Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII U 1963/16 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2016-12-30

Sygn. akt VIII U 1963/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 17 czerwca 2016 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych
I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku I. P. z dnia 6 czerwca 2016 roku przeliczył wnioskodawczyni emeryturę od dnia 1 marca 2016 roku. tj. od miesiąca, w którym ubezpieczona nabyła uprawnienia. Organ rentowy wskazał, że: kwota zewidencjonowanych składek na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi: 59026,93 zł kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 284678,33 zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 253,90 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1353,70 zł. ZUS wskazał, że po korekcie kapitału początkowego na koncie, wysokość emerytury wynosi ( (...),93 + (...),33) / 253,90 = 1353,70 zł. Łącznie kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wynosi 1482,15 zł. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 1242,76 zł.

/decyzja – k. 95 - 96 akt ZUS/

Odwołanie od w/w decyzji złożyła w dniu 27 lipca 2016 roku wnioskodawczyni I. P. i wniosła o jej zmianę poprzez uwzględnienie przy wyliczeniu podstawy wymiaru emerytury wynagrodzeń wynikających z angaży gdzie została wskazana rzeczywista wysokość zarobków.

/odwołanie – k. 2/

W piśmie z dnia 3 października 2016 roku wnioskodawczyni podniosła, że kwestionuje zarobki przyjęte przez ZUS z okresu pracy w (...) ( od 01.11.1974 do 30.06.1977)

/Pismo k 15/

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie.

/ odpowiedź na odwołanie – k. 4/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

I. P. urodziła się (...).

W dniu 14 marca 2016 roku wnioskodawczyni złożyła wniosek o emeryturę.

Decyzją z dnia 1 kwietnia 2016 roku o ustalenie kapitału początkowego organ rentowy wskazał, że do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 46,15%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 46,15% przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową określoną w ustawie o emeryturach i rentach z FUS (46,15% x 1 220,89zł = 563,44 zł.). ZUS podniósł, że okresy składkowe łącznie wynoszą: 15 lat, 1 miesiąc, 17 dni, tj. 181 miesiące zaś nieskładkowe 0 lat, 1 miesiąc, 24 dni tj. 1 miesiąc natomiast sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi) 3 lat, 0 miesięcy, 0 dni - tj. 36 miesiące. Ponadto organ rentowy wskazał, że wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01 zł . Kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 roku wynosi 73818,80 zł.

/decyzja – k. 57 akt ZUS/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, decyzją z dnia 4 kwietnia 2016 roku, po rozpatrzeniu wniosku ubezpieczonej z dnia 14 marca 2016 roku ustalił okresową emeryturę kapitałową od dnia 1 marca 2016 roku tj. od dnia nabycia prawa do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Organ rentowy wskazał, że wysokość okresowej emerytury kapitałowej stanowi iloraz kwoty środków, z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na subkoncie, ustalonych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przyznano ubezpieczonej okresową emeryturę kapitałową, tj. 32612,27 zł i średniego dalszego trwania życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, tj. wieku 60 lat i 10 miesięcy - 253,90 miesięcy. Od dnia 1 marca 2016 roku okresowa emerytura kapitałowa wynosi 128,45 zł.

/decyzja k. 59-60 akt ZUS/

Następnie organ rentowy decyzją z dnia 4 kwietnia 2016 roku, po rozpatrzeniu wniosku I. P. z dnia 14 marca 2016 roku przyznał wnioskodawczyni emeryturę od dnia 1 marca 2016 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Organ rentowy wskazał, że: kwota zewidencjonowanych składek na koncie, z uwzględnieniem waloryzacji wynosi: 59026,93 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 241848,17 zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 253,90 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1185,01 zł. ZUS wskazał, że wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej: ( (...),93 + (...),17) /253,90 = 1185,01 zł. Od 1 maja 2016 roku obliczona emerytura brutto wynosi 1185,01 zł. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 1107,25 zł.

Jednocześnie ZUS wskazał, że do ustalenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego nie przyjęto angaży z (...) T. z ustaloną stawką godzinową, gdyż nie można ustalić faktycznie osiąganego wynagrodzenia w danym miesiącu z uwagi na brak informacji o ilości przepracowanych w danym miesiącu godzin.

Za okresy pozostawania w stosunku pracy nieudokumentowane zarobkami tj. 1 listopada 1974 roku - 30 czerwca 1977 roku (T.) oraz 1 sierpnia 1979 roku - 19 kwietnia 1980 roku ( Spółdzielnia (...)) przyjęte zostało wynagrodzenie minimalne obowiązujące w tym czasie w j.g.u.

/decyzja – k. 61-62 akt ZUS/

Kolejną decyzją z dnia 29 kwietnia 2016 roku o ponownym ustaleniu kapitału początkowego Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych, tj. od 1 stycznia 1989 roku do 31 grudnia 1998 roku. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 46,15%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 46,15% przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową określoną w ustawie o emeryturach i rentach z FUS (46,15% x 1 220,89zł = 563,44 zł.). ZUS podniósł, że okresy składkowe łącznie wynoszą: 15 lat, 7 miesiąc, 17 dni, tj. 187 miesiące zaś nieskładkowe 0 lat, 1 miesiąc, 24 dni tj. 1 miesiąc natomiast sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi) 5 lat, 5 miesięcy, 14 dni - tj. 65 miesiące. Ponadto organ rentowy wskazał, że wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01 zł . Kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 roku wynosi 81865,30 zł.

/decyzja – k. 71 akt ZUS/

Decyzją z dnia 4 maja 2016 roku o przeliczeniu emerytury organ rentowy - z urzędu - przeliczył emeryturę wnioskodawczyni od dnia 1 marca 2016 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazał, że: kwota zewidencjonowanych składek na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi: 59026,93 zł kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 268210,51 zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 253,90 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1288,84 zł. Organ rentowy wskazał, po przeliczeniu kapitału początkowego na koncie, wysokość emerytury wynosi ( (...),93 + (...),51) / 253,90 = 1288,84 zł. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 1190,73 zł. Dodatkowo organ rentowy wyjaśnił, że powyższą decyzję wydano po przeliczeniu kapitału początkowego z uwzględnieniem okresu zatrudnienia i zarobków w (...) od 31 grudnia 1977 roku oraz okresu sprawowania opieki nad dzieckiem od 1 września 1985 roku do 14 lutego 1988 roku.

/decyzja – k. 72 - 72 akt ZUS/

Wnioskiem z dnia 6 czerwca 2016 roku wnioskodawczyni wniosła o przeliczenie podstawy wymiaru kapitału początkowego z 20 lat kalendarzowych z uwzględnieniem okresu pracy na podstawie umowy agencyjnej od dnia 1 marca do 10 września 1985 roku oraz przyjęcie do podstawy wymiaru zarobków wynikających z angaży za lata 1974-1977. Ubezpieczona wskazała, że w tym okresie pracowała w pełnym wymiarze czasu pracy. Ponadto odwołująca się wskazała, że w okresie od 1 października 1989 roku do 1 marca 1991 roku prowadziła własny Zakład (...), Krawiectwo Rękawicznictwo w Ł.. W związku z tym wniosła o zaliczenie tego okresu do stażu pracy i podstawy wymiaru. Do wniosku załączyła zaświadczenie (...) w W. potwierdzającym okres zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) Oddział w Ł. oraz wysokość osiąganego w tym czasie wynagrodzenia a także zaświadczenie potwierdzające prowadzenie działalności gospodarczej w okresie od dnia 1 października 1989 roku do 1 marca 1991 roku.

/wniosek k. 74 akt ZUS, zaświadczenie z dnia 25 maja 2016 roku k. 75 akt ZUS , zaświadczenie z dnia 26 kwietnia 2016 roku k. 77 akt ZUS/

Decyzją z dnia 16 czerwca 2016 roku o ponownym ustaleniu kapitału początkowego organ rentowy wskazał, że do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenia wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych, wybranych z całego okresu ubezpieczenia. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 51,25%. Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 51,25% przez kwotę 1220,89 zł, tj. kwotę bazową określoną w ustawie o emeryturach i rentach z FUS (51,25% x 1 220,89zł = 625,71 zł.). ZUS podniósł, że okresy składkowe łącznie wynoszą: 16 lat, 1 miesiąc, 27 dni, tj. 193 miesiące zaś nieskładkowe 0 lat, 1 miesiąc, 24 dni tj. 1 miesiąc natomiast sprawowania opieki nad dzieckiem (dziećmi) 5 lat, 3 miesiące, 12 dni - tj. 63 miesiące. Ponadto organ rentowy wskazał, że wysokość 24% kwoty bazowej wynosi 293,01 zł . Kapitał początkowy ustalony na dzień 1 stycznia 1999 roku wynosi 86891,75 zł.

/decyzja k. 92 akt ZUS/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych, decyzją z dnia 17 czerwca 2016 roku po rozpatrzeniu wniosku ubezpieczonej z dnia 6 czerwca 2016 roku ustalił ponownie wysokość okresowej emerytury kapitałowej od dnia 1 marca 2016 roku tj. od dnia nabycia prawa uprawnień. Organ rentowy wskazał, że wysokość okresowej emerytury kapitałowej stanowi iloraz kwoty środków, z uwzględnieniem ich waloryzacji, zewidencjonowanych na subkoncie, ustalonych na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc złożenie wniosku o ponownie ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej, tj. 32612,27 zł i średniego dalszego trwania życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego w dniu złożenia wniosku o ponowne ustalenie wysokości okresowej emerytury kapitałowej, tj. wieku 60 lat i 10 miesięcy - 253,90 miesięcy. Okresowa emerytura kapitałowa wynosi 128,45 zł.

/decyzja k. 93-94/

Zaskarżoną decyzją z dnia 17 czerwca 2016 roku o przeliczeniu emerytury Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. po rozpatrzeniu wniosku I. P. z dnia 14 marca 2016 roku przyznał wnioskodawczyni emeryturę od dnia 1 marca 2016 roku tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

Organ rentowy wskazał, że: kwota zewidencjonowanych składek na koncie z uwzględnieniem waloryzacji wynosi: 59026,93 zł kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 284678,33 zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 253,90 miesięcy, wyliczona kwota emerytury wynosi 1353,70 zł. ZUS wskazał, że po korekcie kapitału początkowego na koncie, wysokość emerytury wynosi ( (...),93 + (...),33) / 253,90 = 1353,70 zł. Łącznie kwota emerytury z FUS oraz okresowej emerytury kapitałowej wynosi 1482,15 zł. Wysokość świadczenia do wypłaty wynosi miesięcznie 1242,76 zł.

/decyzja – k. 95 -96 akt ZUS/

Wnioskodawczyni w okresie od 1 listopada 1974 roku do dnia 30 czerwca 1977 roku była zatrudniona w Zakładach (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku robotnik magazynowy. W trakcie zatrudnienia ubezpieczona najpierw otrzymywała tj. w okresie od dnia 1 listopada 1974 roku do 31 maja 1976 roku wynagrodzenie w wysokości 10 złotych za godzinę plus premia do 20% za wykonanie zadań, natomiast później tj. w okresie od dnia 1 czerwca 1976 roku do 30 czerwca 1977 roku otrzymywała wynagrodzenie w wysokości 11,50 złotych na godzinę plus premia początkowo do 25%, a następnie do 50% za wykonanie zadań

/świadectwo pracy k. 16 akt ZUS, potwierdzeni zawarcia umowy o pracę k. 17 akt ZUS, angaże k. 18 - 20 akt ZUS oraz karty obiegowe k.17/

Wynagrodzenia wnioskodawczyni, przy uwzględnieniu powyższych stawek godzinowych, za poszczególne lata kształtowały się następująco: 1974 rok - 3740 zł, 1975 rok - 23380 zł, 1976 rok - 25633 zł, 1977 rok - 13409 zł.

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy w Łodzi dokonał na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym w aktach rentowych. Sąd oparł się w szczególności na zachowanych w aktach osobowych wnioskodawczyni, dokumentach ze spornego okresu zatrudnienia w Zakładach (...) w Ł. (angaże, świadectwa pracy i inne) i na hipotetycznym wyliczeniu emerytury wykonanym przez ZUS, które nie było kwestionowane przez wnioskodawczynię pod względem rachunkowym. Stan faktyczny w sprawie niniejszej nie budzi wątpliwości.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 111 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art. 15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego:

1) z liczby kolejnych lat kalendarzowych i w okresie wskazanym do ustalenia poprzedniej podstawy wymiaru świadczenia,

2) z kolejnych 10 lat kalendarzowych wybranych z 20 lat kalendarzowych, poprzedzających bezpośrednio rok kalendarzowy, w którym zgłoszono wniosek o przyznanie emerytury lub renty albo o ponowne ustalenie emerytury lub renty, z uwzględnieniem art. 176,

3 ) z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu, przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury lub renty

- a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.

W myśl ust. 2 wskaźnik wysokości podstawy wymiaru, obliczony na zasadach określonych w art. 15, mnoży się przez kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia. Zgodnie z ust 3 podstawa wymiaru emerytury lub renty, ustalona na zasadach określonych w ust. 1 i 2, podlega wszystkim waloryzacjom przysługującym do dnia zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie tej podstawy.

Zgodnie z § 21 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. z 2011, Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku obowiązuje od 23 listopada 2011 roku i ma zastosowanie do wniosków w sprawach świadczeń złożonych od daty jego wejścia w życie. Zastąpiło ono rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. z 1983 r., Nr 10, poz. 49, ze zm.), które dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokości określało w sposób podobny. I tak zgodnie z § 20 pkt. 1 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 roku środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość zarobku lub dochodu stanowiącego podstawę wymiaru emerytury lub renty dla pracowników były zaświadczenia zakładów pracy wystawione według wzoru ustalonego przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych albo legitymacja ubezpieczeniowa zawierająca wpisy dotyczące okresów zatrudnienia i wysokości osiąganych zarobków.

Orzeczenia Sądu Najwyższego jakie zapadły jeszcze na gruncie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku są zgodne co do tego, że regulacja zawarta w § 20 rozporządzenia wyznacza jedynie kierunek postępowania dowodowego, natomiast nie oznacza, że wysokość uzyskiwanego uposażenia nie może być ustalona w inny sposób tak przy pomocy dostępnych pisemnych środków dowodowych, pochodzących od pracodawcy, a nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego / por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 lipca 1997 r., sygn. II UKN 186/97, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 1998, Nr 11, poz. 342; wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 grudnia 2006 r., sygn. I UK 179/06, niepubl./. W postępowaniu wszczętym odwołaniem od decyzji organu rentowego Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych kieruje się bowiem regułami dowodzenia określonymi w art. 227 i n. k.p.c. nie jest zaś związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. Sprawia to, że wysokość uzyskiwanych dochodów może być ustalana wszelkimi dostępnymi środkami dowodowymi, które Sąd uznał za celowe i pożądane.

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe, obejmujące analizę dostępnej dokumentacji związanej z okresami zatrudnienia wnioskodawczyni, co dało Sądowi podstawę do oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji w świetle zarzutów ubezpieczonej.

Wysokości wynagrodzenia lub danego składnika wynagrodzenia nie można ustalać
w sposób przybliżony, ale pewny, na podstawie konkretnego dokumentu bądź jego kopii, który zachował się w dokumentacji osobowej ubezpieczonego. Chodzi tutaj o umowy pracę czy angaże, w których zawarte są dane dotyczące wynagrodzenia. W takim wypadku uwzględnić można składniki wynagrodzenia, które są pewne, wypłacane były w danym okresie, stałe i w określonej wysokości ( por. wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2012 r., III AUa 1555/11, LEX nr 1113058).

Kwestią sporną w rozpoznawanej sprawie było m. in. nieuwzględnienie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, przy obliczaniu kapitału początkowego wnioskodawczyni wynagrodzenia z okresu zatrudnienia w Zakładach (...) w Ł. na podstawie stawki godzinowej wskazanej w kolejnych angażach, lecz przyjęcie kwoty najniższego wynagrodzenia za okres od 1 listopada 1974 roku do 30 czerwca 1977 roku.

Zdaniem organu rentowego brak jest możliwości wyliczenia faktycznego wynagrodzenia wnioskodawczyni na podstawie stawek godzinowych z angaży ze spornego okresu, z uwagi na brak informacji dotyczących ilości przepracowanych przez niego godzin. Sąd Okręgowy stoi jednak na stanowisku, że dla potrzeb obliczenia wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego, w przypadku nieudowodnienia przez osobę ubezpieczoną (za pomocą dostępnych w postępowaniu sądowym środków dowodowych) wysokości podstawy wymiaru składek ubezpieczeniowych (wysokości rzeczywiście otrzymywanego wynagrodzenia) w danym roku lub w określonych latach - należy przyjmować pod warunkiem znajomości stawki godzinowej – dla niewątpliwie udowodnionego okresu ubezpieczenia w danym czasie, a więc zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, w pełnym wymiarze czasu pracy – wynagrodzenie wyliczone przez przyjęcie wysokości dziennej normy czasu pracy obowiązującej w tym okresie, przy uwzględnieniu niewątpliwie otrzymywanych dodatków i premii.

W ocenie Sądu Okręgowego zachowane w aktach osobowych I. P. angaże z okresu od 1 listopada 1974 roku do 30 czerwca 1977 roku, zawierające informację o przyznanym wynagrodzeniu w oparciu o stawkę godzinową, zgodną z kategorią zaszeregowania, dają podstawę do ustalenia wysokości stałych składników wynagrodzenia wnioskodawczyni w tym okresie.

Nie ma wątpliwości, że wnioskodawczyni była zatrudniony w Zakładach (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy, a zatem dysponując ww. dokumentacją osobową wnioskodawczyni, należy uwzględnić ustalone stawki wynagrodzenia w wysokości 10 zł w okresie od dnia 1 listopada 1974 roku do dnia 31 maja 1976 oraz 11,50 zł od dnia 1 czerwca 1976 roku do dnia 30 czerwca 1977 roku.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe miało na celu ustalić taką wysokość wynagrodzenia, jaką wnioskodawczyni niewątpliwie otrzymywała. Sąd ma przy tym na względzie powszechnie znane trudności w dokumentowaniu nie tylko wysokości wynagrodzenia, ale nawet samego zatrudnienia w latach odległych od daty wniosku, związane z brakiem dokumentów (te podlegały bowiem niszczeniu po upływie określonego czasu), czy wręcz likwidacją zakładów pracy.

Organ rentowy dokonał stosownego hipotetycznego wyliczenia wysokości emerytury i wskaźnika podstawy wymiaru kapitału początkowego I. P., przy uwzględnieniu stawki godzinowej. Ustalony w ten sposób wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wyniósł 54,88%.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Sądu nie ma żadnych przeszkód by zaliczyć ubezpieczonej do stażu pracy wynagrodzenia ze spornych okresów na podstawie angaży załączonych do akt sprawy.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy w Łodzi, na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przeliczył emeryturę I. P. od dnia 1 marca 2016 roku przy uwzględnieniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego w wysokości 54,88% i uwzględnieniu wartości kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku w wysokości 89462,45 zł.

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem i pouczeniem doręczyć pełn. ZUS wypożyczając akta rentowe.

E.W.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Iwona Swaczyna
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  Magdalena Lisowska
Data wytworzenia informacji: