Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 8 czerwca 2016 r. (znak: ENS/10/021116493) Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. odmówił T. K. prawa do emerytury. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999 r. z wymaganych 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze udokumentował jedynie 10 lat, 7 miesięcy i 12 dni w okresie od 11 października 1983 r. do 31 października 1994 r. (z wyłączeniem okresów pobierania zasiłków chorobowych). Organ rentowy do pracy w szczególnych warunkach nie uwzględnił następujących okresów zatrudnienia ubezpieczonego:

- od 6 sierpnia 1973 r. do 25 października 1976 r. oraz od 3 listopada 1978 r. do 14 sierpnia 1980 r. w Przedsiębiorstwie (...) S.A., gdyż przedłożone świadectwo pracy w szczególnych warunkach nie spełnia wymogów formalnych z uwagi na niewłaściwą podstawę prawną - brak powołania zarządzenia resortowego właściwego ministra. Ponadto w ocenie organu rentowego występują niezgodności w dokumentacji: w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach z dnia 31 października 2001 r. podano stanowisko "monter instalacji wod-kan i centralnego ogrzewania", a w świadectwie pracy z dnia 14 sierpnia 1980 r. wymieniono stanowiska: "monter instalacji wod-kan i centralnego ogrzewania" oraz "monter instalacji przemysłowych". Ponadto w ocenie organu rentowego z doręczonej dokumentacji zastępczej wynika, że ubezpieczony wykonywał prace na stanowisku "monter instalacji przemysłowych". Wskazane wyżej stanowiska nie są enumeratywnie wymienione w zarządzeniu Ministra Budownictwa i (...) z dnia 01.08.1983r., którym objęty jest resort budownictwa.

- od 25 października 1976 r. - do 17 października 1978 r. – okres służby wojskowej wskazując, że okres służby wojskowej uwzględnia się przy ustalaniu okresu pracy w szczególnych warunkach, o ile wnioskodawca po zakończeniu okresu służby wojskowej został zatrudniony w tych samych warunkach przez pracodawcę, u którego był zatrudniony w chwili powołania do służby.

- od 8 września 1980 r. do 16 września 1983 r. w (...) Zakładach (...) oraz od 1 sierpnia 1995 r. do 31 grudnia 1998 r. w P.H.U. (...) na stanowisku spawacza gdyż za te okresy wnioskodawca nie przedłożył świadectw wykonywania prac w szczególnych warunkach.

/decyzja – k. 32 – 32 odwrót plik II akt ZUS/

T. K. w dniu 30 czerwca 2016 r. złożył odwołanie od w/w decyzji podnosząc, iż złożone przez niego dokumenty dają podstawę do przyznania prawa do emerytury.

/odwołanie – k. 2–2 odwrót/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 27 lipca 2016 r. organ rentowy wniósł o jego oddalenie podając te same argumenty, co w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k. 3-3 odwrót/

Na rozprawie w dniu 6 grudnia 2016 r. wnioskodawca poparł odwołanie natomiast pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie.

/e-protokół rozprawy z dnia 06.12.2016 r., czas nagrania: 00:34:29 – 00:34:41 – płyta CD – k. 33/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca T. K. urodził się (...)

/bezsporne/

W dniu 19 lutego 2016 r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę.

/wniosek – k. 1–4 plik II akt ZUS/

W okresie od dnia 1 września 1970 roku do dnia 5 sierpnia 1973 roku T. K. był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w Ł. w celu nauki zawodu w specjalności monter instalacji przemysłowych, jako uczeń Szkoły Zawodowej dla Pracujących przy Przedsiębiorstwie (...) w Ł.. W umowie o naukę zawodu z dnia wskazano, że nauka zawodu trwa 3 lata.

/umowa o naukę zawodu – akta osobowe w kopercie k. 16, świadectwo pracy – k. 7 plik I akt ZUS

W dniu 27 czerwca 1973 wydano wnioskodawcy książeczkę spawacza o numerze (...), potwierdzającą jego uprawnienia do wykonywania spawania gazowego.

/okazanie książki spawacza - e-protokół rozprawy z dnia 06.12.2016 r., czas nagrania: 00:30:37 – 00:34:28 – płyta CD – k. 33; kopia książki spawacza o numerze (...) – k. 24-25 plik I akt ZUS/

Od 6 sierpnia 1973 r. do 25 października 1976 r. (3 lata, 2 miesiące i 19 dni) wnioskodawca w pełnym wymiarze czasu pracy był zatrudniony w Przedsiębiorstwie (...) w Ł. na czas nieokreślony na stanowisku montera instalacji wodno-kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania.

/angaż z dn. 06.08.1973 r. – akta osobowe w kopercie k. 16, świadectwo pracy – k. 7 plik I akt ZUS/

W okresie od dnia 25 października 1976 r. do 17 października 1978 r. (1 rok, 11 miesięcy i 22 dni) T. K. odbywał zasadniczą służbę wojskową.

/kopia książeczki wojskowej – k. 27-30 plik II akt ZUS; świadectwo pracy – k. 7 plik I akt ZUS/

Po zakończeniu zasadniczej służby wojskowej w okresie od dnia 3 listopada 1978 r. do 14 sierpnia 1980 r. (1 rok, 9 miesięcy i 11 dni) wnioskodawca kontynuował zatrudnienie w Przedsiębiorstwie (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku montera instalacji wodno-kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania (wodno-kanalizacyjnych)

/angaż z dn. 30.10.1978 r. – akta osobowe w kopercie k. 16, świadectwo pracy – k. 7 plik I akt ZUS/

W ramach zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w Ł., pomimo różnego nazewnictwa zajmowanego stanowiska pracy w okresie przed i po służbie wojskowej (monter instalacji wodno-kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania / montera instalacji przemysłowych) wnioskodawca wykonywał tę samą pracę. Wnioskodawca pracował w brygadzie, która układała i montowała rurociągi oraz podłączała instalacje wodno-kanalizacyjne i grzewcze. Była to ta sama brygada, w której wnioskodawca pracował przed powołaniem do odbycia służby wojskowej. Prace wykonywane przez wnioskodawcę przy układaniu rurociągów były pracami wykonywanymi w głębokim wykopie (6-8 metrów głębokości dla rurociągów grzewczych i 12-15 metrów głębokości dla rurociągów wodno-kanalizacyjnych), a polegały na spawaniu rurociągu. Prace te były wykonywane w pełnym wymiarze czasu pracy przez cały rok – także w okresie zimowym.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół rozprawy z dnia 06.12.2016 r., czas nagrania:: 00:12:03 – 00:28:25 w zw. z 00:30:14 – płyta CD k. 33/

W wydanym w dniu 31 października 2001 r. przez (...) Spółka Akcyjna w Ł. świadectwie wykonania prac w warunkach szczególnych potwierdzono, że w okresie od 6 sierpnia 1973 do 25 października 1976 r. oraz od 3 listopada 1978 r. do 14 sierpnia 1980 r. wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace wodnokanalizacyjne w głębokich wykopach na stanowisku monter instalacji wodno-kanalizacyjnej i centralnego ogrzewania.

/świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z 31.10.2001 r.– k. 8 plik II akt ZUS/

W okresie od dnia 8 września 1980 r. do 16 września 1983 r. (3 lata i 8 dni) wnioskodawca był zatrudniony w (...) Zakładach (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku spawacza.

/umowa o pracę z 08.09.1980 r. – akta osobowe w kopercie k. 21, świadectwo pracy – k. 13 plik I akt ZUS/

W ramach zatrudnienia w (...) Zakładach (...) w Ł. wnioskodawca pracował w brygadzie w dziale głównego mechanika. W brygadzie było dwóch spawaczy. Wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy zajmował się wyłącznie spawaniem. W szczególności było to spawanie kołnierzy do zaworów i instalacji technologicznych. Pracę tę wnioskodawca wykonywał co najmniej przez 8 godzin dziennie. Czasami była to również praca w porze nocnej.

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół rozprawy z dnia 06.12.2016 r., czas nagrania: 00:12:03 – 00:28:25 w zw. z 00:30:14 – płyta CD k. 33/

W okresie od dnia 1 sierpnia 1995 r. do 31 maja 1999 r. (3 lata i 9 miesięcy) wnioskodawca był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Handlowo – Usługowym (...) Usługi (...) w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku spawacza.

/świadectwo pracy – k. 27 plik I akt ZUS/

P.H.U. (...) zajmowała się naprawą samochodowych układów wydechowych. W ramach ww. zatrudnienia wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (a z uwagi na dużą liczbę klientów często również w nadgodzinach) zajmował się cięciem przy użyciu palnika oraz spawaniem elementów układów wydechowych w pojazdach samochodowych (m.in. tłumików)

/zeznania wnioskodawcy - e-protokół rozprawy z dnia 06.12.2016 r., czas nagrania:: 00:12:03 – 00:28:25 w zw. z 00:30:14 – płyta CD k. 33/

Właściciel P.H.U. (...) Z. K. wystawił wnioskodawcy w dniu 23 sierpnia 2016 roku zaświadczenie, w którym wskazał, że nie posiada akt osobowych skarżącego, ale pracował on w jego firmie jako spawacz.

/zaświadczenie k 13/.

W wydanej wnioskodawcy w dniu 27 czerwca 1973 książce spawacza o numerze (...) odnotowano, że w okresie od 27 czerwca 1973 r. do 20 października 1976 r. wnioskodawca wykonywał spawanie gazowe instalacji przemysłowych w czasie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie (...) w Ł., od 1 listopada 1976 r. do 15 października 1978 r. spawanie gazowe w Jednostce Wojskowej w K., od 1 listopada 1978 r. do 14 sierpnia 1980 r. spawanie gazowe w (...) Przedsiębiorstwie (...) w Ł., od 6 września 1980 r. do 16 września 1983 r. spawanie gazowe w (...) Zakładach (...) w Ł., od 11 października 1983 r. do 31 października 1994 r. spawanie gazowe w C.O.B.R. (...) Bawełnianego w Ł., od 1 sierpnia 1995 r. do 31 maja 1999 r. spawanie gazowe w P.H.U. (...) w Ł., od 20 września 1999 r. do 2 października 2001 r. spawanie gazowe w Z.M.P. (...) w Ł..

/okazanie książki spawacza - e-protokół rozprawy z dnia 06.12.2016 r., czas nagrania: 00:30:37 – 00:34:28 – płyta CD – k. 33; kopia książki spawacza o numerze (...) – k. 24-25 plik I akt ZUS/

Organ rentowy, jako okres pracy w warunkach szczególnych – poza spornym okresem zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w Ł., w (...) Zakładach (...) w Ł. i w Przedsiębiorstwie Handlowo – Usługowym (...) - uwzględnił wnioskodawcy łączny okres pracy w wymiarze 10 lat, 7 miesięcy i 12 dni przypadający w okresie od 11 października 1983 r. do 31 października 1994 r. (z wyłączeniem okresów pobierania zasiłków chorobowych).

/bezsporne/

Obecnie wnioskodawca nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego.

/bezsporne/

Ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy na dzień 1 stycznia 1999 r. wyniósł ponad 25 lat.

/bezsporne - wyliczenia ZUS/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych dowodów zarówno w postaci dokumentów osobowo-placowych wnioskodawcy, jak i na podstawie osobowego źródła dowodowego w postaci zeznań wnioskodawcy na okoliczność czynności wykonywanych w spornym okresie zatrudnienia. W ocenie Sądu zgromadzone dokumenty oraz zeznania wnioskodawcy nie budzą wątpliwości, co do ich wiarygodności, gdyż wzajemnie ze sobą korespondują i stanowią tym samym wiarygodne źródło dowodowe.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie i jako takie skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

W myśl art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku poz. 887 ze zm.), ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy tj. w dniu 1 stycznia 1999 roku (art. 196 ustawy) osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat – dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz,

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Zaś ust. 2 w/w przepisu (wg stanu prawnego do dnia 31 grudnia 2012 roku) stanowił, że emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa oraz rozwiązania stosunku pracy - w przypadku ubezpieczonego będącego pracownikiem.

Od dnia 1 stycznia 2013 roku ust. 2 w/w przepisu uległ zmianie poprzez rezygnację ustawodawcy z warunku rozwiązania stosunku pracy (ustawa z dnia 11 maja 2012 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw – art. 1 – Dz. U. z 2012r., poz. 637).

Zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku przysługuje emerytura, jeżeli spełnili łącznie następujące warunki: osiągnęli wiek emerytalny wynoszący co najmniej 65 lat (dla mężczyzn), oraz mają okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat (dla mężczyzn).

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 roku, będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2 – 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1.

Według treści § 3 i 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej „wymaganym okresem zatrudniania” uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. Pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

1)  osiągnął wiek emerytalny wynoszący: 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn;

2)  ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Powołany wykaz wskazuje wszystkie te prace w szczególnych warunkach, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego.

W świetle § 2 ust. 1 tegoż rozporządzenia oraz zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przy czym powyższe okoliczności pracownik jest obowiązany udowodnić (por. wyrok Sądu Najwyższego z 15 grudnia 1997 r. II UKN 417/97 (...) i US (...) i wyrok Sądu Najwyższego z 15 listopada 2000 r. II UKN 39/00Prok.i Prawo (...)).

Stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia okresy takiej pracy stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według określonego wzoru, lub świadectwie pracy.

W przedmiotowym stanie faktycznym nie budzi wątpliwości fakt, iż wnioskodawca spełnia przesłanki ustawowe co do: wieku – wnioskodawca ukończył 60 lat w dniu 25 lipca sierpnia 2015 roku, braku członkostwa w otwartym funduszu emerytalnym oraz wymaganych na dzień 1 stycznia 1999 roku okresów składkowych i nieskładkowych. W ocenie Sądu wnioskodawca spełnia również warunek, co do posiadania 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Regulacja § 2, statuująca ograniczenia dowodowe i obowiązująca w postępowaniu przed organem rentowym, nie ma zastosowania w postępowaniu odwoławczym przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. W konsekwencji okoliczność i okresy zatrudnienia w szczególnych warunkach Sąd uprawniony jest ustalać także innymi środkami dowodowymi niż dowód z zaświadczenia zakładu pracy, w tym zeznaniami świadków (por. uchwała Sądu Najwyższego z 27 maja 1985 r. sygn. III UZP 5/85 – LEX 14635, uchwała Sądu Najwyższego z 10 marca 1984 r. III UZP 6/84 – LEX 14625).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na okoliczność pracy wykonywanej przez wnioskodawcę w szczególnych warunkach dopuścił dowód z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania, w szczególności zaś z dokumentacji osobowej ze spornego okresu zatrudnienia oraz zeznań złożonych wnioskodawcę.

Jak wynika ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wnioskodawca w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w Ł. od 6 sierpnia 1973 r. do 25 października 1976 r. (3 lata, 2 miesiące i 19 dni) i od 3 listopada 1978 r. do 14 sierpnia 1980 r. (1 rok, 9 miesięcy i 11 dni) - z przerwą związaną z odbywaniem zasadniczej służby wojskowej od 6 sierpnia 1973 r. do 25 października 1976 r. (3 lata, 2 miesiące i 19 dni) - stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace wodnokanalizacyjne w głębokich wykopach na stanowisku monter instalacji wodno-kanalizacyjnej i centralnego ogrzewania, które polegały na montowaniu (spawaniu) rurociągów i oraz podłączaniu instalacji wodno-kanalizacyjnych i grzewczych.

Analiza zaś treści wykazu A do powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku wskazuje, że przedmiotowe prace, tj. roboty wodnokanalizacyjne oraz budowa rurociągów w głębokich wykopach, są wymienione są w Dziale V poz. 1 jako prace w szczególnych warunkach.

W toku postępowania ustalono, że w ramach zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w Ł., pomimo różnego nazewnictwa zajmowanego stanowiska pracy w okresie przed i po służbie wojskowej (monter instalacji wodno-kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania / montera instalacji przemysłowych) wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał w głębokich wykopach tę samą pracę przy układaniu i montażu (spawaniu) rurociągów wodnokanalizacyjnych i grzewczych. Podkreślić w tym miejscu należy, iż dla uznania danej pracy za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze istotne jest ustalenie, iż praca ta faktycznie była wykonywana i odpowiada pracy wymienionej w cytowanym wyżej rozporządzeniu z dnia 7 lutego 1983 roku, gdyż właśnie to rozporządzenie jest aktem prawnym, w oparciu o który należy orzekać, czy dana praca była pracą w warunkach szczególnych. Sama natomiast nazwa stanowiska nie może dyskwalifikować faktycznie wykonywanych prac w spornym okresie zatrudnienia.

Ubezpieczony wykazał zatem, iż stale, a więc w sposób ciągły w ramach obowiązującego go pełnego wymiaru czasu pracy świadczył pracę w okresie nieuznanym przez organ rentowy tj. w okresach od 6 sierpnia 1973 r. do 25 października 1976 r. (3 lata, 2 miesiące i 19 dni) i od 3 listopada 1978 r. do 14 sierpnia 1980 r. (1 rok, 9 miesięcy i 11 dni) wymienioną w Dziale V poz. 1 cytowanego wykazu A załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku. Pomocnicze znaczenie w tym zakresie stanowi również wykaz zawarty w załączniku nr 1 do Zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których wykonywane są prace w warunkach szczególnych uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury lub renty (Dz. Urz. MB z 1983 roku Nr 3, poz. 6), w którym w dziale V wymieniono pod poz. 6 pkt 1 stanowisko montera instalacji sanitarnych i grzewczych.

Zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy potwierdza, że również w pozostałych spornych okresach zatrudnienia, tj. od 8 września 1980 r. do 16 września 1983 r. (3 lata i 8 dni) - w (...) Zakładach (...) w Ł. oraz od 1 sierpnia 1995 r. do 31 maja 1999 r. (3 lata i 9 miesięcy) - w Przedsiębiorstwie Handlowo – Usługowym (...) w Ł. wnioskodawca, będąc zatrudnionym na stanowisku spawacza, wykonywał prace zaliczane przez powołane wyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku do prac w warunkach szczególnych. W ramach zatrudnienia w (...) Zakładach (...) w Ł. wnioskodawca pracował w dziale głównego mechanika i zajmował się stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wyłącznie spawaniem m.in. kołnierzy do zaworów i instalacji technologicznych. Z kolei w P.H.U. (...) wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy zajmował się cięciem przy użyciu palnika oraz spawaniem elementów układów wydechowych w pojazdach samochodowych (m.in. tłumików). Powyższe potwierdza dokumentacja złożona do akt, zaświadczenie wystawione przez właściciela PHU (...) oraz zeznania świadków i wnioskodawcy. W Dziale XIV poz. 12 wykazu A załącznika do powołanego rozporządzenia wymienione są prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym.

Reasumując Sąd Okręgowy przyjął, iż – wbrew stanowisku organu rentowego - w spornych okresach zatrudnienia, tj.:

- od 6 sierpnia 1973 r. do 25 października 1976 r. (3 lata, 2 miesiące i 19 dni) i od 3 listopada 1978 r. do 14 sierpnia 1980 r. (1 rok, 9 miesięcy i 11 dni) - z przerwą związaną z odbywaniem zasadniczej służby wojskowej od 6 sierpnia 1973 r. do 25 października 1976 r. (3 lata, 2 miesiące i 19 dni) - w Przedsiębiorstwie (...) w Ł.,

- od 8 września 1980 r. do 16 września 1983 r. (3 lata i 8 dni) - w (...) Zakładach (...) w Ł.,

- od 1 sierpnia 1995 r. do 31 maja 1999 r. (3 lata i 9 miesięcy) - w Przedsiębiorstwie Handlowo – Usługowym (...) w Ł.,

T. K. wykonywał pracę w warunkach szczególnych. Doliczenie ww. okresów do niekwestionowanego przez ZUS stażu zatrudnienia wnioskodawcy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w wymiarze 10 lat, 7 miesięcy i 12 dni uzasadnia przyjęcie, że w odniesieniu do wnioskodawcy spełniona została przesłanka posiadania co najmniej 15-letniego okresu zatrudnienia w warunkach szczególnych. Jak wskazano wcześniej wnioskodawca spełnił również pozostałe przesłanki konieczne do nabycia prawa do emerytury w obniżonym wieku.

Na podstawie art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych prawo do emerytury powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do jej nabycia. Zgodnie zaś z art. 129 ust. 1 świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Wnioskodawca, mimo iż 60 lat ukończył w dniu 25 lipca 2015 roku, z wnioskiem o emeryturę wystąpił w dniu 19 lutego 2016 r., a zatem prawo do emerytury należało wnioskodawcy przyznać od dnia 1 lutego 2016 r., tj. od miesiąca, w którym złożył wniosek o prawo do świadczenia.

W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., zmienił zaskarżoną decyzję i orzekł jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć organowi rentowemu, wypożyczając akta rentowe.

/RP/