Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 kwietnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., po rozpoznaniu wniosku z dnia 29 sierpnia 2018 r., przyznał B. L. emeryturę, od 24 września 2018 r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Podstawę obliczenia emerytury, stanowi kwota kapitału początkowego, z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego, zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca, poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 369805,55 zł

- średnie dalsze trawnie życia wynosi 218,40 miesięcy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 1693,25 zł

Wysokość emerytury obliczono zgodnie z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS: (...),55/218,40 = 1693,25 zł.

Emerytura po waloryzacji przysługuje w kwocie od 1 marca 2019 r. – 1.763,25 zł.

Nadto, organ rentowy dodał, że nie zaliczył ubezpieczonemu do stażu pracy okresu od 25 sierpnia 1975 r. do 31 października 1978 z tytułu prowadzenia działalności ajencyjnej w (...) Prasa – K. – Ruch w Ł. Oddział w Z..

/decyzja – k. 177 – 178 plik II akt ZUS/

W dniu 13 czerwca 2018 r. B. L. złożył odwołanie od w/w decyzji. Wskazał, w uzasadnieniu, że w okresie od 25 sierpnia 1975 r. do 31 października 1978 r. nie prowadził działalności ajencyjnej lecz był zatrudniony w (...) Prasa – K. – Ruch na stanowisku ajent. Podał, że jego praca polegała na pobraniu towaru z magazynu i dostarczaniu go do punktów (kiosków).

/odwołanie – k. 3/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T., w odpowiedzi na odwołania wniósł o ich oddalenie.

/odpowiedź na odwołanie – k. 8/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca B. L. urodził się w dniu (...)

/okoliczność bezsporna/

Decyzją z dnia 9 sierpnia 2004 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ustalił wartość kapitału początkowego B. L.. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenie wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1985 r. do 31 grudnia 1994 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 66,03%

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 66,03% przez kwotę 1220,89 zł tj. kwotę bazową (66,03% x 1220,89 zł = 806,15 zł).

Do ustalenia wartości kapitału, przyjęto okresy składkowe w ilości: 24 lata, 24 miesiące, 23 dni tj. 298 miesięcy.

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 złotych x 77,46% (współczynnik proporcjonalny) = 226,97 złotych

(298 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 806,15 złotych (podstawa wymiaru) = 260,23 złotych,

RAZEM = 487,20 złotych

487,20 złotych x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 101824,80 złotych (kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 roku).

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów:

- od 31 lipca 1986 r. do 1 sierpnia 1986 r., gdyż w tym okresie ubezpieczony przebywał na urlopie bezpłatnym

- od 5 stycznia 1995 r. do 31 grudnia 1998 r., gdyż przy ustalaniu kapitału początkowego nie uwzględnia się okresu pracy w gospodarstwie rolnym.

/decyzja o ustaleniu kapitału początkowego – k. 25 plik II akt ZUS/

W dniu 29 sierpnia 2018 r. ubezpieczony złożył wniosek o emeryturę.

/wniosek – k. 114 – 116 plik II akt ZUS/

Decyzją z dnia 8 października 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. ustalił wartość kapitału początkowego B. L.. Do obliczenia podstawy wymiaru kapitału początkowego oraz obliczenie wskaźnika wysokości tej podstawy przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 kolejnych lat kalendarzowych tj. od 1 stycznia 1985 r. do 31 grudnia 1994 r. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego wynosi 67,53%

Podstawę wymiaru kapitału początkowego ustalono w wyniku pomnożenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru wynoszącego 67,53% przez kwotę 1220,89 zł tj. kwotę bazową (67,53% x 1220,89 zł = 824,47 zł).

Do ustalenia wartości kapitału przyjęto okresy składkowe w ilości: 21 lat, 8 miesięcy, 16 dni tj. 260 miesięcy.

Wartość kapitału początkowego na dzień 1 stycznia 1999 roku została wyliczona w następujący sposób:

293,01 złotych x 72,66% (współczynnik proporcjonalny) = 212,90 złotych

(260 miesięcy składkowych x 1,3%) : 12 x 824,47 złotych (podstawa wymiaru) = 260,23 złotych,

RAZEM = 232,25 złotych

445,15 złotych x 209 miesięcy (średnie dalsze trwanie życia) = 93036,35 złotych (kapitał początkowy na dzień 1.01.1999 roku).

Do ustalenia wartości kapitału początkowego organ rentowy nie uwzględnił okresów:

- od 25 sierpnia 1975 r. do 31 października 1978 r., gdyż brak informacji czy ubezpieczony był członkiem funduszu socjalnego,

- od 31 lipca 1986 r. do 1 sierpnia 1986 r., gdyż w tym okresie ubezpieczony przebywał na urlopie bezpłatnym

- od 1 stycznia 1995 r. do 31 grudnia 1998 r. ubezpieczenia w Austrii w wymiarze co najmniej 12 miesięcy, ponieważ w przyszłości ubezpieczony w przyszłości może ubiegać się o świadczenie emerytalno – rentowe z instytucji ubezpieczeniowej tego kraju.

/decyzja – k. 144 – 145 plik II akt ZUS/

Decyzją o przyznaniu emerytury w kwocie zaliczkowej z dnia 9 października 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. po rozpoznaniu wniosku z dnia 29 sierpnia 2018 r. przyznał B. L. emeryturę od 24 września 2018 r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 369805,55 zł

- średnie dalsze trwanie życia wynosi 218,40 miesięcy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 1693,25 zł

Wysokość emerytury obliczono zgodnie z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS: (...),55/218,40 = 1693,25 zł.

Emerytura ustalona niniejszą decyzją ma charakter zaliczkowy do czasu nadesłania aktualnego potwierdzenia austriackich okresów ubezpieczenia wnioskodawcy przez zagraniczną instytucję ubezpieczeniową oraz do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego z zakładem pracy odnośnie zatrudnienia w charakterze ajenta.

/decyzja – k. 142 – 143 plik II akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 1 kwietnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. po rozpoznaniu wniosku z dnia 29 sierpnia 2018 r. przyznał B. L. emeryturę od 24 września 2018 r., tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji kapitału początkowego zewidencjonowanego na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę.

- kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 369805,55 zł

- średnie dalsze trawnie życia wynosi 218,40 miesięcy

- wyliczona kwota emerytury wynosi 1693,25 zł

Wysokość emerytury obliczono zgodnie z art. 26 ustawy o emeryturach i rentach z FUS: (...),55/218,40 = 1693,25 zł.

Emerytura po waloryzacji przysługuje w kwocie od 1 marca 2019 r. – 1.763,25 zł.

Nadto organ rentowy dodał, że nie zaliczył ubezpieczonemu do stażu pracy okresu od 25 sierpnia 1975 r. do 31 października 1978 z tytułu prowadzenia działalności ajencyjnej w (...) Prasa – K. – Ruch w Ł. Oddział w Z..

/decyzja – k. 177 – 178 plik II akt ZUS/

Wnioskodawca w okresie od 25 sierpnia 1975 r. do 31 października 1978 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Spółdzielni (...) „PRASA – KSIĄŻKA – RUCH w Z. na stanowisku ajenta.

/świadectwo pracy – k. 7 plik I akt ZUS, k. 4, legitymacja ubezpieczeniowa – k. 5 – 6, akta osobowe – k. 37/

Ustaleń w toku procesu, Sąd Okręgowy w Łodzi, dokonał na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym w aktach ZUS.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego, odwołanie wnioskodawcy zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy podkreślić, iż na terenie Unii Europejskiej nie funkcjonuje jednolity, zunifikowany system zabezpieczenia społecznego, a każde z Państw Członkowskich posiada samodzielny system ubezpieczeń społecznych oraz posiada autonomię w zakresie kreowania własnej polityki emerytalno-rentowej. W sferze dominium Państw Członkowskich należy określenie sfery podmiotowej oraz przedmiotowej systemów ubezpieczeń społecznych. (...) ubezpieczeń społecznych poszczególnych Państw Członkowskich mają jednakże obowiązek wzajemnej współpracy z instytucjami innych Państw Członkowskich oraz wspólnej koordynacji swych działań m.in. w odniesieniu do pracowników migrujących. Koordynacja tych systemów odbywa się na podstawie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. U. UE.L.04.166.1 Dz.U.UE-sp.05-5-72 ze zm.) oraz Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego (Dz. Urz. UE z 30 października 2009 r. nr L 284/ ze zm.).

Z uwagi na fakt, że ubezpieczony wykonywał pracę, zarówno, na terenie Polski, jak i Austrii, organ rentowy, ustalając kapitał początkowy oraz wysokość emerytury wnioskodawcy, oprócz przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, stosował, także, w/w przepisy Parlamentu Europejskiego.

Zgodnie z treścią art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1270), kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12.

Natomiast zgodnie z ust. 2 tego przepisu przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy:

1) okresy składkowe, o których mowa w art. 6,

2) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5,

3) okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-3 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2.

W myśl ust. 3 w/w przepisu podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się przed dniem 1 stycznia 1999 roku.

Według ust. 3b, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 października 2013 roku (w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 21 czerwca 2013 roku o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych), jeżeli okres, wskazany do ustalenia podstawy wymiaru kapitału początkowego obejmuje rok kalendarzowy, w którym ubezpieczony pozostawał w ubezpieczeniu społecznym na podstawie przepisów prawa polskiego jedynie przez część miesięcy tego roku, do obliczenia stosunku sumy kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w art. 15 ust. 3, w okresie tego roku do przeciętnego wynagrodzenia, przyjmuje się sumę kwot przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłoszonego za ten rok kalendarzowy odpowiednią do liczby miesięcy pozostawania w ubezpieczeniu.

Natomiast, w myśl ust. 7, analizowanego przepisu do obliczenia kapitału początkowego przyjmuje się kwotę bazową wynoszącą 100 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w II kwartale kalendarzowym 1998 roku. Ustęp 8 powyższego przepisu stanowi, że przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24 % tej kwoty mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku.

Zgodnie natomiast z treścią ust. 8, przy obliczaniu kapitału początkowego część kwoty bazowej wynoszącej 24% tej kwoty, mnoży się przez współczynnik proporcjonalny do wieku ubezpieczonego oraz okresu składkowego i nieskładkowego osiągniętego do dnia 31 grudnia 1998 roku, według wskazanego w nim wzoru.

Z kolei w myśl art. 15 ust. 1 powyższej ustawy, podstawę wymiaru emerytury i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok,
w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Natomiast stosownie do brzmienia ust. 2a tego samego przepisu, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Z kolei na postawie ust. 6 omawianego przepisu na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 w/w ustawy w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1.  oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3, w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2.  oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach, z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3.  oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz

4.  mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%, jednakże przy ponownym przeliczeniu wysokości emerytury należy mieć na względzie, iż zgodnie z art. 111 ust. 2 ustawy uwzględnia się kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

Zgodnie z art. 16 cytowanej ustawy przy ustalaniu kolejnych dziesięciu lat kalendarzowych – przyjmuje się lata kalendarzowe następujące bezpośrednio po sobie, chociażby ubezpieczony w niektórych z tych lat przez okres roku lub w okresie krótszym niż rok nie pozostawał w ubezpieczeniu.

W związku z treścią zacytowanych przepisów można stwierdzić, iż kwota kapitału początkowego zależy od długości udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych przebytych przed 1 stycznia 1999 rokiem, podstawy wymiaru oraz współczynnika proporcjonalnego do wieku ubezpieczonego, który służy do obliczenia tzw. części socjalnej.

W myśl art. 24 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego wynoszącego co najmniej 60 lat dla kobiet i co najmniej 65 lat dla mężczyzn, z zastrzeżeniem art. 46, 47, 50, 50a, 50e i 184.

Podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, według art. 25. ust. 1 ustawy emerytalnej, stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art. 185.

Emerytura, ustalana według zreformowanych zasad dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wieko­wi, w jakim ubezpieczony przechodzi na emeryturę (art. 26 ust. 1 ustawy emerytalnej).

Zgodnie zaś z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych emerytura wynosi:

1)  24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz

2)  po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3)  po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych

Przytoczone zasady postępowania – w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 2003 roku sygn. III UZP 2/03 (OSNP 2003/14/338) - tak przy ustalaniu prawa do świadczenia, jak i jego przeliczaniu, pozwalają na ogólną uwagę, iż zamiarem ustawodawcy było umożliwienie ubezpieczonym dokonanie wyboru, w ramach prawa, najkorzystniejszego z ich punktu widzenia okresu, z którego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych, będzie stanowić podstawę wymiaru świadczenia.

W rozpoznawanej sprawie, wnioskodawca wniósł o zaliczenie, do stażu pracy, okresu zatrudnienia w (...) Prasa – K. – Ruch w Ł. Oddział w Ł. od 25 sierpnia 1975 r. do 31 października 1978 r., na stanowisku ajent.

Zgodnie z § 22 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i (Dz. U. Nr 237 poz. 1412), jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności:

1) legitymacja ubezpieczeniowa;

2) legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia.

Należy podkreślić, iż Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi, co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane i ich dopuszczenie za celowe.

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę dostępnej dokumentacji związanej z okresami zatrudnienia wnioskodawcy, co dało podstawę do oceny prawidłowości zaskarżonej decyzji w świetle postawionych jej zarzutów.

Zawarte, w dokumentacji osobowej wnioskodawcy: świadectwo pracy, legitymacja ubezpieczeniowa oraz pozostałe dokumenty pozwoliły ustalić, że ubezpieczony był zatrudniony w okresie od 25 sierpnia 1975 r. do 31 października 1978 r. w (...) Spółdzielni (...) „PRASA – KSIĄŻKA – RUCH w Z. na stanowisku ajenta w pełnym wymiarze czasu pracy (rubryka w świadectwie pracy dotycząca wymiaru czasu pracy podlegała uzupełnieniu w przypadku zatrudnienia w niepełnym wymiarze czasu pracy).

W związku z tym, że odwołujący się niewątpliwie pracował w w/w Spółdzielni w w/w okresie w pełnym wymiarze czasu pracy to niezależnie od tego czy jest, czy też nie informacja, że była za niego opłacana składka na ubezpieczenie społeczne i czy osiągał wynagrodzenie w wysokości, co najmniej 50% najniższego wynagrodzenia, należy mu ten okres zaliczyć do okresu składkowego i uwzględnić w wyliczaniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru. Zgodnie bowiem z art. 6 ust. 2 pkt 13 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 53), za okresy składkowe uważa się również przypadające przed dniem 15 listopada 1991 r. okresy, za które została opłacona składka na ubezpieczenie społeczne, albo za które nie było obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne: pracy na obszarze Państwa Polskiego, wykonywanej na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia oraz współpracy przy wykonywaniu takiej umowy: a) objętej obowiązkiem ubezpieczenia społecznego i okresy kontynuowania tego ubezpieczenia, za które opłacono składkę na to ubezpieczenie lub w którym występowało zwolnienie od opłacania składki, b) wykonywanej przed dniem 1 stycznia 1976 r., jeżeli umowa odpowiadała warunkom ubezpieczenia obowiązującym w tym dniu.

Z brzmienia tego przepisu wynika przecież, że niezależnie od tego, czy była, czy też nie była opłacana składka na ubezpieczenie społeczne, to dla osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej czy też zlecenia, od dnia 1 stycznia 1976 r., zawsze zalicza się okresy tej pracy jako okresy składkowe.

Zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia (Dz. U. Nr 45, poz. 232), a także wydanych na jej podstawie rozporządzeń wykonawczych Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1975 roku w sprawie wykonywania ustawy o ubezpieczeniu społecznym osób wykonujących pracę na rzecz jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy agencyjnej lub zlecenia (Dz. U. z 1975 r., nr 46 poz. 250) oraz Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 14 lutego 1976 roku (Dz.U. z 1976 r. Nr 6, poz. 33) nie uzależniały prawa do emerytury osób nimi objętych od zgłoszenia ich do ubezpieczenia oraz od opłacania składek na ubezpieczenie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 maja 1979 r., (...) 73/79, OSNCP 1979/11 poz. 225).

Takie stanowisko zaprezentował także Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 20 lutego 2013 r. w sprawie III AUa 876/12, Legalis numer 998923.

Zatem podsumowując powyższe rozważania, skoro ubezpieczony przedstawił świadectwo pracy wystawione przez (...)Prasa - K. – Ruch” za okres od 25 sierpnia 1975 r. do 31 października 1978 r., to nie ulegało wątpliwości, iż powyższy sporny okres należało mu uwzględnić jako okres składkowy przy wyliczeniu wysokości kapitału początkowego.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł, jak sentencji.

K.K.-W.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi (...) Oddział w T. (k. 44)