Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 106/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. M. (1) , D. P. (1) , A. S. (1)

w dniu 21 grudnia 2018 roku w N. jako (...) spółki jawnej (...), M., P. z/s w Nowy D. (...) będąc na mocy umowy spółki uprawnionymi do reprezentowania i prowadzenia spraw spółki, działając wspólnie przywłaszczyli powierzone przez (...) Fundusz (...) z/s we W. pieniądze w kwocie 208 000 zł na realizację wyprodukowania przez spółkę i dostawy R. D. (1) zestawu do zrywki drewna (...) (695+12D), które to zamówienie nie zostało wykonane, włączając tę kwotę o znacznej wartości do majątku spółki i rozporządzając nią jak własną, czym działali na szkodę (...) Funduszu (...) we W. oraz R. D. (1)

tj. przestępstwo określone w art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 17 marca 2008r. została podpisana pomiędzy wspólnikami T. C., M. M. (1) i D. P. (1) umowa spółki jawnej, która prowadziła przedsiębiorstwo pod firmą (...). C., M., P.. W dniu 25 marca 2010r. A. S. (1) nabyła od T. C. udziały w spółce a wraz z nimi ogół praw i obowiązków wspólnika spółki.

Spółka działa w branży leśnej, ma trzy oddziały: A., N. i Z.. W placówkach tych zatrudnia handlowców, którzy są opiekunami klienta. Zatrudnia również kierowców, którzy dostarczają sprzęt. W celu dostarczenia sprzętu korzystają także z firm spedycyjnych.

Wspólnicy zajmują się zarządzaniem spółką, jest jednak między nimi ustalony podział zadań. A. S. (1) i D. P. (1) pracują w głównej siedzibie w N.. A. S. (1) jest w siedzibie spółki codziennie, zajmuje się zamówieniami do firm zewnętrznych, windykacją. Podpisuje też większość umów, przygotowywanych przez pracowników, działając w zaufaniu do swoich podwładnych. D. G. P. jest tam sporadycznie, w spółce zajmuje się marketingiem oraz sprzedażą maszyn używanych. Z kolei M. M. (1) pracuje w oddziale w A. i tam zajmuje się sprzedażą sprzętu.

Spółka (...) zawiera setki transakcji rocznie.

odpis z rejestru przedsiębiorców

92-110

wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1)

154-155, 413

wyjaśnienia oskarżonego D. P. (1)

166, 413

wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

414-415

umowy spółki

198-208

Jednym z klientów firmy (...) był D. D. (1), który prowadził działalność - Usługi (...) i dokonywał zakupu maszyn w tej spółce. Między innymi zakupił on w dniu 18 lutego 2015r. w firmie (...) zestaw do zrywki drewna P./695+12D o wartości brutto 110 454 zł. W grudniu 2017r. D. D. kupił od spółki także maszynę - H..

zeznania świadka R. D. (1)

13, 418-420

zeznania świadka D. D. (1)

64odw., 216odw., 431-434

zeznania świadka L. D.

113odw.-114, 424-425

zeznania świadka S. D.

116odw.-117, 425-426

wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

414-417

faktura

63, 220

wpłaty

221-222

zeznania świadka P. W. (1)

429

umowa sprzedaży z 18.12.2017r. i protokoły wydania sprzętu

481-485

D. D. (1) potrzebował w swojej działalności kolejnej maszyny - forwardera J. D. (...), którego od spółki miał zakupić (...) Fundusz (...) i wyleasingować D.. Rozmowy z D. D. (1), prowadził w imieniu spółki (...) jej pracownik P. W. (1) zatrudniony w oddziale w N.. Z nim były ustalane wszystkie szczegóły transakcji. Po sprowadzeniu tej maszyny dla D. D. od producenta z Finlandii okazało się, że D. D. (1) nie miał zdolności finansowej, aby móc wyleasingować forwardera, którego wartość wynosiła 891 750 zł. brutto. Dlatego w wyniku wzajemnych ustaleń, najpierw doszło w dniu 10 listopada 2018r. do sprzedaży przez D. (...) spółce (...) zakupionego w 2015r. zestawu do zrywki drewna P., którego wartość w tej umowie określono na kwotę 15 000 zł. Maszyna ta miała zostać następnie wyleasingowana przez brata D. D. (1) R. D. (1), za kwotę 208 000 zł netto (czyli kwotę wyższą niż wartość szprzętu) od (...) Funduszu (...). Jednocześnie została zakupiona w spółce (...) maszyna J. D. (...), która także miała być przedmiotem leasingu, za cenę niższą niż określona w umowie sprzedaży, bo za 615 000 zł brutto. Ta umowa Leasingowa dotycząca forwardera została podpisana przez żonę D. D. (1). Z ramienia (...) funduszu (...) uczestniczyła w tych transakcjach I. C. (obecnie Z.), Była ona osobą współpracującą z A. M., zajmującym się prowadzeniem transakcji z klientami w imieniu (...). A. M. otrzymywaną od (...) prowizją dzielił się ze swoją współpracownica.

zeznania świadka R. D. (1)

13, 418-420

zeznania świadka P. W. (1)

124-125, 429-431

wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1)

154-155, 413

wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

175, 414, 417-418

umowa sprzedaży z 10.11.2018r

312-313

umowa sprzedaży maszyny J. D.

315-316

faktura pro forma sprzedaży maszyny J. D.

317

faktura VAT maszyny J. D.

319

pokwitowanie na 15 000 zł

422

zeznania świadka A. M.

183odw., 426-428

zeznania świadka D. D. (1)

431-434

zeznania świadka I. Z. (1)

443-446

ekspertyza biegłego M. H.

456-467

W dniu 17 grudnia 2018r. pomiędzy (...) SA z siedzibą we W. a R. D. (1) została zawarta umowa leasingu operacyjnego nr (...). Umowę zawiozła R. D. (1) do miejsca jego zamieszkania w miejscowości S. do podpisu I. C. (obecnie Z.). Przedmiotem tej umowy był sprzęt w postaci zestawu do zrywki drewna P./695+12D, (żuraw P. o numerze seryjnym (...), przyczepa o nr seryjnym (...)), którego wartość określono na kwotę 208 000 zł netto, zaś dostawcą była Spółka (...). Rata miesięczna wynosiła 5 744,43 zł brutto.

umowa

4-8

faktura

133

zeznania świadka A. M.

183odw., 426-427

dokumentacja finansowa leasingobiorcy

450

R. D. (1) podpisał protokół zdawczo - odbiorczy, na którym poświadczył, iż otrzymał sprzęt będący przedmiotem leasingu w dniu 20 grudnia 2018r. i odesłał protokół do (...).

protokół zdawczo - odbiorczy

9

zeznania świadka R. D. (1)

13, 418-420

zeznania świadka D. D. (1)

64odw., 111odw.-112

zeznania świadka A. M.

183odw.

Spółka (...) otrzymała od (...) zapłatę za sprzedany zestaw do zrywki drzewa P.. Rozliczenie nastąpiło przelewem na rachunek firmy w dniu 21 grudnia 2018r.

W tym samym czasie (...) L. otrzymała także od (...) przelew w kwocie 615 000 zł za zakupioną przez żonę D. D. maszynę J. D.. Spółka (...) zakupiła wcześniej tę maszynę od firmy z Finlandii za kwotę 155 000 euro.

wyciąg z rachunku

132

wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1)

155, 413

pismo (...)

211

przelew

320

dokumentacja zakupu od firmy z Finlandii

321-324

W dniu 16 stycznia 2019r. (...) L. dostarczyła D. D. (1) leasingowaną przez (...) maszynę F. marki J. D..

zeznania świadka D. D. (1)

216odw.

list przewozowy

137

Raty Leasingowe za zestaw do zrywki drzewa P. były uiszczane, choć nie bez problemów, do 19 listopada 2019r. Fundusz, kiedy R. D. (1) pozostawał w zwłoce z płatnościami rat, wzywał do niezwłocznego uregulowania zaległości. Dopiero w styczniu 2020r. leasingobiorca przesłał za pośrednictwem swojego prawnika pismo do (...) informujące, że dostawca sprzętu, mimo zobowiązania na nim ciążącego, nie przekazał maszyny. Fundusz rozwiązał umowę leasingu i wezwał pisemnie do zwrotu przedmiotu leasingu, a następnie przysłał do R. D. (1) (...), który zażądał oddania maszyny za niepłacenie rat w związku z wypowiedzeniem umowy.

R. D. (1) nie kontaktował się po zawarciu transakcji z P. W. (2), ani innymi przedstawicielami, czy pracownikami spółki kompania L.. D. D. (1) skontaktował się telefonicznie z P. W. (1) w dniu 6 i 11 grudnia 2019r. oraz kilkukrotnie w dniu 26 marca 2020r.

zeznania świadka R. D. (1)

13, 418-420

pismo do (...)

14

odpowiedzi (...)

15,16-18

potwierdzenia wplat rat

23-33

faktury VAT dotyczace rat

35-42, 46

oświadczenia o rozwiazaniu umowy

43, 45

wezwanie do zwrotu

44

wezwania do uregulowania zaległości

47, 48

zeznania świadka D. D. (1)

64odw.-65

rozliczenie wpłat

139

wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1)

154-55

wyjaśnienia oskarżonego D. P. (1)

166, 413

bilingi O. wraz z notatką

186-187

(...) Fundusz (...) windykował także maszynę forwarder zakupioną przez żonę D. D. (1), z uwagi na niepłacenie rat leasingowych.

wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

175

zeznania świadka D. D. (1)

216odw.-217

Pełnomocnik R. D. (1) złożył w maju 2020r zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa oszustwa, które miało być popełnione przez pracowników bądź właścicieli spółki (...) na szkodę R. D. (1).

zawiadomienie wraz z pełnomocnictwem

1-2

D. nie zwrócili zestawu do zrywki drzewa P.. Nadal korzystali z maszyny będącej przedmiotem postepowania. D. D. (1) regularnie dokonywał w oddziale firmy (...) w A. części zamiennych do zestawu P..

wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1)

155, 413

zeznania świadka A. M.

183odw.

zeznania świadka D. D. (1)

216odw.

faktury

223-230

protokół oględzin

234-235

pismo Urzędu Dozoru Technicznego

236

sprawozdanie Biura Detektywistycznego

325-332

wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

415

Oskarżeni nie byli przed datą czynu karani. D. G. - P. został skazany za czyn z art 226 1 kk w dniu 29 marca 2021r. M. M. i A. S. byli skazany za czyn z art. 77 pkt 2 ustawy o rachunkowości w dniu 28 lipca 2020r.

dane o karalności

(...), 196, 388-394

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania świadka R. D. (1)

Sąd jako wiarygodne ocenił te depozycje, które dotyczyły faktu podpisania umowy leasingowej z (...) Funduszem (...), z którym współpracował jego brat, a który finansował sprzęt, którego dostawcą była Spółka (...) oraz, że szczegóły tej transakcji były ustalane z pracownikiem Kampanii Leśnej P. W. (1), albowiem korelowały z pozostałymi dowodami. Sąd generalnie nie dał jednak wiary zeznaniom świadka, albowiem były one sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym przede wszystkim z dowodami z dokumentów i wyjaśnieniami oskarżonej A. S. (1).

Przede wszystkim sąd nie dał świadkowi wiary, że protokół zdawczo odbiorczy podpisał nie mając maszyny na podwórku, że miała ona być dopiero przez Kampanię Leśną dostarczona w ciągu miesiąca, jest to bowiem sprzeczne nie tylko z zeznaniami P. W., wyjaśnieniami oskarżonych, ale także z dowodami z dokumentów i wynikami oględzin. Podkreślić należy, że twierdzenie świadka, iż przez wiele miesięcy płacił raty, mimo, iż spółka nie dostarczyła sprzętu, a co więcej by nie informował o takiej sytuacji leasingodawcy, jest ponadto całkowicie nieprzekonujące w świetle zasad doświadczenia życiowego i kategorii racjonalnego rozumowania.

zeznania świadka D. D. (1)

Sąd jako wiarygodne ocenił tylko te depozycje, które dotyczyły samego faktu podpisania umowy leasingowej z (...) Funduszem (...) dotyczącej zestawu do zrywki P. i protokołu zdawczo odbiorczego, przez brata świadka,, a następnie uiszczania rat za ten sprzęt. Sąd uznał za przekonujące zeznania, że zakupił on w 2015r. od Kompani Leśnej zestaw do zrywki P., a w grudniu 2018r. jego żona zakupiła forwardera.. W pozostałym zakresie Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka, w szczególności tym, z których wynikało, iż zakupiony w 2015r. zestaw P. nie jest tym samym zestawem, którego dotyczyła zawarta przez R. D. (1) w grudniu 2018r. umowa leasingowa, albowiem były one sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym przede wszystkim z dowodami z dokumentów i wyjaśnieniami oskarżonej A. S. (1) i zeznaniami z postępowania sądowego P. W. (1).

zeznania świadka P. W. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka korelowały one bowiem z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności z dowodami z dokumentów, ustaleniami detektywa i wynikami oględzin,, a w zakresie tego, że to on był osoba która załatwiała tę transakcję w imieniu Kompani Leśnej, także z zeznaniami R. i D. D. (1).

zeznania świadka L. D.

Sąd jako wiarygodne ocenił tylko te depozycje, które dotyczyły faktu zawarcia umowy leasingowej z (...) Funduszem (...) zarówno przez R. D. (1), jak też przez D. D. (1) i żonę D. D. (1). Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka, że (...) L. nie dostarczyła maszyny, która była przedmiotem umowy jaką zawarł R. D. (1) z (...), albowiem były one sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym przede wszystkim z dowodami z dokumentów, zeznaniami świadka P. W. i wyjaśnieniami oskarżonej A. S. (1).

zeznania świadka S. D.

Sąd jako wiarygodne ocenił tylko te depozycje, które dotyczyły faktu zawarcia umowy leasingowej z (...) Funduszem (...) przez R. D. (1) oraz współpracy D. D. (1) z (...). Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka, że (...) L. nie dostarczyła maszyny, która była przedmiotem umowy jaką zawarł R. D. (1) z (...), albowiem były one sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym przede wszystkim z dowodami z dokumentów, wynikami oględzin, zeznaniami świadka P. W. i wyjaśnieniami oskarżonej A. S. (1).

wyjaśnienia oskarżonej A. S. (1)

Sąd jako wiarygodne ocenił wyjaśnienia oskarżonej, które były stanowcze, spójne, potwierdzone dowodami z dokumentów i m.in. zeznaniami świadka P. W. (1), odnośnie okoliczności tej transakcji, tego, że oskarżona składała podpisy działając w zaufaniu do swojego pracownika.

Depozycje oskarżonej odnośnie tego, że sprzęt jest cały czas w posiadaniu D., w oparciu o dokonywane zakupy części zamiennych, zostały ostatecznie potwierdzone przez wyniki zleconego detektywowi śledztwa i oględzin policyjnych..

Sąd jako wiarygodne ocenił też depozycje dotyczące podziału obowiązków w firmie, wzajemnie potwierdzały się bowiem z wyjaśnieniami pozostałych oskarżonych.

wyjaśnienia oskarżonego M. M. (1)

Sąd jako wiarygodne ocenił wyjaśnienia oskarżonego, które były stanowcze, spójne, potwierdzone dowodami z dokumentów i wyjaśnieniami oskarżonej A. S., m.in. w zakresie zakresu obowiązków M. M., które ograniczały się wyłącznie do oddziału w A.. Z tego względu sąd jako wiarygodne ocenił twierdzenia oskarżonego, iż nie miał on żadnej wiedzy o tej transakcji, w czasie jej przeprowadzania.

Depozycje oskarżonego odnośnie tego, że sprzęt jest cały czas w posiadaniu D., w oparciu o dokonywane zakupy części zamiennych, zostały ostatecznie potwierdzone przez wyniki zleconego detektywowi śledztwa i wynikami policyjnych oględzin.

wyjaśnienia oskarżonego D. P. (1)

Sąd jako wiarygodne ocenił wyjaśnienia oskarżonego, które były stanowcze, spójne, potwierdzone dowodami z dokumentów i wyjaśnieniami oskarżonej A. S., m.in. w zakresie zakresu obowiązków D. P., który zajmował się marketingiem. Z tego względu sąd jako wiarygodne ocenił twierdzenia oskarżonego, iż szczegółów tej transakcji nie znał. tym bardziej, że jak wskazywali oskarżeni spółka kompania L., prowadziła szeroko zakrojoną działalność, zawierała setki transakcji rocznie.

Depozycje oskarżonego odnośnie tego, że klient przestał spłacać raty, w związku z tym obawiając się windykacji sprzętu, nagle oświadczył, że tej maszyny od spółki nie dostał, są nie tylko potwierdzone innymi dowodami, ale także są przekonujące w świetle zasad doświadczenia życiowego i kategorii racjonalnego rozumowania.

zeznania świadka A. M.

Sąd jako wiarygodne ocenił zeznania świadka, które były stanowcze, konsekwentne i spójne, potwierdzone dowodami z dokumentów i zeznaniami świadka I. Z.. podkreślić należy, iż mimo, że to nazwisko A. M. figurowało na dokumentacji leasingowej, to nie on był osobą pilotującą tę transakcję, mógł zatem nie mieć pełnej wiedzy odnośnie jej okoliczności.

bilingi O. wraz z notatką

Potwierdzeniem wyjaśnień oskarżonych i zeznań świadka P. W. (1), a zaprzeczeniem wersji świadków D. jest biling telefonu D. D. (1), który to miał rzekomo wydzwaniać do P. W. (1) w sprawie niedostarczenia maszyny, a wynika z tego bilingu, że są nieliczne połączenia w grudniu 2019r. i kilka w dniu 26 marca 2020r. Jest to co prawda biling dopiero od września 2019r., jednak mając na uwadze rzekome niedostarczenie sprzętu, za które dokonuje się co miesiąc wielotysięcznych spłat rat, to jednak jest więcej niż nietypowe, że nie prowadzi się rozmów w sprawie niedostarczenia sprzętu ani we wrześniu, ani w październiku, ani w listopadzie 2019r.

protokół oględzin

Czynność przeprowadzona zgodnie z regułami sztuki. Wyniki oględzin potwierdzają zaś wersję oskarżonych i świadka P. W., że przedmiotowa maszyna znajdowała się cały czas w posiadaniu D.. Bezsprzecznie bowiem widoczny na niej numer seryjny jest zgodny z tym, wskazanym na fakturze zakupu z grudnia 2018r. Potwierdza to także wersję, że ta sama maszyna była zakupiona przez D. D. w 2015r., a następnie stała się przedmiotem leasingu w grudniu 2018r. bez zmiany miejsca jej położenia.

sprawozdanie Biura Detektywistycznego

dowód przekonujący, albowiem został następnie potwierdzony policyjnymi oględzinami. wynika z niego, ze we wrześniu 2020r. D. użytkowali maszynę będącą przedmiotem tego postepowania.

pismo Urzędu Dozoru Technicznego

dokument nie kwestionowany przez żadną ze stron. Potwierdza on, że żuraw P. nie tylko nie zmienił miejsca położenia, ale nie został nawet przerejestrowany na z D. na R. D. (1). Tym bardziej potwierdza to wersję świadka P. W. i oskarżonych.

dokumentacja zakupu od firmy z Finlandii

Dokumentacja wiarygodna, bo koreluje z wersją oskarżonych i P. W. (1) odnośnie przebiegu obu transakcji przeprowadzonych przez Kompanie Leśną z braćmi D. i (...). Oczywistym jest, że skoro spółka kupiła maszynę forwarder za kwotę 155 000 euro, to nie sprzedała jej następnie poniżej kosztów za cenę 615 000 zł, tylko nastąpiło porozumienie, którego częścią była druga umowa. Na mocy której to umowy, za maszynę do zrywki P., którą nominalnie spółka (...) odkupiła za 15 000 zł, otrzymała następnie ze sprzedaży tej maszyny kwotę ponad 200 tysięcy złotych.

zeznania świadka I. Z. (1)

Sąd jako wiarygodne ocenił te depozycje, które dotyczyły faktu prowadzenia przez świadka z braćmi D. i Kompanią L. transakcji dotyczących dwóch maszyn z ramienia (...).

Sąd nie dał jednak wiary świadkowi, że ona nic nie wiedziała o problemach ze zdolnością kredytowa w rodzinie D., albowiem twierdzenie to jest sprzeczne ze zgromadzonym materiałem dowodowym, w tym przede wszystkim z dowodami z dokumentów i zeznaniami świadka P. W. (1). Świadek nie potrafiła wytłumaczyć różnicy dotyczącej wartości maszyny F. na fakturze pro forma i fakturze ostatecznej, a różnica ta potwierdza wersję przedstawioną przez P. W.. I. Z. (1), która w imieniu (...) przygotowywała te umowy ma interes w tym, by zasłaniać się niepamięcią, czy wręcz negować fakty, które mogą rzucać cień na jej działania.

ekspertyza biegłego M. H.

Wykonana przez profesjonalistę. Jasna, pełna, nie budzi wątpliwości, co do wynikającej z niej wniosków. A opinia ta potwierdza, iż D. D. (1) zawarł, wbrew temu co twierdzi, umowę o odsprzedaży Kompanii Leśnej zestawu do zrywki P., który stal się następnie przedmiotem ponownej sprzedaży i umowy leasingu.

Dowody z dokumentów

Jako wiarygodne sąd ocenił dowody z dokumentów, w tym te związane z umową leasingu, albowiem nie były kwestionowane przez żadną ze stron.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

M. M. (1) , D. P. (1) , A. S. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Zgodnie z dyspozycją art. 284 § 2 kk (a taki czyn zarzucono oskarżonym w akcie oskarżenia) karze w nim określonej podlega osoba, która bezprawnie rozporządza powierzoną mu cudzą rzeczą ruchomą z zamiarem pozbawienia osoby uprawnionej własności tego mienia, w szczególności z zamiarem uczynienia z cudzej rzeczy swojej własności, bez żadnego ku temu tytułu, wbrew woli właściciela. W tym przestępstwie kluczowa jest przesłanka, wskazująca, iż przywłaszczyć można jedynie cudze mienie. Ta przesłanka nie została w niniejszej sprawie spełniona. Kwota 208 000 zł, o której mowa w zarzucie, nie jest bowiem mieniem cudzym, ale wręcz przeciwnie, jest zapłatą dla spółki za sprzęt, którego była dostawcą. Wynagrodzenie, należne spółce zgodnie z postanowieniami umowy sprzedaży maszyny, jest mieniem należącym do spółki (...). Potraktowanie jej przez Prokuratora jako mienie spółce jedynie powierzone jest całkowicie niezrozumiałe, nie tylko z prawniczego, ale także z potocznego punktu widzenia. Trudno dociec, co stało u podstaw takiej interpretacji, jaka została zaprezentowana w zarzucie. Na tym w zasadzie można by zakończyć zwięzłe wyjaśnienie powodów uniewinnienia, jednak powodów tych jest w tej sprawie więcej.

Już na etapie postepowania przygotowawczego prokurator posiadał wiedzę, że użytkowany przez D. zestaw do zrywki P., jest tym samym sprzętem, co wyleasingowany przez R. D. (1) w grudniu 2018r.. W wyniku przeprowadzonych przez policję oględzin ujawniono bowiem na tabliczce znamionowej ten sam numer seryjny, który został wskazany na fakturze sprzedaży tego sprzętu z dnia 19 grudnia 2018r. Mimo to Prokurator w zarzucie wskazał, że zamówienie nie zostało przez Spółkę (...) wykonane.

Ponadto wskazać należy, iż każdy czyn musi być zawiniony, a zatem objęty świadomością sprawcy. Prokurator nie udowodnił zaś w żaden sposób świadomości każdego z oskarżonych odnośnie popełnienia zarzucanego im czynu. Oskarżeni zostali wszyscy (...) spółki (...), jak można dociec z zarzutu, tylko dlatego, że byli wspólnikami. Mając jednak na uwadze, że Spółka (...), to duże przedsiębiorstwo, przeprowadzające setki transakcji, zatrudniające przedstawicieli handlowych, należałoby jednak wykazać jaki udział miał każdy z oskarżonych w tej transakcji i jaka była każdego z nich wiedza i świadomość związanych z nią nieprawidłowości. Sam fakt bowiem bycia wspólnikiem, nie jest wystarczający do przypisania winy za dokonanie przestępstwa i to we współdziałaniu w ramach mającego istnieć między oskarżonymi porozumienia, jak to wskazano w zarzucie. Tym bardziej, iż pomiędzy wspólnikami istniał podział obowiązków, a jeden z nich, tj. M. M. (1), pracował w zupełnie innym oddziale spółki, niż ten oddział, w którym dokonywana była transakcja, której przedmiotem był zestaw P.. Prokurator nie przedstawił ani jednego dowodu mającego świadczyć o świadomości oskarżonych,, a tym bardziej o łączącym ich przestępczym porozumieniu.

Ze zgromadzonego materiału dowodowego można wysnuć wniosek, iż było porozumienie, które być może mogło wypełniać dyspozycję przestępstwa, ale zupełnie innego, a mianowicie oszustwa. Niewątpliwie bowiem przy zawarciu pod koniec 2018r. przez rodzinę D. z (...), dwóch, powiązanych ze sobą, umów leasingu, miały miejsce nieprawidłowości. Dokonanie jednak takiej zmiany kwalifikacji przez sąd było w niniejszym przypadku niedopuszczalne. Byłoby to bowiem pogwałcenie zasady skargowości wyrażonej w art. 14 kpk.

Orzecznictwo wypracowało szereg kryteriów niezwykle pomocnych przy ustalaniu tożsamości czynów w perspektywie zasady skargowości, wyrażonej w art. 14 kpk. Zgodnie z tą zasadą, ramy postępowania jurysdykcyjnego są określone przez zdarzenie historyczne opisane w akcie oskarżenia, a nie przez poszczególne elementy tego opisu. Zatem, zasada skargowości nie ogranicza sądu w ustaleniach wszystkich cech faktycznych tego zdarzenia oraz w zakresie oceny prawnej rozpoznawanego czynu. Sąd nie jest więc związany ani szczegółowym opisem czynu zawartym w zarzucie aktu oskarżenia, ani kwalifikacją prawną nadaną temu czynowi przez oskarżyciela.

Oznacza to, że jedynie zdarzenie historyczne, jako opis określonych faktów z przeszłości wiąże sąd orzekający w sprawie. Nie można jednak zapominać, że istnieje korelacja pomiędzy opisem owego zdarzenia i jego oceną prawną wskazaną przez oskarżyciela. Komplet znamion typu czynu zabronionego odzwierciedla typowe sposoby ich realizacji. To od przyjętej w akcie oskarżenia hipotezy kwalifikacji prawnej i szczegółowości przedstawienia zdarzenia mającego realizować tę hipotezę, zależy możliwość modyfikacji opisu czynu przez sąd w fazie jurysdykcyjnej procesu. Zatem im bardziej precyzyjnie zdarzenie poddane przez prokuratora osądowi zostało opisane, tym mniejsze są możliwości sądu w przyjęciu odmiennej jego oceny i dokonania ewentualnych zmian. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 września 2014 r. II KK 234/14 OSNKW 2015/2/14).

W niniejszej sprawie oskarżyciel zarzucił oskarżonym, że w dniu 21 grudnia 2018 roku w N. jako (...) spółki jawnej (...), M., P. z/s w Nowy D. (...) będąc na mocy umowy spółki uprawnionymi do reprezentowania i prowadzenia spraw spółki, działając wspólnie przywłaszczyli powierzone przez (...) Fundusz (...) z/s we W. pieniądze w kwocie 208 000 zł na realizację wyprodukowania przez spółkę i dostawy R. D. (1) zestawu do zrywki drewna (...) (695+12D), które to zamówienie nie zostało wykonane, włączając tę kwotę o znacznej wartości do majątku spółki i rozporządzając nią jak własną, czym działali na szkodę (...) Funduszu (...) we W. oraz R. D. (1). Czyn został zatem opisany precyzyjnie z uwzględnieniem miejsca, czasu i okoliczności. Sąd uznając, że takie działanie oskarżonych nie miało miejsca, uznał jednocześnie, że zachowanie ewentualnych sprawców ocenić należy całkowicie inaczej w sensie czasowym, technicznym, ale przede wszystkim także osobowym, albowiem krąg osób zaangażowanych w realizację tych powiązanych ze sobą dwóch transakcji musiałby być określony całkowicie inaczej. Nie można wykluczyć, że nie znaleźliby się w tym kręgu oskarżeni, a znalazłyby się inne osoby, włącznie z rzekomym pokrzywdzonym R. D., które uzgadniały sposób "obejścia" braku zdolności kredytowej u D. D. i go następnie zrealizowały. Mamy tu zatem do czynienia nie tylko z całkowitym przesunięciem czasowym, ale także z dwoma zupełnie różnymi zrachowaniami, całkowicie odmiennymi modus operandi sprawców, niż to zostało wskazane w akcie oskarżenia. Z opisem czynu w akcie oskarżenia zgadza się jedynie miejsce, w którym m.in. działały osoby zaangażowane w ten proces transakcyjny, jednak jest to za mało, by Sad mógł dokonać odmiennej oceny zdarzenia i zmienić opis czynu.

Uznać zatem należy, że zachowanie (zdarzenie historyczne) opisane w skardze uprawnionego oskarżyciela, zakwalifikowane z art. 284 § 2 kk w zw. z art. 294 § 1 kk, nie może być następnie uznane w toku postępowania sądowego (w tych konkretnych okolicznościach) za przestępstwo z art. 286 § 1 kk , gdyż nie może ono odpowiadać kategorii zachowań opisanych przez ten przepis.

W orzeczeniach podkreśla się, że nie można mówić o tożsamości czynów, jeżeli przestępstwo przypisywane zamiast zarzucanego przestępstwa miało miejsce już w jakiś czas po tym zarzucanym przestępstwie i w okolicznościach niemających nic wspólnego z opisem i podstawą faktyczną czynu zarzucanego. W takim wypadku jak w niniejszej sprawie chodzi o zupełnie inne zdarzenie faktyczne.

Jeszcze raz zatem podkreślić należy, iż jak już wyżej wskazano, w tych sytuacjach, w których Sąd Najwyższy, uznawał za możliwe przypisanie innego czynu, chodziło o wypadki, gdy przypisane zachowanie w pełni mieściło się w ramach historycznego zdarzenia, leżącego u podstaw zarzutu sformułowanego w akcie oskarżenia. W sprawie niniejszej taka sytuacja nie zachodziła. Byłyby to bowiem całkowicie odmienne czyny, które wychodziły poza granice wyznaczone aktem oskarżenia.

Skoro zatem oskarżeni nie dopuścili się zarzucanego im przywłaszczenia, nie można było w miejsce czynu zarzucanego skazać ich za zupełnie inny czyn. Tym bardziej, iż jak już wskazywano, prokurator nie przedstawił dowodów na to, jaka była rola każdego z oskarżonych w tych działaniach.

Podkreślić należy, iż uniewinnienie dotyczy przestępstwa zarzucanego oskarżonym, a nie przestępstwa, które może im ewentualnie zostać przypisane. Dlatego to przestępstwo, które może zostać ewentualnym sprawcom przypisane, jako stanowiące odrębny czyn, może być nadal ścigane, jako że nie zachodzi tu powaga rzeczy osądzonej i zakaz ne bis in idem, oczywiście o ile nie nastąpi już w tej materii przedawnienie karalności czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

W oparciu o art. 630 kpk Sąd uniewinniając oskarżonych od zarzucanego im czynu przejął na rachunek Skarbu Państwa koszty sądowe.

7.  Podpis