Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 16 marca 2020 r. Sąd Rejonowy w Skierniewicach w sprawie o sygn. I C 310/19 z powództwa A. K. i J. G. przeciwko (...) z siedzibą w D. o zapłatę oddalił powództwo i zasądził od powodów na rzecz pozwanego kwotę 917 zł ty7tułem zwrotu kosztów procesu.

Opisany wyrok zaskarżyli w części apelacją powodowie w zakresie oddalającym powództwo, a orzeczeniu zarzucili naruszenie:

1.  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez braku wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego polegającego na uznaniu przez Sąd iż zaszły nadzwyczajne okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo przejęcia wszystkich racjonalnych środków oraz że pozwany udowodnił iż istniały nadzwyczajne okoliczności uzasadniające odwołanie lub opóźnienie lotu podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynikało iż część lotów mogła zostać przekierowana na lotnisko C. w W. i tam odbyły się loty rejsowe samolotów,

2.  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez pominięcie w ocenie dowodu z pisma informacyjnego (...) Sp. z o.o. z którego wynika, że część lotów z dnia 27 stycznia 2018 roku została przekierowana na lotnisko C. w W. co wskazuje iż nie zachodziły nadzwyczajne okoliczności, których nie można był uniknąć podczas gdy istniała możliwość przekierowania lotów na lotnisko C. w W.,

3.  art. 233 § 1 k.p.c. poprzez przypisanie wiarygodności dowodowi z zeznań Powódki A. K. w odniesieniu co do faktu opóźnienia lotu na trasie W. M. - B., przewożenia innych pasażerów tego samego lotu na lotnisko C. w sytuacji gdzie odbywały starty innych rejsów samolotowych, a w konsekwencji uznanie przez Sąd iż zachodziły nadzwyczajne okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków i pozwany udowodnił, że odwołanie albo opóźnienie lotu było spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności co skutkowało błędem w ustaleniach faktycznych co do faktu panowania niekorzystnych warunków pogodowych na lotniku W. M.,

4.  Rozporządzenia nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 roku art. 6 w zw. z art. 7 Rozporządzenia nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11 lutego 2004 roku poprzez jego niezastosowanie i uznanie przez Sąd iż zaszły nadzwyczajne okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków oraz że pozwany udowodnił iż odwołanie lotu lub jego opóźnienie było spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika iż nie zachodziły ww. okoliczności, loty mogły się odbyć z lotniska C. oraz była możliwość przekierowania ich na inne lotnisko.

W oparciu o zarzuty skarżący wnieśli o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kwoty 3.432 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie do dnia zapłaty,

2.  zasądzenie na rzecz powoda od pozwanego zwrotów kosztów zastępstwa procesowego według norm przypisanych za II instancję oraz ponowne rozstrzygnięcie o kosztach procesu za I instancję ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja okazała się bezzasadna.

Na wstępie wypada zaznaczyć, iż niniejszą sprawę rozpoznano w postępowaniu uproszczonym, w związku z czym Sąd drugiej instancji nie przeprowadzał postępowania dowodowego, a więc stosownie do art. 505 ¹³ § 2 k.p.c. uzasadnienie wyroku zostało ograniczone jedynie do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.

W odniesieniu do zarzutu obrazy art. 233 § 1 k.p.c. Przepis ten przyznaje sądowi swobodę w ocenie zebranego materiału dowodowego, zaś zarzut naruszenia tego uprawnienia tylko wtedy można uznać za usprawiedliwiony, jeżeli sąd zaprezentuje rozumowanie sprzeczne z regułami logiki bądź doświadczeniem życiowym. Dla skuteczności zarzutu naruszenia ww. przepisu nie wystarcza samo twierdzenie o wadliwości dokonanych ustaleń faktycznych odwołujące się do stanu faktycznego, który w przekonaniu skarżącego odpowiada rzeczywistości. Konieczne jest wskazanie przyczyn dyskwalifikujących postępowanie sądu w tym zakresie. Jeżeli zaś z określonego materiału dowodowego sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i musi się ostać, choćby w równym stopniu na podstawie tego samego materiału dowodowego dawały się wysnuć wnioski odmienne (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 września 2002 r., II CKN 817/00). Zdaniem skarżących Sąd błędnie ocenił materiał dowodowy, uznając że w rozpatrywanej sprawie zachodziły nadzwyczajne okoliczności pomimo, że nie wszystkie loty uległy odwołaniu, gdyż część z nich została przekierowana na lotnisko C. w W..

Analizując treść zarzutów podniesionych w apelacji należy dojść do wniosku, iż stanowią one jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami poczynionymi w toku niniejszej sprawy przez Sąd Rejonowy. Twierdzenia apelacji w zasadzie sprowadzały się do zakwestionowania ustaleń Sądu Rejonowego, iż opóźnienie lotu spowodowane było działaniem siły wyższej i stanowiło nadzwyczajną przyczynę w rozumieniu art. 5 ust. 3 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004. Zaprezentowane stanowisko skarżących nie zasługiwało jednak na aprobatę.

Z materiału zgormadzonego w aktach sprawy jednoznacznie wynika, iż w dniu 27 stycznia 2018 r., w godzinach wieczornych, na lotnisku W. M. panowała silna mgła, w związku z czym wstrzymane były loty, a odwołaniu uległ m.in. lot przewoźnika R. do B.. Sąd Okręgowy nie miał zatem wątpliwości, że warunki pogodowe, wpływające na możliwość kursowania lotów, są zdarzeniami nadzwyczajnymi, którym przewoźnik, mając na względzie wszelkie dostępne osiągnięcia w dziedzinie komunikacji powietrznej, nie może przeciwdziałać ani na nie wpłynąć. Owe warunki pogodowe nie muszą wpływać wyłącznie na sam lot (mieć miejsce na lotnisku poprzedzającym wykonanie lotu), lecz mogą one również wpływać na niego w sposób pośredni. Warunki pogodowe mające wpływ na terminowe wykonanie określonych lotów są zatem okolicznościami, które niewątpliwie powinny zostać uznane za okoliczności wyjątkowe w rozumieniu art. 5 ust. 3 Rozporządzenia (WE) z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów.

Przypomnieć jeszcze raz należy, że opóźnienie (odwołanie) lotu nie rodzi po stronie pasażerów prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, że odwołanie lub duże opóźnienie lotu było spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków, to jest okoliczności, które pozostają poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego (zob. ETS w wyroku z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawach połączonych C-402/07 i C 432/07).

Zatem, przewoźnik lotniczy jest zwolniony z obowiązku wypłaty pasażerom odszkodowania na podstawie art. 5 ust. 1 lit. c i art. 7 rozporządzenia nr 261/2004, jeżeli dowiedzie, że odwołanie lub opóźnienie lotu jest spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków (art. 5 ust.3)

W tym miejscu wskazać należy na treść motywu (15) rozporządzenia WE nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady, zgodnie z którym za nadzwyczajne okoliczności powinno się uważać sytuację, gdy decyzja kierownictwa lotów w stosunku do danego samolotu spowodowała danego dnia powstanie dużego opóźnienia, przełożenie lotu na następny dzień albo odwołanie jednego lub więcej lotów tego samolotu pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków przez zainteresowanego przewoźnika, by uniknąć tych opóźnień lub odwołań lotów.

Niewątpliwie silna mgła stanowi nadzwyczajną okoliczność na którą przewoźnik nie miał wpływu. Podnoszony przez skarżących zarzut, iż tylko część lotów została odwołana podczas gdy niektóre z nich mogły się odbyć i zostały przekierowane na sąsiadujące lotnisko C. w W., co miało przemawiać za brakiem wystąpienia nadzwyczajnej okoliczności, a w rezultacie wyłączać odpowiedzialności pozwanego jest nietrafny. Skarżący zupełnie pomijają fakt, iż przekierowanie dotyczyło jedynie rejsów przelotowych, a rejs do B. ( (...)) do takich nie należał. Co więcej oczekiwanie w tym względzie aby w tych okolicznościach przewoźnik dokonał zmiany lotniska z którego miał wylecieć samolot nie znajduje pokrycia w obowiązkach jakie nakładają na niego przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 261/2004 w przypadku odwołania lotu.

Finalnie należy podkreślić, że wszystkie działania pozwanego winny być oceniane przez pryzmat tego, iż priorytetem dla przewoźnika jest zapewnienie osobom podróżującym odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa przelotu, nawet jeśli ma się to odbyć kosztem punktualności realizowanych rejsów. W kontrolowanej sprawie lot został ostatecznie przełożony z dnia 27.01.2018 r. z godziny 22:05. na 28.01.2018 r. godzinę 12:00, kiedy to ustąpiły przyczyn dla których lot został odwołany. Działania te należało ocenić przez pryzmat troski o wspomniane bezpieczeństwo nie tracąc jednocześnie z pola widzenia, że pozwany podjął działania zmierzające do przeprowadzenia odwołanego lotu w możliwie najszybszym terminie.

Z opisanych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację jako bezzasadną.