Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 13 czerwca 2016 r Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił K. W. (1) prawa do emerytury wskazując, że na dzień 1 stycznia 1999 r. wnioskodawca nie osiągnął 25-letniego stażu okresów składkowych i nieskładkowych. Organ rentowy za udowodniony na dzień 1 stycznia 1999 r. uznał staż w wymiarze 24 lat i 21 dni okresów składkowych i uzupełniających. W stażu tym nie uwzględnił okresu pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym jego rodziców - od 31 grudnia 1971 r. do 10 października 1974 r. wobec braku dokumentów potwierdzających fakt posiadania gospodarstwa rolnego przez rodziców wnioskodawcy w w/w okresie

/decyzja k. 29 akt ZUS/.

W dniu 13 lipca 2016 r. wnioskodawca złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę i przyznanie emerytury. Wniósł o zaliczenie do stażu okresu pracy od 31.12.1971 do 10.10.1974 r w gospodarstwie rolnym rodziców. Wskazał, że wydając przedmiotową decyzję organ rentowy pominął fakt, że dopiero na podstawie ustawy z dnia 26 października 1971 r dokonano uregulowania własności gospodarstw rolnych. Do 1971 r większość rolników korzystała z nieruchomości na podstawie nieformalnych umów cywilnoprawnych. Podano, że gospodarstwo rolne było uprawiane z pokolenia na pokolenie w rodzinie wnioskodawcy. Ojciec wnioskodawcy otrzymał je od swoich rodziców A. i S. W., którzy od wielu lat byli posiadaczami samoistnymi, a stan prawny nie był uregulowany. W 1975 r na podstawie aktu własności ziemi i zgodnie z ustawą wywłaszczeniową z 1971 r stali się z mocy samego prawa właścicielami w/w nieruchomości

/odwołanie k. 2-7/.

Odpowiadając na odwołanie pismem, które wpłynęło do Sądu w dniu 29 lipca 2016r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji

/ odpowiedź na odwołanie k. 12 – 12 odwrót /.

Na rozprawie w dniu 23 marca 2017 r ustanowiony w toku postępowania pełnomocnik wnioskodawcy poparł wniesione odwołanie i wniósł o zasądzenie kosztów zastępstwa adwokackiego według norm przepisanych natomiast pełnomocnik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wniósł o oddalenie odwołania

/stanowisko stron : e-protokół z rozprawy z dnia 23 marca 2017 r 00:12:06 – 00:14:45 płyta CD. k. 61/.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca K. W. (1), urodzony (...), wniosek o emeryturę złożył w dniu 23 maja 2016 r ., nie przystąpił do OFE.

/ wniosek k. 1-7 odw. akt ZUS /.

Ojciec wnioskodawcy był posiadaczem samoistnym gospodarstwa rolnego położonego we wsi J., Gm. D. o powierzchni 1,16 ha od 1960 r od dnia śmierci dziadka wnioskodawcy, który był pierwotnym posiadaczem w/w gospodarstwa rolnego do 1975 r., w którym otrzymał akt własności ziemi.

/ zeznania wnioskodawcy e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:04:21 – 00:26:48 płyta CD k. 32 w zw. z e- protokół rozprawy z dnia 23 marca 2017 r 00:06:10 – 00:12:06 płyta CD k. 61, zeznania świadka B. C. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:32:23 – 00:40:28 płyta CD k. 32, zeznania świadka U. W. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:40:28 – 00:45:57 płyta CD k. 32, zeznania świadka H. R. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:56:19 – 01:01:30 płyta CD k. 32, zeznania świadka S. P. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:45:57 – 00:56:19 płyta CD k. 32; akt własności ziemi k. 35; zaświadczenie ze Starostwa k 38 /.

W gospodarstwie tym wnioskodawca zamieszkiwał wraz z rodzicami i dwiema młodszymi siostrami .

Skarżący od września 1971 r uczęszczał do (...) Szkoły Zawodowej w O. położonej w odległości około 30 km od miejsca zamieszkania wnioskodawcy w przedmiotowej nieruchomości. Zajęcia w szkole były w godzinach rannych od 8.00 do 13.00. Miał też w ramach zajęć w szkole praktyki, które odbywały się w warsztatach szkolnych w tych samych godzinach. Wnioskodawca około godziny 15.00 był w domu.

/ zeznania wnioskodawcy e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:04:21 – 00:26:48 płyta CD k. 32 w zw. z e- protokół rozprawy z dnia 23 marca 2017 r 00:06:10 – 00:12:06 płyta CD k. 61, zeznania świadka S. P. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:45:57 – 00:56:19 płyta CDk.32, zeznania świadka U. W. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:40:28 – 00:45:57 płyta CD k. 32,/.

Odwołujący się pomagał mamie w pracach w prowadzeniu gospodarstwa, a od około 1971 r wykonywał większą ich część. Rodzice skarżącego uprawiali cebulę, buraki cukrowe, ziemniaki, buraki pastewne i zboże oraz inne warzywa na własne potrzeby. Odwołujący się wykonywał czynności gospodarskie przy uprawie warzyw, ich obsiewaniu, pieleniu, objeżdżaniu. Cebulę siał ręcznie, ziemniaki również były sadzone ręcznie. Cebulę sprzedawano zimą, skarżący ją obierał, pakował w worki, wywoził, nosił buraki pastewne, zabezpieczał na zimę. Zajmował się obrządkiem zwierząt trzy razy dziennie: rano, po południu i wieczorem. Hodowano tam bydło, świnie, kury, krowy, kaczki. S. odwoził również mleko do zlewni. Czasami jeszcze rano przed szkołą przywoził koniczynę z pola. Często też zbierał jajka. Rozwoził nawozy, obornik. Pracował przy żniwach. Wnioskodawca wykonywał pracę w gospodarstwie rolnym ponad cztery godziny dziennie poza okresem zimowym kiedy pracował krócej. Nie uczył się w domu, bo nie miał na to czasu. W okresie od kwietnia do października skarżący wykonywał prace w gospodarstwie w wymiarze 4-5 godzin, a czasami, zwłaszcza w okresie letnim w znacznie większym rozmiarze. Z kolei w okresie od listopada do marca odwołujący się wykonywał pracę w rozmiarze ok. 3 godzin dziennie.

Ojciec wnioskodawcy od około 1970 r., kiedy pojawiły się u niego problemy zdrowotne nie pracował w gospodarstwie. Cierpiał na gruźlicę, miał wykonany zabieg operacyjny ujęcia płuca, dostawał krwotoki, nie mógł dźwigać i był niezdolny do jakiejkolwiek pracy. Trzeba było mu nawet zrobić śniadanie. Wnioskodawca był głównym żywicielem rodziny.

/ zeznania wnioskodawcy e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:04:21 – 00:26:48 płyta CD k. 32 w zw. z e- protokół rozprawy z dnia 23 marca 2017 r 00:06:10 – 00:12:06 płyta CD k. 61, zeznania wnioskodawcy e – protokół rozprawy z dnia 23 marca 2017 r 00:06:10 – 00:12:06 płyta CD k. 61 zeznania świadka B. C. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:32:23 – 00:40:28 płyta CD k. 32, zeznania świadka U. W. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:40:28 – 00:45:57 płyta CD k. 32, zeznania świadka S. P. 00:45:57 – 00:56:19 płyta CD k. 32, zeznania świadka H. R. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:56:19 – 01:01:30 płyta CD k. 32/.

Wskazane prace K. W. (1) wykonywał po powrocie ze szkoły czasami również nie szedł do szkoły, gdy trzeba było pilnie coś wykonać w gospodarstwie.

/ zeznania wnioskodawcy e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:04:21 – 00:26:48 płyta CD k. 32 w zw. z e- protokół rozprawy z dnia 23 marca 2017 r 00:06:10 – 00:12:06 płyta CD k. 61, zeznania świadka U. W. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:40:28 – 00:45:57 płyta CD k. 32, zeznania świadka S. P. 00:45:57 – 00:56:19 płyta CD k. 32,zeznania świadka H. R. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:56:19 – 01:01:30 płyta CD k. 32 /.

Siostry nie zajmowały się pracą w gospodarstwie, a jedynie zajmowały się pracami w domu.

/ zeznania wnioskodawcy e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:04:21 – 00:26:48 płyta CD k. 32 w zw. z e- protokół rozprawy z dnia 23 marca 2017 r 00:06:10 – 00:12:06 płyta CD k. 61, zeznania wnioskodawcy e – protokół rozprawy z dnia 23 marca 2017 r 00:06:10 – 00:12:06 płyta CD k. 61, zeznania świadka B. C. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:32:23 – 00:40:28 płyta CD k. 32, zeznania świadka U. W. e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:40:28 – 00:45:57 płyta CD k. 32/.

W dniu 26 sierpnia 1974 r wnioskodawca ukończył szkołę zasadniczą w O.. Od 11 października 1974 r podjął pracę w Ł. Zakładach (...).

/ świadectwo ukończenia szkoły k. 15, świadectwo pracy k.18 akt ZUS, zeznania wnioskodawcy zeznania wnioskodawcy e- protokół rozprawy z dnia 06 grudnia 2016 r 00:04:21 – 00:26:48 płyta CD k. 32 w zw. z e- protokół rozprawy z dnia 23 marca 2017 r 00:06:10 – 00:12:06 płyta CD k. 61/.

Od 1988 r K. W. (1) jest właścicielem przedmiotowego gospodarstwa rolnego

/ postanowienie k. 16 akt ZUS/.

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach organu rentowego oraz załączonych do akt sprawy, których prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała oraz zeznań świadków B. C., U. W., S. P., H. R. oraz wnioskodawcy. Zeznania te Sąd ocenił jako wiarygodne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Odwołanie jest zasadne.

Zgodnie z treścią art.184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U z 2015 r. poz. 748 z późn. zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Przepis art.184 ust.2 cytowanej ustawy stanowi, że emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Z przepisu art.32 ust.1 ustawy wynika, że ubezpieczonym będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art.27.

W myśl art.32 ust.1a pkt.1 ustawy przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.

Z kolei według ustępu 2 art. 32 dla celów ustalenia tych uprawnień za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia.

Zasady przechodzenia na wcześniejsze emerytury oraz wykazy stanowisk do tego uprawniających określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., nr 8, poz. 43 z późn. zm).

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Na podstawie natomiast art. 5 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 grudnia 1998 r. przy ustalaniu prawa do emerytury i renty i obliczaniu ich wysokości uwzględnia się, z zastrzeżeniem ust. 2-5, następujące okresy:

1)składkowe, o których mowa w art. 6;

2)nieskładkowe, o których mowa w art. 7.

Z mocy art.10 ust.1 cytowanej ustawy przy ustalaniu prawa do emerytury oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również - traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1)okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2)przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3)przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Stosownie do brzmienia art. 11 ustawy jeżeli okresy, o których mowa w art.6, 7 i 10 zbiegają się w czasie, przy ustalaniu prawa do świadczeń określonych w ustawie uwzględnia się okres korzystniejszy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że wnioskodawca spełniła warunki do uzyskania emerytury w zakresie wymaganego wieku oraz wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych.

Jako ogólny staż pracy organ rentowy uwzględnił wnioskodawcy jedynie okres pracy w wymiarze 24 lat i 21 dni. Spór w niniejszej sprawie sprowadza się do możliwości zaliczenia okresu pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym rodziców w okresie od 31 grudnia 1971 r do 10 października 1974r. Odmowa uwzględnienia przez organ rentowy wymienionych okresów wynikała z tego, że wnioskodawca nie przedłożył do wniosku dokumentu potwierdzającego fakt posiadania gospodarstwa rolnego przez rodziców w spornym okresie.

Odnosząc się do spornej kwestii należy wskazać, że w dniu 4 listopada 1971 r weszła w życie ustawa z dnia 26 października 1971 r ( Dz. U. Nr 27, poz.250 ) o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych.

W myśl art. 1 ust.1 w/w ustawy nieruchomości wchodzące w skład gospodarstw rolnych, zwane dalej "nieruchomościami", i znajdujące się w dniu wejścia w życie ustawy w samoistnym posiadaniu rolników stają się z mocy samego prawa własnością tych rolników, jeżeli oni sami lub ich poprzednicy objęli te nieruchomości w posiadanie na podstawie zawartej bez prawem przewidzianej formy umowy sprzedaży, zamiany, darowizny, umowy o dożywocie lub innej umowy o przeniesienie własności, o zniesienie współwłasności albo umowy o dział spadku.

Zgodnie zaś z ust. 2 rolnicy, którzy do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy posiadają nieruchomości jako samoistni posiadacze nieprzerwanie od lat pięciu, stają się z mocy samego prawa właścicielami tych nieruchomości, chociażby nie zachodziły warunki określone w ust. 1. Jeżeli jednak uzyskali posiadanie w złej wierze, nabycie własności następuje tylko wtedy, gdy posiadanie trwało co najmniej przez lat dziesięć.

Przekładając powyższe regulacje na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że ojciec wnioskodawcy od roku 1960 r tj. od roku śmierci dziadka wnioskodawcy ( poprzedni posiadacz gospodarstwa rolnego ) do roku 1975 r., w którym to otrzymał akt własności ziemi na podstawie w/w ustawy z dnia 26 października 1971 r był posiadaczem samoistnym nieruchomości w części 1,16 ha wchodzącej w skład przedmiotowego gospodarstwa rolnego, co potwierdza zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków i wnioskodawcy. Był posiadaczem samoistnym nieprzerwanie w wymiarze ponad 10 lat w dniu wejścia w życie w/w ustawy w dniu 4 listopada 1971 r a zatem niezależnie od dobrej wiary posiadania nieruchomości. Wobec powyższego w ocenie Sądu wbrew twierdzeniom organu rentowego wnioskodawca przedkładając w toku postępowania sądowego akt własności ziemi udowodnił fakt posiadania przez rodziców wnioskodawcy gospodarstwa rolnego w spornym okresie.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszym postępowaniu wykazał również, że wnioskodawca wykonywał pracę w gospodarstwie rolnym w spornym okresie .

Kwestia pracy w gospodarstwie rolnym była wielokrotnie przedmiotem rozważań w orzecznictwie sądowym. Wątpliwości budziło także zaliczenie pracy w gospodarstwie rolnym uczniowi, który nie spełnia kryteriów pojęcia "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, tj. osobie bliskiej rolnikowi, która ukończyła 16 lat, pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa albo w bliskim sąsiedztwie oraz stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana z rolnikiem stosunkiem pracy.

W judykaturze wykształcił się pogląd, iż o uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych okresów pracy w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.) przesądza wystąpienie dwóch okoliczności:

1) wykonywanie czynności rolniczych powinno odbywać się zgodnie z warunkami określonymi w definicji legalnej "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r. oraz

2) czynności te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie.

W orzecznictwie wskazywano również, iż za stałą pracę w gospodarstwie rolnym nie można uznać jedynie doraźnej pomocy w wykonywaniu typowych obowiązków domowych, zwyczajowo wymaganych od dzieci, jako członków rodziny rolnika (por. wyrok Sądu Najwyższego z 10 maja 2000 r., II UKN 535/99, opubl: Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych rok 2001, Nr 21, poz. 650).

Przenosząc powyższe uwagi na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że zgromadzony w sprawie materiał dowodowy dał podstawę do zaliczenia pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym co najmniej w okresach od kwietnia 1972 r do października 1972 r., od kwietnia 1973 r. do października 1973 r. oraz od kwietnia 1974 r. do 10 października 1974 r. w rozumieniu art. 10 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. K. W. (1) przebywając w spornym okresie w gospodarstwie rolnym swoich rodziców spełniał kryteria „domownika” w z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r. Czynności wykonywane przez wnioskodawcę w ramach pomocy w prowadzeniu gospodarstwa rolnego miały cechę stałości – były one wykonywane codziennie przez cały sporny okres czasu. Wnioskodawca w tym okresie zamieszkiwał w przedmiotowym gospodarstwie rolnym z rodzicami oraz pozostałymi domownikami prowadząc z nimi wspólne gospodarstwo domowe.

Zgromadzony materiał dowodowy w postaci zeznań świadków oraz zeznań wnioskodawcy dał również podstawę do uznania, że wnioskodawca pracował w gospodarstwie rolnym rodziców w wymiarze przekraczającym połowę pełnego wymiaru czasu pracy w ciągu całego roku poza okresem zimowym, kiedy pracował krócej. Jak bowiem ustalił Sąd w toku postępowania dowodowego wnioskodawca – będąc jedynym synem swoich rodziców – codziennie po powrocie ze szkoły zajmował się pracami w tym gospodarstwie. Pomagał mamie w pracach w prowadzeniu gospodarstwa, a od około 1971r. wykonywał większą ich część, z uwagi na stan zdrowia ojca, który w tym czasie nie zajmował się już jakimikolwiek pracami w gospodarstwie, z uwagi na poważne problemy zdrowotne. Wnioskodawca pracował przy uprawie warzyw ich obsiewaniu, pieleniu, objeżdżaniu, zajmował się obrządkiem zwierząt, gdyż w przedmiotowym gospodarstwie hodowano bydło, świnie, kury krowy, kaczki. Czasami jeszcze rano przed szkołą przywoził koniczynę z pola. Często też zbierał jajka. Rozwoził nawozy, obornik. Pracował przy żniwach. Wnioskodawca nie uczył się w domu, bo nie miał na to czasu, co spowodowało, że miał problemy ze skończeniem szkoły. Był głównym żywicielem rodziny.

Reasumując wnioskodawca udowodnił w toku postępowania, że w okresie od kwietnia do października wykonywał prace w gospodarstwie rolnym rodziców w wymiarze co najmniej 4-5 godzin, zaś w okresie od listopada do marca wykonywał pracę w rozmiarze ok. 3 godzin dziennie. A zatem nawet przy odjęciu okresów zimowych wnioskodawca udowodnił, że od kwietnia 1972 r do października 1972 r. (7 miesięcy), od kwietnia 1973 r. do października 1973 r. (7 miesięcy) oraz od kwietnia 1974 r. do 10 października 1974 r. (6 miesięcy 10 dni) wykonywał sporne prace w gospodarstwie rodziców. Tym samym spełnił przesłanki w zakresie ogólnego stażu pracy w wymiarze 25 lat. Organ rentowy uwzględnił bowiem odwołującemu 24 lata i 21 dni ogólnego stażu pracy, zaś odwołujący się udowodnił kolejny 1 rok 8 miesięcy i 10 dni.

Spełnienie pozostałych przesłanek niezbędnych do przyznania prawa do emerytury K. W. (2), nie było kwestionowane przez organ rentowy.

Na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do jej nabycia. Zgodnie zaś z art. 129 ust. 1 świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Odwołujący złożył wniosek o emeryturę w dniu 23 maja 2016 roku, zaś wiek 60 lat osiągnął z dniem 2 czerwca 2016 roku.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury od 2 czerwca 2016 r., to jest od dnia osiągnięcia wieku emerytalnego.

O kosztach procesu Sąd Okręgowy rozstrzygnął w punkcie 2. wyroku stosownie do wyników postępowania i na podstawie art. 98 k.p.c. zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. na rzecz K. W. (1) kwotę 360 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Wysokość wynagrodzenia pełnomocnika procesowego skarżącego Sąd ustalił na podstawie § 9 ust. 2 (w brzmieniu obowiązującym do spraw wszczętych przed dniem 27 października 2016 r.) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie. ( Dz. U. z 2015 roku , poz.1800), mając na uwadze, że zgodnie z § 2 obowiązującego od dnia 27 października 2016 r. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku zmieniającego rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2016.1668) do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego

D.D-Z.