Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

III RC 138/15 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Kępnie z 2016-02-22

Sygn. akt.III.R.C.138/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Kępnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący - SSR Anna Sobolewska-Talaga

Protokolant - sekr. sąd. Kamila Wąsik

po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2016 roku w Kępnie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. B.

przeciwko małoletnim H. B. i J. B. reprezentowanym przez matkę R. B. o obniżenie alimentów

oraz przeciwko R. B. o uchylenie alimentów

1.  uchyla z dniem 12 stycznia 2016 roku alimenty zasądzone od W. B. na rzecz R. B. wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 5 grudnia 2013 roku w sprawie o sygn. akt I C 437/13 w kwocie po 500 (słownie: pięćset) złotych miesięcznie;

2.  w pozostałej części powództwo oddala;

3.  kosztami procesu obciąża powoda i z tego tytułu zasądza od W. B. na rzecz R. B. kwotę 2.400,00 (słownie: dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Anna Sobolewska-Talaga

Sygn. akt III RC 138/15

UZASADNIENIE

Powód W. B., działając przez pełnomocnika, wystąpił w dniu 13 listopada 2015 roku z powództwem przeciwko małoletnim (...) reprezentowanym przez matkę R. B. o obniżenie alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 5 grudnia 2013 roku w sprawie o sygn. akt I C 437/13 z kwot po 1.000,00 złotych miesięcznie do kwot po 300 złotych miesięcznie. Nadto powód wniósł o uchylenie alimentów zasądzonych w kwocie po 500 złotych miesięcznie wskazanym wyżej wyrokiem na rzecz żony R. B..

W uzasadnieniu pozwu pełnomocnik powoda wskazał, że w chwili obecnej kwota alimentów ustalona na rzecz synów na poziomie 1.000 złotych wykracza poza zarobkowe i majątkowe możliwości powoda, zaś alimenty na rzecz byłej żony nie znajdują podstaw tak faktycznych jak i prawnych z uwagi na sytuację majątkową powoda oraz ze względu na to, że z pewnością pozwana nie znajduje się obecnie w niedostatku.

Na dzień ustalenia obowiązku alimentacyjnego powód zarabiał zgodnie z ustaleniami Sądu kwotę ok. 6.000 złotych miesięcznie, osiągając w pierwszych 10 miesiącach 2013 roku jak przyjął Sąd rozwodowy dochód w łącznej kwocie ponad 72.000,00 złotych. Niestety obecnie sytuacja się zmieniła, albowiem nastąpiło załamanie gospodarcze co spowodowało problemy finansowe powoda. Nadto wskazał, że specyfika pracy powoda jest wyjątkowa, zajmuje się on pośrednictwem finansowym w zakresie handlu meblami. Otrzymuje wynagrodzenie po zapłacie wykonanej przez swojego klienta na rzecz producenta co następuje zawsze po pewnym czasie od wykonania usługi przez powoda i długo po wystawieniu faktury i odprowadzeniu podatków a czasem nawet wcale. Powód ponosi znaczne ryzyko związane z działalnością i bardzo znaczne jej koszty – tysiące kilometrów podróży służbowych to nie tylko znaczne wydatki ale i ryzyko utraty zdrowia i życia. Na pokrywanie bieżących wydatków powoda od wielu miesięcy nie stać, dlatego jego siostra pokrywa jego zobowiązania finansowe płacąc rachunki za gaz, telefon komórkowy, telewizję, wodę czy energię elektryczną. Pomimo pomocy rodziny powód obecnie posiada zadłużenie w (...) S.A., Urzędzie Skarbowym z tytułu podatku VAT, Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych czy Biurze (...) któremu zlecał usługi księgowe w związku z działalnością gospodarczą. Nadto podał, że posiada wymagalne zadłużenie z tytułu zaciągniętych kredytów w Banku (...) S.A. na kwotę łączną ponad 57.000,00 złotych, które to kredyty zaciąga na pokrycie niezbędnych kosztów prowadzonej działalności gospodarczej i bieżącego życia.

W chwili obecnej wskutek drastycznego obniżenia dochodowości prowadzonej działalności gospodarczej powód osiąga dochody jedynie w kwocie 49.000 złotych w roku 2014 oraz 4.282 złotych za pierwsze osiem miesięcy 2015 roku.

W związku z powyższym powoda nie stać na płacenie na rzecz małoletnich synów alimentów na dotychczasowym poziomie.

W odniesieniu do żądania uchylenia obowiązku alimentacyjnego wobec R. B. powód wskazał, że pozwana jest obecnie zatrudniona na umowę o prace w (...) i osiąga stałe dochody w kwocie ok. 2.000 złotych miesięcznie. Z wiedzy posiadanej rzez powoda i z jego obserwacji wynika, że pozwana żyje na wysokim poziomie. Nadto powód zaznaczył, że okazały się nieprawdą składane w toku sprawy rozwodowej twierdzenia pozwanej, iż sama nie utrzyma tak dużego i kosztownego domu należącego wspólnie do stron albowiem jak widać nadal to czyni, odmawiając apelom powoda by w końcu podzielić majątek wspólny i sprzedać dom. (k. 2-7 akt)

Pozwana R. B. na rozprawie wyznaczonej na 12 stycznia 2016 roku nie zgodziła się na obniżenie alimentów ustalonych na rzecz małoletnich synów podnosząc, że małoletni mają po 13 lat, są w okresie dojrzewania, pozwana musi utrzymać synów i cały dom, uregulować opłaty z zarobków które uzyskuje pracując po 16 godzin dziennie. Nadto pozwana podniosła, że powód w okresie małżeństwa zapewniał dzieciom wysoki standard życia. R. B. wyraziła zgodę na uchylenie alimentów zasądzonych na swoją rzecz.

Nadto wniosła o przyznanie jej pełnomocnika z urzędu. (k. 57-59 i k.55 akt

Postanowieniem z dnia 12 stycznia wniosek R. B. o przyznanie jej pełnomocnika urzędu został oddalony. (k.61 akt)

W rozprawie wyznaczonej na 16 lutego 2016 roku uczestniczyły strony wraz z pełnomocnikami z wyboru będącymi adwokatami.

Strony konsekwentnie podtrzymywały swoje stanowiska w sprawie. Powód wnosił o obniżenie alimentów ustalonych na synów i uchylenie alimentów zasądzonych na rzecz byłej żony. Pozwana R. B. „zrzekła się alimentów” ustalonych na swoją rzecz od 1 marca 2016 roku, w pozostałym zakresie wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 5 grudnia 2013 roku w sprawie o sygn. akt I C 437/13 rozwiązano przez rozwód małżeństwo W. B. z R. B. przez rozwód z winy obu stron. W wyroku tym powierzono obojgu rodzicom wykonywanie władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi stron: H. B. urodzonym (...) w K. oraz J. B. urodzonym (...) w K., ustalając miejsce pobytu dzieci przy matce R. B., oraz zastrzegając dla powoda W. B. prawo do utrzymywania nieograniczonych kontaktów osobistych z dziećmi w terminach i miejscach przez strony ustalonych.

Jednocześnie w wyroku tym zasądzono od W. B. na rzecz małoletnich (...) alimenty w kwocie po 1000 złotych miesięcznie na każdego z nich, łącznie 2000 złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10-go każdego miesiąca do rąk pozwanej R. B. z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat.

Nadto na rzecz R. B. zasądzono od powoda alimenty w kwocie po 500 złotych miesięcznie płatne z góry w terminie do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w przypadku uchybienia terminu płatności którejkolwiek z rat.

Powód W. B. złożył apelację od w/w wyroku kwestionując m.in. wysokość alimentów ustalonych na rzecz małoletnich dzieci oraz zasadność zasądzenia alimentów na rzecz żony R. B..

Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia z dnia 24 lipca 2014 roku oddalono apelację W. B..

(dowód: wyrok k. 86 w aktach sprawy Sądu Okręgowego w Kaliszu sygn. akt I C 437/13 wraz z uzasadnieniem k. 92-98, wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi o sygn. akt I ACa 195/14 k. 125, odpis wyroku w aktach sprawy k. 4)

Powód W. B. ma 47 lat. Jest z zawodu technikiem transportu kolejowego. Mieszka w K. w wynajmowanym mieszkaniu z partnerką P. N. (wcześniej (...)) oraz jej córką w wieku 7 lat. Za wynajem mieszkania od początku płaci 1.000 złotych miesięcznie.

Partnerka powoda – jak wskazał W. B. - jest po 3 operacjach, obecnie otrzymuje świadczenie rehabilitacyjne w wysokości 900 złotych miesięcznie, oprócz tego uzyskuje alimenty na rzecz córki w kwocie po 500 złotych miesięcznie.

Powód W. B. – podobnie jak we wcześniejszym okresie - prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa handlu meblami. W 2014 i 2015 roku okresowo zawieszał prowadzoną działalność gospodarczą. W 2014 roku działalność gospodarcza powoda była zawieszona w okresie od 08 października do 09 grudnia oraz od 07 lutego do 05 maja 2014 roku.

Jak wynika z przedłożonej przez powoda kopii zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu za 2014 roku – PIT 36 za 2014 roku powód z tytułu okresowo prowadzonej działalności gospodarczej osiągnął dochód w wysokości 48.819,06 złotych.

W 2015 roku – jak wynika z przedłożonego -lakonicznego dokumentu - działalność gospodarcza została zawieszona od 18 marca 2015 roku i następnie powód wznowił działalność gospodarczą od 01 czerwca 2015 roku i zwiesił ją od 25 czerwca 2015 roku. Jak oświadczył podczas rozprawy obecnie działalność gospodarcza jest zawieszona.

Powód oprócz prowadzonej działalności gospodarczej – jak wskazał - uzyskuje dochody z tytułu prac dorywczych: handlu odzieżą w na targowisku oraz pracując u siostry jako kierowca busa.

Siostra powoda- G. J. - prowadzi sklep (...) w K.. Powód odmówił podania informacji u kogo pracuje dorabiając handlem na targowiskach.

Nadto przyznał, że przedłożony przez niego bilans firmy za okres od 01.01.2015 roku do 31 sierpnia 2015 roku z którego wynika, że w tym okresie firma uzyskała dochód w wysokości 4.281,38 złotych (k. 25 akt) jest nierzetelny bowiem w bilansie nie ujął sprzedanych mebli ponieważ: „szkoda mu pieniędzy na podatek”.

Powód wskazał, że miesięczny dochód jaki wskazał wynosi obecnie około 2-3 tysięcy złotych.

W. B. posiada samochód osobowy H. (...), który stara się sprzedać za kwotę 40 tysięcy złotych. Jest współwłaścicielem nieruchomości położonej w B., zabudowanej budynkiem jednorodzinnym w którym zamieszkują jego była żona i dzieci.

W. B. nie posiada zaległości w płaceniu należności alimentacyjnych na rzecz dzieci i żony. W 2014 roku zaciągnął kredyt obrotowy w Banku (...) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Do spłaty pozostała kwota około 50.000 złotych.

Powód jest zdrowy. Poza małoletnimi pozwanymi nie ma nikogo na utrzymaniu. Przez ostatnie 15 lat W. B. zajmował się handlem-pośrednictwem w sprzedaży mebli, zna język chorwacki.

Poza płaconymi alimentami na rzecz małoletnich synów powód sporadycznie spotyka się z nimi – średnio raz w miesiącu, czasami zabierając synów na weekend lub do restauracji na obiad. Oprócz okazjonalnych prezentów nie uczestniczy w ich wychowaniu i utrzymaniu.

(dowód: przesłuchanie powoda W. B. nagranie - protokół rozprawy k. 66-70 czas 00:15: 43 do 00:47:28 i płyta z nagraniem k. 74, faktury wezwania do zapłaty i potwierdzenia przelewów k. 12-44 akt w tym: dokumenty – wydruki z (...) dotyczące statusu prowadzonej działalności gospodarczej k. 20-24 akt, kopie wydruków dotyczące bilansów firmy prowadzonej przez powoda w 2014 roku i 2015 roku k. 25 i 26 akt, kopia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu PIT- 36 za 2014 rok k. 27-29)

Małoletni pozwani (...) mają 14 lat. Są w wieku dorastania. Nie chorują na poważne przewlekłe choroby. Jeden z synów stron uprawia sport- piłkę nożną. Potrzeby małoletnich w zakresie wydatków szkolnych, kosztów zakupu ubrań, telefonów ich matka określiła na kwotę około 1000 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich.

Pozwana R. B. i jednocześnie matka małoletnich pozwanych ma 46 lat. Jest z zawodu stolarzem. Jest zatrudniona w firmie (...)z siedzibą w P. na stanowisku pracownika linii pakowni / pomocnika operatora maszyn z miesięcznym wynagrodzeniem zasadniczym 1850 złotych miesięcznie brutto plus premia uznaniowa miesięczna. Z karty wynagrodzeń za okres od 01 czerwca 2015 roku do 30 listopada 2015 roku wynika, że pozwana w tym okresie czasu uzyskała wynagrodzenie w wysokości średnio od 1.969,37 złotych do 3.035,06 złotych wliczając w to premię uznaniową.

Pozwana mieszka z dziećmi w B. w domu stanowiącym współwłasność stron. Razem z pozwanymi mieszka także 23 -letnia córka stron M. B., która jest zatrudniona w tym samym zakładzie pracy co pozwana. Córka stron partycypuje w kosztach utrzymania dokładając się do rachunków i robiąc zakupy żywnościowe.

Pozwana R. B. wskazała, że na bieżące rachunki potrzebuje kwotę około 1300-1400 złotych miesięcznie. W sezonie grzewczym spore koszty stanowi zakup opału, zakupuje węgiel „ekogroszek”. W sezonie grzewczym potrzeba około 4,5 tony, przy czym jedna tona opału kosztuje 840 złotych. Średnio dysponuje łącznie z alimentami kwotą około 4000 złotych miesięcznie. Nie ma zadłużeń.

Małoletni pozwani (...) nie mają majątku i dochodów.

(dowód: zeznania pozwanej R. B. nagranie - protokół rozprawy k.70-72 czas 00:48:06 do 01:11:39 i płyta z nagraniem k. 74, karta wynagrodzeń R. B. za okres od 01 czerwca 2015 roku do 30 listopada 2015 roku k. 56, aneks do umowy o pracę d nia 02 stycznia 2016 roku k. 62)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przedstawione przez strony dokumenty, których zasadniczo strony nie kwestionowały i które znajdują odzwierciedlenie w ich zeznaniach.

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika powoda o zobowiązanie pozwanej do przedłożenia zaświadczenia o dochodach. Pozwana przedłożyła zaświadczenie o zatrudnieniu i dochodach z dnia 2 stycznia 2016 roku oraz kartę wynagrodzeń za okres od czerwca do listopada 2015 roku. W ocenie Sądu dokumenty te - poparte zeznaniami pozwanej wskazują jakie dochody pozwana uzyskuje. Zwrócić w tym miejscu należy uwagę na fakt, że powód (pełnomocnik powoda) zobowiązany zarządzeniem o wyznaczeniu rozprawy z dnia 27 listopada 2015 roku do przedłożenia aktualnego zaświadczenia o dochodach W. B. oraz odpisów aktów urodzenia małoletnich (...) w żaden sposób nie ustosunkował się do tego wezwania i nie przełożył wymaganych dokumentów. (k. 46 i k. 49)

Strony nie zgłosiły innych wniosków dowodowych.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązek alimentacyjny powoda W. B. na rzecz pozwanej R. B. został ustalony w oparciu o treść przepisu art. 60 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – w myśl którego, małżonek rozwiedziony, który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i który znajduje się w niedostatku, może żądać od drugiego małżonka rozwiedzionego dostarczania środków utrzymania w zakresie odpowiadającym usprawiedliwionym potrzebom uprawnionego oraz możliwościom majątkowym i zarobkowym zobowiązanego.

Pozwana R. B. na rozprawie w dniu 12 stycznia 2016 roku uznała żądanie powoda W. B. o uchylenie jego zobowiązania w zakresie dostarczania środków utrzymania.

Powód nie wskazał w pozwie z jaką datą żąda uchylenia swojego zobowiązania alimentacyjnego w tym zakresie, pełnomocnik powoda nie sprecyzował tej kwestii w toku rozprawy.

Biorąc pod uwagę powyższe uchylono z dniem 12 stycznia 2016 roku alimenty zasądzone od W. B. na rzecz R. B. wyrokiem Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 5 grudnia 2013 roku w sprawie o sygn. akt I C 437/13 w kwocie po 500 złotych miesięcznie (od daty uznania żądania powoda w tym zakresie przez pozwaną) (pkt 1 wyroku).

W odniesieniu do zobowiązania alimentacyjnego powoda W. B. na rzecz małoletnich dzieci podkreślić należy, że jak wynika z treści art. 133 § 1 k.r.o. rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych wobec dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres tego obowiązku wyznacza z jednej strony poziom usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś majątkowe i zarobkowe możliwości zobowiązanego do alimentacji, przy czym wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka może polegać także, w całości lub części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie (art. 135 § 1 i 2 k.r.o.)

W myśl art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie lub ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, wskutek czego zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zwiększenie albo zmniejszenie wysokości świadczeń alimentacyjnych.

Zgodnie z art. 6 kodeksu cywilnego ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W myśl art. 232 k.p.c. strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów z których wywodzą skutki prawne. Z kolei art. 233 k.p.c. wskazuje na zasadę, że Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Strony były reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników.

Z materiału dowodowego przedstawionego w niniejszej sprawie, nie wynika, by możliwości zarobkowe powoda W. B. uległy istotnemu pogorszeniu lub też by zaistniały jakieś szczególne niezależne od powoda okoliczności wskazujące na istotne pogorszenie jego sytuacji finansowej. Powód jest zdrowy, ma dobry zawód i możliwości zarobkowe, które umożliwiają mu uzyskiwanie dochodów. Nie zostały potarte dowodami twierdzenia powoda co do załamania rynku w ramach prowadzonej przez powoda firmy.

To, że powód okresowo zawiesza działalność swojej firmy nie przesądza automatycznie o tym, że jego firma nie przynosi dochodów, czy też, że nastąpiło jakieś szczególne załamanie na rynku meblowym. Tym bardziej, że można zaobserwować, że firmy meblarskie w okolicy K. prężnie rozwijają się, dobrze prosperują i stale poszukują pracowników.

Zwrócić należy uwagę na fakt, że dokumenty przestawione przez powoda a stanowiące podstawę np. rozliczeń księgowych czy też prowadzonej przez powoda działalności gospodarczej są bardzo lakoniczne. Sam powód wskazał w toku przesłuchania, że przedłożone przez niego dokumenty w postaci np. bilansów firmy są nierzetelne, dochody zostały zaniżone po to by uniknąć opodatkowania. Powód nie potrafił jednocześnie wskazać o jakie kwoty zostały one zaniżone, odmówił też odpowiedzi na pytanie u kogo został dorywczo zatrudniony (k. 70 – płyta z nagraniem zeznania powoda czas 00: 47:28). Te okoliczności dyskredytują wiarygodność twierdzeń powoda odnośnie wysokości faktycznych dochodów uzyskiwanych przez niego.

Powód posiada wieloletnie doświadczenie w branży meblarskiej. Zna język obcy. Poza małoletnimi synami: (...) powód nie ma nikogo na utrzymaniu. To, że de facto utrzymuje partnerkę i jej małoletnie dziecko z którymi obecnie zamieszkuje - w żaden sposób nie może stanowić podstawy do zmniejszenia zakresu jego obowiązków alimentacyjnych wobec małoletnich (...). Małoletni pozwani są nastolatkami, ich potrzeby zaspokaja matka. W. B. - jak wynika z okoliczności sprawy - mimo powierzonej obojgu rodzicom władzy rodzicielskiej nad dziećmi, nie wykazuje się jakimś szczególnym zaangażowaniem w kwestiach dotyczących jego synów.

R. B. – jak wynika z przedstawionych przez nią dowodów – podjęła pracę w okolicznym zakładzie pracy, nie została jednak zatrudniona na jakimś szczególnie eksponowanym stanowisku ze znaczącymi dochodami. Pozwana zabezpiecza wszystkie potrzeby dzieci. Ponosi koszty utrzymania domu, w którym zamieszkuje z synami i pełnoletnią córką stron.

W. B. – jak wskazano wyżej - ma dobry zawód i kwalifikacje pozwalające mu na osiąganie dochodów pozwalających na wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego.

Z tych względów Sąd oddalił powództwo W. B. w zakresie żądania o obniżenie alimentów ustalonych na rzecz małoletnich (...). (pkt 2 wyroku).

Pozwana i jednocześnie matka małoletnich pozwanych R. B. była w sprawie reprezentowana przez pełnomocnika będącego adwokatem Pełnomocnik pozwanej przed zamknięciem rozprawy złożył wniosek o zasądzenie wynagrodzenia – kosztów zastępstwa procesowego ustalonego od wartości przedmiotu sporu. Zgodnie z przepisem art. 98 § 1 k.p.c. strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie, koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W myśl art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

W myśl przepisu § 6 pkt 5 i § 7 pkt 1 ppkt 11 w zw. z pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t. j. Dz.U. z 2013 roku, poz. 461 ze zm.) stawki minimalne dotyczące opłat za czynności adwokata w sprawach z zakresu rodzinnego i opiekuńczego w zakresie alimentów, gdy obowiązek dotyczy zwrotu kosztów przez osobę zobowiązaną do płacenia alimentów ustala się od wartości przedmiotu sprawy. W niniejszej sprawie wartość przedmiotu sprawy (wartość alimentów o których obniżenie wnosił powód 2x700 złotych x 12 miesięcy) wynosiła 16.800 złotych. Stawka minimalna dla adwokata przy wartości przedmiotu sprawy powyżej 10.000 złotych do 50.000 złotych wynosi 2.400 złotych. (§ 6 pkt 5 w/w rozporządzenia). Biorąc pod uwagę powyższe orzeczono jak w punkcie 3 wyroku.

Anna Sobolewska-Talaga

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joannna Niklewicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Kępnie
Osoba, która wytworzyła informację:  SSR Anna Sobolewska-Talaga
Data wytworzenia informacji: