VIII U 888/17 - uzasadnienie Sąd Okręgowy w Łodzi z 2017-10-10

Sygn. akt VIII U 888/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 marca 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział
w Ł. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15 lutego 2017 roku odmówił K. S. prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż wnioskodawca nie spełnił warunków określonych w art. 4 i 49 ustawy o emeryturach pomostowych, ponieważ nie udowodnił na dzień 1 stycznia 2009 roku okresu pracy w warunkach szczególnych wynoszącego, co najmniej 15 lat oraz po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał prac w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze, w rozumieniu art.3 ust.1 i 3 niniejszej ustawy. Organ rentowy do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych nie zaliczył okresów zatrudnienia od dnia 24 stycznia 1975 roku do dnia
24 kwietnia 1976 roku, od dnia 5 maja 1978 roku do dnia 30 czerwca 1998 roku, od dnia
1 lipca 1998 roku do dnia 31 grudnia 2001 roku oraz od dnia 1 sierpnia 2002 roku do dnia
17 kwietnia 2003 roku, ponieważ pracodawcy wystawiając świadectwa pracy w warunkach szczególnych jako podstawę prawną podali rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku oraz zarządzenie resortowe ministra, pod którego podlegali. Zakłady pracy nie potwierdziły zatem, że w wyżej wymienionych okresach wykonywał pracę wymienioną w załączniku nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych z dnia 19 grudnia 2008 roku. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął za udokumentowany ogólny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy w wymiarze 40 lat 9 miesięcy i 17 dni, w tym 2 miesiące i 23 dni okresów nieskładkowych.

/decyzja k. 77 plik II akt ZUS/

W dniu 14 kwietnia 2017 roku K. S. złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o przyznanie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu podniósł, że w swojej ocenie spełnia wszystkie wymagane warunki powołanej przez organ rentowy ustawy. Wskazał, że spełnił przesłanki określone w art.4 ust. 2 ustawy o emeryturach pomostowych, co zostało potwierdzone w czterech świadectwach pracy w warunkach szczególnych, które załączył do wniosku. Pracodawcy wystawili w/w świadectwa zgodnie z obowiązującymi wówczas przepisami i nie mogli potwierdzić, że wykonywał w wyżej wymienionych okresach pracę wskazaną w załączniku nr 1 i 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych. Podkreślił, że jego ostatnie świadectwo pracy w warunkach szczególnych zostało wystawione pięć lat przed uchwaleniem ustawy o emeryturach pomostowych.

/odwołanie k. 2-3/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 9 maja 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podnosząc argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Dodatkowo organ rentowy odnosząc się do zarzutów odwołującego podniósł, że odmówiono mu prawa do emerytury pomostowej z uwagi na fakt, iż po 2008r. wnioskodawca nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust.1 i 3, tj. wymienionej w załączniku nr 1 lub 2 do ustawy o emeryturach pomostowych. Ponadto podkreślił, że z przepisu art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych wynika, iż emeryturę pomostową uzyska taki pracownik, który przez co najmniej 15 lat wykonywał prace w szczególnych warunkach, o której mowa w art. 3 ust.1 (wymienionej w załączniku nr 1 do ustawy) lub w szczególnym charakterze, o której mowa w art. 3 ust.3 (wymienionej w załączniku nr 2 do ustawy). Świadectwa pracy (zaświadczenia), potwierdzające wykonywanie prac zaliczanych do wykazu A lub B przed dniem 1 stycznia 2009r. mogą jedynie stanowić podstawę do rozpatrywania uprawnień do emerytury pomostowej w oparciu o art. 4 w/w ustawy i to pod warunkiem, że po dniu 31 grudnia 2008r. – wykonywana jest praca wskazana w załączniku nr 1 lub 2 ustawy. Płatnicy składek powinni zatem wystawić wnioskodawcy nowe zaświadczenia o okresach w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, w którym wskazany zostanie właściwy rodzaj pracy, wymieniony w odpowiednim punkcie załącznika nr 1 lub 2 do ustawy oraz zostanie stwierdzone, że praca ta była wykonywana w pełnym wymiarze czasu pracy.

/odpowiedź na odwołanie k. 4-4odwrót/

Na rozprawie w dniu 11 września 2017 roku wnioskodawca poparł odwołanie, pełnomocnik ZUS wniósł o jego oddalenie.

/stanowiska wnioskodawcy i pełnomocnika ZUS: 00:00:47 – 00:01:11 – płyta CD k.17/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

K. S. urodził się w dniu (...).

/okoliczność bezsporna/

W dniu 20 lutego 2017 roku K. S. wniósł o przyznanie mu prawa do emerytury pomostowej. Wnioskodawca nie pozostaje w stosunku pracy oraz nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Wnioskodawca po dniu 31 grudnia 2008r. nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze.

/bezsporne, a nadto wniosek k. 59-65 plik II akt ZUS /

Wnioskodawca legitymuje się stażem pracy w łącznym wymiarze 40 lat 9 miesięcy i 17 dni, w tym 2 miesiące i 23 dni okresów nieskładkowych.

/bezsporne/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie zaliczył wnioskodawcy do stażu pracy w warunkach szczególnych okresów zatrudnienia: od dnia 24 stycznia 1975 roku do dnia
24 kwietnia 1976 roku, od dnia 5 maja 1978 roku do dnia 30 czerwca 1998 roku, od dnia
1 lipca 1998 roku do dnia 31 grudnia 2001 roku oraz od dnia 1 sierpnia 2002 roku do dnia
17 kwietnia 2003 roku, ponieważ pracodawcy wystawiając świadectwa pracy w warunkach szczególnych jako podstawę prawną podali rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku oraz zarządzenie resortowe ministra, pod którego podlegali. Zakłady pracy nie potwierdziły zatem, że w wyżej wymienionych okresach wykonywał pracę wymienioną w załączniku nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych z dnia 19 grudnia 2008 roku

/b ezsporne, a nadto decyzja z dnia 15.03.2017 r. – k.77 plik II akt ZUS/

W okresie od dnia 24 stycznia 1975 roku do dnia 30 czerwca 1998 roku K. S. był zatrudniony w (...) Spółce Akcyjnej w upadłości w K. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku ślusarza remontowego, nastawiacza maszyn, mistrza zmianowego tkalni. W świadectwach wykonywania pracy zaliczonej do prac w szczególnych warunkach z dnia 30 czerwca 1998 roku wskazano, że w okresach: od dnia
24 stycznia 1975 roku do dnia 24 kwietnia 1976 roku, od dnia 5 maja 1978 roku do dnia
30 czerwca 1998 roku wnioskodawca wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracę na stanowisku konserwatora maszyn i urządzeń - ślusarza remontowego, nastawiacza maszyn, czyli prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych - wymienione w wykazie A Dział VII, poz. 4, pkt 47,48 oraz na stanowisku mistrza tkalni, czyli prace wymienione w wykazie A Dział XIV poz.24 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do Zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze prac resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

/bezsporne, a nadto świadectwo pracy – k. 17 plik II akt ZUS oraz świadectwa wykonywania pracy zaliczonej do prac w szczególnych warunkach z 30.06.1998 roku – k.19-21 plik II akt ZUS/

W okresie od dnia 1 lipca 1998 roku do dnia 31 grudnia 2001 roku wnioskodawca był zatrudniony w Zakładach (...) „9-go M.” Spółce Akcyjnej w Ł. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku nastawiacza maszyn. W świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze z dnia
21 grudnia 2001 roku wskazano, że K. S. w okresie od dnia 1 lipca 1998 roku do dnia 31 grudnia 2001 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych na stanowisku nastawiacza maszyn, czyli prace wymienione w wykazie A dziale VII poz.4 pkt. 48 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w zakładach resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

/bezsporne, a nadto świadectwo pracy – k. 23 plik II akt ZUS oraz świadectwo wykonywania pracy zaliczonej do prac w szczególnych warunkach z 21.12.2001 – k.25 plik II akt ZUS/

W okresie od dnia 1 sierpnia 2002 roku do dnia 17 kwietnia 2003 roku wnioskodawca był zatrudniony w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku mistrza tkalni. W świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wskazano, że K. S. w okresie od dnia 1 sierpnia 2002 roku do dnia 17 kwietnia 2003 roku stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace – kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno – techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie A dziale XIV poz.24 wykazu stanowiącego załącznik nr 4 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego
i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w zakładach resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

/bezsporne, a nadto świadectwo pracy – k. 27 plik II akt ZUS oraz świadectwo wykonywania pracy zaliczonej do prac w szczególnych warunkach z 21.12.2001 – k.29 plik II akt ZUS/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie powołanych dowodów w postaci dokumentów znajdujących się w aktach niniejszej sprawy oraz w aktach ZUS,
w szczególności na podstawie dokumentacji osobowej obejmującej sporny okres zatrudnienia wnioskodawcy.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 664 ze zm.) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. urodził się po dniu 31 grudnia 1948 roku;

2. ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3. osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4. ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5. przed dniem 1 stycznia 1999 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych;

6. po dniu 31 grudnia 2008 roku wykonywał prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7. nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

Prawo do emerytury pomostowej zgodnie z art. 49 ustawy o emeryturach pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

Warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle wykładni językowej art. 4 i art. 49 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych, jest legitymowanie się określonym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy, a więc po dniu 1 stycznia 2009 r. W przypadku, kiedy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do "nowego" świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy (okres prac) można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Innymi słowy brak jest podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, którego dotychczasowy okres pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze, dziś nie może być tak kwalifikowany (por. wyroku Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r., sygn. akt II UK 164/11, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 2 kwietnia 2014 r., III AUa 2302/13).

Z oświadczenia wnioskodawcy zawartego we wniosku o emeryturę pomostową wynika, że po 31 grudnia 2008r. nie wykonywał on pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, a zatem nie spełnił przesłanki wskazanej w art. 4 pkt 6 ustawy o emeryturach pomostowych. Okoliczność ta była zatem w sprawie bezsporna.

W takiej sytuacji uprawnień do emerytury wnioskodawcy należy poszukiwać w art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych. Prawo wnioskodawcy do emerytury pomostowej zależy zatem od spełnienia warunków określonych w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12 ustawy oraz posiadania na dzień 1 stycznia 2009r. wymaganego co najmniej 15-letniego okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy.

Wnioskodawca spełnił przesłanki z art. 4 pkt 1, 3, 4 i 7 ustawy, gdyż urodził się w dniu
12 lutego 1956 roku, a zatem na dzień zamknięcia rozprawy ukończył 60 lat, legitymował się okresem składkowym i nieskładkowym w wymiarze przekraczającym 25 lat i nie pozostawał w stosunku pracy.

Spornym pozostało jedynie spełnienie warunku z art. 4 pkt 2 i 5 ustawy, czyli legitymowanie się na dzień 1 stycznia 2009r. stażem pracy w warunkach szczególnych wynoszącym 15 lat w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

A zatem na wnioskodawcy spoczywał ciężar wykazania, że na dzień 1 stycznia 2009r. legitymuje się stażem pracy w warunkach szczególnych wynoszącym co najmniej 15 lat w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Prace w szczególnych warunkach – zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy o emeryturach pomostowych - to prace związane z czynnikami ryzyka wymienionymi w art. 3 ust 2 ustawy, które z wiekiem mogą z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, które mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej stawiają przed pracownikami wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku; wykaz prac w szczególnych warunkach określa załącznik nr 1 do ustawy.

Sam fakt zatrudnienia wnioskodawcy w (...) Spółce Akcyjnej w upadłości w K., w Zakładach (...) „9-go M.” Spółce Akcyjnej w Ł. oraz w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. był niesporny w świetle dokumentów znajdujących się w jego aktach emerytalnych, w tym w aktach osobowych. Spornym pozostawał charakter pracy wykonywanej przez wnioskodawcę w okresie zatrudnienia w tych zakładach, tj. czy była to praca wykonywana w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy. Stało się tak dlatego, że wnioskodawca nie dysponował zaświadczeniami o okresach pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy, za okresy przypadające przed dniem
1 stycznia 2009 r., jak tego wymaga art. 51 ustawy o emeryturach pomostowych, a tylko świadectwami pracy w warunkach szczególnych.

Wobec odmowy uznania przez organ rentowy zatrudnienia w spornych okresach za pracę w szczególnych warunkach na wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 6 k.c., spoczywał ciężar wykazania tej okoliczności. Wnioskodawca nie sprostał temu obowiązkowi.

W spornym okresie zatrudnienia w (...) Spółce Akcyjnej w upadłości w K. w okresie od dnia 24 stycznia 1975 roku do dnia 30 czerwca 1998 roku - jak wynika ze świadectwa pracy oraz świadectw wykonywania pracy zaliczonej do prac w szczególnych warunkach – wnioskodawca był zatrudniony na stanowiskach: ślusarza remontowego, nastawiacza maszyn, mistrza zmianowego tkalni, czyli wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych -wymienione w wykazie A Dział VII, poz. 4, pkt 47,48 oraz prace wymienione w wykazie A Dział XIV poz.24 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do Zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze prac resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

Natomiast w kolejnym spornym okresie zatrudnienia w Zakładach (...) „9-go M.” Spółce Akcyjnej w Ł. w okresie od dnia 1 lipca 1998 roku do dnia 31 grudnia 2001 roku wnioskodawca stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy produkcji i wykańczaniu wyrobów włókienniczych na stanowisku nastawiacza maszyn, czyli prace wymienione w wykazie A dziale VII poz.4 pkt. 48 wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w zakładach resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

W okresie od dnia 1 sierpnia 2002 roku do dnia 17 kwietnia 2003 roku w trakcie zatrudnienia w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wnioskodawca wykonywał zaś stale i w pełnym wymiarze czasu pracy - prace na stanowisku mistrza tkalni, czyli prace – kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno – techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie A dziale XIV poz.24 wykazu stanowiącego załącznik nr 4 do zarządzenia Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego nr 7 z dnia 7 lipca 1987 roku w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w zakładach resortu przemysłu chemicznego i lekkiego.

Organ rentowy do pracy wykonywanej w warunkach szczególnych nie zaliczył wnioskodawcy okresów zatrudnienia: od dnia 24 stycznia 1975 roku do dnia
24 kwietnia 1976 roku, od dnia 5 maja 1978 roku do dnia 30 czerwca 1998 roku, od dnia
1 lipca 1998 roku do dnia 31 grudnia 2001 roku oraz od dnia 1 sierpnia 2002 roku do dnia
17 kwietnia 2003 roku, ponieważ pracodawcy wystawiając świadectwa pracy w warunkach szczególnych jako podstawę prawną podali rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku oraz zarządzenie resortowe ministra, pod którego podlegali. Zakłady pracy nie potwierdziły zatem, że w wyżej wymienionych okresach wykonywał pracę wymienioną w załączniku nr 1 i 2 do ustawy o emeryturach pomostowych z dnia 19 grudnia 2008 roku

Okoliczność, czy wnioskodawca legitymuje się 15 – letnim okresem zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przed dniem 1 stycznia 1999 roku w rozumieniu art. 32 i 33 ustawy emerytalnej pozostaje jednakże bez znaczenia w przedmiotowej sprawie, gdyż tak jak już wyżej wskazano w związku z tym, że skarżący po dniu 31 grudnia 2008 roku nie wykonywał pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze jego uprawnień do emerytury należy poszukiwać w art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych. Skarżący na dzień 1 stycznia 2009r. musi zatem legitymować się co najmniej 15-letnim okresem pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

Wyżej wymienione prace w okresach zatrudnienia: w (...) Spółce Akcyjnej w upadłości w K., w Zakładach (...) „9-go M.” Spółce Akcyjnej w Ł. oraz w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. mogą być uznane ewentualnie za pracę w szczególnych warunkach jedynie w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z FUS.

Nie jest to jednak wystarczające do uznania ich za prace w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych. Zakres przedmiotowy prac zaliczanych przez ustawodawcę do prac w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych jest węższy niż ten określony w przepisach ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Celem ustawy o emeryturach pomostowych była bowiem likwidacja możliwości wcześniejszego przechodzenia na emeryturę przez niektóre grupy zawodowe. Ustawodawca uznał, że wprowadzone w 1983 r. przepisy regulujące te kwestie (w szczególności rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.) przewidują zbyt szeroką grupę uprawnionych do wcześniejszych świadczeń emerytalnych i niezbędna jest konsekwentna realizacja założeń reformy systemu ubezpieczeń społecznych, co do stopniowej likwidacji możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę. W wyniku reformy systemu ubezpieczeń społecznych, zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie z dnia 17 grudnia
1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
(tekst jednolity Dz. U. z 2017 roku poz.1383 ze zm.), ulegała stopniowej likwidacji możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę. Zatem nie wszystkie osoby korzystające w starym systemie emerytalnym z obniżonego wieku emerytalnego będą mogły skorzystać z emerytur pomostowych.

Podkreślić należy, że prawo do emerytury pomostowej jest ściśle związane z szybszą utratą zdolności do zarobkowania z uwagi na szczególne warunki lub szczególny charakter pracy. Praca taka, świadczona stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, przyczynia się do szybszego obniżenia wydolności organizmu, stąd też wykonująca ją osoba ma prawo do emerytury wcześniej niż inni ubezpieczeni. Prawo to stanowi przywilej i odstępstwo od zasady powszechnego wieku emerytalnego, a zatem regulujące je przepisy należy wykładać w sposób gwarantujący zachowanie celu uzasadniającego to odstępstwo.

Podzielając takie rozumienie przepisów ustawy o emeryturach pomostowych, należy stwierdzić, że ustawodawca w załącznikach nr 1 i 2 w sposób ścisły i wyczerpujący uregulował rodzaje prac wykonywanych w szczególnych warunkach i o szczególnym charakterze. Oznacza to, że wymienione w nim prace stanowią katalog zamknięty i tym samym wyłącznie wykonywanie tych prac uprawnia do nabycia emerytury pomostowej.

Wśród prac wymienionych przez ustawodawcę w załączniku nr 1 oraz nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych jako prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze nie ma prac wykonywanych przez skarżącego tj. prac na stanowisku ślusarza remontowego, nastawiacza maszyn i mistrza tkalni. Wyklucza to możliwość zaliczenia skarżącemu do szczególnego stażu pracy okresów zatrudnienia: w (...) Spółce Akcyjnej w upadłości w K. od dnia 24 stycznia 1975 roku do dnia 30 czerwca 1998 roku, w Zakładach (...) „9-go M.” Spółce Akcyjnej w Ł. od dnia 1 lipca 1998 roku do dnia 31 grudnia 2001 roku, w (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w S. od dnia 1 sierpnia 2002 roku do dnia 17 kwietnia 2003 roku.

Skoro zaś prace jakie wykonywał wnioskodawca nie zostały obecnie wymienione ani w załączniku Nr 1 ani Nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych, to nie przysługuje mu prawo do tego świadczenia.

Powyższe sprawia, iż wnioskodawca nie wykazał co najmniej 15 - letniego okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach w rozumieniu art. 3 ust 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych, a tym samym nie nabył prawa do emerytury pomostowej.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy uznając odwołanie za nieuzasadnione, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

z/ odpis wyroku z uzasadnieniem doręczy wnioskodawcy z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia apelacji

09.10.2017r.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Beata Łuczak
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Łodzi
Osoba, która wytworzyła informację:  A. Olejniczak-Kosiara
Data wytworzenia informacji: