Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 lipca 2017r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSR Małgorzata Wierzba-Golicka
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Ilona Motylewska

po rozpoznaniu w dniu 18 lipca 2017r. w Ostrzeszowie

na rozprawie

sprawy z powództwa P. G., D. G.

przeciwko K. Ć. (1), K. Ć. (2), A. Ć.

o nakazanie

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza solidarnie od powodów P. G. i D. G. solidarnie na rzecz pozwanych K. Ć. (1), K. Ć. (2), A. Ć. kwotę 1317,- ( jeden tysiąc trzysta siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

3.  nakazuje pobrać solidarnie od powodów P. G. i D. G. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie kwotę 4524,64 ( cztery tysiące pięćset dwadzieścia cztery 64/100 ) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych.

/-/ Małgorzata Wierzba-Golicka

Sygn. akt I C 8/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 31 lipca 2017r.

Powodowie P. G. i D. G. wnieśli pozew przeciwko K. Ć. (1), A. Ć. i K. Ć. (2) o zaniechanie naruszeń w postaci immisji polegającej na przekraczaniu dopuszczalnej normy hałasu i zobowiązanie ich do ograniczenia działalności polegającej na produkcji konstrukcji stalowych.

W uzasadnieniu pozwu powodowie wskazali, iż pozwani na nieruchomości sąsiadującej z działką stanowiącą ich własność prowadzą działalność gospodarczą polegającą na produkcji konstrukcji stalowych, co wiąże się z emisją hałasu i jest bardzo uciążliwe dla powodów.

Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa zaprzeczając twierdzeniom pozwanych jakby doszło do immisji, jednocześnie wnieśli o zasądzenie na ich rzecz kosztów procesu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Powodowie P. G. i D. G. są właścicielami nieruchomości położonej w O. oznaczonej jako działka (...). Na sąsiedniej nieruchomości obejmującej działki (...) przedsiębiorstwo (...) s.c. prowadzi działalność gospodarczą polegająca na obróbce metali i produkcji konstrukcji stalowych. Właścicielami spółki (...) są pozwani A. Ć. i K. Ć. (2). Działalnością przedsiębiorstwa kieruje pozwany K. Ć. (1).

Okoliczność niesporna.

W toku prac wykonywanych w ramach działalności spółki (...) emitowane są dźwięki pracujących na terenie zakładu maszyn, odgłosy załadunku i rozładunku stalowych elementów oraz ruchu pojazdów po terenie zakładu.

Dowód: nagrania audiowizualne płyty CD k. 510, 227, 290.

Za wykroczenie polegające na zakłócaniu ciszy nocnej na posesji powodów pozwany K. Ć. (1) został skazany na podstawie wyroku z dnia 27 stycznia 2011r. wydanego w sprawie II W 339/09 na karą 500,- złotych grzywny. Pozwana A. Ć. została skazana za wykroczenie polegające na zakłócaniu spokoju na posesji powodów na mocy wyroku z dnia 29 maja 2013r. wydanego w sprawie VII W 9/13. W innych sprawach, w których pozwani oskarżeni byli o czyny określone w art. 51 § 1 kw zostali oni uniewinnieni lub wyrok skazujący uchylono i umorzono postępowanie.

Dowód: kserokopie wyroków wraz z uzasadnieniami k. 193-200, 214-220, 238.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów przedłożonych przez strony oraz opinii biegłego S. B.. Należy podkreślić, iż pozew w niniejszej sprawie dotyczył immisji polegającej na emitowaniu hałasu przez pozwanych, dlatego też Sąd nie dokonywał ustaleń na okoliczność wznoszenia samowoli budowlanych czy też naruszania postanowień miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Powodowie wskazali, iż w związku z prowadzoną przez pozwanych działalnością emitowany jest uciążliwy dla nich hałas. Pozwani zaprzeczyli twierdzeniom powodów w tym zakresie, dlatego to na powodach zgodnie z regułą określoną w art. 6 kc spoczywał ciężar udowodnienia tej okoliczności. W ocenie Sądu powodowie zadaniu temu nie sprostali. Twierdzenia pozwanych w tym zakresie miały potwierdzać wyroki wydane przeciwko pozwanych za naruszenie porządku w postaci emisji hałasu. Były to jednak orzeczenia dotyczące wykroczeń, a więc Sąd nie był związany treścią ustaleń poczynionych w postępowaniu karnym. Ponadto pozwani przedłożyli nagrania audiowizualne, na których utrwalone są odgłosy dochodzące z terenu nieruchomości, na której działalności prowadzi spółka (...). Z nagrań tych nie sposób jednak ustalić jaki był w rzeczywistości poziom dźwięków słyszalnych na terenie nieruchomości powodów. Biegły S. B. w swej opinii stwierdził, iż na podstawie przedłożonych nagrań nie można jednoznacznie stwierdzić czy nasilenie dźwięków oddaje rzeczywiste nasilenie odgłosów. Ponadto należy również dostrzec, że natężenie dźwięków słyszane w toku odsłuchiwania nagrań uzależnione jest od sprzętu, na którym nagrania te będą odtwarzane. Inne będzie bowiem natężenie dźwięków na przedłożonych nagraniach, gdy będą one odtwarzane poprzez słuchawki, inne za pośrednictwem głośników wbudowanych w stację dysku komputera, a jeszcze inne w głośnikach wolnostojących. W takiej sytuacji, gdy nie wiadomo jak głośne były dźwięki słyszalne na posesji powodów nie można uznać, iż powodowie udowodnili, że nosiły one znamiona intensywnego hałasu. Samo bowiem subiektywne przeświadczenie powodów, iż przedmiotowe dźwięki są uciążliwe nie może skutkować uznaniem tej okoliczności za udowodnioną, szczególne w sytuacji gdy pozwani temu zaprzeczają. Należy również wziąć pod uwagę, ze strony od wielu lat pozostają w silnym konflikcie, co również może mieć wpływ na dokonaną przez powodów kwalifikację zachowania pozwanych.

Sąd zważył co następuje.

Powództwo podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art. 144 kc właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.

W niniejszej sprawie powodowie nie wykazali, ażeby natężenie dźwięków dochodzących z sąsiedniej nieruchomości było na tyle duże, że powodowałoby zakłócenie korzystania z należącej do nich nieruchomości. Sam fakt, iż na nieruchomości powodów słyszane są dźwięki dochodzące z przedsiębiorstwa prowadzonego przez pozwanych nie pozwala bowiem, na przyjęcie, że dopuścili się oni immisji.

W związku z powyższym w pkt 1 wyroku oddalono powództwo jako bezzasadne.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 kpc mając na względzie wynik procesu. Powodowie jako strona przegrywając zobowiązani są zwrócić pozwanym koszty procesu. Na koszty procesu poniesione przez pozwanych składają się wynagrodzenie pełnomocnika stron w kwocie 600,- złotych ustalone na podstawie § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm. ) oraz opłata w kwocie 17,- złotych uiszczona od pełnomocnictwa na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. – o opłacie skarbowej oraz zaliczka na poczet wynagrodzenia biegło w kwocie 700,- złotych. W związku z powyższym w pkt 2 wyroku zobowiązano powodów do uiszczenia solidarnie na rzecz pozwanych kwoty 1317,- złotych. Powodów obciążono również nieuiszczonymi kosztami sądowymi w kwocie 4524,- złotych, na które składa się wynagrodzenie biegłego S. B., w części, w jakiej nie zostało ono pokryte z wpłaconej zaliczki.

/-/ Małgorzata Wierzba-Golicka