Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2020 roku Z. K. złożył w Sądzie Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia w Łodzi pismo datowane na dzień 29 kwietnia 2020 roku noszące tytuł „pozew” ze wskazaniem ,że pozwanym jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. . Do pisma załączono wniosek dowodowy o przesłuchanie świadka oraz pismo organu rentowego stanowiące odpowiedź na pismo z dnia 5 marca 2020 roku w przedmiocie emerytury wnioskodawcy. / pismo z załącznikami k-3-5/.

Powyższe pisma zostały przekazane do organu rentowego z dniem 26 maja 2020 roku celem nadania właściwego biegu .

W dniu 4 czerwca 2020 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. przekazał pismo wnioskodawcy zatytułowane „pozew” wraz z załącznikami do Sądu Okręgowego w Łodzi wraz z odpowiedzią organu rentowego. W odpowiedzi organ rentowy wniósł o odrzucenie pisma wnioskodawcy zatytułowanego „pozew” . W uzasadnieniu wskazano ,że w stosunku do wnioskodawcy , w przedmiocie jego emerytury wydano decyzję przyznającą do niej prawo z dnia 10.06.2015 roku. Decyzją z dnia 23.11.2015 roku odmówiono wnioskodawcy prawa do ponownego ustalenia wysokości świadczenia. Decyzje te są prawomocne tak samo jak wcześniej wydane w stosunku do wnioskodawcy decyzje z 2008 i 2012 roku . Pismo załączone przez wnioskodawcę stanowi wyjaśnienie dlaczego i na jakiej podstawie wydano decyzje z 2008 i 2012 roku o odmowie prawa do emerytury. Organ rentowy wskazał ,że odwołanie przysługuje do sądu wyłącznie od decyzji organu rentowego a pismo z dnia 3.04.2020 roku nie jest decyzją / odpowiedź na odwołanie k- 8-8odw/.

Sąd zważył , co następuje :

Wniosek organu rentowego o odrzucenie pisma wnioskodawcy jest zasadny .

Zgodnie z treścią przepisu art. 476 § 2 K.p.c. przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych, dotyczących:

1) ubezpieczeń społecznych;

2) emerytur i rent;

3) (uchylony);

4) innych świadczeń w sprawach należących do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych;

5) świadczeń odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą wojskową albo służbą w Policji, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Służbie C.-Skarbowej, Państwowej Straży Pożarnej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Ochrony Państwa, Służbie Więziennej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego oraz Centralnym Biurze Antykorupcyjnym.

Zgodnie z treścią przepisu § 3 powyższego artykułu przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się także sprawy wszczęte na skutek niewydania przez organ rentowy decyzji we właściwym terminie, a także sprawy, w których wniesiono odwołanie od orzeczenia wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, sprawy o roszczenia ze stosunków prawnych między członkami otwartych funduszy emerytalnych a tymi funduszami lub ich organami oraz sprawy ze stosunków między emerytami lub osobami uposażonymi w rozumieniu przepisów o emeryturach kapitałowych a Zakładem Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z treścią przepisu art. 477 ⁹ § 1 k.p.c. odwołania od decyzji organów rentowych lub orzeczeń wojewódzkich zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności wnosi się na piśmie do organu lub zespołu, który wydał decyzję lub orzeczenie, lub do protokołu sporządzonego przez ten organ lub zespół, w terminie miesiąca od dnia doręczenia decyzji lub orzeczenia.

Organ rentowy lub wojewódzki zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności przekazuje niezwłocznie odwołanie wraz z aktami sprawy do sądu. Organ ten lub zespół, jeżeli uzna odwołanie w całości za słuszne, może zmienić lub uchylić zaskarżoną decyzję lub orzeczenie. W tym przypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.( § 2. )

Jak wynika z treści powyższych przepisów odwołanie w sprawach emerytalnych może być wniesione wyłącznie od decyzji organu rentowego.

Jednocześnie przepis art. 199 § 1. K.p.c. stanowi ,że Sąd odrzuci pozew:

1) jeżeli droga sądowa jest niedopuszczalna;

2) jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku albo została już prawomocnie osądzona;

3) jeżeli jedna ze stron nie ma zdolności sądowej albo jeżeli powód nie ma zdolności procesowej, a nie działa za niego przedstawiciel ustawowy albo jeżeli w składzie organów jednostki organizacyjnej będącej powodem zachodzą braki uniemożliwiające jej działanie;

4) (uchylony).

W orzecznictwie przyjmuje się, że dochodzenie przed sądem prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego, jest niedopuszczalne, z wyjątkiem przewidzianym w art. 477 ⁹ § 4, a treść decyzji, od której wniesiono odwołanie, wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu (postanowienie SN z dnia 13 maja 1999 r., II UZ 52/99, OSNP 2000, nr 15, poz. 601; wyrok SN z dnia 23 listopada 1999 r., II UKN 204/99, OSNP 2001, nr 5, poz. 169).

Decyzja w sprawie ubezpieczeniowej zapada po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, którego przedmiotem i celem jest ustalenie prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego lub ich wysokości. Ubezpieczony przedstawia w nim wszelkie okoliczności wiążące się z warunkami stawianymi przez ustawę dla przyznania lub ustalania wysokości świadczeń. W późniejszym postępowaniu, wywołanym odwołaniem do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, zgodnie z systemem orzekania w sprawach z tego zakresu, sąd nie rozstrzyga o zasadności wniosku, lecz o prawidłowości zaskarżonej decyzji. Sąd nie działa w zastępstwie organu rentowego, w związku z czym nie ustala prawa do świadczeń i choć samodzielnie oraz we własnym zakresie rozstrzyga wszelkie kwestie związane z prawem lub wysokością świadczenia objętego decyzją, to jego rozstrzygnięcie odnosi się do zaskarżonej decyzji.

Dochodzenie przed sądem prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego, jest zatem niedopuszczalne. Z tego względu odwołanie wniesione przez wnioskodawcę od pisma z dnia 3 kwietnia 2020 roku, które wnioskodawca zatytułował pozew należało odrzucić.

Organ rentowy zasadnie podnosi zatem zasadnie ,że od pisma stanowiącego odpowiedź organu w sprawie emerytury wnioskodawcy odwołanie nie przysługuje. Pismo wnioskodawcy zatytułowane „pozew”, które w rzeczywistości jest odwołaniem od stanowiska ZUS wyrażonym w piśmie należało odrzucić z uwagi na niedopuszczalność w tym zakresie drogi sądowej.