Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Decyzją nr (...) z 6 lutego 2023 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 roku – Prawo przedsiębiorców w związku z art. 83 d ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych, uznał za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (...) p. z o.o. z siedzibą w Ł. złożonym dnia 16 stycznia 2023 roku w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników korzyści materialnych wynikających z regulaminu wynagradzania, a polegających na zakupie po cenach niższych niż detaliczne świadczeń grupowego ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (zarówno w części ochronnej jak i kapitałowej).

W uzasadnieniu powyższej decyzji organ wskazał, że wnioskodawca rozważa przystąpienie do programu (...) (...) C. (...) (...), który obejmuje ochronę pracowników spółki. Ubezpieczenie to jest rodzajem ubezpieczenia wymienionym w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 roku o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.

Organ wskazał, że z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt.26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalnego i rentowe korzystają jedynie te przychody, który:

- wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,

- przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

Organ zauważył, że w świetle powyższego składki na ubezpieczenie społeczne nie powinny być zaliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na uniemożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie za usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne od ww. wartości.

W ocenie organu, z konstrukcji tego przepisu wynika, że aby móc zastosować wskazane wyłączenie korzyść uzyskana przez pracownika musi mieć formę niepieniężną.

(decyzja nr 65 akta ZUS – nienumerowane)

Od powyższej decyzji odwołanie złożyła (...) sp. z o.o. reprezentowania przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji poprzez uwzględnienie stanowiska skarżącego wyrażonego we wniosku z 16 stycznia 2023 roku oraz o zasądzenie od organu kosztów niniejszego postępowania na rzecz skarżącego.

Zaskarżonej decyzji zarzucono naruszenie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe w związku z art. 18 ust. 1 i art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych w związku z art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców poprzez błędną ich wykładnię polegającą na przyjęciu, że uwzględnia się w podstawie wymiaru składek na uzupełnienia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników korzyści materialne pracowników wynikające z regulaminu wynagradzania, a polegające na zakupie po cenach niższych niż detaliczne świadczeń grupowego ubezpieczenia na życie ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym (zarówno w części ochronnej jak, kapitałowej).

(odwołanie k. 3-5 odwrót akt VIII U 628/23)

Na rozprawie z 18 października 2023 roku, pełnomocnik wnioskodawcy poparł odwołanie.

(e-protokół rozprawy 00:02:12 – płyta CD k. 31 akt VIII U 628/23)

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny :

Odwołujący się płatnik składek – (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. została wpisana do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS (...). Głównym przedmiotem działalności spółki jest transport drogowy towarów na terenie kraju i Państw UE. Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę powyżej
20 pracowników na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony.

(okoliczności niesporne)

W dniu 16 stycznia 2023 roku, (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością złożyła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w G. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne.

Wnioskodawca przedstawił zaistniały stan faktyczny i zdarzenia przyszłe w ten sposób, że:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie transportu transport drogowego towarów na terenie kraju i Państw UE. Spółka zatrudnia na podstawie umowy o pracę powyżej 20 pracowników na stanowisku kierowcy samochodów ciężarowych powyżej 3,5 tony. (...) Sp. z o.o. rozważa przystąpienie do programu (...) i dożycie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym C. (...) (...), który obejmuje ochroną pracowników spółki. Ubezpieczenie to jest rodzajem ubezpieczenia wymienionym w dziale I grupa 3 załącznika do ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.

Głównym celem wdrożenia planu objęcia ochroną ma być:

wytworzenie silnej więzi z pracownikami i stworzenie poczucia lojalności, co skutkować będzie zwiększeniem motywacji do długoterminowej współpracy;

zabezpieczenie, opieka, wsparcie o bezpieczeństwo pracowników i ich rodziny, na wypadek nagłych zdarzeń losowych, choroby czy śmierci;

pośrednio zwiększenie konkurencyjności spółki na rynku pracy w sektorze dotkniętej deficytem personalnym.

Stroną umowy będzie C. Towarzystwo (...) S.A. V. (...) z siedzibą w (...) sp. z o.o. jako ubezpieczający. Pracownicy Spółki wyrażający aprobatę udziału w programie, będą natomiast ubezpieczonymi, a więc podmiotem uprawnionym z umowy ubezpieczenia. Zawarta umowa ubezpieczeniowa na życie i dożycie z funduszem kapitałowym będzie umową indywidualną, zawieraną oddzielnie dla poszczególnych ubezpieczonych.

Spółka planuje wprowadzenie w swoim zakładzie pracy regulaminu wynagradzania, który będzie przewidywał dla pracowników możliwość dobrowolnego przystąpienia do umowy ubezpieczenia na życie i dożycie z (...) na wniosek złożony pracodawcy. Jeżeli pracownik wyrazi wolę objęcia go ubezpieczeniem, to zawarta zostanie indywidualna umowa dotycząca danego pracownika. Składki ubezpieczeniowe z takiej umowy opłacane będą w części przez (...) sp. z o.o. jako ubezpieczającego, a pozostała część składki finansowana będzie przez ubezpieczonego pracownika. Tym samym zapis i warunek z regulaminu wynagradzania zostanie zachowany w zakresie, że pracownik uprawniony będzie do zakupu usługi po cenie niższej niż detaliczna.

Umowa ubezpieczenia na życie i dożycie z (...), przewiduje podział składki regularnej opłacanej przez ubezpieczającego na rachunek podstawowy:

część ochronną (ubezpieczeniową), funkcja ochronna będzie realizowana przez zapewnienie ubezpieczonemu w zakresie ubezpieczenia na wypadek śmieci oraz innych zdarzeń ubezpieczeniowych, tj. choroby, wypadki – zgodnie z ogólnymi warunkami ubezpieczenia OWU;

część funduszowa (kapitałowo-inwestycyjna) przeznaczoną na nabycie jednostek uczestnictwa ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego. Składka ta stanowi kwotę, która zamieniana jest na jednostki funduszy inwestycyjnych.

Niezależnie od składki regularnej, ubezpieczający będzie miał prawo do dokonywania wpłat składek funduszowych dodatkowych, które w całości zostaną przeznaczone na zakup jednostek (...) ewidencjonowanych na rachunku dodatkowym.

W związku z powyższym, zgodnie z OWU prowadzony będzie indywidualny rachunek ubezpieczającego definiowany jako wyodrębniony i prowadzony przez ubezpieczyciela dla każdej umowy indywidualnej rachunek jednostek obejmujący:

podstawowy – rachunek ten będzie regularnie opłacany przez ubezpieczającego przez czas oznaczony w umowie ubezpieczenia w wybranej wysokości. (...) sp. z o.o. jako ubezpieczający będzie miał ograniczoną możliwość dysponowania środkami zgromadzonymi na rachunku podstawowym;

dodatkowy – na rachunek ten spółka będzie mogła dokonywać jednorazowych wpłat tytułem dobrowolnej składki na ubezpieczenie dodatkowe, które będzie przeznaczana na nabycie jednostek uczestnictwa. W czasie obowiązywania umowy ubezpieczenia, zgodnie z § 18 ust. 1-2 OWU, prawo do częściowego wykupu przysługuje ubezpieczającemu i dotyczy tylko jednostek zgromadzonych na rachunku dodatkowym. Spółka po zawarciu umowy ubezpieczeniowej planuje dokonywanie dodatkowych wpłat w przypadku osiągania dobrych wyników finansowych czy też w okresach dobrej koniunktury gospodarczej.

Uwzględniając m.in. motywacyjny charakter tego ubezpieczenia, (...) sp. z o.o. zakłada uregulowanie możliwości przekazania części lub całości środków pochodzących z rachunku dodatkowego części inwestycyjnej na rzecz ubezpieczonych pracowników. Wartość dofinansowania do świadczenia, o którym mowa w przedmiotowym wniosku stanowić będzie przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w ramach:

- składki podstawowej w części ochronnej ubezpieczenia na życie – w momencie zapłacenia składki przez pracodawcę na konto ubezpieczyciela wskazane w umowie ubezpieczeniowej,

- składki podstawowej w części kapitałowej i dobrowolnej składki na ubezpieczenie dodatkowe – z chwilą przeniesienia na pracownika prawa do dysponowania środkami zgromadzonymi na polisie. Zapłacone przez spółkę składki na część kapitałową będą stanowić przychód pracownika za stosunku pracy, jeżeli decyzją pracodawcy wykup częściowy lub całkowity z części inwestycyjnej polisy zostanie wypłacony na rzecz pracownika, co jest możliwe po przeniesieniu praw do dysponowania środkami zgromadzonymi na polisie. Spółka jako płatnik, od opłaconej za pracowników składki ubezpieczeniowej zarówno w części ochronnej, jak i kapitałowej będzie obowiązana z ww. tytułu do naliczenia, pobrania i odprowadzenia do urzędu skarbowego zaliczki na podatek dochodowy.

Uprawnionym do otrzymania z tytułu umowy ubezpieczenia na życie i dożycie z (...) jest ubezpieczony pracownik, a w przypadku jego śmierci, środki zgromadzone na polisie będą przysługiwać uposażonym – będącym innymi podmiotami niż ubezpieczony i ubezpieczający. Umowa ubezpieczenia w okresie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zostanie zwarta lub odnowiona będzie wykluczała:

- wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,

- możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z umowy,

- wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie.

(okoliczności niesporne, a nadto wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji k. 7-8 akt ZUS)

W ocenie wnioskodawcy, analiza aktualnego stanowiska organów Zakładu (...), a także orzecznictwa sądowego kształtującego się na tle problematyki opisanej w zapytaniu, pozwala jednoznacznie wskazać, iż w sytuacji gdy koszt składki w części finansowanej przez Pracodawcę z tytułu zawartej polisy wynikającej z umów ubezpieczenia na życie i dożycie z funduszem kapitałowym będzie stanowił przychód ze stosunku pracy, pracodawca będzie miał prawo do wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracownika, części składki ubezpieczeniowej finansowanej przez siebie w zamach zawartej umowy ubezpieczenia na życie i dożycie z funduszem kapitałowym.

W opinii spółki, zgodnie z treścią art. 18 ust. w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia
18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z § 2 ust. 1 pkt. 26 ww. rozporządzenia ustawodawca zawarł zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne i niematerialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagrodzenia lub przepisów o wynagradzaniu – a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów.

W ocenie (...) sp. z o.o. warunkiem obligatoryjnym, który umożliwia spółce jako płatnikowi składek skorzystanie z wyłączenia przewidzianego we wskazanym wyżej przepisem rozporządzenia jest partycypowanie przez pracownika w kosztach uzyskania przychodu, co stanowi przepis. Spółka uważa, że skoro wartość finansowanych świadczeń kwalifikowana jest jako przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, a zapis o korzyści wynika z regulaminu wynagradzania i przewidziana jest częściowa/symboliczna odpłatność pracownika za ubezpieczenie, przyjąć należy, iż spełnione zostały warunki ustanowione w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia. Zdaniem Spółki korzyści materialne pracownika z tytułu zakupu przez Spółkę usług wskazanych we wniosku po cenach niższych niż detaliczne, nie będą uwzględniane w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Zdaniem wnioskodawcy, w związku z powyższym, zdaniem Spółki na płatniku będzie spoczywać obowiązek naliczania i odprowadzenia składek na ubezpieczenia społeczne od ubezpieczenia pracowniczego przyznanego i opłacanego w sposób, który został przedstawiony we wniosku. Spółka na uzasadnienie prawidłowości swojego stanowiska powołuje wydane przez ZUS interpretacje:

- interpretacja indywidualna Oddziału ZUS w L. z dnia 26 czerwca 2013 r., (...);

- interpretacja indywidualna Oddziału ZUS w G. z dnia 13 lutego 2013 r., (...);

- interpretacja indywidualna Oddziału ZUS w L. z dnia 23 stycznia 2014 r., (...);

- interpretacja indywidualna Oddziału ZUS w G. z dnia 5 kwietnia 2013 r., (...) oraz pismo z dnia 13 czerwca 2019 r. Centrala Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...).

Wobec powyższego, zdaniem wnioskodawcy, należy uznać, że w sytuacji wykupu przez pracodawcę dla pracowników polisy ubezpieczeniowej, w której pracodawca ponosiłby część kosztów składki na to ubezpieczenie, a pracownik partycypuje w pozostałej części nawet symbolicznie, to wartość polisy stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy wyłączony z podstawy wyliczenia składek na ubezpieczenia społeczne, zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami. Podstawą tej należności jest fakt ponoszenia przez pracownika kosztu, dzięki czemu świadczenie przyjmuje wartość niepieniężną, ponieważ korzyścią pracownika jest zakup usługi po cenie niższej niż detaliczna.

W ocenie wnioskodawcy, w przypadku gdy wartość składki ochronnej i kapitałowej ubezpieczenia na życie w części współfinansowanej pracownikom przez pracodawcę, stanowi przychód pracownika w tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, a prawo do uzyskania ww. korzyści wynikać będzie z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce, przywidującego w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

(okoliczności niesporne, a nadto wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji k. 7-8 akt ZUS)

Z uwagi na charakter niniejszego postępowania, Sąd Okręgowy dokonał oceny stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę, który należy uznać za w całości bezsporny. Istotą niniejszej sprawy jest wyłącznie rozstrzygnięcie problemu prawnego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

Sporym w niniejszej sprawie jest to czy wartość sponsorowanej przez pracodawcę części opłaty z tytułu przystąpienia przez pracownika do grupowego ubezpieczenia (...) (zarówno w części ochronnej jak i kapitałowej) podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 z zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r., poz. 1251), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst. jedn. Dz.U. z 2023 r., poz. 728 ze zm.), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z § 2 pkt 26 powyższego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Z wyłączenia tego korzystają jedynie przychody, które wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów, wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a także, że przybierają postać niepieniężną.

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością. Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr. Korzyścią, jaką uzyskuje pracownik, aby nie stanowiło ono podstawy wymiaru składek nie może być ostatecznie pieniądz, a rzecz (towar) lub usługa, za którą pracownik normalnie, płacąc cenę rynkową zapłaciłby więcej, niż gdy częściowo finansuje ją jego pracodawca.

O ile nie ma wątpliwości, że pierwszy z warunków zostałby spełniony – wnioskodawca rozważa bowiem wprowadzenie do obowiązującego w jego zakładzie pracy regulaminu wynagradzania postanowień dotyczących sponsorowania ubezpieczenia, o tyle nie można uznać, że przychód miałby formę niepieniężną.

Wydaje się, że celem prawodawcy nadającemu brzmienie § 2 pkt 26 rozporządzenia było wyłączenie z przychodów stanowiących podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne przychodów takich jak np. możliwość korzystania przez pracowników z posiłków w preferencyjnych cenach na podstawie umowy zawartej pomiędzy pracodawcą a przedsiębiorcą prowadzącym stołówkę pracowniczą czy umożliwienie pracownikom korzystania ze środków lokomocji po niższych cenach niż detaliczne po zawarciu przez pracodawcę stosownej umowy z przewoźnikiem.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko organu rentowego w niniejszej sprawie, że na podstawie ww. przepisu rozporządzenia nie jest możliwe wyłączenie z podstawy wymiaru składek części kosztów, jakie ponosiłby pracodawca z tytułu składki na ubezpieczenie na życie i dożycie pracowników.

Należy przyjąć, że świadczenie, o którym mowa w przedmiotowym wniosku ma formę pieniężną, do której pracownik będzie mieć dostęp w zakresie określonym przez pracodawcę i które będzie mógł wypłacić w formie pieniężnej czy to upływie założonego okresu, czy w innych przewidzianych w umowie z zakładem ubezpieczeń przypadkach. Za uznaniem, że świadczenie należy będzie traktować jako pieniężne przemawia także to, że świadczenie ma służyć inwestowaniu i pomnażaniu kapitału zarówno w części ochronnej, jak i kapitałowej. Zakład ubezpieczeń będzie bowiem inwestował wpłacane przez pracodawcę i pracowników składki tak, by jak najbardziej pomnożyć zgromadzony kapitał. Co więcej w przypadku zajścia zdarzenia uprawniającego pracownika lub inną osobę uprawnioną (np. w przypadku jego śmierci) świadczenie będzie wypłacane osobie uprawnionej również w formie pieniężnej.

Słusznie zauważa więc organ rentowy, że ubezpieczenie na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym to ubezpieczenie osobowe, które łączy w sobie element ochronny z inwestycyjnym.

Jak trafnie zauważa Sąd Apelacyjny we Wrocławiu, „w katalogu przychodów wyłączonych z obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne w § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, nie wymienia się wartości finansowej przez pracodawcę części opłaty z tytułu przystąpienia przez pracownika do dobrowolnego funduszu emerytalnego; stąd też opisane korzyści, podlegają włączeniu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.”

(wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 20 grudnia 2016 roku, III AUa 1210/16, niepubl.)

Na podobnym stanowisku stanął Sąd Okręgowy w Warszawie, stwierdzając, że emerytalny program oszczędnościowy, który umożliwia pracownikom systematyczne oszczędzanie dodatkowego kapitału i stanowi dodatkowe świadczenie od pracodawcy które opiera się na zasadzie partycypacji pracodawcy oraz pracownika we wpłacanych składkach i odroczeniu możliwości wpłat do czasu uzyskania uprawnień emerytalnych, który ma na celu zapewnienie pracownikom dodatkowego źródła gromadzenia oszczędności oraz zabezpieczenia finansowego na przyszłe świadczenie emerytalne, a także w którym pracownik posiada dostęp do gromadzonych środków na zasadach określonych w regulaminie stanowi rodzaj programu oszczędnościowego o charakterze pieniężnym. Brak jest więc podstaw aby stwierdzić, że ponoszone w ramach takich funduszy świadczenia objęte są wyłączeniem z obowiązku odprowadzenia składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

(wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z 16 lutego 2021 roku, XIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych XIII U 2087/19, niepubl.)

Na rozumienie przepisu § 2 pkt 26 rozporządzenia zgodne ze stanowiskiem organu ZUS wskazuje także wykładnia systemowa. W §2 pkt 32 rozporządzenia prawodawca wskazał bowiem, że podstawy wymiaru składek nie stanowią – pod wskazanymi w tym paragrafie warunkami koszty opłacenia przez pracodawcę składek z tytułu zawartych lub odnowionych umów ubezpieczenia na życie na rzecz pracowników, dotyczących grup ryzyk 1 oraz 3-5 działu I wymienionego w załączniku do obowiązującej w czasie wydania analizowanego rozporządzenia, ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej. Gdyby więc wolą prawodawcy było, aby koszty związane z dopłatami do ubezpieczeń pracowników były zaliczane do przychodów ujętych w punkcie 26., to nie wprowadzałby on regulacji zawartej w punkcie 32.

Z przedstawionych powyżej względów, Sąd Okręgowy, na postawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c., oddalił odwołania płatnika.

O kosztach procesu Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 k.p.c. w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r., poz. 1935) i zasądził od (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego z ustawowymi odsetkami za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.