1 stycznia 1969 roku do 20 września 1969 roku wynagrodzenia obliczonego na podstawie stawki godzinowej zamiast zastosowania za powyższy okres wynagrodzenia minimalnego pozostałoby bez wpływu na wartość kapitału początkowego ustalonego ww. decyzją. Wskaźnik cząstkowy za rok 1969 wyniósłby 60,37 %, więc nadal najkorzystniejszy byłby wskaźnik z 10 - lecia 1970 - 1979 (wskaźnik za rok 1979 wynosi 65,70%). Natomiast wskaźnik z 20 najkorzystniejszych lat wynosi 59,66%, jest więc niższy od przyjętego wskaźnika z 10- lecia.

/decyzja z dnia 25 listopada 2016 roku k. 360- 361 akt ZUS, pismo ZUS z dnia 22 grudnia 2016 roku k. 53/ /

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie wnioskodawcy zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 173 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 r., którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy na dzień wejścia w życie ustawy.

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ustawy kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Podstawę wymiaru kapitału początkowego, w myśl ust. 3 art. 174 w brzmieniu obowiązującym od 23 września 2011 r., ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 r.

Na podstawie art. 15 ust. 1 podstawę wymiaru emerytury stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Ust. 6 art. 14 stanowi, że na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

W myśl art. 15 ust. 2a jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy.

Odnosząc się do kwestii wysokości wynagrodzenia, stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, w trakcie zatrudnienia wnioskodawcy w Klubie Sportowym (...) w Ł. w latach od 1 stycznia 1972 roku do 25 stycznia 1973 roku oraz w 2 Pułku Budownictwa Łączności w Z. w latach od 2 stycznia 1975 roku do 28 lutego 1978 roku na wstępie należy wskazać, iż według § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 r. sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Należy podkreślić, iż Sąd nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe.

Wskazana regulacja § 21 ust.1 powołanego rozporządzenia stanowiąca odpowiednik obowiązującego do dnia 23 listopada 2011 r. § 20 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza jednak, że wysokość uzyskiwanego uposażenia nie mogła być wskazana w inny sposób, tak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego (tak stanowi m. in. teza wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997 r. - II UKN 186/97, OSNAP 1998/11/324, a także wyroki: Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 4 marca 1997 r. - III AUa 105/97, Apel. W-wa 1997/2/7, Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 27 czerwca 1995 r. - III Aur 177/95, OSA 1996/10/32, czy Sądu Apelacyjnego Białymstoku - III Aur 294/93, PS - wkład. 1994/3/6).

Mając powyższe na uwadze, Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę dostępnej dokumentacji, związanej ze spornym okresem zatrudnienia wnioskodawcy w Klubie Sportowym (...) w Ł. w latach od 1 stycznia 1972 roku do 25 stycznia 1973 roku oraz w 2 Pułku Budownictwa Łączności w Z. w latach od 2 stycznia 1975 roku do 28 lutego 1978 roku, co dało Sądowi podstawę do oceny prawidłowości zaskarżonych decyzji w świetle zarzutów odwołującego.

W ocenie Sądu, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego zachodzą podstawy do uwzględnienia w spornym okresie zatrudnienia wnioskodawcy w Klubie Sportowym (...) w Ł. w latach od 1 stycznia 1972 roku do 25 stycznia 1973 roku oraz w 2 Pułku Budownictwa Łączności w Z. w latach od 2 stycznia 1975 roku do 28 lutego 1978 roku, w rzeczywistej wysokości uzyskanych przez niego dochodów wynikających z treści druku RP - 7 z dnia 30 sierpnia 2016 roku wskazującego na zarobki za lata 1969 - 1971, świadectw pracy, umowy o pracę z dnia 1 lipca 1972 roku wskazującej na wysokość zarobków w Klubie Sportowym (...) w Ł., list płac z dnia 31 sierpnia 2016 Archiwum Wojskowego w T. uwzględniających kwoty zarobków za lata 1975 i 1977 czy też rozkazy dzienne dowódcy jednostki wojskowej wskazujące na wysokość stawki godzinowej i kwotę otrzymywanych dodatków. Zdaniem Sądu zachowane dokumenty wskazują na wysokość wynagrodzenia wnioskodawcy w sposób niewątpliwy.

Sąd zobowiązał organ rentowy do przeliczenia kapitału początkowego oraz emerytury w najkorzystniejszym jej wariancie, przy przyjęciu że: wynagrodzenie miesięczne za cały okres zatrudnienia od 1 lipca 1972 roku do 25 stycznia 1973 roku w Klubie (...) wynosiło 2.900 zł z uwzględnieniem tego, że w-dawca nie przepracował pełnego miesiąca stycznia 1973 roku, bowiem od 26 stycznia 1973 roku poszedł do wojska; wynagrodzenie za cały okres 1976 roku wynosiło 18zł/h oraz od 1 maja 1976 roku wnioskodawca otrzymywał również dodatek stażowy w wysokości 300 złotych miesięcznie; wynagrodzenie za styczeń i luty 1978 roku wynosiło 20zł/h plus 300 złotych miesięcznie dodatku stażowego.

Zdaniem Sądu, zastrzeżenia organu rentowego, zawarte w piśmie procesowym z dnia 24 lutego 2017 roku są bezpodstawne.

Po pierwsze, umowa o pracę z Klubem Sportowym (...) określa miesięczne wynagrodzenie w wysokości 2900 złotych i taka sama kwota pojawia się w świadectwie pracy, wystawionym wnioskodawcy w przedmiotowym zakładzie pracy. Nie ma więc podstaw do forsowania tezy, że przez cały okres zatrudnienia wnioskodawca zarabiał inną, niż 2900 zł , kwotę.

Po drugie, nie ma podstaw aby nie przyjąć od dnia 1 maja 1976 roku do lutego 1978 roku dodatku za szczególnie właściwą pracę w wysokości po 300 złotych miesięcznie, bowiem wynika to z rozkazu dziennego z dnia 21 maja 1976 roku oraz list płac za 1977 rok, na których co miesiąc wypłacana jest kwota 300 złotych tytułem tego dodatku i to przez cały rok. Od miesiąca maja 1977 roku kwota była wpisywana w inną (ostatnią) rubrykę listy płac, ale nie zaprzestano wypłaty tego składnika wynagrodzenia. Tak więc, zdaniem Sąd powinien być on uwzględniony również za styczeń i luty 1978 roku.

Po trzecie nie ma podstaw do zakwestionowania, że od 1 sierpnia 1975 roku wnioskodawca dostawał 18 złotych za godzinę. Okoliczność ta wynika z analizy kolejnych rozkazów. Ten z 06.01.1974 roku wskazuje na kwotę 15,50 złotych za godzinę, kolejny rozkaz z dnia 19.07.1975 roku wskazuje podwyżkę z 15,50 na 18 złotych i nie ma doprecyzowania, że chodzi o stawkę godzinową, ale kwestia ta wydaje się oczywista. To samo odnosi się do rozkazu z dnia 19.02.1977 roku, gdzie wskazana jest podwyżka z 18 zł za godzinę do 20 złotych za godzinę.

W świetle powyższego nie można zgodzić się z argumentami ZUS, że dokumentacja nie pozwala na przyjęcie poszczególnych stawek godzinowych.

Zdaniem Sądu wszystkie te dane pozwoliły przyjąć Sądowi, że wyliczony wskaźnik wysokości wyniósł 81,13%. Podstawa wymiaru kapitału początkowego wyniosła 990,51 zł, natomiast wysokość kapitału początkowego przy uwzględnieniu nowego wskaźnika wyniosła 138.851,24 zł.

Ponadto organ rentowy dokonał stosownego wyliczenia wysokości świadczenia emerytalnego wnioskodawcy. Po przeliczeniu kapitału początkowego wysokość emerytury wyniosła 2.572,94 zł.

Reasumując hipotetyczne wyliczenie kapitału początkowego, a co za tym idzie emerytury M. S. dokonane przez organ rentowy jest zgodnie
z przepisami ustawy z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustaleń dokonał w oparciu o dokumenty, jakie przedłożył skarżący, które nie budziły wątpliwości Sądu, co do autentyczności i zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy.

Kierując się powyższym Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 w pkt 1 zmienił zaskarżone decyzje i orzekł jak w sentencji wyroku.

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć pełn. ZUS wypożyczając akta rentowe

E.W.