Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1375/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. G.

oskarżonego o to, że:

w dniu 25 sierpnia 2016 roku w miejscowości D. gmina S. M. G. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (...) pomimo wezwania go do zwrotu maszyn rolniczych w postaci R.-Kombajnu do zbioru zboża marki C. (...) wraz z przystawką do kukurydzy MM 6-75 o wartości 153.750 zł będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego nr (...) zawartej w dniu 4 czerwca 2014 roku oraz agregatu talerzowego uprawowego marki S. typ. UH40 o wartości 22.140 zł będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego nr (...) zawartej w dniu 22 sierpnia 2014 roku dokonał ich przywłaszczenia w ten sposób, że bez wiedzy i zgody leasingodawcy tj. (...) S.A. zawarł dwie umowy najmu z K. M. a następnie przekazał najemcy przedmioty umów leasingowych, tym samym ustanowił na sprzęcie prawa osób trzecich, naruszając postanowienia zawartych umów leasingowych ujęte w dziale I Przepisy Ogólne, w punkcie nr 6 cytowanych umów, czym działał na szkodę (...) S.A. z/s we W.

- tj. o czyn z art. 284 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.Oskarżony M. G., prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą M. (...) – M. G. pod adresem D. 34 w dniach 4 czerwca 2014 roku i 22 sierpnia 2014 roku zawarł z (...) S.A. z/s. we W. umowy leasingu operacyjnego nr (...). Przedmiotem tych umów był (...) do zbioru zbóż (...) rok produkcji 1997 nr fabryczny (...) wraz z przystawką do kukurydzy MM 6-75F o wartości 153.750 zł. oraz agregat talerzowy uprawowy marki S. typ. UH40 o wartości 22.140 zł. W pkt. I ust. 6 umów (k.2 i 7) ustalono, że leasingobiorca nie jest uprawniony do ustanawiania na sprzęcie leasingowym jakichkolwiek praw na rzecz osób trzecich bez zgody leasigodawcy.

Oskarżony przestał spłacać raty leasigowe i nie informując właściciela ruchomości zawarł dwie umowy najmu z K. M., na mocy których wynajął przedmioty leasingu innej osobie, nie będącej stroną umów leasingowych. Umowy zostały nakreślone przez oskarżonego M. G.. Podpisy na tych umowach o treści (...) zostały nakreślone przez oskarżonego M. G., a podpisy o treści (...) zostały nakreślone przez K. M.. Oskarżony nie zwracał się do leasigodawcy o wyrażenie zgody na wynajem lub użyczenie przedmiotów leasingu osobie trzeciej. (...) S.A. z/s. we W., z uwagi na nie wywiązywanie się M. G. z obowiązków wobec E.F.L., w dniu 15.12.2016r. rozwiązał umowy ze skutkiem natychmiastowym i zwrócił się do firmy (...) – M. G. o wydanie przedmiotów umowy - zgodnie z Warunkami Umowy Leasingu Operacyjnego. Oskarżony M. G. nie oddał sprzętów objętych umowami nr (...). Wobec braku reakcji oskarżonego firma leasingowa przekazała sprawę firmie (...) celem odzyskania przedmiotów leasingu. W okresie kiedy w/w firma prowadzała sprawę M. G. ani razu nie skontaktował się celem wydania przedmiotów leaesingu. Posesja, na której prowadził działalność była zamknięta, a sam oskarżony nie reagował na pisemne wezwania do wydania sprzętu rolniczego. Nie reagował również na pisemne prośby o kontakt.

2. Zajmująca się odebraniem sprzętów firma (...) w dniu 26 maja 2017r. złożyła zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. W trakcie postępowanie ustalono, że K. M., który został wskazany przez oskarżonego M. G., jako osoba wynajmująca sprzęt rolniczy (...) S.A. był wielokrotnie poszukiwany przez jednostki policji i prokuratury do różnych postępowań przygotowawczych. W roku 2015r. przebywał w jednostce penitencjarnej.

3. Pozwem z dnia 21 stycznia 2020r. (...) S.A. z/s. we W. wystąpił przeciwko M. G. o zapłacenie kwoty 84.227,63 złotych na podstawie wystawionych przez M. G. weksli na zabezpieczenie umów leasingowych nr (...). Wyrokiem nakazowym z dnia 27.02.2020r. w sprawie X GNc 64/20 Sąd Okręgowy we Wrocławiu X Wydział Gospodarczy nakazał pozwanemu M. G., aby zapłacił powodowej spółce (...) S.A. we W. kwotę 84.227,63 złote wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 6 września 2018r. do dnia zapłaty oraz kwotę 4670,00 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu. Wyrokiem z dnia 18 grudnia 2020r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu utrzymał w mocy nakaz zapłaty.

4. M. G. syn P. i M. zd. Świątek ma 29 lat. Posiada wykształcenie średnie – techniczne. Z zawodu jest technikiem rolnikiem, nie mającym nikogo na swoim utrzymaniu. Utrzymywał się z dochodów pochodzących z udziałów w firmie (...) Sp. z o.o. , która została postawiona w stan likwidacji. Utrzymujący się z prac dorywczych w wysokości 1500,00 złotych. Nie posiada majątku. Nie był leczony psychicznie. Był uprzednio karany za przestępstwa z art. 225 § 2 kk i z art. 284 § 2 kk..

kserokopie dokumentów

kserokopia wydruku z (...)

zeznania świadka P. K.

kserokopie dokumentów

kserokopie umów najmu

umowy najmów

opinia biegłego

zeznania świadka R. P.

zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa

notatka urzędowa

dokumenty akt sprawy X GNc 64/20 i X GC 390/20

kserokopia nakazu zapłaty i wyroku

dane osobo- poznawcze

wydruk z K.

odpisy wyroków

k. 2- 23,

k. 24,

k. 40-42,

k. 43- 47,

k. 51 – 56,

k.88

k. 93-103

128, 237v-238

k. 1,

k. 66

k. 257-258

k. 136-136v, 237,

k. 141, 203, 215,

k. 161-162, 163, 164

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

zeznania świadków

opinia

dokumenty

Oskarżony zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i przed sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. W postępowaniu przygotowawczym odmówił składania wyjaśnień. Składając wyjaśnienia przed sądem podała, że nie miał zamiaru przyłaszenia sprzętu rolniczego i nie chciał rozporządzać tym sprzętem jak jego właściciel. Wskazał, że prawie wszystko spłacił z tytułu leasingu tzn. dużo tego spłacił ale w pewnym momencie nie był w stanie tego spłacać i wynajął ten sprzęt, żeby spłacać raty. K. M., któremu wynajął sprzęt zapłacił mu za dwie kolejne raty i zabrał sprzęt, ale od tego momentu już go nie widział tzn. ślad po nim zaginął. On go na początku szukał ale ludzie mu powiedzieli, że to jest oszust i dał sobie spokój z jego poszukiwaniem. Nie zawiadomił również policji. Wyjaśnił przy tym, że dokładnie nie czytał umowy leasingowej, bo nie zna się na tych druczkach ale wiedział, że są raty które trzeba płacić i terminy ich zapłaty, a nadto, że podpisał weksle wraz z umowami najmu. Dodał, że gdyby był w posiadaniu tych sprzętów to by je oddał.

Biorąc pod uwagę zebrany w sprawie materiał dowodowy sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego M. G.. Wobec pozostałych dowodów - jawią się one jako przyjęta w niniejszym postępowaniu linia obrony, której celem jest umniejszenie winy M. G.. Oskarżony jako osoba dorosła prowadząca własną działalność gospodarczą doskonale wiedział na czym polegają umowy leasingowe i powinien zapoznać się z podpisywaną przez siebie umową i wiedzieć, że nie ma prawa wynajmować sprzętu. Nie był właścicielem ruchomości objętych umowami , a więc osobą uprawnioną do rozporządzania sprzętem rolniczym. Jako leasingobiora korzystał jedynie ze sprzętu rolniczego należącego do firmy leasingowej. W ocenie sądu oskarżony mając trudności finansowe i będąc świadomym konsekwencji, przestał płacić raty leasingowe podpisując jednocześnie umowy najmu na przedmiotowy sprzęt z osobą, która miała liczne problemy z prawem. Wątpliwe są przy tym tłumaczenia oskarżonego, że nie wie, gdzie znajduje się sprzęt wskazując, że otrzymał jedynie zaliczkę na dwie raty leasingowe, a potem K. M. wraz ze sprzętem zniknął, a on nawet nie powiadomił o tym policji. Jak sam wskazał zapłacił sporo rat leasingowych i trudno jest uwierzyć, że osoba, która powinna czuć się oszukana nie robi nic, żeby odzyskać swoje pieniądze. Wskazać również należy, że nie zrobił również nic w tym zakresie w momencie, kiedy zasądzono od niego na rzecz (...) S.A. we W. kwotę 84.227,63 złote wynikającą z podpisanych weksli przy zawieraniu przedmiotowych umów leasingowych. Postawiony w stan oskarżenia M. G. również nie wykazał żadnej inicjatywy w celu odnalezienia K. M. i sprzętu. Oczywistym zatem wydaje się, że działania M. G. były bardzo świadome i doprowadziły do przywłaszczenia cudzego sprzętu.

Jako polegające na prawdzie sąd ocenił zeznania P. K. i R. P., których zeznania są spójne z materiałem dowodowym z dokumentów zebranym w przedmiotowej sprawie.

Sąd dał wiarę zaliczonym w poczet materiału dowodowego dokumentom, albowiem brak było podstaw, by kwestionować rzetelność ich sporządzenia. Jako polegającą na prawdzie ocenił również opinię biegłego grafologa wydającego opinię w przedmiotowym postępowaniu. Brak było podstaw, by kwestionować rzetelność jej sporządzenia.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

j.w

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

M. G.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis art. 284 § 2 k.k. penalizuje zachowanie polegające na sprzeniewierzeniu rzeczy powierzonej i jest typem kwalifikowanym przestępstwa przewłaszczenia określonym w § 1 w/w przepisu. Przedmiotem ochrony jest własność, posiadanie lub inne prawa rzeczowe albo obligacyjne do rzeczy ruchomej lub prawo majątkowe. Ponadto przepis art. 284 § 2 k.k. chroni szczególny stosunek zaufania, którym został obdarzony sprawca przez właściciela rzeczy. Ochrona tego szczególnego stosunku zaufania oraz naruszenie go przez sprawcę sprzeniewierzenia uzasadnia surowszą odpowiedzialność sprawcy dopuszczającego się tej postaci przywłaszczenia (zob.O.Górniok, Systemy prawa karnego…., s. 413). W literaturze przyjmuje się, że dla powierzenia wystarczające jest przekazanie rzeczy w znaczeniu ogólnym, które ujawnia zaufanie do przechowującego (zob.O.Górniok, Systemy prawa karnego…., s. 413; I.Andrejew, W. Świda, W.Wolter, Kodeks…., s. 617). Przestępstwo określone w art. 284 k.k. jest przestępstwem materialnym, dla którego dokonania ustawa wymaga powstania skutku w postaci utraty przez właściciela (posiadacza) lub osobę posiadająca inne prawo do rzeczy w wyniku zachowania się sprawcy lub utraty prawa majątkowego. Przywłaszczenie zostaje dokonane w momencie uzewnętrznienia przez sprawcę woli rozporządzenia cudzą rzeczą lub cudzym prawem majątkowym jak własnym z wyłączeniem osoby uprawnionej. Należy do kategorii tzw. przestępstw kierunkowych. Kodeks wymaga, aby zachowanie sprawcy było ukierunkowane na określony cel; tym celem jest włączenie cudzej rzeczy ruchomej lub cudzego prawa majątkowego do majątku sprawcy lub postępowanie z tą rzeczą albo prawem majątkowym jak z własnym. Zamiar pozbawienia osoby uprawnionej własności rzeczy lub prawa majątkowego uzewnętrzniać się może przez bezprawne zatrzymanie cudzej rzeczy przez sprawcę, odmowę jej zwrotu, zaprzeczenie otrzymania, zapewnienie o zwrocie, ukrycie, przekazanie tej rzeczy osobie trzeciej itp. Zgodnie z prezentowanym stanowiskiem SN warunkiem przyjęcia, że sprawca działał z zamiarem bezpośrednim, charakterystycznym dla przestępstwa przywłaszczenia, jest wykazanie, że zachowanie sprawcy jednoznacznie wskazuje na cel, do jakiego zmierzał. Jednoznaczność ta nie może oznaczać nic innego, jak nieodzowność określonego skutku, w tym przypadku zatrzymania rzeczy ruchomej dla siebie lub dla inne osoby (zob. wyrok SN z 12 maja 1976r., V KR 20/76, Gazeta Prawna (...), nr 22). Zachowaniu sprawcy towarzyszyć musi tzw. animus rem sibi habendi, zamiar zatrzymania rzeczy dla siebie lub dla innej osoby (OSNPG 1978, Z. 6, POZ. 64). Przestępstwo z art. 284 § 2 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. G.

pkt. 1 -4

Nie ulega zdaniem sądu wątpliwości, iż oskarżony M. G. swym zachowaniem wyczerpał ustawowe dyspozycje art. 284 § 2 k.k. albowiem w dniu 25 sierpnia 2016 roku w miejscowości D. gmina S. prowadząc działalność gospodarczą pod nazwą (...) pomimo wezwania do zwrotu maszyn rolniczych w postaci R.-Kombajnu do zbioru zboża marki C. (...) wraz z przystawką do kukurydzy MM 6-75 o wartości 153.750 zł będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego nr (...) zawartej w dniu 4 czerwca 2014 roku oraz agregatu talerzowego uprawowego marki S. typ. UH40 o wartości 22.140 zł będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego nr (...) zawartej w dniu 22 sierpnia 2014 roku dokonał ich przywłaszczenia w ten sposób, że bez wiedzy i zgody leasingodawcy tj. (...) S.A. zawarł dwie umowy najmu z K. M., a następnie przekazał najemcy przedmioty umów leasingowych, tym samym ustanowił na sprzęcie prawa osób trzecich, naruszając postanowienia zawartych umów leasingowych ujęte w dziale I Przepisy Ogólne, w punkcie nr 6 cytowanych umów, czym działał na szkodę (...) S.A. z/s we W.

Cechą podmiotową czynu popełnionego przez oskarżonego M. G. jest umyślność, wyrażająca się w chęci zatrzymania rzeczy, które zostały mu powierzone przez firmę leasignową, a którego to sprzętu nie miał prawa powierzać innej osobie trzeciej. Zamiarem oskarżonego było pozbawienie pokrzywdzonego własności rzeczy (sprzętu rolniczego), które zostały mu powierzone jedynie w celu zgodnego z umową użytkowania. Oskarżony w sposób absolutnie świadomy wydał przedmioty leasingu innej osobie trzeciej jednocześnie pozbawiając władztwa nad nimi właściciela nieruchomości i w ten sposób dokonując ich przywłaszczenia. Jeszcze raz bowiem podkreślić należy, iż do przestępstwo przewłaszczenia zostaje dokonane w momencie uzewnętrznienia przez sprawcę woli rozporządzenia cudzą rzeczą lub cudzym prawem majątkowym jak własnym z wyłączeniem osoby uprawnionej. M. G. zachował się jak właściciel ruchomości nie mając do tego żadnego prawa. Swoje postępowanie tłumaczył trudną sytuacją finansową, która to sytuacja w żaden sposób nie usprawiedliwia tego typu postępowania. W zasadzie bez znaczenia dla odpowiedzialności oskarżonego pozostaje, co skłoniło go do tego rodzaju zachowania wobec pokrzywdzonego, a na pewno nie mają znaczenia te okoliczności, na które w swych wyjaśnieniach powołuje się M. G..

Zarzucany oskarżonemu czyn były przez niego zawiniony, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę oskarżonego. Oskarżony w chwili dokonania zarzucanego mu czynu rozumiał jego znaczenie i mógł w każdym momencie pokierować swoim postępowaniem. Miał zdolność rozpoznania bezprawności czynu i zachodziła normalna sytuacja motywacyjna. Wskazać przy tym należy, iż oskarżony nie próbował w żaden sposób skontaktować się z firmą leasingową, mimo tego że twierdził, że po zapłaceniu mu dwóch rat K. M. zniknął a wraz z nim sprzęt, który należał do firmy leasingowej i za które M. G. był w pełni odpowiedzialny. Nie zawiadomił również o tym fakcie organów ścigania i nie zareagował na żadne wezwania właściciela do wydania ruchomości objętych umowami leasingowymi. Doskonale widział zatem co robi.

Stopień społecznej szkodliwości czynu należy ocenić jako znaczny, z uwagi na działanie oskarżonego umyślne i to z zamiarem bezpośrednim, skierowanym przeciwko mieniu innej osoby prawnej i to mieniu o tak znacznej wartości. W ocenie sądu nie istnieją okoliczności, które tłumaczyłby w jakikolwiek sposób poczynania oskarżonego.

Przy wymiarze kary sąd wziął pod uwagę jako okoliczności obciążające elementy rzutujące na stopień społecznej szkodliwości czynu. Sąd nie dopatrzył się okoliczność łagodzących karę, natomiast jako okoliczność obciążającą poczytał oskarżonemu jego uprzednią karalność.

Mając powyższe na uwadze w korelacji z określonymi w art. 53 k.k. dyrektywami wymiaru kary sąd wymierzył oskarżonemu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności uznając, że jest ona adekwatna do popełnionego przez oskarżonego czynu. Zdaniem sądu orzeczona kara jest sprawiedliwa i słuszna w odczuciu społecznym, spełniając tym samym wymogi prewencji generalnej, jak również stanowi zasłużoną dolegliwość, jaka spotyka sprawcę za naruszenie pozostających pod ochroną dóbr.

Wobec oskarżonego sąd zastosował dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności bowiem w chwili popełnienia czynu zabronionego tj. w dniu 25 sierpnia 2016r. nie był osobą uprzednio karaną. Dlatego za podstawie art. 69 § 1 kk. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 2 lat (pkt 2 wyroku). Uwzględniając postawę oskarżonego, jego warunki osobiste i dotychczasowy sposób życia sąd uznał, iż takie orzeczenie kary jest wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

W punkcie 3 sentencji wyroku, na podstawie art. 72 § 1 pkt 8 kpk sąd zobowiązał oskarżonego do wykonania nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 27.02.2020r. w sprawie o sygn. akt X GNc 64/20 utrzymanego w mocy wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 18.12.2020r. w sprawie o sygn. akt X GC 390/20 w terminie 1 roku i 6 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku. Wskazać należy, iż w myśl art. 415 § 1 kpk nie orzeka się nawiązki, czy też obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, jeżeli roszczenie wynikające z popełnienia przestępstwa jest przedmiotem innego postępowania albo o roszczeniu tym prawomocnie orzeczono. Biorąc pod uwagę treść zacytowanego przepisu sąd orzekający w procesie karnym, mając na uwadze fakt, iż w sprawie X GC 390/20 zapadł prawomocny wyrok, nie mógł po raz kolejny zasadzić na rzecz właściciela ruchomości kwoty stanowiącej równowartość utraconego mienia, bowiem należność ta została zabezpieczona podpisanymi przez oskarżonego w momencie podpisania umowy leasingu wekslami, a następnie na ich podstawie dochodzona w innym procesie cywilnym.

W pkt. 4 wyroku sąd orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci umowy najmu z dnia 25.08.2016r. przedmiotem której jest kombajn zbożowy C. D. wraz z przystawką do kukurydzy MM 6-75 oraz umowy najmu z dnia 25.08.2016r. przedmiotem której jest brona talerzowa uprawowa marki S. typ. UH40 znajdujących się na k. 88 akt sprawy poprzez pozostawienie w aktach sprawy.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt. 5

Kierując się możliwościami finansowymi oskarżonego, sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od niego kwotę 902,30 złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych. Na wysokość wydatków złożyły się kwoty:

- 180 zł tytułem opłaty od kary pozbawienia wolności ustalonej na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983, nr 49, poz. 223 ze zm.),

- 20 zł tytułem wydatków za doręczenia wezwań i innych pism ustalona na podstawie § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz.U. z 2003, poz. 663).

- 545,00 zł tytułem kosztów postępowania przygotowawczego oraz koszty związane ze stawiennictwem świadka na rozprawę.

1Podpis

sędzia Joanna Urbańska –Czarnasiak